De meeste meniscus blessures (meniscuslaesies) ontstaan tijdens het sporten, door een ongeval of een ongecontroleerde beweging waarbij de knie te veel gedraaid is. Dit scheurt vaak het meniscus, wat leidt tot instabiliteit van het gecompliceerde knie-apparaat en de laesie van de meniscus vereist een operatie. Er zijn echter ook degeneratieve veranderingen in de menisci wanneer kraakbeen massa verdwijnt.
Wat zijn meniscusblessures?
Schematisch diagram met de anatomie en structuur van de meniscus Klik om te vergroten. Schade aan het kraakbeen schijf in de kniegewricht vertegenwoordigt meniscusletsels (meniscuslaesies). Er zijn twee grotere menisci in de kniegewricht gebied van alle zoogdieren. Er rust veel gewicht op de menselijke knie en wordt aan meer blootgesteld spanning dan enig ander deel van het lichaam tijdens een mensenleven. De kniegewricht is een gecompliceerde structuur van botten, spieren, pezen, schepen en kraakbeen Twee dragende, grote kraakbeenbanden van de knie zijn de menisci, die rond het bot lopen knieschijf Ze dragen aanzienlijk bij aan de ondersteuning van de hele structuur en maken het lopen en buigen van de mens mogelijk stretching bewegingen. Als het kraakbeen van de meniscus scheurt door een verkeerde beweging, overrotatie of een stevige stoot, wordt de stabiliteit van het gehele kniegewricht aangetast. Veel atleten, en vooral voetballers, krijgen daarom in de loop van hun atletische leven last van een of meer meniscusscheuren. De degeneratieve veranderingen van een meniscus manifesteren zich als artrose Meniscusletsel kan daarom voornamelijk optreden als gevolg van kracht (bijvoorbeeld bij een ongeval) of kraakbeenslijtage, maar ook als beide factoren samenvallen. Bovendien zijn aangeboren misvormingen van de meniscus de oorzaak van een meniscusletsel. Meniscusletsels worden gedifferentieerd door de locatie van de laesie (posterieur, mediaal of anterieur) en door de vorm van het letsel. Menisci vertegenwoordigen zowel een wigvormige als een halvemaanvormige schijf van kraakbeen. Elk van de knie gewrichten heeft een buitenste en een binnenste meniscus, die zich tussen de hoofd van het scheenbeen (tibia) en de dij bot (dijbeen). De meniscus zorgt ervoor dat deze twee botten, die verschillend gevormde oppervlakken hebben, werken soepel samen. De twee menisci van het kniegewricht absorberen ongeveer 30% van de gewichtsbelastingen en zorgen voor een gelijkmatige distributie over het gewricht. Meniscusletsel brengt de stabiliserende, schokken-absorberende, remmende en lastverdelende effecten van de menisci.
Oorzaken
Meniscusletsel wordt, zoals eerder aangegeven, vaak veroorzaakt door abrupte bewegingen. Deze omvatten plotseling draaien of gewelddadig stoppen, zoals vooral gebruikelijk is bij sommige sporten (bijv. Voetbal, tennisof alpineskiën). De combinatie van hoge druk en draaiende beweging veroorzaakt niet zelden zowel ligament- als meniscusscheuren. Bewegingssequenties die regelmatig worden uitgevoerd over langere perioden (bijv. Lange afstand lopend) ook plaats spanning op het kraakbeen en kan meniscusletsel veroorzaken. Omdat menisci zichzelf slechts in beperkte mate vernieuwen, verliezen ze een deel van hun efficiëntie naarmate ze ouder worden. In de loop van de jaren beginnen ze broos te worden en scheuren te ontwikkelen, zodat zelfs gematigde spanningen op een meniscus kunnen leiden tot een traan. Er is ook de mogelijkheid dat verkeerde posities van de benen meniscusletsel (meniscuslaesies) kunnen veroorzaken. "Boogpoten" veroorzaken meer kans op verwondingen aan de mediale meniscus, terwijl "knikkende knieën" eerder een risico vormen voor de laterale meniscus.
Symptomen, klachten en tekenen
Meniscusletsels (vooral meniscusscheur) zijn typisch merkbaar pijn kenmerk, dat in de meeste gevallen optreedt in relatie tot bepaalde bewegingen. Pijn voorwaarden variëren afhankelijk van of de binnenste of buitenste meniscus is betrokken. De buitenste meniscus doet het meest pijn wanneer de knie naar binnen wordt gedraaid of wanneer de patiënt squats, dat wil zeggen, zet het kniegewricht in een ernstige buiging. Letsel aan de mediale meniscus zorgt er ook voor dat de knie pijn doet als de patiënt in een gebogen positie is, maar daarnaast doet het vaak pijn als de patiënt rechtop gaat staan vanuit een gehurkte positie. Bovendien, bij meniscusletsel aan de binnenkant van de knie, externe rotatie van de knie wordt geassocieerd met pijn Beide meniscusletsels worden gevoeld met een scherpe, heldere pijn tijdens de bovengenoemde bewegingen. Bovendien is er een drukpijn. Bij patiënt of arts bij de opening van het kniegewricht waar boven en onder been ontmoeten. Deze kloof kan door de leek worden gevoeld met een beetje oefening. Wanneer de buitenste meniscus gewond is, wordt de drukpijn gevoeld bij de laterale kniegewrichtsspleet, en wanneer de binnenste meniscus beschadigd is, wordt het gevoeld bij de mediale opening van het kniegewricht. Problemen met lopen in combinatie met stekende kniepijn duiden ook op meniscusletsel. Dit is met name het geval als er eerder een val of confrontatie was tijdens het sporten. Een voelbare effusie kan erop duiden ontsteking.
Diagnose en progressie
De patiënt merkt meestal zelf meteen dat de meniscus gescheurd of gescheurd is. Getroffen patiënten melden dat het scheuren van de meniscus letterlijk door een knal te horen was. De arts kan een meniscusscheur vaak alleen detecteren door een fysiek onderzoek. De knieschijf is uitgegleden of in ieder geval zeer gemakkelijk te verplaatsen en heeft geen ondersteuning meer. De diagnose wordt bevestigd door artroscopie, waarin een sonde met een kleine miniatuurcamera in het kniegebied wordt ingebracht. Nu kan de dokter de scheur of zelfs meerdere scheuren in het kraakbeen van de meniscus zien. Als een artroscopie apparaat is niet direct beschikbaar, een ultrageluid onderzoek kan ook worden gebruikt voor de eerste diagnose. In het ziekenhuis of in een orthopedische praktijk moeten zo snel mogelijk meer gedetailleerde onderzoeken volgen. De basis voor een diagnose van meniscusletsel zijn niet alleen de acute symptomen, maar ook de informatie van de patiënt over continu spanning en ongevallen in het verleden. Met een paar eenvoudige stappen en onderzoeken kan de arts meestal beide diagnosticeren meniscus schade en mogelijke andere kniegewrichtsblessures. Als zich een effusie in het kniegewricht heeft gevormd, kan vloeistof worden verwijderd door het gewricht te doorboren en te analyseren om de diagnose te ondersteunen. Een röntgenstraal geeft informatie over botletsel en kraakbeenslijtage. Als er nog steeds twijfel is, zoals al opgemerkt, artroscopie (artroscopie van de knie) of MRI (MRI) leidt meestal tot een duidelijke diagnose. Als meniscusschade niet tijdig wordt behandeld, kunnen gewrichtseffusies zich uitbreiden en uitgebreider kraakbeenschade kan optreden, resulterend in osteoartritis Opgelopen tranen kunnen uitzetten en zelfs de meniscus doen scheuren. Als de meniscusschade zich in een gebied met kraakbeen bevindt met voldoende bloed leveren, hebben meniscuslaesies een goede kans op genezing. Voor sommige mensen is een meniscusscheur bijna pijnloos, terwijl anderen klagen over pijn in het kniegebied. Normaal lopen is niet meer mogelijk na een meniscusscheur en de patiënt moet geopereerd worden. Meniscusscheur wordt meestal niet behandeld als een spoedgeval, maar er wordt ook niet langer gewacht dan absoluut noodzakelijk is, anders kan het kraakbeen verder beschadigd raken door stress. Totdat de operatie is uitgevoerd, wordt de knie ondersteund door een beugel; het pleisteren van de knie, dat in het verleden werd gebruikt, is nu omstreden, zowel voor als na de operatie.
Complicaties
Afhankelijk van de ernst van het meniscusletsel, wordt het letsel operatief of in mildere gevallen lokaal behandeld. Als een operatie uiteindelijk plaatsvindt als gevolg van een ernstig letsel, gaat dit, net als alle andere operaties, gepaard met bepaalde risico's. Een mogelijke complicatie - vooral bij de open chirurgische methode - is secundaire bloeding. Een ander risico is infectie veroorzaakt door bepaalde kiemen in de wond. Een infectie in het kniegewricht vertegenwoordigt een zeer ongunstige stoornis in verband met een meniscusletsel, aangezien de ontsteking kan ernstige schade aan de knie gewrichtskraakbeen. Echter, infectie na meniscusoperatie komt zelden voor omdat de chirurgische ingreep altijd onder steriele omstandigheden wordt uitgevoerd. In sommige gevallen kan de pijn daarna aanhouden meniscusoperatie of verschijnen na een bepaalde tijd weer. Als vervanging van de meniscus optreedt, bestaat het risico dat het implantaat ook scheurt. Een andere complicatie na vervanging van de meniscus is een effusie in de knie. Dit zou het doorboren van de knie noodzakelijk maken. Deze nawerkingen kunnen optreden, maar zijn in werkelijkheid zeer zeldzaam. Over het algemeen na meniscusoperatiemoet men zich altijd bewust zijn van het risico dat de meniscus later weer kan scheuren.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als het individu plotseling ongemak aan het bewegingsapparaat ervaart, is er een volksgezondheid stoornis die moet worden onderzocht en behandeld. Als de mobiliteit beperkt is, is medische zorg nodig. Als er pijn is in een rustpositie, een gevoel van pijn wanneer de knie wordt aangeraakt of wanneer er druk op de knie wordt uitgeoefend, en tijdens voortbeweging, moet een arts worden geraadpleegd. Kenmerkend voor een meniscusblessure is pijn terwijl de getroffen persoon rechtop zit vanuit een gehurkte houding of in een gebogen houding. Een verlies van normale fysieke prestaties en stoornissen in de normale bewegingen zijn tekenen van een huidige aandoening. Als de symptomen niet verbeteren, moet een arts worden geraadpleegd. Als er zwelling op de knie optreedt, is er verkleuring van de huid of de knie wordt warm, moet een arts worden geraadpleegd. Als de symptomen direct optreden na een plotselinge beweging, een ongeval of tijdens het uitvoeren van sportactiviteiten, is een bezoek aan de huisarts aan te raden. Als een effusie kan worden gevoeld bij het kniegewricht of als de visuele vorm van de knie is veranderd, is een arts nodig. Als naar binnen draaien van de knie gepaard gaat met ongemak, moet een doktersbezoek worden gebracht. In het geval van een meniscusblessure blijkt het koelen van het kniegewricht comfortabel te zijn en pijn te verlichten. Het moet worden uitgevoerd tot het onderzoek.
Behandeling en therapie
De eigenlijke operatie voor de meniscus laesie wordt uitgevoerd onder gedeeltelijke of narcose Dit omvat het ligeren van de knie en het maken van een kleine incisie in de buurt van het te opereren gebied. Grote chirurgische incisies zijn niet langer nodig met de huidige invasieve technologie. Met behulp van artroscopische chirurgische apparatuur verwijdert de chirurg verspreid kraakbeen, monteert en hecht hij de gescheurde delen van de meniscus. Bij sommige patiënten wordt de meniscus in twee, drie of zelfs meer stukken gescheurd. De wond wordt dan gehecht en de been is verbonden. Een patiënt die aan de meniscus wordt geopereerd, heeft dus veel geduld nodig om de knie weer efficiënt te maken. Fysiotherapie van de geopereerde knie wordt meestal een paar dagen na de operatie gestart. Als de beweging van de knie niet wordt getraind, dreigt deze te verstijven. Het is daarom essentieel dat de patiënt zich aan de afspraken met de fysiotherapeut of de orthopeed houdt. Fysiotherapie doet pijn en de behandeling kan bij oudere mensen maanden of zelfs jaren duren. In de eerste weken en maanden na de operatie zal de arts opnieuw artroscopieën uitvoeren om het genezingsproces te observeren. Gedurende deze tijd zal hij ook de wond verwijderen water by prik, die zich altijd in de knie kunnen ophopen. Er is geen garantie dat de meniscus niet opnieuw zal scheuren. Ondersteuning van de daadwerkelijke operatie en ook in geval van artrose, kraakbeenreconstructie door injecties Met hyaluronzuur kan worden geprobeerd in de vervolgbehandeling. Het doel van de behandeling van meniscusletsels is enerzijds pijnvrij of in ieder geval pijnstilling te bewerkstelligen en anderzijds de functionaliteit van het gewricht te herstellen. Conservatief therapie zonder operatie, maar mogelijk kan ook een operatie worden overwogen. Als er slechts lichte verwondingen aan de meniscus zijn, conservatieve behandeling met medicatie en oefentherapie is gebruikt. Een operatie is echter vaak vereist, maar er wordt geprobeerd om zoveel mogelijk van het kraakbeen te behouden. Voordat u conservatief begint therapiewordt de patiënt geïnformeerd over het natuurlijk beloop van de ziekte. De arts geeft ook advies over alledaags gedrag dat prettig is voor de knie gewrichten In de toekomst moeten patiënten bijvoorbeeld sporten vermijden die te veel abrupte veranderingen in beweging vereisen. De patiënt moet ook niet te diep hurken. Speciaal ontworpen fysiotherapie wordt met name gebruikt om de spieren van de dijen te versterken. Elektrotherapie kan ook worden gebruikt als een aanvullen. krukken ontlast de knie gewrichten van de herstellende voor een groot deel. Als ontsteking is ook aanwezig, koeling werkt pijnstillend. Voor pijnlijke ontstekingen, cortisone-vrij drugs worden bij voorkeur toegediend. Zoals hierboven reeds vermeld, worden operaties tegenwoordig uitgevoerd door middel van knieartroscopie onder algemeen of gedeeltelijk anesthesie Afhankelijk van de omvang van de schade, worden operaties poliklinisch of intramuraal uitgevoerd, waarbij meestal een ziekenhuisopname van slechts een week nodig is. Open chirurgie, in plaats van arthroscopische chirurgie, is meestal alleen nodig als er naast ligament- en botbeschadiging aanwezig is tot meniscusletsels (meniscuslaesies).
Vooruitzichten en prognose
Een prognose hangt vooral af van de omvang van de schade. Leeftijd en algemeen volksgezondheid spelen ook een rol in de vooruitzichten op herstel. De ergste cursus is geen behandeling. In de meeste gevallen verergert dit het meniscusletsel. Het beschadigt ook andere delen van de knie, zoals de ligamenten. Meniscusletsel wordt als de ziekte van een man beschouwd. Ongeveer twee keer zoveel mannelijke patiënten als vrouwen verschijnen in dokterspraktijken. Atleten en werknemers in fysiek veeleisende beroepen worden als de belangrijkste risicogroep beschouwd. Kleine schade kan meestal met succes worden behandeld met conservatieve methoden. Na ruim twee weken rust kan de geleidelijke inspanning worden hervat. Ernstigere schade vereist een chirurgische behandeling. De kansen op succes worden hier als goed beschouwd. Complicaties spelen slechts een ondergeschikte rol. Geleidelijke belasting is na ongeveer acht weken weer mogelijk. Statistisch gezien is er een verhoogd risico op opnieuw letsel na een enkele blessure. Alvorens lichamelijk intensieve activiteiten te hervatten, dient de behandelende arts te worden geraadpleegd. Afhankelijk van de uitkomst van de therapie, moeten patiënten mogelijk beperkingen accepteren. Het kan zijn dat bepaalde sporten niet meer worden beoefend, en wellicht is een heroriëntatie op de loopbaan aangewezen.
het voorkomen
Diep vermijden squats helpt zoveel mogelijk meniscusletsels te voorkomen. Sporten waarbij de kniegewrichten bijzonder zwaar worden belast (zoals skiën, handbal, voetbal en tennis) moet liever worden vermeden. In ieder geval dient een voldoende opwarmfase plaats te vinden voor de sport en mag het dragen van beschermers niet achterwege blijven. Alternatieve sporten zoals zwemmen of fietsen en gymnastiek zorgen voor de beweeglijkheid van de kniegewrichten op de lange termijn en zijn daarom een goede profylaxe tegen meniscuslaesies.
Nazorg
In de meeste gevallen gaan meniscusletsels gepaard met hevige pijn, wat een zeer negatieve invloed heeft op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon en deze ook aanzienlijk vermindert. De getroffen persoon moet langzaam het gebruikelijke ritme hervatten om verder ongemak te voorkomen. Sportieve activiteiten moeten worden vermeden totdat de behandelende arts geen reden meer tot bezorgdheid ziet. Soms zijn getroffen personen afhankelijk van de hulp en steun van vrienden of familieleden om het hoofd te bieden aan het dagelijkse leven. Voldoende rust en een positieve instelling bevorderen een snel herstel.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van een meniscusletsel is het noodzakelijk om de hulp van een arts in te roepen. Ondanks uw beste inspanningen kan het letsel niet volledig genezen zonder symptomen zonder medische zorg. Daarnaast zijn er enkele opties die de getroffen persoon kan toepassen voor het verbeteren van zijn welzijn en snellere verlichting van ongemak. Vooral de bescherming van de knie is belangrijk. Het laden van de verbinding moet zorgvuldig gebeuren en alleen volgens de individuele mogelijkheden. Als de knie te zwaar wordt belast, zullen de klachten toenemen. Fysiotherapeutische oefeningen helpen om een gezond en optimaal bewegingsbereik te bereiken. Deze kunnen dagelijks en onafhankelijk worden uitgevoerd. Om het hoofd te bieden aan het dagelijkse leven, is het raadzaam om sommige routines te herstructureren en de hulp in te roepen van familieleden of vrienden. Het dragen van gezond schoeisel is ook gunstig. Hoge hakken moeten worden vermeden. Comfortabele schoenen met gesloten neus en ademende schoenen in de juiste maat helpen onjuiste spanning of misvorming te voorkomen. Sporten moet worden gestaakt tot het einde van het genezingsproces. Sporten die de knie zwaar belasten, moeten ook achteraf worden vermeden of verminderd. Sporten die gemakkelijker zijn voor de gewrichten, zijn nuttiger. Waaronder zwemmen of wandelen.
