Osteoom: oorzaken, symptomen en behandeling

Osteoom verwijst naar een goedaardig bot tumor​ Het verschijnt vaak in de schedel regio zoals de sinussen.

Wat is een osteoom?

Osteoom behoort tot de groep van goedaardige bottumoren. Bot tumoren verwijzen naar gezwellen die zich ontwikkelen in botweefsel. Er zijn zowel goedaardige als kwaadaardige bottumoren. In contrast met botkankerechter een osteoom veroorzaakt geen degeneratie van het aangetaste weefsel. Bovendien verliest het zijn oorspronkelijke functie niet. Naast osteomen zijn osteochondromen ook goedaardige bottumoren. Een typisch kenmerk van osteoma is het gesteelde uiterlijk. Bovendien zijn de goedaardige bot tumor heeft een sponsachtig en gesteeld uiterlijk. In de geneeskunde wordt onderscheid gemaakt tussen drie verschillende soorten osteomen. Er is het solide osteoma (osteoma durum), het sponsachtige osteoma (osteoma spongiosum) en het hersenen-prominent osteoom (osteoma medullosum). Het heeft een grotere holte die bevat beenmerg.

Oorzaken

Osteomen kunnen in principe in elk deel van het skelet ontstaan. In de meeste gevallen komen ze echter voor op de schedel​ Vooral de frontale sinusregio wordt aangetast. Af en toe komen ze ook voor op het ethmoid bot (Os ethmoidale) of de maxillaire sinus (Sinus maxillaris). De oorzaken van het ontstaan ​​van een osteoom variëren. Bij veel patiënten kan echter geen exacte oorzaak worden vastgesteld. Osteomen ontstaan ​​uit volgroeid bot en zijn compact of sponsachtig. Het compacte osteoom bestaat uitsluitend uit bot. Het is niet ongebruikelijk dat het samengaat met goedaardige tumoren op de meningeomen (zacht hersenvliezen​ De samenstelling van een sponsachtig osteoom is bot en holtes. Soms komen ze voor in de context van erfelijke ziekten zoals het Gardner-syndroom. Gardner-syndroom wordt gekenmerkt door craniale osteomen, huid tumoren en darm poliepen​ Bovendien vormen zich extra botfibromen nabij de osteomen. Deze zijn afkomstig uit de bindweefsel​ Bovendien zijn bothemangiomen aanwezig, die ontstaan ​​uit de schepen​ Biochemische, fysische of chemische processen worden besproken als mogelijke triggers van osteomen. Er kon tot dusver echter geen bewijs worden gevonden. Er wordt een mogelijk verband gezien met snelle botgroei. Goedaardige bottumoren ontwikkelen zich dus voornamelijk op een leeftijd tussen 20 en 30 jaar.

Symptomen, klachten en tekenen

Osteoma kan verschillende symptomen veroorzaken. De meeste patiënten hebben er last van hoofdpijn die in de loop van de tijd in intensiteit toenemen. Bij de neusbijholtenontwikkelt zich soms een uitsteeksel van de aangetaste wanden. Bovendien dreigt het osteoom het uitscheidingskanaal van de paranasale sinus te verstoppen. Dit bevordert op zijn beurt de vorming van een paranasale sinusmucocele. Het is niet ongebruikelijk dat de mucocele een gevoel van druk in de hoofd​ Evenzo behoren beperkingen van gezichtsscherpte en dubbelzien tot de mogelijkheden. Osteoma kan ook een verplaatsing van de oogbal veroorzaken. Als het goedaardige bot tumor strekt zich verder uit, dit leidt tot weefselatrofie op de dura mater (hard hersenvliezen​ Dit brengt een risico op endocraniale complicaties met zich mee. Andere denkbare klachten zijn vochtophoping in een osteoom nabij een gewricht, remming van botgroei, vervormingen van botten en gewrichten, drukschade aan zenuwen or schepen, botbreuken, en pijn op de aangetaste lichaamsplaats. De symptomen zijn ook afhankelijk van het type tumor en de locatie van het lichaam.

Diagnose en ziekteprogressie

De symptomen spelen ook een belangrijke rol bij een medisch onderzoek. Het geeft dus de eerste indicaties van de ziekte, wat vooral geldt voor botafwijkingen. Als onderdeel van het onderzoek voert de behandelende arts verschillende uit pijn en functietesten. Deze omvatten een spanning test of een controle van de bloed circulatie​ Een osteoom kan betrouwbaar worden gediagnosticeerd door de typische veranderingen die te zien zijn op een Röntgenstraal​ Als er nog steeds twijfel bestaat of de tumor goedaardig of kwaadaardig is, moet verder onderzoek worden uitgevoerd. Deze omvatten een computertomografie (CT) en een MRI (MRI). Verder is het mogelijk om een ​​weefselmonster te nemen (biopsie), die vervolgens onder een microscoop wordt onderzocht. De exacte positie van de bottumor geeft ook belangrijke informatie. Osteomen komen dus vaak voor in bepaalde delen van het lichaam. Het is ook belangrijk om een differentiële diagnose met andere ziekten die soortgelijke klachten geven. Deze omvatten in de eerste plaats ostitis fibrosa, waarbij het voorhoofd en de bovenkaak bot. Omdat osteomen goedaardige bottumoren zijn, is hun beloop meestal positief. Af en toe kan een osteoom terugkeren.

Complicaties

Getroffen personen lijden voornamelijk aan zeer ernstige hoofdpijn als gevolg van het osteoom. Deze hoofdpijn optreden zonder enige bijzondere reden en vooral zeer sporadisch. Verder zijn er ook zeer onaangename drukgevoelens in de hoofd en ook in de neus-​ Als gevolg hiervan is het niet ongebruikelijk dat het concentratievermogen van de patiënt aanzienlijk wordt verminderd, waardoor ook de ontwikkeling van het kind kan worden beperkt. Het gezichtsveld wordt ook niet zelden beperkt en aanzienlijk verminderd door het osteoom. Het osteoom leidt ook tot een verminderde botgroei, zodat volledige genezing niet optreedt, vooral na ongevallen of breuken. Verder zijn de symptomen en het verdere verloop van deze ziekte echter sterk afhankelijk van de exacte positie en het verlaten van de tumor, zodat een algemene voorspelling over de complicaties meestal niet gemaakt kan worden. Osteoma wordt behandeld door chirurgische ingrepen. Complicaties komen meestal niet voor. Het is mogelijk dat de getroffen persoon dan zal moeten vertrouwen implantaten​ Als de behandeling succesvol is, is er geen effect op de levensverwachting van de patiënt.

Wanneer moet je naar een dokter?

Ondefinieerbaar pijn, misvorming van gewrichten en botten, en drukschade aan gewrichten moeten door een arts worden beoordeeld. Deze symptomen duiden op een osteoom, dat moet worden gediagnosticeerd en behandeld door een arts. Getroffen personen worden het beste geadviseerd praten bij hun huisarts, die op basis van die van de patiënt al een voorlopige diagnose kan stellen medische geschiedenis en fysiek onderzoek​ Als er inderdaad sprake is van een onderliggend osteoom, wordt een orthopeed bij de behandeling betrokken. Als er al bewegingsschade is opgetreden, is er ook een fysiotherapeut of een sportarts betrokken bij de therapie​ Mensen die hebben gehad kanker moet onmiddellijk een arts raadplegen als ze een van de bovenstaande symptomen vertonen. Hetzelfde geldt voor genetische aanleg, die de kans op het ontwikkelen van goedaardige bottumoren vergroot. Als een ouder een voorgeschiedenis heeft van osteoom of osteochondroom, kan het worden doorgegeven aan de kinderen. Daarom moeten overeenkomstige hoogrisicopatiënten onmiddellijk een arts raadplegen als de bovenstaande symptomen optreden. Als het osteoom vroegtijdig wordt behandeld, kan de voorwaarde kan meestal worden overwonnen zonder gevolgen op de lange termijn. Als het laat of onvoldoende wordt behandeld, kan dat leiden tot beperkte mobiliteit en ernstige pijn. Op de lange termijn kan de tumor zich verspreiden en zelfs leiden tot de dood.

Behandeling en therapie

De behandeling van een osteoom hangt af van het al dan niet veroorzaken van symptomen. Eventuele complicaties en de leeftijd van de patiënt zijn ook belangrijk. Als de groei van de tumor langzaam vordert en er geen symptomen zijn, wordt meestal gewacht en wordt het verdere verloop geobserveerd. Indien nodig wordt een operatie uitgevoerd aan het osteoom. Daarbij zorgt de chirurg ervoor dat de procedure zo zacht mogelijk verloopt. Tijdens de chirurgische ingreep ontwortelt en verwijdert de chirurg het osteoom uit het lichaam, ook wel extirpatie genoemd. Indien nodig kan een vervanging ook worden ingebracht met behulp van lichaamseigen weefsel of kunstmatig implantaten.

Vooruitzichten en prognose

De prognose voor osteoom is meestal erg gunstig. In de meeste gevallen is het mogelijk om af te wachten hoe de bottumor zich ontwikkelt. In deze gevallen is chirurgische verwijdering meestal niet nodig. Het osteoom groeit erg langzaam en veroorzaakt meestal geen symptomen. In een klein deel van de gevallen degenereert het tot een kwaadaardige bottumor. Na tijdige operatieve verwijdering is de prognose zelfs voor zo'n tumor relatief goed. Aan de andere kant kan een osteoom problematisch worden als het zich in het ooggebied bevindt, de neus- of de neusbijholten​ Op deze sites kan enig ongemak of beperking optreden. Deze zijn echter meestal niet levensbedreigend. In de meeste gevallen is in dergelijke gevallen toch een operatie aan te raden, waarmee betrouwbare resultaten worden bereikt, maar zelden is een dergelijke ingreep niet mogelijk. Desalniettemin zijn de vooruitzichten voor getroffen patiënten relatief goed. Na verwijdering van het osteoom treedt in zeer weinig gevallen een recidief van goedaardige bottumoren op in de eerste jaren na de operatie. Een latere herhaling is daarentegen relatief onwaarschijnlijk.

het voorkomen

preventieve maatregelen ontworpen om osteoom te voorkomen zijn niet bekend. Daarom, als merkbare misvormingen of ongemak optreden, is het belangrijk om zo snel mogelijk een arts te raadplegen om de oorzaken vast te stellen. Op deze manier kunnen verdere stoornissen zoals botbreuken worden voorkomen.

Nazorg

Nazorg is een onvermijdelijk onderdeel van alles kanker behandeling. Een tumor die met succes is behandeld, kan na verloop van tijd op dezelfde plaats een recidief ontwikkelen. Dit resulteert in hernieuwde symptomen en het risico op een verkorte levensverwachting. Om deze reden moet de tumor nauwlettend worden gevolgd. Artsen verwachten het beste therapeutische succes van een vroege start van de behandeling. Hoewel een osteoom een ​​goedaardige tumor is die niet tot uitzaaiingen neigt, is nazorg toch nodig omdat dit ongemak kan veroorzaken. Artsen zien in eerste instantie af van operaties zolang er geen dagelijkse beperkingen zijn. Gedurende deze tijd zijn regelmatige routinecontroles vereist. Geplande vervolgbezoeken zijn ook geïndiceerd na een operatie vanwege de mogelijkheid van herhaling. De locatie en omvang van de nazorg wordt gezamenlijk bepaald door de arts en de patiënt. In de meeste gevallen is een halfjaarlijkse controle voldoende. Beeldvormingsprocedures zoals röntgenfoto's of een CT-scan zijn bijzonder geschikt om het verloop van de ziekte vast te stellen. Vanwege de technische vereisten vindt nazorg meestal plaats in klinieken. Fijne weefselonderzoeken kunnen ook leiden tot een diagnose. Als er een operatie wordt uitgevoerd, is revalidatie vaak onderdeel van de nazorg. De patiënt wordt door therapeuten specifiek voorbereid op zijn professionele en maatschappelijke re-integratie.

Wat u zelf kunt doen

Osteomapatiënten kunnen een paar dingen doen om de medische behandeling te ondersteunen therapie en hun eigen welzijn verbeteren. Lichte en regelmatige lichaamsbeweging versterkt de immuunsysteem, cardiovasculair systeem en hormonaal evenwicht​ Afhankelijk van waar de tumor zich bevindt, zwemmen en lopend, maar ook fietsen, wandelen of zelfs matige spiertraining zijn geschikt. Alternatief maatregelen zoals yoga, tai chi en qi gong hebben ook bewezen een ondersteunende hulp te zijn voor osteomen. Het is belangrijk om een evenwicht tussen inspanning en rust. Als de arts bedrust voorschrijft, dient dit in acht te worden genomen. De dieet moet zijn samengesteld uit voedingsmiddelen die rijk zijn aan essentiële voedingsstoffen en mineralen​ Groenten, fruit, noten en zaden helpen om snel terug te winnen geschiktheid na chemotherapie of straling therapie​ Deze algemene maatregelen kan worden ondersteund door uitwisselingen met gelijkgestemden. In een zelfhulpgroep of op internetfora kunnen osteoompatiënten dat wel praten aan anderen die over de symptomen en problemen zijn getroffen. Even belangrijk is het om sociale contacten te onderhouden. Hobby's en passies bieden tegenwicht tegen de ernstige aspecten van de ziekte en helpen om ondanks de ziekte een hoge kwaliteit van leven te behouden. Tijdens en na de behandeling is het belangrijk om stress te verminderen door ontspanning oefeningen zoals autogene training of progressieve spier ontspanning​ Dit vermindert in gelijke mate lichamelijk ongemak en geestelijk leed.