Gastro-intestinale passage (synoniem: MDP) is een radiografische procedure die wordt gebruikt om het bovenste maagdarmkanaal te onderzoeken, waaronder de slokdarm (voedselpijp), maag en twaalfvingerige darm (dunne darm Bovendien zijn het jejunum en ileum (dunne darm) kunnen ook worden onderzocht. Dit is een procedure die wordt ondersteund door een contrastmiddel die wordt uitgevoerd onder hoge stralingsblootstelling, dus de patiënt moet gedetailleerd worden geïnformeerd over de risico's en mogelijke complicaties. Tegenwoordig wordt de informatieve waarde van gastro-intestinale passage overtroffen door endoscopische procedures zoals gastroscopie (gastroscopie) of endosonografie (endoscopisch ultrageluid (EUS); echografisch onderzoek uitgevoerd van binnenuit, dwz de ultrageluid sonde wordt in direct contact gebracht met het binnenoppervlak (bijvoorbeeld de slijmvlies van de maag/ darm) door middel van een endoscoop (optisch instrument)). gastroscopie maakt het bijvoorbeeld mogelijk weefselmonsters te verwijderen voor histologisch (fijn weefsel) onderzoek. Radiografisch onderzoek van de dunne darm in de klinische praktijk wordt bij voorkeur uitgevoerd met behulp van Sellink-beeldvorming van de dunne darm.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Chronische inflammatoire darmaandoeningen - bijv De ziekte van Crohn or colitis ulcerosa.
- Diverticula - uitsteeksels van de slijmvlies.
- gastritis (ontsteking van de maag slijmvlies) - van verschillende ernst en genese (oorzaak).
- Gastro-oesofageale reflux (synoniemen: GERD, gastro-oesofageale refluxziekte; gastro-oesofageale refluxziekte (GERD); gastro-oesofageale refluxziekte (refluxziekte); gastro-oesofageale reflux; reflux-oesofagitis refluxziekte; Reflux-oesofagitis; peptische oesofagitis) - ontstekingsziekte van de slokdarm (oesofagitis) veroorzaakt door de pathologische reflux (reflux) van zuur maagsap en andere maaginhoud.
- Gastroparese (maagverlamming).
- Hernias - bijv., hiatale hernia (hiatale hernia).
- Aangeboren (aangeboren) afwijkingen - bijv. Hypertrofische pylorusstenose (maag-pylorusstenose).
- Controle van complicaties na een maagoperatie
- Maagcarcinoom (maagkanker)
- Maag- lymfoom - een extranodale accumulatie van lymfocyten gelokaliseerd in het maag muur in de zin van een lymfoom het behoort tot de non-Hodgkin-lymfomen.
- Maag- poliepen (maagslijmvliesgroei).
- Maaguitgangsstenose (vernauwing van de maaguitgang)
- slokdarm achalasie (synoniemen: achalasie; cardiospasme) - disfunctie van de onderste slokdarmsfincter (slokdarmspieren) met het onvermogen om te ontspannen; het is een neurodegeneratieve ziekte waarbij zenuwcellen van de myenterische plexus afsterven. In het laatste stadium van de ziekte wordt de samentrekbaarheid van de slokdarmspieren onomkeerbaar beschadigd, met als gevolg dat voedseldeeltjes niet meer in de maag en leiden tot pulmonale disfunctie door in de luchtpijp te komen (luchtpijp Typische symptomen van achalasie zijn: dysfagie (dysfagie), regurgitatie (terugkaatsen van voedsel), pijn op de borst (pijn op de borst) en gewichtsverlies; als secundaire achalasie is het meestal het gevolg van een neoplasie (maligne neoplasma), zoals een hartcarcinoom (maaginlaat kanker).
- Slokdarmcarcinoom (oesofageale kanker).
- Ulcus pepticum (peptisch zweer maagzweer).
Voor het onderzoek
Vanaf de avond voor het onderzoek moet de patiënt afzien van eten en drinken, ook de consumptie ervan vermijden nicotine or kauwgom door de vorming van maagzuur, zodat hij is nuchter de volgende dag.
De procedure
Bij het onderzoek wordt contrastmiddel gebruikt; dit is meestal barium sulfaat or water-oplosbaar contrastmiddel (bijv. Gastrografin) als stenose (vernauwing) wordt vermoed. Het contrastmiddel wordt oraal toegediend met tussenpozen van 15 tot 30 minuten en bedekt het gehele slijmvlies. Om een volledige dekking te bereiken, is de Röntgenstraal tafel kan worden gekanteld en de patiënt kan om zijn of haar eigen as worden geroteerd. De passage van de contrastmiddel door de slokdarm, maag, twaalfvingerige darm en dunne darm wordt op verschillende tijdstippen gedocumenteerd, hetzij door fluoroscopie, hetzij door individuele röntgenfoto's. Tijdens gastro-intestinale passage is het mogelijk om te beoordelen:
- Anatomie van de organen
- Mucosa - bijvoorbeeld inflammatoire of tumorachtige veranderingen in mucosale verlichting.
- Wandcontour van de orgels
- Slikhandeling
- Tijd voor het legen
- Looptijd van het contrastmiddel
- Gastro-intestinale peristaltiek (intrinsieke beweging van de organen).
Om dubbele contrastweergave te bereiken, een smaakloos bruispoeder wordt gewoonlijk toegediend om gasontwikkeling te induceren (carbon dioxide) en fungeren als negatief contrastmiddel om het maagdarmkanaal te laten ontvouwen. Er kan een medicijn worden toegediend om de peristaltiek van het maagdarmkanaal te remmen (bijv. Buscopan).
