Diagnose | Ontstoken insectenbeet

Diagnose

De diagnose van een ontsteking aan de insectenbeet is een blikdiagnose. In de regel stelt de patiënt de diagnose zelf door de tekenen van ontsteking te observeren en, indien nodig, een insectenbeet op de juiste plek. Dit is moeilijker als de patiënt zich een insectenbeet of de symptomen passen op het eerste gezicht niet bij de insectenbeet.

Zo kan een onopgemerkte insectenbeet als ingang hebben gediend bacteriën en hebben dus een uitgesproken infectie van de huid, het onderhuidse weefsel of het lymfestelsel veroorzaakt. In dergelijke gevallen moet een arts worden geraadpleegd die de diagnose kan stellen door het betreffende gebied te onderzoeken en te palperen. Verder in dit geval bloed tests vaak aanvullen de diagnose. In de regel resulteert een ontsteking veroorzaakt door een bacteriële infectie meestal in verhoogde ontstekingswaarden in de bloed. Als er een vermoeden bestaat van een door teken overgedragen ziekte veroorzaakt door bacteriën, de zogenoemde Lyme, dan, naast het onderzoek van de prik site en zijn omgeving, de verzameling van bepaalde bloed waarden zijn meestal ook nodig.

Therapie

Afhankelijk van hoe storend de symptomen na een insectenbeet worden ervaren, hoeven er weinig of geen ondersteunende maatregelen te worden genomen. De behandeling van een ongecompliceerde insectenbeet is symptomatisch. Het koelen van de bijtplaats met ijs- of wrongelwikkels is bijzonder geschikt.

Gels met zogenaamde antihistaminica kan ook lokaal worden toegepast om ondersteuning te bieden. Deze verminderen de ontstekingsverschijnselen door het effect van te verminderen of te voorkomen histamine, die een belangrijke bijdrage levert aan de ontstekingsreactie. In de regel zijn deze maatregelen volledig voldoende voor de symptomatische behandeling van een insectenbeet.

In speciale gevallen en met uitgesproken ontstekingsreacties, antihistaminica in tabletvorm of medicijnen die bevatten cortisone kan ook onder bepaalde omstandigheden worden gebruikt. De arts moet echter beslissen over het gebruik van deze medicijnen. Ontsteking moet indien nodig door een arts worden behandeld bacteriën die na de insectenbeet in de huid zijn gekomen.

Dan kan het nodig zijn om toe te dienen antibiotica om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt en om de ontsteking te beheersen. antibiotica worden ook gebruikt in gevallen van vermoedelijke tekenoverdracht Lyme om gevreesde complicaties op de lange termijn te voorkomen. Een infectie en ontsteking van een insectenbeet kan optreden wanneer bacteriën de wond infecteren.

Om zo'n ontsteking te bestrijden, antibiotica moeten worden ingenomen die ofwel de bacteriën direct bestrijden of voorkomen dat ze zich vermenigvuldigen. Er moet aan worden herinnerd dat slechts een klein deel van de insectenbeten secundair wordt geïnfecteerd door bacteriën. Ontstekingen die alleen kunnen worden toegeschreven aan de eigen reactie van het lichaam op de beet, kunnen niet met succes worden behandeld met antibiotica.

Zelfs een allergische reactie kan soms een infectie simuleren, maar vereist een andere therapie dan een bacteriële infectie. Zeer ernstige roodheid, een open wond, pijn, koortsevenals pus vorming zijn aanwijzingen dat het een bacteriële infectie is. In dit geval moet een arts worden geraadpleegd, die het vermoeden kan bevestigen en het juiste antibioticum voor dat doel kan voorschrijven.

Na het starten van de antibioticatherapie zouden de symptomen van de bacteriële ontsteking binnen 2 dagen aanzienlijk moeten verbeteren. Als er na 48 uur geen verbetering is of de symptomen verergeren, moet opnieuw een arts worden geraadpleegd. Om te voorkomen dat de ontsteking weer oplaait en om de ontwikkeling van resistente bacteriën te voorkomen, moeten antibiotica altijd worden ingenomen tot het einde van de verwachte therapie.Ibuprofen is een medicijn dat beide heeft pijn-verlichtende en ontstekingsremmende eigenschappen.

Het nemen van ibuprofen in het geval van een ontstoken insectenbeet wordt meestal niet aanbevolen. De ontsteking van de huid na een insectenbeet is een lokale reactie van het lichaam. Daarom zijn lokale therapieën meestal voldoende om de symptomen van de insectenbeet te behandelen.

Sinds de inname van ibuprofen kan gepaard gaan met enkele bijwerkingen en ibuprofen heeft geen oorzakelijk effect op de beet, systemische toediening mag niet worden gebruikt. Ibuprofen mag alleen worden ingenomen als de beet ernstig is pijn. Als deze symptomen optreden, moet toch zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd om een ​​uit te sluiten allergische reactie en infectie of, indien nodig, om een ​​geschikte therapie te starten.

De belangrijkste symptomen van een ontstoken insectenbeet zijn meestal jeuk, zwelling en roodheid. Ze worden veroorzaakt door histamine, een boodschappersubstantie van de immuunsysteem, vrijgegeven door het lichaam rond de bijtplaats. Zalven met antihistaminica zijn daarom geschikt om deze klachten te behandelen.

Bovendien helpt afkoeling de symptomen te verlichten, zoals de prik site is vaak oververhit door de ontsteking. Sommige zalven tegen insectenbeten bevatten daarom een ​​combinatie van meerdere ingrediënten die zowel een ontstekingsremmende werking hebben tegen het verhogen histamine release en een verkoelend effect. Er zijn een aantal verschillende huismiddeltjes die verlichting van de symptomen van een insectenbeet beloven.

Opgemerkt moet echter worden dat een ontsteking veroorzaakt door een bacteriële infectie altijd medische aandacht vereist en moet worden behandeld met antibiotica. De symptomen van de ontsteking, die de reactie van het lichaam op de beet zijn, kunnen met behulp van enkele remedies worden verlicht. Om de zwelling en oververhitting van het getroffen gebied te behandelen, wordt koeling met ijspakken of iets dergelijks aanbevolen.

In veel gevallen kan het afkoelen van de angel al leiden tot een aanzienlijke verbetering van de symptomen. Vaak een plakje ui wordt ook aanbevolen als huishoudelijk middel tegen insectenbeten. Dit kan het gebied afkoelen en dus ook verlichting beloven.

Een therapeutisch effect van de ui is niet te verwachten. Omdat de ingrediënten de huid kunnen irriteren en in het ergste geval zelfs een infectie kunnen veroorzaken, moet dit huismiddeltje worden vervangen door een koel en vochtig kompres. Dit geldt ook voor alle oliën en crèmes die als huismiddeltje worden gebruikt tegen de ontstekingsreactie van insectenbeten.

Naast klassieke orthodoxe medische therapieën tegen ontstoken insectenbeten, is het gebruik van homeopathische middelen beschikbaar als alternatieve therapiemethode. Afhankelijk van de literatuur worden hier verschillende remedies aanbevolen, die verlichting moeten bieden bij insectenbeten. Er moet echter worden opgemerkt dat een allergische reactie bij een insectenbeet, of als de beet de luchtwegen, is een medisch noodgeval dat conventionele medische behandeling vereist.

Dit geldt ook als de beet bacterieel is geïnfecteerd. In dit geval helpt het nemen van antibiotica om de bacteriën te bestrijden. Sommige praktiserende artsen bieden zowel conventionele als homeopathische therapieën aan en beoordelen individueel of in elk geval een homeopathische therapie wordt aanbevolen.