Hoe fexofenadine werkt
Fexofenadine werkt als een selectieve remmer van de aanlegplaatsen van de lichaamseigen boodschappersubstantie histamine – de zogenaamde histamine H1-receptoren. Op deze manier voorkomt het actieve ingrediënt allergische reacties.
De boodschapperstof histamine heeft verschillende functies in het lichaam. Het dient bijvoorbeeld als boodschapper tussen zenuwcellen in de hersenen (neurotransmitter) en als regulator van de maagzuurproductie, het honger- en dorstgevoel, de lichaamstemperatuur en de bloeddruk. Bovendien heeft histamine een allergiemedierende werking:
Bij een allergie reageert het immuunsysteem overmatig op invloeden van buitenaf die eigenlijk onschadelijk zijn, zoals plantenpollen, dierenhaar of bepaalde voedingsmiddelen. Bij contact met het betreffende allergeen (bijvoorbeeld berkenpollen, kattenhaar, pinda's) geven bepaalde afweercellen – de mestcellen – histamine vrij.
Dit veroorzaakt onmiddellijk een ontstekingsreactie. Het aangetaste weefsel wordt van meer bloed voorzien, wordt rood, zwelt op en jeukt, de neus loopt en de ogen tranen.
Antihistaminica worden gebruikt om dergelijke allergische symptomen te verlichten. Ze bezetten de receptoren van de boodschapperstof histamine, zodat deze zich niet langer kan binden. De histamine die door de mestcellen vrijkomt bij contact met het allergeen kan dus geen ontstekingsreactie veroorzaken.
Omdat fexofenadine de bloed-hersenbarrière niet passeert, veroorzaakt het veel minder vaak vermoeidheid en slaperigheid als bijwerkingen dan oudere antihistaminica.
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Na inname wordt fexofenadine snel geabsorbeerd in de darmen en bereikt het hoogste niveau in het bloed na ongeveer één tot drie uur. Het wordt nauwelijks afgebroken of gemetaboliseerd. Na 11 tot 15 uur wordt ongeveer de helft van het anti-allergische geneesmiddel grotendeels via de gal in de ontlasting uitgescheiden.
Wanneer wordt fexofenadine gebruikt?
Fexofenadine wordt gebruikt voor de behandeling van:
- hooikoorts (allergische rhinitis)
- netelroos (urticaria)
De duur van het gebruik en de dosering zijn afhankelijk van het type en de ernst van de aandoening. Bij seizoensklachten zoals hooikoorts wordt fexofenadine gedurende het pollenseizoen ingenomen.
Hoe fexofenadine wordt gebruikt
Het actieve ingrediënt wordt in tabletvorm ingenomen, meestal één keer per dag vóór de maaltijd met een glas water.
Voor de behandeling van netelroos wordt vaak 180 milligram fexofenadine eenmaal daags voorgeschreven. Voor symptoomverlichting van hooikoorts krijgen adolescenten ouder dan twaalf jaar en volwassenen 120 milligram fexofenadine per dag.
Geneesmiddelen met een lagere dosis zijn beschikbaar voor kinderen van zes jaar en ouder.
De gebruiksduur wordt in overleg met de arts bepaald.
Wat zijn de bijwerkingen van fexofenadine?
Bijwerkingen komen vaak voor tijdens de behandeling met fexofenadine in de vorm van hoofdpijn, slaperigheid, duizeligheid, misselijkheid en een droge mond.
Eén op de honderd tot duizend behandelde mensen klaagt ook over symptomen zoals vermoeidheid, slapeloosheid of slaapstoornissen, nervositeit en nachtmerries.
Waar moet ik op letten als ik fexofenadine gebruik?
Interacties met andere geneesmiddelen
Middelen tegen brandend maagzuur die overtollig zuur direct in de maag binden (zoals aluminium- en magnesiumhydroxide) moeten met een tussenpoos van minstens twee uur worden ingenomen, omdat ze de absorptie van het anti-allergische middel in de darmen kunnen verstoren.
Fexofenadine moet ten minste drie dagen vóór een geplande allergietest worden stopgezet om verwarring van de resultaten te voorkomen.
Rijden en bedienen van machines
Aan het begin van de behandeling met fexofenadine mogen geen zware machines worden bediend en mogen er geen motorvoertuigen worden bestuurd vanwege het risico op slaperigheid en concentratieproblemen. Patiënten moeten eerst hun individuele reactie op de allergiemedicatie controleren.
Leeftijdsbeperking
Fexofenadine is gecontra-indiceerd bij kinderen jonger dan zes jaar, omdat het geneesmiddel bij deze leeftijdsgroep niet is onderzocht.
Zwangerschap en borstvoeding
Vanwege een gebrek aan gegevens mag fexofenadine niet tijdens de zwangerschap worden ingenomen. Gegevens uit voorschriftstudies tot nu toe tonen echter geen bewijs van nadelige effecten.
Hoe u medicijnen kunt verkrijgen met fexofenadine
In tegenstelling tot andere Europese landen zoals Oostenrijk en Zwitserland, maar ook Nederland, is fexofenadine in Duitsland alleen op recept verkrijgbaar bij de apotheek.
Hoe lang is fexofenadine bekend?
De precursor terfenadine, die begin jaren zeventig werd ontwikkeld en in 1970 op de markt werd gebracht, kwam vanaf 1982 ernstig in opspraak: er werd ontdekt dat het ernstige hartritmestoornissen kan veroorzaken. Als gevolg hiervan is terfenadine in veel landen niet langer goedgekeurd.
Uit onderzoek bleek uiteindelijk dat fexofenadine – een afbraakproduct van terfenadine – vergelijkbare effecten heeft als de oorspronkelijke werkzame stof, maar geen bijwerkingen op het hart veroorzaakt. Dit werd uiteindelijk bevestigd in klinische onderzoeken. In 1997 werd fexofenadine daarom goedgekeurd voor de behandeling van allergieën.
