Als de darmen stilstaan, werkt er niets in de spijsverteringskanaal - erge, ernstige pijn, infecties en andere complicaties kunnen binnen zeer korte tijd optreden. Daarom moet darmverlamming of darmatonie snel worden herkend, gecontroleerd en snel verholpen. Hieronder volgt een kort overzicht van de mogelijke oorzaken.
Wat is darmverlamming?
Intestinale atonie is het verlies van de tonus van de darm, dwz een verlies van spierspanning van de darmwand en dus, simpel gezegd, darmverlamming. Dit voorkomt verder voedseltransport, dus leidend tot constipatie en darmobstructie en een hele reeks andere complicaties.
Oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken van intestinale atonie. Er wordt een fundamenteel onderscheid gemaakt tussen stoornissen in de bloedsomloop en reflex-intestinale atonie, maar in beide gevallen zenuwstelsel is "schuldig" aan de atonie van de darmwand. Doorbloedingsstoornissen van de darmwand zijn vooral een probleem van oudere mensen van wie bloed schepen als geheel zijn gewijzigd door arteriosclerose zodat minder bloed passeert ze. Als het bloed schepen in de darm zijn vernauwd, pijn in de buik (angina abdominalis) treedt vooral op na het eten, omdat dan bijzonder veel bloed aan de darm nodig is en vooral het voorraadknelpunt merkbaar is. Op lange termijn kan dit leiden tot chronische schade aan de darmwand; acuut, mesenteriale infarcten kunnen ontstaan als gevolg van plotselinge trombusloslating, embolieën en vasculaire occlusies (analoog aan een hart- aanval). Het darmsegment krijgt dan geen bloed meer en de cellen sterven snel af - er vindt geen beweging meer plaats in de darmwand. Doorbloedingsstoornissen kan ook regionaal voorkomen als de darmwand van binnenuit wordt "verpletterd" door een tumor, een mechanische darmobstructie of een vreemd lichaam dat vastzit in de darm, en de bloedstroom is niet langer mogelijk. De andere belangrijke groep oorzaken van darmverlamming is darmbeschermend reflexen, die kunnen voorkomen in een hele reeks ziekteprocessen in de buikholte of in de ruimte achter de buikvlies. Opnieuw, darmobstructie kan betrokken zijn, waardoor reflexmatig wordt voorkomen dat het stroomopwaartse deel van de darmbuis voedsel voortbeweegt. Massale ontstekingen verlammen via dit mechanisme ook de darmwand, bijvoorbeeld groot buikvliesontsteking Bovendien kunnen ziekten van andere organen zoals pancreatitis or nier stenen kunnen de omgeving irriteren en dus ook de zenuwen die langs deze organen gaan in de richting van de darmwand. Een zogenaamde "paralytische ileus" (darmobstructie door verlamming) is daarom vaak een begeleidend symptoom van deze ziekten. Aangeboren oorzaken zoals Ziekte van Hirschsprung, waarbij zenuwplexus in lagere delen van de darm gewoon ontbreken, kan ook leiden tot intestinale atonie en daarmee samenhangende problemen in de eerste levensjaren. Ten slotte kan de moderne geneeskunde ook worden beschouwd als een oorzaak van intestinale atonie: naast sommige medicijnen (opiaten) zijn het vooral grote chirurgische ingrepen in de buik die de darmactiviteit uren tot dagen na de operatie reflexief kunnen verlammen.
Symptomen, klachten en tekenen
Darmverlamming veroorzaakt een verscheidenheid aan gastro-intestinale symptomen. Meestal is er constipatie tot constipatie van ontlasting, vergezeld van pijn in de buik, misselijkheid en braken, en een opgezwollen buik. De symptomen treden voornamelijk op na het eten en houden meestal enkele minuten tot uren aan voordat ze langzaam verdwijnen. Er is ook toegenomen maag pijn en opgeblazen gevoel 's ochtends na het opstaan en' s avonds laat. Als intestinale atonie gedurende langere tijd onbehandeld blijft, kunnen verdere symptomen optreden. In het ergste geval is de constipatie ontwikkelt zich tot een complete darmobstructie. Een ileus wordt altijd geassocieerd met extreem pijn en krampen in de buik. Een darmobstructie is ook te herkennen aan de aanwezigheid van bloed in de ontlasting bloed lekt vaak uit de anus Een darmobstructie kan leiden tot beschadiging van de darmwand, waardoor buikvliesontsteking Bij een ernstig beloop leidt ileus tot de dood. Postoperatieve darmverlamming gaat gepaard met een verhoogd risico op infectie, aangezien het verblijf in het ziekenhuis aanzienlijk wordt verlengd. Bovendien kan er zijn wond genezen problemen, infecties en andere complicaties in het operatiegebied. Uitwendig is darmverlamming meestal niet herkenbaar. Alleen de gestoorde stoelgang duidt op een ziekte die moet worden opgehelderd en behandeld.
Diagnose en verloop
De afgenomen gastro-intestinale passage door verlamming van de darmwand leidt vroeg of laat tot paralytische ileus, of volledige darmobstructie. Dit betekent in eerste instantie dat er onderaan niets uitkomt. Tegen de tijd dat de getroffen persoon dit opmerkt, zijn er meestal al andere, ernstigere symptomen. In het bijzonder de ontsteking of gebrek aan zuurstof dat vaak ten grondslag ligt aan intestinale atonie, resulteert meestal in massale pijn in de buik Als de darmwand sterft, bloed in de ontlasting of groot intestinale bloeding kan ook voorkomen. Nier stenen veroorzaken krampen, en pancreatitis veroorzaakt enorme gordels pijn in de bovenbuik Een ernstige complicatie van een paralytische ileus is de passage van de darm bacteriën door de darmwand - als deze de buikholte binnendringen en de buikvlies (buikvliesontsteking), wordt het altijd levensbedreigend. De diagnose is gebaseerd op anamnese (typische buikpijn na het eten, boezemfibrilleren als bron van embolie, alcohol verbruik als indicatie van pancreatitisEnz.) en fysiek onderzoek (buikwandspanning als beschermende reflex, darmgeluiden aanwezig ?, bloed op de vinger stok tijdens rectaal onderzoek, enz.). Een röntgenstraal (abdominaal overzicht) kan staande darmlussen en vochtniveaus vertonen, contrastklysma's worden in de praktijk zelden uitgevoerd maar hebben specifieke indicaties. Een oorzaak van darmtonie moet snel worden gevonden om de ernst en de noodzaak van actie te beoordelen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als symptomen zoals misselijkheid en braken of constipatie optreedt, is er mogelijk een ernstige aandoening van het maagdarmkanaal. Daarom dient bij genoemde klachten direct een arts te worden geraadpleegd. De arts kan darmatonie bepalen aan de hand van a fysiek onderzoek en neem de nodige maatregelen. Behandeling is in ieder geval noodzakelijk en kan complicaties voorkomen, mits in een vroeg stadium. Als de darmatonie echter onbehandeld blijft, kan er een medisch noodgeval optreden. Er kan bijvoorbeeld een darminfarct optreden, wat in het ergste geval tot de dood van de patiënt leidt. Constipatie en een opgezwollen buik zijn tekenen van zo'n ernstig beloop. Iedereen die deze symptomen opmerkt, kan het beste onmiddellijk contact opnemen met de spoedarts. Afhankelijk van hoe ver de intestinale atonie al is gevorderd, kan een langere ziekenhuisopname nodig zijn. Om verdere complicaties en herhaling van darmverlamming te voorkomen, moeten de oorzaken van de symptomen gelijktijdig worden bepaald. De juiste contactpersoon hiervoor is de gastro-enteroloog of zelfs een voedingsdeskundige.
Behandeling en therapie
Er zijn enkele noodsituaties die verband houden met intestinale atonie die onmiddellijke therapie vereisen:
Bij bloedstroomgerelateerd mesenterisch infarct sterft bijvoorbeeld darmweefsel met de minuut af en kan de darm alleen worden gered met tijdige interventie. maatregelen of open operatie. Als er al te veel darmweefsel is afgestorven, kan het niet meer worden vervangen; in het ergste geval is de getroffen persoon dan niet meer levensvatbaar. In alle andere gevallen van ziektegerelateerde of postoperatieve intestinale atonie, zachtaardig maatregelen kan worden gebruikt om de darmactiviteit te stimuleren. Naast een voorzichtig dieetDeze omvatten voornamelijk klysma's, maar ook geneesmiddelenonderzoeken (bijv. met het parasympathomimeticum neostigmijn).
Vooruitzichten en prognose
De prognose wordt bepaald door de oorzaak en daarmee de onderliggende ziekte van de darmverlamming. De vooruitzichten op herstel verbeteren naarmate de patiënt eerder medische hulp zoekt. Zonder zorg, aanzienlijke verslechtering van volksgezondheid treedt op en een levensbedreigende voorwaarde kan resulteren. Als de behandeling succesvol is, keert de darmfunctie na een paar dagen of weken terug naar normaal. De symptoomvrijheid keert vervolgens terug en de patiënt wordt als genezen uit de behandeling ontslagen. In sommige gevallen bestaat de mogelijkheid dat de normale darmfunctie terugkeert na slechts enkele uren medische zorg. Met een gezonde dieet aangepast aan de behoeften van het verzwakte lichaam, kan de patiënt een belangrijke bijdrage leveren aan de wederopbouw van zijn lichaam volksgezondheid Schadelijke stoffen zoals nicotine or alcohol en de opname van vette voedingsmiddelen moeten worden vermeden. het genezingsproces wordt zo vergemakkelijkt en de darmactiviteit wordt voorzichtig gestimuleerd met een aangepast dieet In de loop van het leven kan intestinale atonie terugkeren. De prognose blijft ongewijzigd als deze zich opnieuw voordoet. Met een gezonde levensstijl en een uitgebalanceerd dieet kan de ziekte optimaal worden bestreden. In veel gevallen zijn succesvolle preventie en permanent herstel mogelijk.
het voorkomen
Preventie van intestinale atonie is niet specifiek mogelijk en zou moeten beginnen met het voorkomen van de onderliggende ziekten (bijv. Een gezonde levensstijl om atherosclerose te voorkomen, nee alcohol misbruik om pancreatitis te voorkomen, enz.).
Follow-up
In de meeste gevallen van intestinale atonie heeft de patiënt er weinig maatregelen en mogelijkheden voor nazorg. De getroffen persoon moet in de eerste plaats een arts voor deze ziekte raadplegen om verdere complicaties of, in het ergste geval, zelfs de dood van de getroffen persoon te voorkomen. Hoe eerder de intestinale atonie wordt herkend en behandeld, hoe beter het verloop van deze ziekte gewoonlijk is. De patiënt dient daarom een arts te raadplegen bij de eerste tekenen en symptomen van intestinale atonie. In noodgevallen kan ook een spoedarts worden gebeld. De behandeling zelf is een chirurgische ingreep. Na deze operatie moet de patiënt rusten en voor zijn lichaam zorgen. Er moet strikte bedrust in acht worden genomen. De meeste patiënten zijn afhankelijk van de hulp en zorg van hun eigen familie en vrienden. Deze zorg heeft doorgaans een positief effect op het beloop van de ziekte en kan ook psychische stoornissen of voorkomen Depressie Vettig of erg zoet voedsel moet na de procedure worden vermeden. Het is niet algemeen te voorspellen of dit voorwaarde zal resulteren in een verminderde levensverwachting van de patiënt.
Hier is wat u zelf kunt doen
Maatregelen die patiënten met intestinale atonie zelf kunnen nemen, zijn beperkt tot het positief stimuleren van de resterende darmactiviteit en het beperken van risicofactoren Een vergevorderde darmatonie die al obstructie of weefselschade veroorzaakt of heeft veroorzaakt, kan niet worden verbeterd zonder medische middelen. Getroffen personen worden aangespoord hun dieet op twee manieren aan te passen: ten eerste moet het gemakkelijk worden verdragen en moet het een zachte en regelmatige stoelgang bevorderen. Dit omvat onder meer de inname van voldoende vezels, vocht en een dieet dat in het algemeen als gezond wordt beschouwd. Ten tweede moet het dieet atherosclerose voorkomen of tegengaan. Dit wordt bereikt door een laag alcoholgehalte, weinig bewerkte vetten en met voldoende antioxidanten en vitaminen Dit helpt bij het reguleren van de spijsvertering en vermindert de neiging tot atherosclerose. Voedsel moet ook worden geconsumeerd in goed gekauwde, kleine porties. Maaltijden moeten over de dag worden verspreid. Bovendien mag voedsel pas in een normale hoeveelheid worden ingenomen als de darmen weer aan het werk zijn. Klysma's - mogelijk met milde stoffen - kunnen de darmactiviteit stimuleren. Warmte, matige en regelmatige lichaamsbeweging en ontspannende baden kunnen ook helpen. Relevant bij het ondernemen van actie is een overweging van de oorzaak van de darmverlamming.
