Crataegus laevigata Meidoorn, Meidoorn, de meidoorn komt uit de rozenfamilie en wordt ook wel meidoorn, meelbes, meeldoorn, meidoorn met twee handvatten en meidoorn genoemd.
Algemene opmerking
De meidoorn valt op als een doornige struik of kleine boom met taai hout en onaangenaam ruikende, witte, zeer mooie bloemen. De bladeren van de meidoorn zijn kort gesteeld en hebben drie lobben aan de voorkant. Van de bloemen rijpen roodoranje, rozenbottelachtige vruchten.
Bloeitijd: mei tot juni. Voorval: wijdverspreid in Europa op spoordijken, in heggen en aan bosranden. De meidoorn heeft de Latijnse naam Crateagus laevigata en behoort tot de rozenfamilie.
(Familie van de Rosacaea). Het is een kleine boom of struik van ongeveer 1.5 tot 4 m hoog. Het hout is meestal erg hard en heeft vaak doornige takken.
De botanische naam komt van het Griekse woord “Kratos” (hardheid) en verwijst naar het harde hout. De thuisbasis van de medicinale meidoorn is Europa. Meidoorn komt ook voor in het westelijke Middellandse Zeegebied en in Hongarije.
De bladeren van de meidoorn zijn aan de randen gezaagd. Tijdens de bloeiperiode van mei tot juni worden veel kleine witte bloemen met een intense geur gevormd. (Vandaar de naam meidoorn).
Individuele planten kunnen erg oud worden (ongeveer 500 jaar). De rijpe vruchten in de herfst vertonen een rode kleur. De meidoorn groeit in lichte struiken of ook in de vorm van levende heggen.
De doornige, sterk vertakte struiken houden van zonnige hagen en loofbossen. Hoewel de meidoorn eigenlijk inheems is in Europa, werd hij voor het eerst ontdekt voor medicinale doeleinden in de oudheid China. In de tweede helft van de 18e eeuw werd meidoorn door een Ierse arts voor verschillende doeleinden gebruikt hart- ziekten en circulatiestoornissen.
Tegenwoordig is meidoorn een integraal onderdeel van homeopathie. De meidoornplanten zijn doornige, sterk vertakte struiken, zelden bomen. Er zijn verschillende soorten, die verschillen in het aantal stampers, de vorm van de bloem en de beharing van de bloemdelen.
De gedroogde bladeren en bloemen worden medicinaal gebruikt. De meidoorn wordt ook gebruikt in de volksgeneeskunde. Het wordt vooral gebruikt voor hart- klachten, laag of hoge bloeddruk, arteriosclerose, kortademigheid, duizeligheid en als kalmerend middel.
De gedroogde, bloeiende takjes worden medicinaal gebruikt. De vruchten worden door bedienden gebruikt om in de handel verkrijgbare medicijnen te produceren. Medisch gebruikt zijn bijna altijd enkele en dubbele meidoorn.
Alle soorten van het geslacht Crataegus worden gebruikt voor verwerking. De rijpe vruchten van de meidoorn zijn rood en bevatten maximaal vijf zaden. De gedroogde bladeren en bloemen worden gebruikt voor medicinale doeleinden.
De plantendelen worden waterig of waterig-alcoholisch geëxtraheerd. Belangrijke farmacologisch actieve ingrediënten zijn flavonoïden, oligomere procyanidinen, C-glycosiden, triterpenen en biogene aminen. Een groot aantal preparaten, ook in combinatie met andere ingrediënten, is in de handel verkrijgbaar.
De goede werking van meidoorn zit hem in de ingrediënten, vooral de flavonoïden en procyanidina. De bloemen, bladeren en vruchten van meidoorn worden gebruikt bij de productie van medicijnen. De bloemen en bladeren worden tijdens de bloeiperiode verzameld en voorzichtig en zo snel mogelijk gedroogd.
De vruchten worden in de herfst rijp geoogst en voorzichtig gedroogd.
- Flavonoïden
- procyanidins
- Biogene aminen
Meidoorn wordt algemeen beschouwd als een uitstekende remedie tegen afname hart- prestaties, vooral met de leeftijd. De applicatie is absoluut onschadelijk, het effect is indrukwekkend en overtuigend.
Naast de algemene bevordering van de hartspierprestaties, de bloed circulatie van de kransslagaders wordt ook gepromoot. De hartspier krijgt zo meer zuurstof en er zijn ook hartritme-regulerende effecten waargenomen. Preventieve hartondersteuning is ook mogelijk, evenals het versterken van de hartprestaties na infectieziekten.
Meidoorn werkt echter niet spontaan, maar het effect treedt geleidelijk op na langdurig gebruik. Er is een verscheidenheid aan extracten, tabletten, capsules of alcoholische oplossingen die meidoorn bevatten. Een thee gemaakt van bloemen en bladeren is redelijk gelijk aan hen.
Meidoorn beïnvloedt het hart op veel manieren. Deskundigen raden het gebruik van meidoorn aan als het hart niet goed werkt en om de cardiovasculaire functie te ondersteunen. Gevoelens van druk en angst in het hartgebied worden verlicht.
Het meidoornextract verhoogt de contractiekracht van de hartspier en verlaagt de slagfrequentie. Stressgerelateerde klachten zoals hartkloppingen, steken of struikelen van het hart worden voorkomen. Verder heeft meidoorn een positief effect op het hart door de doorlaatbaarheid van celmembranen te vergroten kalium ionen, maar ze blokkeren calcium ionen. Dit dient om de hartspier te ontspannen.
Het effect van meidoorn is bewezen in talrijke onderzoeken bij dieren en mensen. Hartversterkende meidoornproducten worden gebruikt bij hartzwakte of vertraagde hartactiviteit. De toename van de hartprestaties van de contractiekracht en de beroerte volume kan worden bereikt door meidoornpreparaten.
De geneeskrachtige meidoorn verbetert de kwaliteit van leven en vermindert de klachten. Meidoornproducten worden oraal ingenomen. Ze moeten minimaal zes weken worden gebruikt.
Meidoornproducten worden verkocht als thee, tinctuur of tabletten. De goede werking van meidoorn zit hem in de ingrediënten, vooral de flavonoïden en procyanidines. In onderzoeken is de effectiviteit van meidoornpreparaten positief bewezen.
In vergelijking met synthetische hartmedicatie vertoont meidoorn een therapeutisch middel evenwicht en een veel betere tolerantie. Ziekteverschijnselen worden aanzienlijk verminderd. Bijwerkingen bij het nemen van meidoornpreparaten zijn over het algemeen niet bekend.
De medicinale meidoorn is niet geschikt voor het voorkomen van verminderde hartprestaties, noch voor de behandeling van plotseling optredende pijn. Dit geldt ook voor de opbouw van water in de benen of in gevallen van ademhaling moeilijkheden. Hier moet altijd een arts worden geraadpleegd.
Het effect van meidoorn is veel langzamer dan bij synthetische drugs. Soms is het effect pas na weken merkbaar. De meidoornbereiding gaat langer mee, ook als de bereiding wordt stopgezet.
Meidoornpreparaten moeten tijdens zwangerschap en borstvoeding alleen na overleg met uw arts. Interacties met andere geneesmiddelen zijn niet bekend. De geneeskrachtige meidoorn wordt oraal ingenomen.
Afgewerkte preparaten zoals dragees, capsules, tabletten en druppels of tincturen en theeën worden gebruikt. Veel preparaten zijn ook verkrijgbaar als combinatiepreparaten met andere ingrediënten. De dagelijkse dosis moet 3.5 tot 19.8 mg flavonoïden of 30 tot 168.7 mg oligomere procyamidines bevatten.
De duur van de therapie moet zes weken zijn. Voor milde symptomen wordt aanbevolen om 3 tot 4 keer per dag thee te zetten. Plet een theelepel van de meidoornblaadjes goed, zet met 150 ml kokend water en laat 5 tot 10 minuten trekken. Bijdragen van de vruchten van de medicinale plant meidoorn worden gebruikt homeopathie.
