reflux oesofagitis is een ziekte die de laatste jaren steeds vaker voorkomt. Volgens statistieken lijdt minstens 10% van de bevolking van ontwikkelde landen aan deze vorm van oesofagitis.
Wat is refluxoesofagitis?
Schematisch diagram dat de anatomie laat zien die erbij betrokken is reflux ziekte of Maagzuur Klik om te vergroten. In reflux oesofagitis slijmvlies in het onderste deel van de slokdarm is ontstoken. Dit ontsteking wordt veroorzaakt door terugvloeiing van spijsverteringssappen uit de maag in de slokdarm. Als zoutzuur, pepsine of gal zuren werken langer in op de slokdarm, ze irriteren en beschadigen het slijmvlies. Bij 65% van de getroffenen geen tekenen van ontsteking worden gedetecteerd tijdens een oesofagoscopie (endoscopie), ondanks groot en pijnlijk ongemak. Dit soort reflux-oesofagitis wordt "niet-erosieve refluxoesofagitis" (NERD) genoemd. "Erosief" verwijst hier naar een zichtbare, oppervlakkige en inflammatoire verandering in de slokdarm slijmvlies "Erosief reflux-oesofagitis”(GERD) treft 35% van de patiënten. Duidelijke tekenen van ontsteking is te zien op endoscopie. Reflux-oesofagitis wordt ook wel refluxziekte genoemd.
Oorzaken
De veronderstelde oorzaken van refluxoesofagitis verwijzen in principe alleen naar de redenen daarvoor leiden tot verhoogde reflux van maag zuren, etc .. Waarom deze dan uiteindelijk leiden tot ontsteking van de slokdarm bij sommigen en niet bij anderen is nog niet bekend. Deze oorzaken zijn onderverdeeld in directe (primaire) en indirecte (secundaire) oorzaken en beïnvloeden de sluitingsmechanismen van de slokdarm en maag De golvende transportbeweging van de slokdarmspieren (peristaltiek) kan ook worden beïnvloed. Directe oorzaken zijn onder meer bepaalde voedingsmiddelen zoals vetten, genotmiddelen zoals alcohol, of irriterende voedselcomponenten zoals cafeïne, teein en pepermunt Bovendien zijn er veranderingen in de hormonale status, zoals die kunnen optreden tijdens zwangerschap Psychologisch spanning, aan leeftijd gerelateerde spierzwakte, veranderingen in buikdruk als gevolg van constipatie, zwangerschap, Etc.
De secundaire oorzaken van refluxoesofagitis zijn gebaseerd op andere ziekten, zoals pathologische of chirurgische veranderingen aan de entree aan de maag of chirurgische schade aan de onderste slokdarmsfincter (een soort sluitspier). Bij premature baby's is deze spier vaak nog niet goed ontwikkeld. Chronische ontstekingsziekten zoals sclerodermie of zenuwziekten als gevolg van suikerziekte behoren ook tot de indirecte oorzaken van refluxoesofagitis. In het algemeen, zwaarlijvigheid of hiatale hernia, waardoor een deel van de maag uitpilt, worden overwogen risicofactoren.
Symptomen, klachten en tekenen
Het belangrijkste symptoom van de voorwaarde is Maagzuur, een brandend pijn achter het borstbeen en in de bovenbuik. Het voelt alsof er iets scherps opvlamt in de maagstreek en de slokdarm. Bovendien is er een gevoel van druk en warmte in de borst, die vaak ten onrechte wordt geassocieerd met ziekten van de hart-. Maagzuur treedt in eerste instantie op na de maaltijd en later zonder voorafgaande voedselinname. Het wordt intenser bij het liggen of bukken. Bovendien ervaren patiënten vaak zure oprispingen en stijgen lucht en maagzuur naar de top van de mond. Slechte adem ontwikkelt. Door het constante contact met zuur wordt het slijmvlies van de slokdarm geïrriteerd en raakt het ontstoken. Dit manifesteert zich als slikproblemen en pijn in de keel. Bij sommige patiënten voelt de keel extreem droog aan, maar ze kunnen dit droge gevoel niet wegnemen, zelfs niet door veel te drinken. Voor anderen zorgt de ontsteking ervoor dat ze het gevoel krijgen dat er iets in hun keel zit, wat resulteert in een constante keelschrapen en een nachtelijke irritatie. hoesten. Heesheid kan ook voorkomen. Vanwege de slikproblemen en de pijn in de slokdarm eten patiënten vaak minder. Als de ziekte langer duurt, kan er gewichtsverlies optreden. Indien onbehandeld, kan de ontsteking zich verspreiden naar de strottehoofd en in de longen.
Diagnose en verloop
Diagnose van refluxoesofagitis wordt gesteld door oesofagoscopie, een onderzoek van de slokdarm met behulp van een camerabuis, en gastroscopie, een weerspiegeling van de maag. Als tijdens deze procedure mucosale veranderingen zichtbaar worden, kan de ziekte worden geclassificeerd.Bovendien bestaat de mogelijkheid om tijdens deze onderzoeken een klein weefselmonster te nemen. Er wordt een 24-uurs zuurmeting, een pH-metrie, uitgevoerd waarmee uitspraken kunnen worden gedaan over de duur en sterkte van zure terugvloeiing binnen een dag. Slokdarmmanometrie, een spierfunctiemeting, wordt tegenwoordig zelden uitgevoerd. Refluxoesofagitis leidt in een klein deel van de gevallen tot beretta-slokdarm. De slijmvlies van de slokdarm verandert, de structuur lijkt op die van het maagslijmvlies. Uit dit veranderde slijmvlies kunnen zweren of slokdarmkanker ontstaan.
Complicaties
De symptomen van refluxoesofagitis zijn erg onaangenaam en kunnen leiden tot ernstige complicaties. Om deze reden moet deze ziekte vroegtijdig worden gediagnosticeerd en behandeld. De getroffenen lijden in de eerste plaats aan ernstig brandend maagzuur. Het maagzuur zelf treedt voornamelijk op na het eten van zuur of hartig voedsel en heeft een zeer negatief effect op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Een permanent boeren of een sterke hoesten kan ook optreden als gevolg van de ziekte. In ernstige gevallen hebben patiënten last van kortademigheid. Als de ziekte niet wordt behandeld, kan het in het ergste geval ook leiden tot de ontwikkeling van zweren en verder ook tot kanker in de slokdarm. Dit kan ook leiden tot het overlijden van de patiënt. In de meeste gevallen kan refluxoesofagitis worden behandeld met medicatie. Er zijn geen bijzondere complicaties of andere ongemakken. Vooral het maagzuur kan worden verlicht. Bovendien vertrouwen veel patiënten op chirurgische ingrepen die het ongemak permanent kunnen verlichten en de zuurproductie van de maag kunnen beperken.
Wanneer moet je naar een dokter?
In de regel moet refluxoesofagitis altijd door een arts worden behandeld. Er is geen zelfgenezing bij deze ziekte en leidt in de meeste gevallen ook tot verdere verslechtering van de symptomen. In het ergste geval leidt reflux-oesofagitis tot een ontsteking van de slokdarm, wat tot verdere complicaties kan leiden. Een arts moet worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan ernstig maagzuur. In dit geval kan brandend maagzuur sporadisch of na het eten van verschillende maaltijden optreden en een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Verder een sterk slechte adem van de getroffen persoon kan ook wijzen op refluxoesofagitis. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten dit ervaren pijn in de keel of zelfs moeite met slikken, resulterend in hoesten of heesheid. Bovendien is de strottehoofd van de getroffen persoon kan ook ontstoken raken. Refluxoesofagitis kan worden behandeld door een huisarts of door een internist. In dit geval zijn er meestal geen bijzondere complicaties.
Behandeling en therapie
Behandeling van refluxoesofagitis is conservatief of chirurgisch. In de meeste gevallen conservatieve behandeling met de administratie van bepaalde medicijnen is voldoende. Protonpompremmers de zuurgraad van de maaginhoud verminderen door niet zoveel te produceren zoutzuur in de maag. antacida, interfereren niet met de zuurproductie, maar neutraliseren de bestaande zuurgraad. Prokinetiek heeft een ondersteunende werking door de sluitkracht van de onderste slokdarmsfincter te vergroten en het ledigen van de maag te bevorderen. Conservatief therapie moet levenslang zijn, aangezien refluxoesofagitis terugkeert na stopzetting van de medicatie. In de zeldzame gevallen waarin conservatieve behandeling niet succesvol is, kan een chirurgische ingreep genaamd "fundoplicatio" worden uitgevoerd. Het bovenste deel van de maag wordt als een manchet over de onderste slokdarmsfincter geplaatst, waardoor de sluiting van de slokdarm wordt versterkt.
het voorkomen
preventieve maatregelen voor reflux-oesofagitis zijn onder meer gewichtsverlies, het eten van kleinere, frequentere maaltijden en het vermijden van voedsel dat te vet of irriterend is. Slapen met opgeheven bovenlichaam, losse kleding dragen, vermijden spanning en overdreven alcohol consumptie heeft ook een preventieve werking.
Nazorg
De nazorg voor refluxoesofagitis is gevarieerd en sterk geïndividualiseerd. Eerst en vooral, de eliminatie van de oorzaak van reflux moet prioriteit krijgen. Dit kan vaak niet voldoende worden gedaan. Bij refluxoesofagitis, langdurig of zelfs levenslang therapie Met maagzuur reductiemiddelen is noodzakelijk. nazorg verwijst hier primair naar het verlichten en uiteindelijk onderdrukken en genezen van de oesofagitis door te voorkomen dat het maagzuur terugstroomt in de slokdarm. Meestal kan dit alleen worden gedaan met medicatie of zelfs een operatie. De specialist, een gastro-enteroloog, bewaakt het verloop van de behandeling en de ernst van de ziekte. Nazorg is in dit geval vooral gebaseerd op regelmatige controles. Omdat de ziekte individueel voortschrijdt en verschillende oorzaken kan hebben, evenals chirurgische gevolgen, is er geen gestandaardiseerde nazorg en ook geen eenduidige uitspraak over het beloop en de genezing. Refluxoesofagitis moet op lange termijn worden behandeld, vooral als de patiënt aanhoudende symptomen heeft. Als de maag niet goed sluit, kan zelfs in bepaalde posities reflux optreden, wat de slokdarm weer irriteert en refluxoesofagitis doet oplaaien. Individuele begeleiding en behandeling van de patiënt is daarbij essentieel.
Wat u zelf kunt doen
Om refluxoesofagitis te voorkomen, kunnen patiënten veel dingen zelf doen. Ten eerste is er een verandering in dieet Eet indien mogelijk geen gekruid voedsel, omdat dit de symptomen van refluxoesofagitis kan verergeren. Evenzo moeten hete of zure voedingsmiddelen worden vermeden. De patiënt moet ook vermijden alcohol or koffie (of cafeïne in het algemeen) tijdens de periode, zoals ze kunnen veroorzaken maagzuur reflux, de hoofdoorzaak van refluxoesofagitis. Als tegenmaatregel kunnen ook kalmerende stoffen worden gegeten of gedronken. Kamille thee kan in dit verband bijvoorbeeld behulpzaam zijn. Om de pH van het maagzuur te verlagen en zo de agressiviteit ervan te verminderen, kan de patiënt medicijnen in de vorm van nemen protonpompremmers, zoals omeprazol or pantoprazol Evenzo medicijnen die ontstekingen remmen, zoals ibuprofen of paracetamol, kan nuttig zijn. Een positieve bijwerking van de medicijnen is een verlichting van de pijn die kan worden veroorzaakt door refluxoesofagitis. Als de patiënt ongemak blijft ervaren, zoals stekende pijn achter de borstbeen of vaker boeren, wat wijst op verergering van de symptomen, moet de patiënt een arts raadplegen, die een endoscopie Over het algemeen moet de patiënt een arts raadplegen voor regelmatige controles, omdat refluxoesofagitis een voorloper kan zijn van agressieve slokdarmontsteking. kanker.
