Miltpijn: oorzaken, behandeling en hulp

Milt pijn kan een symptoom zijn van vele soorten ziekten of kan het gevolg zijn van een onjuiste levensstijl. Als orgel heeft de milt vervult verschillende functies in het lichaam, maar het is geen vitaal orgaan. Klachten in de milt zijn altijd een indicatie van een verminderde functie van dit orgaan.

Wat is miltpijn?

Milt pijn treedt meestal zeer plotseling en onverwacht op. In de meeste gevallen worden ze gevoeld in de onderbuik onder de navel. De milt wordt in het Engels de milt genoemd. Miltpijn treedt meestal zeer plotseling en onverwacht op. In de meeste gevallen wordt het gevoeld in de onderbuik onder de navel, maar het kan ook uitstralen naar de bovenbuik en van daaruit naar de linkerschouder. Dit pijn kan permanent of terugkerend zijn. Vaak, milt pijn wordt als stekend gevoeld en treedt koliekachtig op. Hoe ernstig het ongemak is, kan volledig variëren. Milt pijn kan optreden samen met andere symptomen zoals 피로, neusbloedingenhartkloppingen en gezwollen weefselvocht knooppunten. De symptomen en intensiteit zijn afhankelijk van de oorzaak van het ongemak. De milt is een filter in de menselijke bloedbaan en maakt ook deel uit van de immuunsysteem​ Desalniettemin is het geen vitaal orgaan en kan een persoon het zonder doen als de oorzaken van miltpijn het verwijderen ervan noodzakelijk maken.

Oorzaken

De oorzaken van miltpijn kunnen sterk variëren. Hoewel de milt een vrij klein orgaan in ons lichaam is, kan de pijn buitengewoon hevig zijn. Een veel voorkomende oorzaak van milt pijn is ontsteking, die gedeeltelijk kan worden veroorzaakt door infectie. Trauma of andere mechanische impact kan ook miltpijn veroorzaken, bijvoorbeeld wanneer een ongeval een scheur in de milt of miltcongestie veroorzaakt. Miltpijn kan ook worden veroorzaakt door storingen of ziekten van het metabolisme of door tumorvorming op de milt. Andere oorzaken van pijn in de milt kunnen sikkelcelziekte zijn of thalassemie, artritis veroorzaakt door reumatiekof miltinfarct als gevolg van een stoornis in de bloedsomloop. Leukemie kan vergroting van het orgel veroorzaken, wat kan leiden milt pijn. Andere onderliggende ziekten kunnen echter ook leiden tot een vergrote milt.

Ziekten met dit symptoom

  • Thalassemie
  • Leukemie
  • reumatiek
  • Milt infarct
  • Ontsteking van de gewrichten (artritis)
  • Doorbloedingsstoornissen

Diagnose en verloop

Voor het diagnosticeren van miltpijn kunt u het beste een specialist (huisarts of specialist in interne geneeskunde) raadplegen. Dit zal de patiënt in detail vragen stellen over de symptomen en, afhankelijk van de beschrijvingen, verder beginnen maatregelen. De fysiek onderzoek omvat palpatie van de boven- en onderbuik om de exacte locatie en intensiteit van de pijn te bepalen. Deze palpatie kan ook een vergroting van de milt detecteren; op deze manier kan alleen een vergrote milt worden gepalpeerd. Voor nader onderzoek, een ultrageluid kan worden uitgevoerd of een computertomografie. Dit geeft gedetailleerde registraties van de milt en geeft op betrouwbare wijze veranderingen in dit orgel aan. Onderzoek van verschillende bloed parameters kunnen ook informatie geven over de oorzaak van de pijn. De genezing van miltpijn is compleet anders, afhankelijk van de oorzaak. In dit verband zijn medicatie en invasieve opties beschikbaar.

Complicaties

Miltpijn kan worden veroorzaakt door een vergrote milt (splenomegalie), die verschillende oorzaken heeft. Dit is bijvoorbeeld het geval bij cirrose van de lever or hepatitis​ Deze ziekten kunnen zich gemakkelijk ontwikkelen tot lever kanker, die een nogal slechte prognose heeft. De tropische ziekte malaria veroorzaakt ook een vergrote milt en dus pijn. Malaria kan zich verspreiden naar de hersenen, aanvallen veroorzaken en zelfs coma​ Het veroorzaakt ook incidenteel stollingsstoornissen, evenals nier or long mislukking. In het ergste geval kan de ernstig vergrote milt een miltruptuur veroorzaken, wat kan leiden tot ernstige inwendige bloedingen, die kunnen veranderen in schokken, wat levensbedreigend is. Bovendien ziekten van de bloed zoals leukemieën of anemieën kunnen ook een vergroting van de milt veroorzaken en verschillende complicaties veroorzaken. leukemie betreffen voornamelijk verstoringen in de individuele vorming bloed cellen. Als gevolg hiervan is het organisme vatbaarder voor infecties en heeft het een verminderde bloedstolling. Indien onbehandeld, bloedarmoede leidt tot een ernstige afname van de prestaties en chronische vermoeidheid. Reumatoïde artritis kan ook miltpijn veroorzaken. Deze auto-immuunziekte treft voornamelijk de gewrichten en veroorzaakt ernstig gewrichtspijn. De hart- spier kan ook worden aangetast en ontstoken raken. Bovendien is het risico op ontwikkeling osteoporose is verhoogd.

Wanneer moet je naar een dokter?

Pijn in het miltgebied duidt op een ernstige onderliggende oorzaak voorwaarde en vereist altijd een snelle medische evaluatie. Een bezoek aan de dokter wordt vooral aanbevolen als het ongemak snel toeneemt of zich over de linkerkant verspreidt borst naar het schoudergebied. Pijn aan de linkerkant van het lichaam, vooral ter hoogte van de maag of de linker ribbenboog, duidt op een vergrote milt of een andere voorwaarde van de milt die onmiddellijk moet worden behandeld. Andere alarmsignalen van miltziekte zijn bleekheid, 피로 en uitputting. Als er een begeleidend koortsmoet de medische noodhulpdienst worden gebeld. Een miltinfarct kan op handen zijn, wat levensbedreigend kan zijn als het niet wordt behandeld. Zelfs milde miltpijn moet medisch worden opgehelderd als de oorzaak onbekend is, de pijn geassocieerd is met bijkomende symptomen of een ander negatief effect heeft op de algemene gezondheid. voorwaarde. Een gevoel van druk in de borst duidt op een vergroting van de milt, die door een huisarts moet worden opgehelderd. Andere contacten zijn onder meer de gastro-enteroloog en andere interne geneeskundigen.

Behandeling en therapie

Miltpijn wordt behandeld afhankelijk van de oorzaak. Sommige aandoeningen kunnen met medicijnen worden behandeld, maar in andere gevallen is een operatie en dus verwijdering van de milt onvermijdelijk. Verwijdering van de milt wordt meestal overwogen wanneer de milt ernstig vergroot is of wanneer zich tumoren hebben gevormd. Deze bewerking wordt uitgevoerd onder narcose​ De bovenbuik wordt aan de linkerkant geopend en vervolgens worden alle plaatsen waar de milt verbinding maakt met het lichaam doorgesneden. Nadat de milt is verwijderd, wordt een drain geplaatst en wordt de buik weer gesloten. Ondertussen is er ook een minimaal invasieve manier om de milt te verwijderen. Hoewel in dit geval de patiënt ook moet worden ondergebracht narcose, is de eigenlijke procedure veel zachter. De buikholte van de patiënt wordt opgeblazen met CO2 en vervolgens wordt de milt verwijderd door kleine incisies met behulp van kleine instrumenten. De arts volgt deze procedure door middel van een kleine camera, die ook via een incisie in de buik wordt ingebracht. Drains zijn ook achteraf nodig om wondvocht en bloed af te voeren. Dit type miltverwijdering wordt genoemd laparoscopie​ Mensen die zonder milt moeten leven, lopen een verhoogd risico op infecties, dus moeten ze ervoor zorgen dat ze een gezonde levensstijl leiden en regelmatig worden ingeënt. Als de miltpijn is ontstaan ​​door een ziekte, is het belangrijk dat de onderliggende ziekte wordt behandeld. Dit zal ook de problemen met de milt verbeteren.

Vooruitzichten en prognose

In de meeste gevallen treedt ernstige zwelling op met miltpijn. De patiënt lijdt aan duizeligheid, hoofdpijn, en vaak koorts. De huid lijkt bij veel mensen bleek. Bovendien kan het symptoom gepaard gaan met problemen met de hart- en algemene 피로​ Vanwege de miltpijn, schokken kan gebeuren. In dit geval moet de milt volledig worden verwijderd omdat de immuunsysteem is ernstig verzwakt. Vanwege de zwakke immuunsysteem, een gewelddadige bloed vergiftiging kan in het ergste geval voorkomen. Bepaalde giftige stoffen die het menselijk lichaam binnendringen, kunnen niet meer goed worden uitgescheiden en kunnen naar verschillende regio's migreren, met ernstige schade tot gevolg. Miltpijn is echter relatief goed te behandelen. Er worden niet alleen medicijnen gebruikt, maar ook chirurgische ingrepen. Als de miltpijn optreedt als gevolg van een andere ziekte, moet de desbetreffende oorzaak worden behandeld. In de meeste gevallen leidt de behandeling tot een positief verloop van de ziekte zonder verdere complicaties of ongemak.

het voorkomen

Miltpijn kan niet 100% worden voorkomen. Wel een gezond dieet en voldoende beweging zijn altijd de beste manieren om het lichaam gezond te houden dieet moet gevarieerd en evenwichtig zijn, lichaamsbeweging biedt goed circulatie en versterkt ook het immuunsysteem.

Wat u zelf kunt doen

Meestal treedt pijn in de milt op in verband met een blessure. In dit geval is een onmiddellijk medisch onderzoek noodzakelijk. In het geval van een infectie-gerelateerde kortdurende of permanent vergrote milt, evenals zwelling van de milt, kan ongemak worden verlicht. De Chinese geneeskunde beveelt een ‘milt’ aan dieet“: Licht zoet en bitter voedsel - vooral venkel, kaneel, koriander en teentje - moet worden geconsumeerd. Deze voedingsmiddelen stimuleren de stofwisseling en ondersteunen de milt bij zijn werk. In de westerse cultuur zijn er maar een paar medicinale planten bekend die specifiek de milt ondersteunen. Maar zelfs hier zijn er planten met een hoog gehalte aan bittere stoffen, bijvoorbeeld: Alsem, Paardebloem or Gentiaan​ Evenzo bereikten de getroffenen verlichting door te nemen homeopathische middelen, zoals Ceanothus americanus of Schuessler zouten, zoals Kalium sulfuricum (de belangrijkste remedie), Magnesium fosforicum (zijsteek), Natrium cloratum en Silicea voor verharding van de milt. Alternatieve geneeskunde probeert ook het lichaam te ondersteunen door micronutriënten in te nemen, hier genoemd zijn: Selenium, verminderen ontsteking, B vitaminen en zink. Aminozuren zoals arginine en taurine zouden ook de milt ondersteunen. Bij chronische en reumatische klachten - die ook de oorzaak kunnen zijn van pijn in de milt - de zuur-base evenwicht moet ook in evenwicht zijn. Een teveel aan zuur in het lichaam versnelt ontstekingsprocessen. De invloed van zieke of dode tanden op het organisme wordt onderschat. Bij chronische klachten dient te worden verduidelijkt of hier stoorvelden (amalgaamvullingen) aanwezig zijn.