Aangeboren en verworven reflexen begeleiden ons het hele leven. Als ze verstoord zijn, kan dit wijzen op ernstige ziekten of een gevolg zijn van natuurlijke veroudering. Een reflex is de reactie op een bepaalde stimulus die altijd hetzelfde is.
Wat is een reflex?
Een reflex waarvan ik zeker weet dat iedereen er bekend mee is, is de hamstringreflex. Als het knieschijf krijgt een lichte klap, de been maakt een onwillekeurige beweging naar voren. Biologie maakt onderscheid tussen intrinsiek reflexen, extrinsieke reflexen en voorwaardelijke reflexen. Ze zijn aangeboren en worden gecontroleerd door de spinal cord Ze dienen om het levende wezen te beschermen. Dit is de enige manier om snel te reageren in geval van gevaar. reflexen worden gecoördineerd door zenuwcellen. Bij elke reflex zijn een receptor en een effector betrokken. Deze zijn verbonden door zenuwen om een reflexboog te vormen. Een reflex waarvan ik zeker weet dat iedereen er bekend mee is, is de hamstringreflex. Als het knieschijf krijgt een lichte klap, de been maakt een onwillekeurige voorwaartse beweging. Betrokkene kan het dobberen helemaal niet voorkomen. De reactie vindt plaats zonder de hersenen het kunnen beheersen. Wanneer een fysieke of chemische stimulus een sensorische cel raakt, wordt deze omgezet in een elektrisch signaal. De impulsen worden via afferente zenuwvezels naar de spinal cord, waar de stimulus wordt verwerkt (afferent = leidend naar het centrale zenuwstelsel Via een efferent zenuwvezels, dwz wegleidend, bereikt de stimulus de spiercellen. Ze vertegenwoordigen de effector. De elektrische excitatie wordt overgebracht van de zenuwvezels naar de spier via de motorische eindplaat. Het hele proces is zo snel dat we ons er niet eens van bewust zijn. De hersenen kan aangeboren reflexen niet beïnvloeden of beheersen.
Functie en taak
Zowel receptor als effector worden geclassificeerd op basis van hun locatie in het organisme. Evenzo is het aantal synapsen aanwezig in de reflexboog speelt een rol bij categorisatie. De receptor bevindt zich in de periferie; in de patillaire peesreflex bevindt het zich bijvoorbeeld in de spierspoel. Als dit wordt gestimuleerd, wordt de reactie in een reflexboog via de ruggenmergzenuw, de ruggengraat, overgedragen ganglion en via het achterland naar de spinal cord Dit is waar het reflexcentrum zich bevindt. De stimulus reist verder naar de voorhoorn, waar deze wordt overgeschakeld actiepotentiaal en zet het motorsysteem in beweging. Het resultaat is een herkenbare reflex. Bij intrinsieke reflexen vinden de excitatie en de reactie op de stimulus plaats in hetzelfde orgaan. Voorbeelden hiervan zijn de hierboven beschreven patillaire peesreflex en de radieoperiostale reflex bij de elleboog. Bij externe reflexen bevinden de plaatsen van stimulusinitiatie en stimulusrespons zich in verschillende organen. Een voorbeeld hiervan is het aanraken van de hete kookplaat. De excitatie komt het menselijk organisme binnen via de huid op de vinger en wordt via afferente paden naar het reflexcentrum in het ruggenmerg overgedragen. Vroeg jeugd reflexen zijn aangeboren, maar gaan na de eerste levensmaanden verloren. Zoals hersenen ontwikkeling vordert, deze vroege reflexen gaan verloren. Ze zijn allemaal bedoeld om het kind te beschermen tegen letsel en gevaar of om het voeden te vergemakkelijken. De baby heeft bijvoorbeeld een grijpreflex. Hij steekt automatisch uit wanneer zijn handpalm wordt aangeraakt. EEN zwemmen reflex is ook aangeboren op deze jonge leeftijd en kan worden waargenomen in babyzwemlessen. Baby's beginnen automatisch naar voren te peddelen in de water, net als kleine honden. Baby's hebben ook een zoekreflex. Als de hoek van hun mond wordt aangeraakt, draaien ze automatisch hun hoofd in de juiste richting. Dit is belangrijk om zelfs blindelings de borst van hun moeder te kunnen vinden.
Ziekten en klachten
Hoewel vroege reflexen bij baby's na verloop van tijd verloren gaan en dit een gezond proces is, worden veel reflexen ook beïnvloed door ziekte of ongelukken. Bijvoorbeeld, Ziekte van Wilson van de lever komt vaak voor bij kinderen en veroorzaakt spierzwakte, sensorische en reflexstoornissen en verlies van intelligentie. EEN hersenschudding kan reflexen merkbaar verstoren, evenals aanhoudende vitamine B6-tekort. Het is ook niet ongebruikelijk dat hyperactieve kinderen lijden aan reflexstoornissen en vertonen spiertrekkingen, vaak geassocieerd met slapeloosheid, hoofdpijn, pijn in de buik, verlies van eetlust en gewichtsverlies. Pathologische reflexstoornissen treden op als er zenuw- of hersenbeschadiging is. De Babinski-reflex is de bekendste van de pathologische reflexen. Als men de voetzool van een zieke persoon aait, strekt de grote teen zich uit terwijl de andere tenen naar beneden buigen. jeugd reflexen en verdwijnt meestal vanzelf na een jaar. Echter, na een beroerte of hersenbloeding, kan deze reflex weer verschijnen. Dan is het de indicatie van een duidelijke hersenschade. Om een reflexreactie in de benen en armen te beoordelen, moet de arts altijd beide kanten onderzoeken. Alleen door vergelijking kan worden vastgesteld of een ziekte wellicht aanwezig is. Dan zal een eenzijdige verzwakking of versterking van de reflex duidelijk zijn. Als de spieren verlamd zijn na a beroerte, is er vaak een toename van de eigen reflexen van de spier. De meest extreme vorm van deze verhoogde spierbewegingen is clonus, waarbij een spier ritmisch samentrekt zonder pauze na een stimulus. Clonus is het resultaat van hersenbeschadiging. Parkinson is ook een typisch voorbeeld van aandoeningen van gehandhaafde reflexen en produceert evenwicht problemen. Al in de vroege stadia manifesteert de ziekte zich door een reukstoornis; in de tweede fase, een typisch slaapstoornis wordt toegevoegd, wat de diepe slaapfase beïnvloedt. Met het ouder worden verzwakken veel reflexen. Het is een natuurlijk proces en weinig te beïnvloeden. Deze verzwakking treedt meestal aan beide kanten op en is niet beperkt tot één orgaan of spier.
