Pathogenese (ziekteontwikkeling)
Ziekte van Graves is een auto-immuunziekte die voorkomt bij mensen met HLA-DR3. De ziekte wordt vaak geassocieerd met andere auto-immuunziekten (type 1 suikerziekte mellitus, reumatoïde artritis, de ziekte van Addison).
Ziekte van Graves wordt veroorzaakt door autoantilichamen geproduceerd tegen de TSH receptor (TRAK) van TSH (schildklierstimulerend hormoon). Dit stimuleert (prikkelt) permanent de receptoren, wat leidt tot een imitatie van de werking van het schildklierhormoon TSH Dit leidt op zijn beurt tot een verhoogde productie van de schildklier hormonen T3 en T4, en tegelijkertijd is er een groeistimulans voor de schildklier (→ indolent ("pijnloos"), diffuus struma).
Etiologie (oorzaken)
Biografische oorzaken
- Genetische last van ouders, grootouders
- Genetisch risico afhankelijk van genpolymorfismen:
- Genen / SNP's (single nucleotide polymorfisme):
- Genen: IL23R
- SNP: rs10889677 in het gen IL23R
- Allelconstellatie: AC (2.0-voudig).
- Allelconstellatie: CC (2.3-voudig)
- Genen / SNP's (single nucleotide polymorfisme):
- Genetisch risico afhankelijk van genpolymorfismen:
- Hormonale factoren - postpartumperiode (tijd na de geboorte van een kind).
Gedragsoorzaken
- Voeding
- Hoge inname van jodium
- Consumptie van stimulerende middelen
- Tabak (roken)
- Psychosociale situatie
- Spanning
Geneesmiddel
- alemtuzumab (zeldzaam; voorkomen van Ziekte van Graves tijdens de behandeling van multiple sclerose).