Modern fytotherapie (Grieks phyton: plant; therapeia: zorg) omvat de preventie (preventie) en behandeling van ziekten en welzijnsstoornissen door het toedienen van planten of hun componenten (bijv. Bloemen, bladeren, wortels, fruit en zaden). Deze planten worden ook wel medicinale planten genoemd. Er wordt onderscheid gemaakt tussen rationeel fytotherapie (gebaseerd op wetenschappelijke kennis) en traditionele fytotherapie. Traditioneel fytotherapie is een van de oudste medische systemen en omvat bijvoorbeeld Chinese of Indiaas-ayurvedische geneeskunde, zogenaamde fytotherapeutica of fytofarmaceutica verschillen van normale conventionele medicijnen. De gebruikte planten worden in hun geheel beschouwd als een mengsel van stoffen, omdat dit de enige manier is om het gewenste effect te ontwikkelen. Geïsoleerde plantaardige ingrediënten, die meestal chemisch worden geproduceerd, zijn dat niet fytofarmaceutica (bv atropine or digitoxine Fytotherapie is geen "alternatieve geneeskunde" en moet er duidelijk van worden onderscheiden homeopathie Hoe meer kruidenmiddelen er worden gegeven, hoe sterker het effect. Met homeopathie het is andersom. Fytotherapeutica worden meestal gebruikt bij milde of chronische ziekten. Traditionele fytotherapie is ook geschikt vooradministratie door de patiënt. De therapie is niet geschikt voor de behandeling van ernstige ziekten (vooral stofwisselingsziekten zoals suikerziekte mellitus) of in noodsituaties. De mogelijkheden bij de toepassing van fytotherapeutische mengsels van werkzame stoffen zijn zeer breed. Elke plant heeft zijn eigen helende kracht en kan in combinatie met andere planten gebruikt worden. Fytotherapie wordt gekenmerkt door een hoge tolerantie en weinig bijwerkingen.
Indicaties (toepassingsgebieden)
In de tandheelkunde wordt fytotherapie bij voorkeur gebruikt om ziekten van de mond en keel, meestal in de vorm van spoelingen of solutions De verschillende planten kunnen worden gebruikt om beide effectief te bestrijden virussen en bacteriën. Pijn kan worden verlicht en zwelling wordt verminderd. Enkele voorbeelden van ziekten en problemen die fytotherapeutisch kunnen worden behandeld zijn:
- Gingivitis (ontsteking van het tandvlees).
- Tonsillitis (tonsillitis)
- Faryngitis (faryngitis)
- Kiespijn
- Bloedend tandvlees
De procedure
Fytotherapie is gebaseerd op het gebruik van fytofarmaceutica, vaak "medicijn" genoemd, die aan dezelfde strikte voorwaarden zijn onderworpen als de chemisch-synthetische stof drugs Om deze reden is het in de kliniek van nogal ondergeschikt belang. Bij de keuze van planten spelen veel factoren een rol. Deze omvatten het tijdstip van oogsten, de locatie van de plant, opslag en voorbereiding. De volgende lijst toont een aantal actieve ingrediënten die deel uitmaken van fytofarmaceutica:
- Alkaloïden Dit zijn meestal zeer giftige stoffen met sterke fysiologische effecten (bijvoorbeeld morfine van het opium papaver of atropine oppompen van nachtschade).
- Bittere stoffenz. B. Gentiaan, mariadistel or peper.
- Essentiële oliën Deze vette plantafscheidingen zijn bijzonder geschikt voor inademing. Ze hebben een ontsmettingsmiddel, ontstekingsremmend, krampstillend, slijmoplossend en diuretisch effect (De volgende planten bevatten essentiële oliën: tijm, jenever, karwij, gember, salie, pepermunt, rozemarijn en venkel).
- Emodins Dit zijn derivaten (varianten) van antrachinon of antraceen. Deze stoffen hebben een laxeermiddel effect (laxerend, bijvoorbeeld luiheid of senebladeren).
- Tannines Deze stoffen werken irriterend op de huid huid en slijmvliezen (bijv. eik schors, bosbessen of bloodroot).
- Flavanoïden Flavanoïden hebben een zeer breed scala aan effecten, ze zijn onder andere anti-oedemateus (hulp tegen water retentie) en enzymremmend (bijv ginkgo, mariadistel, wollige bloem of hagedoorn).
- Glycosiden Dit zijn gedeeltelijk giftige stoffen (bijv kamille, Sint-janskruid, mierikswortel, tuinkers, sleutelbloem en hagedoorn).
- SilicaSilica is een essentieel onderdeel van bindweefsel, pezen, ligamenten, haar en huid Een tekort kan veroorzaken cellulite or spataderen (bijv. weegbree en veld paardestaart).
- Hormoonstimulerende middelen Deze stoffen hebben een stabiliserende werking en regelen zachtjes de hormoonafscheiding van de endocriene klieren (bijv. B. Pompoen zaden, bonen schelpen en blaaswier).
- Salicylzuur Salicylzuur (bekend als acetylsalicylzuur/ ASS) is een antipyretisch middel dat helpt tegen hoofdpijn, tandpijn en reumatische klachten (bijv. goudsbloemen, primula's of zilver wilg).
- Slijmstoffen Deze actieve ingrediënten zijn koolhydraten en stimuleren de immuunsysteem of een ontstekingsremmend effect hebben (bijv heemst, lijnzaad en rode zonnehoed).
- Sapoins Dit is een subgroep van glycosiden (bijv ginseng wortel, paardekastanje, sleutelbloem wortel, toorts of sleutelbloem).
- Steroïden Deze stoffen hebben meerdere functies en dienen bijvoorbeeld als uitgangsmateriaal voor hormonen (bijv ginseng or zoethout wortel).
- Vitaminen Vitaminen zijn essentiële voedingscomponenten en worden ook aangetroffen in medicinale planten (bijv. Gerst, spelt, duindoorn, waterkers or rozenbottel).
Het spectrum van mengsels van plantactieve ingrediënten is erg groot en de bereidingsvormen zijn divers. Hier zijn enkele voorbeelden:
- Infusie (Infusum) - fijne plantendelen zoals bloemen, zaden of bladeren worden toegediend.
- Afkooksel (Decoctum) - grove, zeer stevige plantendelen (bijv. Wortels, hout of schors) worden gekookt
- Maceratie (Maceratio) - koud water extract.
- Extract (Extractum) - droog of vloeibaar extracten (tincturen).
- Geperst sap (succus)
- Siroop (Siroop)
- Aromatisch water (Aqua aromatica)
- Spirit-oplossing (spirit) - voor uitwendig gebruik.
- zalven (unguentum) - gemaakt van extracten or tincturen.
- Afgewerkte medicijnen - capsules, tablets, dragees, druppels of sap.
De gebruikte planten zijn afkomstig van:
- 50% uit wilde collecties (hier is de kwaliteit vaak anders).
- 40% uit plantenculturen
- 10% afkomstig uit wilde collecties en plantenculturen
Voor gingivitis (ontsteking van het tandvlees), bloedwortel, eik en kruidnagelwortel zijn effectief gebleken. Een pijnlijk amandelontsteking (tonsillitis) kan worden verlicht met behulp van anijs or tijm. Salie kan worden gebruikt tegen bloeden tandvlees en citroenmelisse en teentje verlichting bieden van kiespijn Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de vele mogelijke toepassingen van fytotherapie in de tandheelkunde. Een bijzondere vorm van fytotherapie, die ook in de tandheelkunde wordt toegepast, is Bachbloesem TherapieDit wordt in de tandheelkunde met succes toegepast om onder meer psychische klachten te verlichten, zoals:
- Angst voor de tandarts of de injectie
- Paniek tijdens de behandeling
- Stress en overweldiging door de behandeling
- Rusteloosheid, spanning
- Gevoel hulpeloos overgeleverd te zijn
Voordeel
Fytotherapie is een natuurlijke, zachte manier om uw lichaam te helpen en een veelzijdig alternatief voor behandeling met conventionele medicijnen. Alleen al de goede verdraagbaarheid maakt deze procedure nuttig therapie.
