Spruw, medisch aangeduid als primaire gingivostomatitis herpetica, is een inflammatoire infectie van de mond De ziekte komt voornamelijk voor bij kinderen, maar overdracht op volwassenen is in principe evengoed mogelijk.
Wat is spruw?
Spruw wordt veroorzaakt door virussen De symptomen ontstaan al bij de eerste infectie met herpes virussen De belangrijkste aanvangsleeftijd is tussen zes maanden en vijf jaar. Slechts zelden zijn de zieke personen ouder dan 20 jaar. Baby's worden bijzonder ernstig getroffen wanneer de ziekte zich in de eerste levensweken voordoet. Spruw is besmettelijk, dus getroffen personen moeten contact met andere mensen vermijden, vooral kinderen. Overdracht vindt plaats door druppel infectie Bestek delen is bijvoorbeeld een veelvoorkomende oorzaak van infectie.
Oorzaken
Orale spruw ontwikkelt zich altijd als de eerste infectie met herpes manifesteert zich in het mondholte De HSV-1 herpes virus is verantwoordelijk. In zeldzame gevallen kan het HSV-2-virus echter ook de ziekte veroorzaken. Spruw is zeer besmettelijk, dus overdracht door een besmet persoon is een van de meest voorkomende oorzaken van de ziekte. De meest voorkomende infectiegebieden zijn kleuterscholen en scholen. Hier verspreidt orale spruw zich snel en de incubatietijd is erg kort - een tot drie dagen. Opgemerkt moet worden dat niet elke infectie met spruw ook leidt tot de ontwikkeling van de typische symptomen. Een groot deel van alle besmette personen vertoont geen symptomen, maar vormt toch een risico op infectie voor andere mensen.
Symptomen, klachten en tekenen
Al een paar dagen na de eerste infectie verschijnen de eerste symptomen bij spruw. Typisch voor een aantasting van stomatitis aphthosa zijn hoog koorts afleveringen. Tegelijkertijd voelen patiënten zich erg vermoeid, vergelijkbaar met de griepen hebben een verminderd concentratievermogen. Als direct gevolg van de eerste tekenen van de ziekte verschijnen kleine blaasjes in het gebied van de mondholte of lippen. Evenzo een prominente roodheid van de mond slijmvlies verschijnt, wat gepaard gaat met intense, brandend pijn voor patiënten. Ongunstige cursussen hebben ook invloed op de tandvleesen het geheel mondholte wordt dan beïnvloed. Na een rijpingsperiode barsten de blaren en geven ze een afscheiding af. Pijnlijk littekens met roodachtige randen en een lichtgekleurde coating in het midden blijven. Deze verschillen in uiterlijk van gestippelde tot linzengrote gebieden. Artsen noemen deze laesies aften Andere gevolgen van de infectie zijn verhoogde speekselvloed en een onderscheidend vermogen slechte adem Door het grote lijden vermijden jonge kinderen vaak eten. Externe tekenen van de ziekte zijn ook gezwollen weefselvocht knooppunten in het nek Patiënten klagen over lichte druk pijn in overeenkomstige gebieden. In sommige gevallen is er ook een verhoogde neiging tot misselijkheid met mogelijke misselijkheid. Een uitstrijkje kan leiden tot secundaire verspreiding van de herpes virussen van de mondelinge slijmvlies naar de neusholten.
Diagnose en verloop
De diagnose spruw kan meestal alleen worden gesteld na laboratoriumanalyse, omdat andere ziekten in de mondholte vergelijkbare symptomen veroorzaken. De ziekte verloopt in verschillende mate, vooral zuigelingen lijden vaak aan ernstigere symptomen dan oudere kinderen. Aan het begin van orale spruw is de lichaamstemperatuur meestal verhoogd, kinderen weigeren voedsel en zijn huilerig. De weigering van voedsel en vaak ook van vloeistoffen vloeit voort uit de brandend pijn in de mond, die kan optreden zelfs voordat de eerste blaren zichtbaar zijn. Alleen in de loop van de ziekte is de herpesinfectie direct zichtbaar op de slijmvlies Kleine, pijnlijke blaren vormen zich op de tandvlees, lip en tong, die de belangrijkste reden zijn voor voedselweigering. Gemiddeld duurt een infectie met spruw minstens een week, waarna de blaren langzaam opdrogen en de pijn afneemt. Bij volwassenen vordert de ziekte gewoonlijk met aanzienlijk minder symptomen dan bij jongere kinderen.
Complicaties
Spruw is een medicijn voorwaarde waarbij natuurlijk verschillende complicaties mogelijk zijn. In de regel is spruw merkbaar door kleine blaren die na korte tijd openbarsten. Tegelijkertijd veroorzaken deze kleine blaren hevige pijn, zodat de getroffen persoon aanzienlijke complicaties bij het eten moet verwachten. In bijzonder slechte gevallen ontwikkelen de gesprongen blaren zich zelfs tot open wonden, zodat er een verhoogd risico is op ontsteking. Een open wond is erg vatbaar voor virussen en bacteriën Als deze zich hebben gevestigd in de open wond, pus kan zelfs vormen. De formatie van pus is altijd een indicatie van een aanzienlijke verslechtering van het bestaande ontsteking Als u op dit punt verdere complicaties wilt voorkomen, moet u zo snel mogelijk een arts raadplegen. Alleen door het nemen van geschikte medicatie kan een snel en effectief herstel plaatsvinden. In zeldzame gevallen virussen en bacteriën komen in de bloedbaan van de getroffen persoon via de open wond Hierdoor kan een infectie ontstaan, met als gevolg hoofdpijn, een verhoogde temperatuur, misselijkheid en braken Om deze reden moet spruw zeer snel worden behandeld door een geschikte arts. Alleen als de behandeling onmiddellijk wordt gegeven, kunnen de bovengenoemde complicaties worden vermeden.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Een bezoek aan de dokter is aan te raden zodra er aanhoudende ongemakken zijn in de mond Pijn, veranderingen in de slijmvliezen, slechte adem of een algemeen gevoel van ongemak moet worden onderzocht en behandeld. Als het ongemak in de mond toeneemt of zich verder verspreidt, is een arts nodig. Verhoogde speekselvloed, roodheid van de tandvlees en verlies van eetlust geven een volksgezondheid aandoening die moet worden behandeld. Als dat zo is ontsteking of infectie in de mond en keel, ongemak bij het poetsen van de tanden, en misselijkheid en brakenmoet een bezoek aan de dokter worden gebracht. Aphtae, laesies in de mond en overgevoeligheid voor voedselinname zijn tekenen van a voorwaarde dat moet worden behandeld. Als de neusholten of keel ook worden aangetast door een beschadiging, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Littekens in de mond, ontwikkeling van blaasjes en interferentie met een bestaand kunstgebit zijn zorgwekkend. Een arts moet worden geraadpleegd als er een aanhoudende weigering is om te eten of de tanden te poetsen. Pus vorming in de mond of een herhaald smaak of bloed moet worden voorgelegd aan een arts. In ernstige gevallen loopt het individu risico op bloedvergiftiging or uitdroging Beide vertegenwoordigen levensbedreigende aandoeningen van het organisme die vroegtijdig door een arts moeten worden behandeld om vroegtijdig overlijden te voorkomen.
Behandeling en therapie
Behandeling van spruw is voornamelijk bedoeld om de symptomen en pijn te verlichten. Vooral bij kinderen is voldoende hydratatie van groot belang, anders uitdroging van het lichaam kan voorkomen. Kinderen moeten worden aangemoedigd om te drinken, anders ontwikkelen ze door de pijn een vermijdingspatroon. Voor de pijn schrijven artsen voor pijnstillers zoals ibuprofen or paracetamol voor orale spruw enerzijds, en lokale anesthetica worden aangebracht op de blaren aan de andere kant. In ernstige gevallen van orale spruw bij volwassenen, sterker pijnstillers zoals Novalgin worden soms gebruikt. Spoelt met chloorhexidine zijn geïndiceerd voor lokale desinfectie van de mond. Zelfs als voedselinname pijn veroorzaakt, mag dit in geen geval worden verwaarloosd. Als er ernstige blaarvorming in de mond is, kan de administratie van vloeibaar voedsel kan aan de dagelijkse caloriebehoefte voldoen. Ondervoeding moet ten koste van alles worden vermeden in de loop van de ziekte, zoals de immuunsysteem zou nog verder worden verzwakt en er is een risico op een ernstige loop van orale spruw.
Vooruitzichten en prognose
Spruw heeft een zeer goede prognose en geneest binnen een paar weken als het niet wordt behandeld. In dit opzicht komt het vaak voor bij kinderen als een manifestatie van een herpesinfectie. Hoewel spruw erg onaangenaam is en het leven erg moeilijk maakt voor de getroffenen vanwege de pijn, wordt het terecht als onschadelijk beschouwd. Na een paar dagen koorts en de vorming van blaren, duurt het ongeveer een week tot tien dagen voordat de ziekte is genezen. Zeer zelden is de prognose slechter bij getroffen baby's. Dit is echter alleen het geval bij pasgeborenen in de eerste levensweken, waarbij de infectie ook de ogen of kan aantasten hersenen In dit geval is medische behandeling dringend nodig. Bij volwassenen, orale spruw - net als koortslippen, bijvoorbeeld - kan van tijd tot tijd voorkomen. Sommige mensen ervaren dit vaak, anderen helemaal niet. Zelfs in deze gevallen is de voorwaarde geneest vanzelf binnen enkele weken. Een mogelijke behandeling is altijd puur symptomatisch van aard en verlicht alleen het lijden. De prognose met betrekking tot genezing hangt dan af van verschillende factoren, zoals spanning en vochtopname.
het voorkomen
Orale spruw komt niet voor door de schuld van de getroffen persoon, dus het is ook bijna onmogelijk om infectie te voorkomen. Als er gevallen van spruw in de directe omgeving bekend zijn, moet contact met de getroffen personen indien mogelijk worden vermeden. Het delen van bestek of drinkflessen moet worden vermeden, aangezien de virussen zich zeer snel verspreiden en infectie kan optreden. Kortom, de eerdere orale spruw wordt behandeld, hoe sneller de ziekte verdwijnt. Om deze reden, ontsmettingsmiddel therapie moet worden gestart, zelfs als er matige pijn in de mond is.
Nazorg
Zodra de blaren in de mond zijn opgedroogd en de aften genezen zijn, kan het getroffen kind terugkeren naar de kinderopvang. Besmetting van andere kinderen is dan niet meer mogelijk. Dit is meestal het geval na een week tot tien dagen. Bij volwassen patiënten kan genezing tot 20 dagen duren. Aparte nazorg is niet nodig, aangezien er na genezing geen klachten meer zijn. Het veroorzakende herpesvirus kan niet worden genezen, maar er is geen nieuwe uitbraak van spruw mogelijk nadat de eerste infectie is overwonnen. Het virus trekt zich terug in de zenuwknopen en veroorzaakt voorlopig geen verdere symptomen. Alleen in het geval van een verzwakt immuunsysteem of sterk psychologisch spanning zoals stress of verdriet kan het virus weer uitbreken en dan zichtbaar worden als koortslippen, voor de verlichting en genezing waarvan de maatregelen al genoemd zijn weer nodig. Daarom is het raadzaam om regelmatig de immuunsysteem en vermijd spanning Hoewel het herpesvirus slechts korte tijd buiten het lichaam kan overleven, moet de tijdens de ziekte gebruikte tandenborstel worden weggegooid om onbedoelde overdracht van het virus te voorkomen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Normaal gesproken verdwijnt spruw vanzelf na twee tot drie weken, zonder dat medische behandeling nodig is. De patiënt moet het echter rustig aan doen en voldoende bedrust krijgen. Getroffen kinderen weigeren vaak te eten vanwege de pijn in de mond. Ouders moeten op eventuele deficiëntieverschijnselen letten en bij twijfel het kind naar de kinderarts brengen. Eetlust stimulerend theesoorten en antipyretica kan ongemak verminderen. De dieet moet bestaan uit vloeibaar of papperig voedsel en mild en koel voedsel. Het kind moet ook voldoende drinken water, en een rietje kan helpen bij de vochtopname. In overleg met de arts mondspoelingen met actieve ingrediënten zoals chloorhexidine kan ook worden gebruikt. Geneesmiddelen die het actieve ingrediënt bevatten Lidocaïne kan plaatselijk worden aangebracht en belooft een snelle verlichting van de symptomen. Bovendien is de aften moet worden behandeld met een desinfecterende oplossing. In ernstige gevallen moet spruw worden behandeld door een arts. Als de symptomen erg hevig zijn of als een kind door de pijn geen vocht meer binnenkrijgt, moet een kliniek worden bezocht. Bij pasgeborenen, dichtbij Grensverkeer door een specialist wordt aangegeven vanwege het hoge risico op verspreiding.
