Atelectasis: oorzaken, symptomen en behandeling

atelectase verwijst naar een airless long zakdoek. Dit is geen ziekte op zich, maar eerder een voorwaarde die het gevolg is van een andere onderliggende ziekte. De klacht kan het geheel betreffen long, hoewel het in de meeste gevallen omgeschreven delen van de long aantast.

Wat is atelectase?

In atelectase, hetzij delen van de longen, hetzij het geheel long zijn leeggelopen. Vertaald uit het Grieks, betekent de term "onvolledige expansie". Dit voorwaarde treft vooral de longblaasjes (luchtzakjes). Deze hebben een zeer belangrijke functie, aangezien dit is waar zuurstof uitwisseling vindt plaats. Wanneer de longblaasjes instorten, is het bijbehorende gebied niet meer beschikbaar zuurstof uitwisseling. Daarom atelectase is een voorwaarde dat moet serieus worden genomen. Artsen maken onderscheid tussen primaire en aangeboren atelectase. De verworven vorm is het gevolg van een andere ziekte, terwijl de aangeboren vorm uitsluitend betrekking heeft op respectievelijk pasgeborenen en premature baby's.

Oorzaken

Oorzaken van aangeboren atelectase zijn onder meer disfunctie van het centrale zenuwstelsel, misvormingen of een tekort aan oppervlakte-actieve stoffen, die kunnen optreden bij premature baby's. Surfactant is een mengsel van water, eiwitten, en vetten geproduceerd door de longen die dienen om de oppervlaktespanning van de vloeistoflaag in de longblaasjes te verlagen om plaatsing mogelijk te maken. Er zijn verschillende vormen van atelectase:

  • Bij compressie-atelectase wordt het ingeklapte deel van de long samengedrukt, waardoor het zich niet kan ontvouwen. Dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals een tumor, letsel aan de longen of borst muur, pus, water or bloed accumulatie of gezwollen weefselvocht knooppunten.
  • Bij samentrekking atelectase, de trigger voor het ontbreken van ventilatie is littekenvorming in de longen die het gevolg is van een longziekte, zoals tuberculose.
  • In het geval van microatelectase ontving het longweefsel op de overeenkomstige plaats te weinig bloed levering, wat bijvoorbeeld kan gebeuren in een schokken situatie. Als resultaat kon het niet genoeg oppervlakteactieve stof vormen. De oppervlaktespanning van de vloeistof trekt daarbij de long in de longblaasjes naar elkaar toe.
  • Obstructieve atelectase (subtype van resorptieve atelectase) treedt op wanneer een longtak wordt afgeknepen en de daarachter opgesloten lucht wordt geabsorbeerd in de bloedbijvoorbeeld door een tumor, een ingeslikt voorwerp of gezwollen weefselvocht knooppunten.

Symptomen, klachten en tekenen

Bij atelectase is de longfunctie verminderd omdat er geen gasuitwisseling meer kan plaatsvinden. Als gevolg hiervan is het niveau van zuurstof in het bloed neemt af. Het lichaam probeert nu deze toestand te compenseren. Het versnelt ademhaling en verhoogt de hart- tarief. Vanwege het verlaagde zuurstofniveau kan de huid wordt soms blauwachtig. De symptomen die het gevolg zijn van atelectase, zijn onder andere afhankelijk van hoe groot het overeenkomstige aangedane longgedeelte is. Een andere factor is of de atelectase zich acuut of geleidelijk ontwikkelde. Bovendien vormen de individuele oorzaken de symptomen. Als atelectase plotseling optreedt, bijvoorbeeld door verstopte luchtwegen, is er sprake van ernstige kortademigheid en in sommige gevallen pijn in de borst​ Atelectasis die zich langzaam ontwikkelt en alleen kleine delen van de longen aantast, veroorzaakt slechts milde symptomen. Deze omvatten kortademigheid en sneller buiten adem komen, vooral tijdens inspanning. Grote ingeklapte delen van de longen kunnen dat daarentegen wel leiden bloedsomloop schokken, waarin bloeddruk valt scherp en de hart- slaat erg snel. Symptomen van aangeboren atelectase verschijnen vaak kort na de geboorte of in de eerste levensuren. De huid wordt blauwachtig bij getroffen premature baby's. Ze ademen ook snel, met de gebieden tussen de ribben en boven de borstbeen naar binnen worden getrokken wanneer ze inademen, en verhoogde beweging van de neusgaten.

Diagnose en verloop

De arts vermoedt meestal al op basis van de typische symptomen die erop duiden. In de meeste gevallen leidt de onderliggende ziekte ook tot de aanname dat er pulmonale disfunctie aanwezig is. Ademen problemen worden altijd verwacht bij een premature baby, dus de baby ademhaling, huid kleur, hart- tarief, spierspanning en reflexen worden direct na de geboorte nauwlettend gevolgd. Onrijpe longen behoren tot de meest voorkomende oorzaken van complicaties. Röntgenstraal onderzoek stelt de diagnose vast. Het kan ook de mate van onvolwassenheid van de longen bepalen. In het geval van verworven atelectase is het belangrijk om de onderliggende ziekte te identificeren. Dit gebeurt door middel van een anamnese (gedetailleerd gesprek met de getroffen persoon) om hem te vragen naar de klachten en bekende ziekten. Er wordt dan naar de longen geluisterd. Als atelectase aanwezig is, worden de ademgeluiden verzwakt. Er wordt een gedempt geluid gedetecteerd wanneer het borst wordt met de vingers getikt. De aanvullende Röntgenstraal onderzoek stelt opnieuw de definitieve diagnose vast. Afhankelijk van de oorzaak van bijvoorbeeld een longtumor, vocht of bloeduitstorting in de borst volgen verdere onderzoeken, zoals onderzoek van het bloed, een computer of MRI.

Complicaties

Atelectasis heeft verschillende oorzaken en kan leiden tot verschillende complicaties. Ten eerste kan atelectasis leiden naar ontsteking van de longen (longontsteking​ In het ergste geval dit ontsteking kan zich door het lichaam verspreiden, wat leidt tot bloedvergiftiging or bloed vergiftiging. bloedvergiftiging kan degenereren tot septisch schokken​ In dit geval is er een scherpe daling in bloeddruk, wat leidt tot een tekort aan bloedtoevoer naar verschillende organen. Dit kan leiden tot uitval van deze organen. De longen en nieren zijn bijzonder vatbaar. Bovendien is het risico op het ontwikkelen van oedeem verhoogd. Deze opeenhopingen van water in de longen kan chronisch worden en littekens (fibrose) van het longweefsel kunnen optreden. Hierdoor kunnen de longen niet meer goed uitzetten, heeft de getroffen persoon moeite met ademhalen en ervaart hij kortademigheid. De zuurstoftoevoer naar het lichaam is niet meer goed verzekerd, en wel een zogenaamde centrale cyanose treedt op. Bovendien vernauwt atelectase de long schepen, wat kan leiden tot een belasting van het rechterhart, die daardoor verzwakt kan worden. Naarmate de ziekte vordert, wordt het rechterhart groter (rechterhart hypertrofie) en kan uiteindelijk mislukken (rechts hartfalen​ Getroffen personen zijn ernstig beperkt in kwaliteit van leven en vertonen een afname van hun prestaties.

Wanneer moet je naar een dokter?

Het vermoeden van atelectase is een reden om onmiddellijk een arts te raadplegen. Aan de hand van een aantal waarschuwingssignalen kan worden vastgesteld of het syndroom aanwezig is. Typische symptomen zijn onder meer ademhalingsmoeilijkheden, steken pijn in de borst, en een versnelde hartslag. Elk van deze symptomen moet door een medische professional worden opgehelderd om een ​​ernstige oorzaak uit te sluiten of om het syndroom te diagnosticeren. Medisch advies is uiterlijk nodig wanneer typische symptomen (problemen met de bloedsomloop, een sterk beklemmend gevoel op de borst, een sterke verhoogde pols, enz.) verschijnen. Patiënten met aangeboren atelectase dienen regelmatig hun huisarts te raadplegen. Neem opnieuw contact op met de spoedarts bij de eerste symptomen van een acuut syndroom. Als atelectase vroegtijdig wordt ontdekt en behandeld, kunnen ernstige gevolgen op betrouwbare wijze worden vermeden. Als er al longschade is opgetreden en de patiënt bezwijkt, eerste hulp maatregelen moet worden genomen. Behandeling door medische nooddiensten moet onmiddellijk worden gegeven om ernstige gevolgen te voorkomen, zoals longhart or longontsteking van de longen.

Behandeling en therapie

Behandeling voor atelectase is voornamelijk gebaseerd op de oorzaken. Het doel is om de longfunctie te herstellen en te zorgen voor voldoende zuurstofvoorziening naar het lichaam. In het geval van een longtumor wordt meestal een operatie uitgevoerd om de groei te verwijderen. In het geval van een pneumothorax, waarin lucht de intercostale ruimte is binnengedrongen, waardoor een deel van de long instort, is soms een operatie nodig. Milde vormen daarentegen behoeven vaak geen behandeling. Als er zich een vreemd voorwerp in de luchtwegen bevindt, moet dit worden verwijderd. Als er een is slijmpropwordt afgezogen. Bij aangeboren atelectase, die meestal gebaseerd is op onvoldoende volwassenheid van de longen, moet het gebrek aan oppervlakteactieve stof worden gecompenseerd door de premature baby de stof als medicijn te geven. Bij zeer uitgesproken ademhalingsproblemen wordt de baby kunstmatig beademd.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van atelectase hangt af van de onderliggende ziekte die aanwezig is. Als er een vreemd lichaam in de longen of luchtwegen zit, is de kans op herstel in de meeste gevallen groot. In één handeling kan het vreemde lichaam worden verwijderd en is ademen weer mogelijk zonder schade. Dit hangt af van de grootte van het vreemde lichaam en het weefsel dat het heeft beschadigd. Het helende pad van longontstekingis daarentegen uitgebreider. Naast behandeling met medicatie of ziekenhuisopname kan het een fataal verloop hebben. Als het organisme niet van voldoende zuurstof wordt voorzien, bestaat ook het risico op verdere complicaties, die een negatieve invloed hebben op de algehele prognose. Er kunnen hartproblemen optreden, die kunnen leiden tot een acute volksgezondheid situatie. In het geval van een hartaanval or beroerteloopt de patiënt het risico levenslang te worden aangetast als gevolg van verlamming of disfunctie. Daarnaast is er ook het risico op vroegtijdig overlijden. In geval van aanhoudende longfunctiestoornis, kunstmatige beademing mogelijk vereist. Als de longfunctie niet in de vereiste mate kan worden hersteld, kan de patiënt alleen worden genezen door orgaan transplantatie​ Dit brengt tal van uitdagingen met zich mee en brengt een lange weg naar herstel met zich mee. Als het lukt, moet het dagelijks leven worden aangepast aan de veranderde omstandigheden. Desalniettemin is het mogelijk om gedurende vele jaren grotendeels symptoomvrij te zijn.

het voorkomen

Verworven atelectase kan niet worden voorkomen, maar slechts gedeeltelijk worden tegengegaan. Zwangere vrouwen met een vermoedelijke vroeggeboorte krijgen een medicijn dat de longen van de ongeboren baby helpt rijpen. Arbeidsremmend drugs worden ook gebruikt om te proberen de bevalling uit te stellen.

Nazorg

De mate waarin nazorg noodzakelijk wordt, is afhankelijk van de onderliggende ziekte. In principe bouwt de immuniteit echter niet op, zelfs niet na genezing. De complexiteit van de oorzaken maakt herinfectie mogelijk. Als de typische symptomen optreden, bestellen artsen een Röntgenstraal voor diagnose. Tikken op de borst kan soms ook duidelijkheid geven. Als de aanvankelijke ziekte vreemde voorwerpen in de longen of luchtwegen veroorzaakt en er tijdens de behandeling geen weefsel is beschadigd, is nazorg niet vereist. De patiënt wordt ontslagen en hoeft niet bang te zijn voor verdere gevolgen. In veel andere gevallen is nazorg echter van groot belang. In deze gevallen zijn de longen meestal zo ernstig beschadigd dat een normaal leven van alledag niet meer mogelijk is. De getroffenen kunnen zelfs kleine spanningen nauwelijks aan. Aangezien een definitieve genezing alleen kan worden bereikt door middel van een longtransplantatie, is er hulp nodig in het dagelijkse privé- en professionele leven. Nazorg heeft tot doel complicaties met alle noodzakelijke middelen te voorkomen. Omdat atelectase kan worden verworven en aangeboren, moeten behandelmethoden worden aangepast. Patiënten bij wie de oorzaken niet zijn weggenomen, hebben een permanente behandeling nodig. Vaak kunnen de symptomen met behulp van medicatie worden gestopt. Regelmatige bezoeken aan de dokter worden dan noodzakelijk.

Wat u zelf kunt doen

Mensen die aan atelectase lijden, hebben een uitgebreide medische behandeling nodig. In de meeste gevallen is een operatie nodig, die door de getroffenen kan worden ondersteund door het rustig aan te doen en andere medische richtlijnen te volgen. Daarnaast moet ervoor worden gezorgd dat de medicatie optimaal wordt afgesteld. Vooral wanneer pijnstillers worden toegediend, is een goed afgestelde medicatie belangrijk om het ongemak van de patiënt te verlichten en daarmee ook het genezingsproces positief te beïnvloeden. Als er ongebruikelijke symptomen optreden, moet de arts worden geïnformeerd. Milde vormen van alectasis vereisen vaak geen uitgebreide behandeling. In de meeste gevallen is het voldoende om het vreemde lichaam uit de luchtwegen te verwijderen en de longen enkele dagen tot weken niet te belasten. Aangeboren alectasis moet worden beoordeeld door een kinderarts. Ouders moeten het getroffen kind goed in de gaten houden en ervoor zorgen dat het voldoende lucht krijgt. Bij ernstige ademhalingsproblemen is in ieder geval een intensieve medische behandeling vereist. Aangezien dit ook voor de ouders een aanzienlijke last is, dient therapeutische ondersteuning te worden gezocht. De behandelend arts kan het kind vaak ook in contact brengen met een zelfhulpgroep. Daar kunnen ouders informatie uitwisselen met andere patiënten.