Synoniemen in bredere zin
Latijnse naam: Aesculus hippocastanum Geslacht: Paardenkastanje-planten Volksnamen: Foppkastanie, zeugkastanje, paardenkastanje, witte kastanje, jichtboom, wilde kastanjes
Geschiedenis
De oorspronkelijke thuisbasis van de paardenkastanje is de Balkan of het Nabije Oosten. Pas in de 16e eeuw werden de eerste bomen ontdekt in Griekenland en later in Wenen. Omdat de vruchten van de paardenkastanje alleen werden gebruikt om paarden te voeren, is dit de naam die het kreeg.
De kastanjes zijn niet eetbaar voor mensen. De geneeskrachtige eigenschappen van de paardenkastanje werden voor het eerst gerapporteerd door een Franse arts in 1896. Het actieve ingrediënt werd met succes gebruikt om te behandelen aambeien.
In de volksgeneeskunde werd de schors vroeger gebruikt om te behandelen koorts en malaria. De paardenkastanjebladeren werden ook gebruikt om een hoesten thee. Het volksgeloof zei ook dat je wat kastanjes in je broekzak moest dragen om dit te vermijden jicht en reumatiek.
De medicinale plant paardekastanje behoort tot de familie Hippocastanaceae. Het is een bladverliezende boom met dicht gebladerte en kan tot 35 m hoog worden. Kastanjes zijn bekend en worden veel gebruikt in parken en tuinen.
In het voorjaar, van april tot juni, dragen de takken dikke, kegelvormige, witte knoppen, ook wel “kaarsen” genoemd. De bladeren bestaan uit vijf tot zeven vingers. In september rijpen de bolvormige, glanzende bruine zaden van de paardenkastanje in geelgroene, stekelige capsules en springen ze, als ze rijp zijn, uit hun schelp. De zaden van de paardenkastanje zijn niet geschikt voor consumptie.
Medicinaal gebruikte plantendelen
Voornamelijk de zaden, zelden ook de bloemen, de bladeren en de schors.
Ingrediënten
Aesculus saponinen (aescine), looistoffen
Therapie- en toepassingsgebieden
Extracten van paardenkastanjezaden worden gebruikt voor medische doeleinden, met name voor de behandeling van been ader problemen. De aescine in de medicinale plant Paardekastanje verhoogt de veneuze tonus en het debiet van de bloed, waardoor de vorming van oedeem wordt voorkomen (waterophoping in het weefsel). Pijn en zwaar gevoel in de benen kan worden verlicht.
Er is wetenschappelijk bewijs voor het gebruik van extracten van paardenkastanjezaad bij chronische aandoeningen veneuze ziekten zoals: Het actieve ingrediënt dicht de vaatwanden af. Er kan zich minder vocht ophopen in het omliggende weefsel en zo tot problemen leiden. Na twee weken is het mogelijk dat de omtrek van de voeten en lager been is afgenomen na het nemen van paardenkastanjezaad. Paardenkastanjezaad is niet effectief bij congestie van het lymfestelsel or hart- falen (hartinsufficiëntie).
- Spataderen
- Zwelling
- Spierkrampen
- Jeuk of
- Pijn.
