Stevens-Johnson-syndroom

Wat is het Stevens-Johnson-syndroom?

Stevens-Johnson-syndroom is een zeer zeldzame en ernstige ziekte. De oorzaak van deze ziekte is vaak een eerdere infectie of de inname van een nieuw medicijn. De ziekte wordt veroorzaakt door een overdreven reactie van de immuunsysteem.

De ziekte wordt merkbaar door loslaten van de huid, pijnlijke blaren en een sterk gevoel van ziekte. Vrouwen worden doorgaans significant vaker getroffen dan mannen. Mensen die aan hiv lijden, worden ook bijzonder vaak getroffen.

Wat zijn de oorzaken?

Er zijn twee belangrijke triggers voor het Stevens-Johnson-syndroom. Enerzijds een eerdere infectie of anderzijds de inname van een nieuw medicijn. Het Stevens-Johnson-syndroom treedt voornamelijk op in de eerste 8 weken na inname van een nieuw medicijn.

Sommige medicijnen worden vaker geassocieerd met het Stevens-Johnson-syndroom dan andere. Deze omvatten vooral medicijnen met het actieve ingrediënt Allopurinol (gebruikt om jicht) en geneesmiddelen met de sulfonamidegroep van actieve ingrediënten, evenals Cotrimoxazol (antibioticum). Dit onderwerp is wellicht ook interessant voor u: Medicijnintolerantie

Hoe wordt het syndroom van Stevens-Johnson vastgesteld?

Door de patiënt te interviewen (anamnese), kan de arts mogelijke triggers voor het Stevens-Johnson-syndroom achterhalen. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek​ Vaak kan de arts een Stevens-Johnson-syndroom vermoeden op basis van het klinische uiterlijk met een geschikt medische geschiedenis​ Voor de zekerheid een vel biopsie zullen ook worden genomen, wat de diagnose van het Stevens-Johnson-syndroom kan bevestigen. Dit onderwerp kan voor u interessant zijn als differentiële diagnose voor het Stevens-Johnson-syndroom: geneesmiddelexantheem

Wat zijn de symptomen van het Stevens-Johnson-syndroom?

Kenmerkend voor het Stevens-Johnson-syndroom is een loslating van het huidoppervlak. De huidsymptomen zijn cirkelvormig en vaak ontstaan ​​er blaren. Het uiterlijk hiervan doet denken aan een brandwond.

De huid wordt rood en vormt afzettingen. Deze wonden op de huid zijn erg pijnlijk. Een aanwijzing voor een Stevens-Johnson-syndroom is de extra betrokkenheid van de slijmvliezen.

De mond en het keelgebied en het genitale gebied worden in het bijzonder aangetast. Naast de symptomen op het oppervlak van de huid, ontsteking van de bindvlies van de ogen komt vaak voor. Bovendien lijden getroffen personen zeer vaak aan een sterk gevoel van ziekte, koorts en ontsteking van het neusslijmvlies (rhinitis).

Kenmerkend voor het Stevens-Johnson-syndroom is de betrokkenheid van het slijmvlies. Dit betekent dat het slijmvlies altijd wordt aangetast. Slijmvliezen worden voornamelijk aangetroffen in de mond en keelgebied en in het genitale gebied, daarom worden deze delen van het lichaam zeer vaak aangetast door het Stevens-Johnson-syndroom.

De gebieden waar het huidoppervlak scheidt, bevinden zich vaak op de stam. Ook het gezicht, de armen en benen kunnen worden aangetast. Naast de huidsymptomen, conjunctivitis is heel gebruikelijk.