chloorhexidine

Introductie

Zelfmedicatie wordt in toenemende mate bevorderd door de bepalingen van de Gezondheid Structuurwet. Dit betekent natuurlijk dat het aantal vrij verkrijgbare geneesmiddelen in de apotheek aanzienlijk is toegenomen. De ziekten die in de wet als zogenaamde triviale ziekten worden genoemd, zijn dus uitgesloten van medische voorschriften. Deze omvatten een ontsteking van de mond en keel. Chloorhexidine behoort ook tot de therapie van dergelijke ziekten.

Synoniemen in bredere zin

Chloorhexidinedigluconaat, Paroex Chloorhexidine is een antisepticum dat al in de jaren 1940 werd ontwikkeld. Het behoort tot de groep polyguaniden. Het is echter niet goed oplosbaar in water en daarom niet geschikt als spoeloplossing.

Daarom werd het vervangen door chloorhexidine digluconaat, dat zeer goed oplosbaar is in water en identiek is wat betreft zijn effectiviteit. Tegenwoordig wordt alleen chloorhexidinedigluconaat gebruikt. Dit omvat bijvoorbeeld de agent Chloorhexamed® forte.

Het werd aanvankelijk gebruikt in de diergeneeskunde en de menselijke geneeskunde om huidinfecties en wonden te behandelen. Chloorhexidinedigluconaat is verkrijgbaar als gebruiksklare oplossingen in concentraties van 0.1%, 0.15% en 0.2%. Het is ook verkrijgbaar als 1% gel. De doeltreffendheid ervan is bewezen in meer dan 3,000 wetenschappelijke publicaties. Dit maakt chloorhexidine digluconaat tot een van de meest onderzochte geneesmiddelen.

Indicaties

Chloorhexidinedigluconaat heeft het vermogen zich te hechten aan tanden en oraal slijmvlies voor een lange tijd. Dit heeft niet alleen een direct effect, maar ook een depoteffect. Daarom werd het al snel gebruikt om infecties in de mondholte en om tandheelkundig te remmen gedenkplaat.

Dit is een indicatie voor chloorhexidine digluconaat, ontsteking van de mond slijmvlies (stomatitis) en tandvlees (gingivitis) veroorzaakt door bacteriën. Chloorhexidine digluconaat wordt gebruikt als spoeloplossing voor en na kaakchirurgie om bacteriële complicaties te voorkomen. Een andere toepassing is het spoelen van wortelkanalen tijdens wortelkanaalbehandeling door de tandarts.

De gel wordt gebruikt om tandvleeszakjes te behandelen. Echter, langdurige toepassing om de bacteriën in de tandheelkundige gedenkplaat is niet aan te raden, omdat natuurlijk naast de ziekteverwekkers ook de nuttige bacteriën worden aangetast en dit leidt tot een verstoring van de mondflora. Dat risico bestaat kiemen die niet onder het antisepticum vallen, zullen het overnemen.

In bijzondere gevallen, zoals bij patiënten die ernstig beperkt zijn in hun mondhygiëne vanwege een gebroken kaak is het echter raadzaam om gedurende korte tijd chloorhexidine digluconaat te gebruiken. Het wordt aangebracht door te spoelen met de onverdunde oplossing. Profylactisch spoelen met chloorhexidinedigluconaat is effectief gebleken om de tandarts te beschermen tegen bacteriën in de aerosol, bijvoorbeeld tijdens het verwijderen van schaal.

Per ongeluk inslikken van de oplossing is niet schadelijk aangezien chloorhexidinedigluconaat niet wordt opgenomen en 100% onveranderd wordt uitgescheiden. Bij gebruik van monddouche versterkt de toevoeging van chloorhexidine digluconaat het reinigende effect. Voor prothesedragers is bewezen dat de nachtelijke opslag van de prothese in een chloorhexidine digluconaat oplossing van tijd tot tijd effectief is.

Dit deactiveert het kiemen die slijmvliesontsteking veroorzaken (stomatitis in het kunstgebit) veroorzaakt door prothesen. Sinds cariës wordt veroorzaakt door bacteriën en chloorhexidine een bacteriedodende werking heeft, kan duidelijk gesteld worden dat chloorhexidine de kans op cariësvorming sterk vermindert. Problematischer zijn echter de bijwerkingen van langdurig gebruik.

CHX maakt geen onderscheid tussen goede en slechte bacteriën. Ook worden de goede bacteriën, die nodig zijn voor het goed functioneren van het lichaam, vernietigd. Een keer aanbrengen brengt de gehele mondflora in onbalans.

Het mag daarom alleen in uitzonderlijke gevallen worden gebruikt. Een generaal cariës profylaxe door CHX moet worden afgewezen! Voor wonddesinfectie wordt chloorhexidine gebruikt in voorgeschreven wondsprays.

Deze preparaten kunnen direct op het aangetaste gebied worden gesproeid na wondreiniging zonder contact. Een applicatie zonder brandend wordt vaak geadverteerd. Bij klachten kan de applicatie meerdere keren per dag worden herhaald, vooral in het kader van parodontitis therapie met tandvleeszakken.

Bepanthen plus wondspray bevat naast de genezende werkzame stof dexpanthenol chloorhexidine. Bij de eerste behandeling van verse wonden vermindert chloorhexidine het aantal kiemen door bacteriën en schimmels te bestrijden en zo infecties te voorkomen. Het effect van chorhexidine digluconaat is gebaseerd op zijn vermogen om zich te hechten aan de celwand van de bacteriën, deze te vernietigen en zo de verspreiding van de bacteriën te voorkomen.

In hogere doses van het antisepticum dringt het de cel binnen en vernietigt het. Naast het effect op bacteriën, is het ook effectief gebleken tegen bepaalde virussen. Dit zijn voornamelijk de zogenaamde herpes virussen.

Een groot voordeel van chloorhexidinedigluconaat is dat er tot nu toe geen resistentie tegen de werking van chloorhexidine is aangetoond onder de ziekteverwekkers. Een succesvolle therapie kan al na enkele dagen worden bewezen. Net als bij andere effectieve geneesmiddelen, zijn er zelfs bij een langere behandeling met chloorhexidinedigluconaat bijwerkingen.

Dit kan leiden tot smaak irritaties. Er is ook bruine verkleuring van tanden, plastic vullingen en de tong. Het optreden van verkleuring kan van persoon tot persoon sterk verschillen.

De reden hiervoor is nog onbekend. Een mogelijke verklaring zou een andere samenstelling van de speeksel. In zeldzame gevallen kan er een vertraging optreden wond genezen.

Alle bijwerkingen zijn echter omkeerbaar, dwz ze verdwijnen weer wanneer het medicijn wordt stopgezet of kunnen door de tandarts worden geëlimineerd. Chloorhexidine (ook bekend als chloorhexidinedigluconaat, CHX of chloorhexamed) is een antisepticum dat in de tandheelkunde een breed scala aan toepassingen kent. Er zijn verschillende toedieningsvormen: gel, spray, zalf, vernis en chips.

Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat het actieve ingrediënt lange tijd aan de tanden en het slijmvlies hecht en de bacteriële celmembraan. 1. chloorhexidinegel wordt gebruikt volgens de instructies van de tandarts bij antibacteriële therapie van gingivitis en parodontitis (ontsteking van het parodontium; in de volksmond vaak ten onrechte parodontose genoemd). De tandarts kan het met een borstel of met een wegwerpspuit en een stompe canule in de interdentale ruimtes aanbrengen.

Het wordt ook gebruikt voor het laatste polijsten vóór fluoridering. De 1% gel wordt aan de patiënt aanbevolen voor thuisgebruik als ondersteuning van parodontale therapie. De gel kan ook tijdens orthodontische behandelingen worden gebruikt mondhygiëne is gelimiteerd.

Poets de tanden zoals gewoonlijk met voordat u de gel gebruikt tandpasta, zorg ervoor dat de mondholte wordt grondig met water gespoeld. Breng vervolgens de gel met een wattenstaafje aan op de te behandelen plekken en laat het minimaal 1 minuut inwerken. De gel kan ook worden gebruikt als een tandpasta.

De behandeling mag niet langer duren dan een maand. 2. chloorhexidine spray 1,5% Als spray wordt chloorhexidine vaak aanbevolen als ontsmettingsmiddel voor prothesedragers. Het voorkomt bacteriële gedenkplaat (de zogenaamde tandfilm) van het hechten aan het kunstgebit en het aangrenzende slijmvlies.

Sprays kunnen ook worden gebruikt om tandenborstels te desinfecteren, tong borstels of spalken. Chlrohexidine zit ook in keelsprays zoals Collu-Blache. Chloorhexidinedigluconaat is ook erg nuttig bij keelpijn.

3. chloorhexidine zalf, crème chloorhexidine digluconaat wordt gebruikt voor de verzorging van geïnfecteerde wonden, door wrijving geïnduceerde ontsteking en navelstrengverzorging. De veel gebruikte zalf Bepanthen® antiseptische wondcrème bevat zowel chloorhexidine als dexpanthenol. 4. mondwater: 0.1% of 0.2% De meest bekende vorm van chloorhexidine is de vloeibare vorm.

Er zijn onderzoeken die bewijzen dat het gebruik van een mond spoelen met chloorhexidine in geval van moeilijk mondhygiëne (bijv. postoperatief, invaliditeit) vermindert de vorming van de bacteriële tandfilm aanzienlijk. De vloeibare vorm wordt preoperatief gebruikt om bacteriëmie (aanwezigheid van bacteriën in bloed). Het wordt ook gebruikt voor droog mond (xerostomie) en onaangename slechte adem.

Bovendien wordt de vloeibare vorm van chloorhexidine digluconaat gebruikt in de endodontie - wortelkanalen worden vaak gespoeld met deze oplossing om bacteriën te bestrijden. Vaak worden de holtes (in de volksmond "gat in de tand" genoemd) daarna gecreëerd cariës verwijdering worden met deze oplossing gereinigd voordat de vulling wordt geplaatst. Sommige patiënten wordt aangeraden om een mondwater voor de dagelijkse verzorging (bijv. bij tandvleesproblemen), maar er dient te worden opgemerkt dat na ongeveer twee weken het risico op verkleuring van de tand, tong en slijmvlies is vrij hoog.

Chloorhexidine wordt gebruikt in veel gangbare mondspoelingen (0.1% of 0.2%). Dagelijks daarna je tanden poetsenmoet een mondspoeloplossing worden toegevoegd. Dergelijke mondspoelingen zijn bijzonder populair na de operatie, bijvoorbeeld na de extractie van een tand, om een ​​mogelijke infectie van de wond te voorkomen.

Het gebruik van chloorhexidine is ook aan te raden voor parodontitis behandeling. Zelfs als mondhygiëne om verschillende redenen moeilijker moet worden gemaakt, wordt spoelen met chloorhexidine aanbevolen. Dit kan het geval zijn voor mensen met lichamelijke of geestelijke handicaps of voor een verblijf in een ziekenhuis waar adequate hygiëne niet mogelijk is.

Door zijn positieve lading hecht het goed aan de mond slijmvlies, de tand en de bacteriën, waar het vervolgens langzaam wordt vrijgegeven. Het biedt dus langdurige bescherming en bestrijdt de bacteriën, die geen ontstekingen kunnen veroorzaken. Mondspoelingen met chloorhexidine zijn medicijnen en moeten daarom bij een apotheek worden gekocht.

Mondspoelingen mogen ook slechts gedurende een beperkte periode worden gebruikt, omdat ze bij langdurig gebruik verkleuring van de tanden, de tong en het mondslijmvlies kunnen veroorzaken. Deze bruinachtige verkleuring kan worden verwijderd door een profylaxe-assistent na stopzetting van het product. EEN tandpasta met schurende ingrediënten kan ook de eerste remedie zijn. Daarnaast het gevoel van smaak kan worden aangetast, die weer zal verdwijnen nadat het product is stopgezet. In ieder geval moet de duur van het gebruik van het preparaat met een tandarts worden besproken.