Een miltinfarct kan het gevolg zijn van verschillende onderliggende ziekten, zoals leukemie or hart- ziekte zoals boezemfibrilleren. In deze gevallen, bloed schepen in de milt geblokkeerd raken, wat leidt tot een verminderde bloedstroom en uiteindelijk afsterven van cellen in de milt als gevolg van gebrek aan zuurstof.
Wat is een miltinfarct?
Miltinfarct is de dood van weefsel in de milt door gebrek aan bloed stromen. Er wordt een fundamenteel onderscheid gemaakt tussen acuut miltinfarct en chronisch recidiverend miltinfarct. Meestal resulteert miltinfarct in afsluiting of stenose van het lienal slagader of zijn takken, wat resulteert in weinig of geen bloed het bereiken van de milt, leidend tot weefselsterfte. Het meest kenmerkende symptoom van een blokkering van het bloed schepen het leveren van de milt is de zogenaamde acute buik Dit verwijst naar ernstig pijn in de buik, die ook kan uitstralen naar andere delen van het lichaam, zoals de schouders. Indien onbehandeld, kan miltinfarct leiden tot autosplenectomie, of verlies van volledige miltfunctie.
Oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken die aan een miltinfarct kunnen ten grondslag liggen. Miltinfarcten komen niet zelden voor bij kankers, zoals chronische myeloïde leukemie Miltinfarct kan ook worden veroorzaakt door ontsteking van de binnenbekleding van de hart-, dat wil zeggen, endocarditis Een trombo-embolie kan ook leiden tot een miltinfarct. In dit geval wordt een embolie door de bloedbaan gedragen totdat deze uiteindelijk vast komt te zitten en een groot vat blokkeert, zoals het lienal slagader, dat is de belangrijkste slagader van de milt. Andere veel voorkomende oorzaken van miltinfarct zijn onder meer bloed vergiftiging, ontsteking van de slagaders, en verschillende infectieziekten Als resultaat van sikkelcel bloedarmoede, afsluiting van bloed schepen komt vaker voor vanwege de misvormde rode bloedcellen. Deze terugkerende circulatiestoornissen kunnen ook de milt aantasten, waar ze dan optreden leiden tot miltinfarct.
Symptomen, klachten en tekenen
Een miltinfarct manifesteert zich aanvankelijk als ernstig pijn in de linker bovenbuik, die plotseling optreedt en uitstraalt naar de omliggende regio's. Dit gaat gepaard met misselijkheid en braken Bovendien typisch koorts symptomen kunnen optreden, dwz verhoogde lichaamstemperatuur, rillingen, malaise en zwakte. De pijn, die typisch gelokaliseerd is in het gebied van de milt, neemt in intensiteit toe naarmate de ziekte voortschrijdt. Lijders hebben meestal een zware druk pijngeassocieerd met plotseling zweten en een sterk gevoel van ziekte. Uitwendig kan een miltinfarct af en toe worden herkend aan de opvallende zwelling, die rood gekleurd of pijnlijk kan zijn bij aanraking. Bovendien kunnen zweren aan het licht komen als het orgaan perforeert en de weefselvloeistof doordringt in de omliggende weefsellagen. In individuele gevallen blijft een miltinfarct onopgemerkt. Dan krijgt het dode weefsel littekens, waardoor het orgaan niet meer goed functioneert. Een beschadigde milt manifesteert zich onder meer door 피로 bij lichte lichamelijke inspanning, gebrek aan eetlust, wond genezen aandoeningen en overmatig bloeden. Het kan ook leiden tot problemen met de spijsvertering, chronisch maag pijn in de buurt van het orgaan en hormonale klachten. Erge, ernstige ontsteking van de milt kan ook optreden als gevolg van een geheel of gedeeltelijk miltinfarct en kan gepaard gaan met verdere complicaties en ongemak.
Diagnose en verloop
De eerste stap bij het stellen van een diagnose is het palperen van de buik. Kenmerkend voor een miltinfarct is linksboven pijn in de buik dat begint alsof het uit het niets komt en kan uitstralen naar de linkerschouder. Meestal veroorzaakt een miltinfarct een acute buik met zeer ernstig bovenwerk pijn in de buik en koorts De behandelende arts controleert of hij een verdedigende spanning kan voelen op de linker bovenbuik van de patiënt. Bij dit symptoom milt abces moet ook worden beschouwd als een differentiële diagnose Om de vermoedelijke diagnose van miltinfarct te bevestigen, wordt een zogenaamde duplex-echografie uitgevoerd. Het pandrecht slagader van de milt wordt onderzocht met behulp van ultrageluid golven. Miltinfarct is meestal duidelijk zichtbaar op ultrageluid. Als een ultrageluid onderzoek levert geen duidelijke bevindingen op, een computertomografiescan kan ook worden uitgevoerd.
Complicaties
Een miltinfarct is een zeer ernstige klacht die in ieder geval door een arts moet worden behandeld. Zonder behandeling kan dit de dood van de getroffen persoon tot gevolg hebben. Daarom moet bij een miltinfarct altijd een arts worden geraadpleegd om mogelijke complicaties te voorkomen. Zelfgenezing is ook onwaarschijnlijk. Patiënten hebben er wel eens last van pijn in de buik. Voorts braken en misselijkheid komen ook voor. Fever kan ook voorkomen en patiënten lijden aan ernstige pijn in de milt. Als de klacht niet wordt behandeld, kan de milt volledig worden beschadigd, waardoor deze geen functie heeft. In sommige gevallen kan de milt zichzelf regenereren na het miltinfarct. In ernstige gevallen moet de milt volledig worden verwijderd. In de meeste gevallen leidt dit niet tot bijzondere complicaties en kan de getroffen persoon zonder milt overleven. Patiënten zijn hierdoor echter vatbaarder voor verschillende ziekten en infecties en moeten zichzelf daarom beter beschermen. Het is mogelijk dat een miltinfarct de levensverwachting van de patiënt verkort.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als er plotselinge of hevige pijn in het bovenlichaam is, is er een aandoening in het organisme die onmiddellijk door een arts moet worden opgehelderd. Als chronische pijn zich ontwikkelt, moet een medisch onderzoek worden gestart. Als er ongemak is in het gebied van de bovenbuik, kan dit duiden op een miltaandoening. In het geval van misselijkheid, braken naast zweten is een dokter nodig. Zwelling, verhoogde lichaamstemperatuur en ook rillingen moet worden onderzocht en behandeld door een arts. Een arts moet worden geraadpleegd bij aandoeningen zoals malaise, 피로, een gebrek aan eetlust en onregelmatigheden van de spijsverteringskanaal optreden. Ook een pijn om aan te raken functionele stoornissen moet onmiddellijk worden onderzocht en behandeld. In ernstige gevallen bestaat de kans op orgaanfalen, waardoor het risico op levensgevaar mogelijk toeneemt. Bij storingen in. Dient een arts te worden geraadpleegd wond genezen, een verlies van het gebruikelijke prestatieniveau en een vermindering van het interne sterkte Een ongewenste afname van het lichaamsgewicht, emotionele afwijkingen en een snelle vermoeidheid, een arts is nodig. Als de dagelijkse verplichtingen niet meer kunnen worden nagekomen, als een verlies van sterkte snel in, een bezoek aan de dokter is vereist. Problemen met het hormonale evenwicht zijn verdere tekenen van een onregelmatigheid van de milt. Als de regeling in de loop van de vrouwelijke cyclus wordt verstoord of veranderingen in het uiterlijk van de huid optreden, moet een arts worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
Als het een gedeeltelijk miltinfarct is, dwz dat slechts delen van het miltweefsel zijn aangetast, kan het infarct zonder symptomen verlopen en wordt het vaak niet eens opgemerkt. In dergelijke gevallen geneest de milt vanzelf zonder medische hulp, waardoor alleen littekenweefsel overblijft. Door de vorming van dit littekenweefsel kan er sprake zijn van een gedeeltelijke functionele beperking van de milt. Bij terugkerende miltinfarcten kan na enige tijd de toenemende littekenvorming de milt doen krimpen. In acute gevallen, heparine, dat de bloedstolling remt, wordt vaak gegeven; dit probeert de blokkering van bloedvaten in de milt op te heffen. Het gebruik van anticoagulantia is belangrijk omdat anders miltruptuur of volledig verlies van miltfunctie kan optreden. Bij terugkerende klachten en problemen met de milt is het vaak aan te raden om de milt te verwijderen. Een zogenaamde splenectomie, dwz verwijdering van de milt, is altijd zonder uitzondering noodzakelijk als er door het infarct een volledig verlies van de miltfunctie is opgetreden.
Vooruitzichten en prognose
Een miltinfarct gaat gepaard met een slechte prognose. Aanvankelijk leidt een infarct van het orgaan tot verschillende lichamelijke symptomen, zoals hevige pijn en misselijkheid. Bovendien bestaat er een risico op levensbedreigende complicaties zoals acute bovenbuik buikvliesontsteking, die ontstaat als gevolg van een bacteriële infectie van de milt. In de meeste gevallen zijn er ernstige onderliggende aandoeningen zoals myeloïde leukemie of milt ader trombose, die op hun beurt ernstige complicaties veroorzaken en de prognose verslechteren. Een gedeeltelijk infarct kan echter zonder verdere gevolgen genezen, mits het in een vroeg stadium wordt herkend en behandeld. In het beste geval blijft er alleen een litteken over. Bij een volledig infarct moet de milt verwijderd worden; als het orgaan ontbreekt, is er een verhoogd risico op infectie en in het bijzonder bloed vergiftiging, wat in de helft van alle gevallen fataal is. Steeds weer moeten ledematen worden geamputeerd. Hoewel de kwaliteit van leven niet noodzakelijkerwijs wordt aangetast door een miltinfarct, is de levensverwachting meestal korter. Op oudere leeftijd moeten patiënten steeds vaker medicijnen slikken om het gebrek aan bescherming van de milt te compenseren. Bovendien, medisch Grensverkeer is in elk geval vereist, wat een aanzienlijke last kan zijn voor de getroffenen. De prognose voor een miltinfarct hangt dus af van het feit of het een gedeeltelijk of volledig miltinfarct is.
het voorkomen
Om miltinfarct te voorkomen, aandoeningen zoals trombose, of een verhoogd risico op trombose in het algemeen, moet serieus worden genomen. Hoge bloeddruk is ook een van de risicofactoren, omdat daardoor gevormde stolsels gemakkelijker door de bloedbaan worden gespoeld en vervolgens vast komen te zitten in bijvoorbeeld de lienale slagader, wat leidt tot een miltinfarct.
Follow-up
Omdat miltinfarct een ernstige noodsituatie is voorwaardekunnen uitgebreide aanhoudende symptomen worden verwacht, waardoor permanent overleg met de arts essentieel is. Afhankelijk van of er een ernstige onderliggende ziekte als trigger is, is het belangrijk om deze onder controle te houden om een volgend infarct uit te sluiten. Getroffen personen dienen aandacht te besteden aan een gezonde levensstijl en een evenwichtige levensstijl dieet Overmatige lichamelijke inspanning moet worden vermeden. De verzwakte immuunsysteem vereist speciaal Grensverkeer, dus patiënten moeten hun arts raadplegen bij het minste teken van ongemak om het risico van verslechtering van de voorwaarde op tijd.
Wat u zelf kunt doen
Een mild miltinfarct vereist niet altijd medische behandeling. De getroffen persoon moet echter letten op ongebruikelijke symptomen en pijn in het gebied van de milt in de periode na het infarct. Het is mogelijk dat er littekens in het miltweefsel ontstaan, wat in sommige gevallen ook zal gebeuren leiden tot functionele beperkingen van de milt. De belangrijkste zelfmaatregel is het voorkomen van verdere infarcten. Naast een verandering in levensstijl moet in ieder geval een uitgebreid medisch onderzoek worden uitgevoerd. Afhankelijk van de oorzaak, die de arts bepaalt, verder maatregelen kan dan worden ingenomen. Als een trombo-embolie de oorzaak is, sport en fysiotherapie worden aanbevolen. Een gezond lichaamsgewicht en het vermijden van genotmiddelen zijn succesvol preventief maatregelen. Indien bloed vergiftiging is geïdentificeerd als de oorzaak, verwondingen en ziekten moeten in de toekomst beter worden behandeld. Hetzelfde geldt als de arts een besmettelijke ziekte als oorzaak. Een ernstig miltinfarct is in principe niet alleen te behandelen. De belangrijkste maatregel is het naleven van het voorgeschreven therapie Bovendien moet goed worden gelet op de signalen van het lichaam, aangezien secundaire symptomen vaak optreden als gevolg van een ernstig miltinfarct die onmiddellijke opheldering en behandeling vereisen.
