ijzerkruid waarschijnlijk ontstaan in het Middellandse Zeegebied. Tegenwoordig is de plant echter wijdverspreid over het noordelijk halfrond en in alle gematigde klimaten van de aarde. Het medicinaal gebruikte materiaal is afkomstig uit wilde collecties in Zuidoost-Europa.
In kruidengeneeskunde, mensen gebruiken de bovengrondse delen van ijzerhard (Verbenae herba) verzameld tijdens de bloeitijd.
Vervain: kenmerken van de plant
ijzerkruid is een meerjarige kruidachtige plant tot een meter hoog. De tetragonale stengels zijn houtachtig aan de basis en de schaarse bladeren zijn tegenover elkaar en ongelijk ingekerfd. De plant draagt ook kleine, bleekpaarse bloemen die in slanke aren van 10 tot 25 centimeter lang staan.
Het medicinaal bruikbare materiaal bestaat uit de tetragonale, ruwe stengels, eivormige bladeren en bladfragmenten met gekerfde uiteinden, bloemen die in aren staan en bruine gekloofde vruchtjes, die gemakkelijk in vier kleinere delen breken.
Geur en smaak van verbena
Vervain geeft geen bepaalde geur af. De smaak van het kruid is scherp en bitter.
