Disopyramide is een geneesmiddel tegen aritmie. Het wordt daarom met name voor het medicijn gebruikt therapie of hartritmestoornissen De werkzame stof disopyramide heeft overeenkomsten met de drugs procaïnamide en kinidine In de meeste gevallen wordt het medicijn oraal toegediend. De uitscheiding van het actieve ingrediënt uit het menselijk lichaam is grotendeels renaal.
Wat is disopyramide?
Het actieve ingrediënt disopyramide is geclassificeerd als een eersteklas anti-aritmicum. Het wordt oraal of door toegediend intraveneuze injectie. In dit geval is de biobeschikbaarheid van de drug disopyramide is meer dan 80 procent. In de bloed, bindt ongeveer 40 procent van het actieve ingrediënt aan de eiwitten aanwezig in het plasma. In principe is de plasmahalfwaardetijd van het medicijn ongeveer zeven uur. Vervolgens wordt het medicijn gemetaboliseerd door het leversysteem (gecentreerd op de lever Daarna wordt het geneesmiddel voornamelijk via de nieren uitgescheiden uit het organisme. Het geneesmiddel disopyramide werd in 1962 gepatenteerd. Bij praktisch gebruik is het actieve ingrediënt disopyramide aanwezig als een racemaat.
Farmacologische werking
Het medicijn disopyramide werkt voornamelijk als een zogenaamd natrium kanaalantagonist. Het medicijn veroorzaakt dus minder natrium ionen om het myocard Als gevolg hiervan is de prikkelbaarheid van de hart- is verminderd. Op deze manier oefent het medicijn disopyramide zijn negatieve bathmotropische effect uit. Ten slotte zorgt de stof er ook voor dat de refractaire periode wordt verlengd. Als gevolg hiervan treedt een negatieve chronotropie op. In de eerste plaats blokkeert het actieve ingrediënt disopyramide deze natrium kanalen die zich op de celmembranen in de hart- spier. Dit zijn de cellen die verantwoordelijk zijn voor het reguleren van de hart- ritme. Op deze manier verlengt het actieve ingrediënt de actiepotentiaal Kortom, het medicijn disopyramide wordt gekenmerkt door antiparasympathische effecten en is dus vergelijkbaar met de stof atropine Bovendien vertoont het medicijn geen werkzaamheid in verband met specifieke adrenoceptoren bij de sympathische zenuwstelsel Bovendien vermindert het medicijn de refractaire periode van de ventrikels en hun atria. Het medicijn disopyramide verlaagt de efficiëntie van de linker hartkamer Bovendien veroorzaakt het verwijding van de arteriële bloed schepen. Als resultaat, bloed druk valt weg. De werkzame stof is daarom problematisch voor mensen met een verminderde pompfunctie. In dergelijke gevallen dient behandeling met het geneesmiddel disopyramide te worden afgezien.
Medisch gebruik en toepassing
Disopyramide is geschikt voor de therapie van talrijke ziekten en volksgezondheid klachten. Indicaties vertegenwoordigen in de eerste plaats zeker functionele stoornissen van het hart. Deze omvatten bijvoorbeeld ventriculaire tachycardie en extrasystolenevenals ventriculaire fibrillatie. Therapie met het medicijn disopyramide is ook mogelijk voor supraventriculair tachycardie, zoals atriale flutter of fibrillatie. Disopyramide kan worden gecombineerd met andere drugs uit de groep van anti-aritmica als een enkel medicijn niet voldoende effect heeft. Bovendien kan disopyramide herhaling van boezemfibrilleren na cardioversie. Voordat de werkzame stof disopyramide voor het eerst wordt aangebracht, moet de ventriculaire frequentie worden gecontroleerd. Op deze manier kan een zogenaamde 1: 1 geleiding worden vermeden. Bovendien is disopyramide geschikt voor de behandeling van neurogene syncope en hypertrofie cardiomyopathie.
Risico's en bijwerkingen
Verschillende nadelige symptomen en bijwerkingen zijn mogelijk tijdens het gebruik van het medicijn disopyramide. Deze komen echter niet bij elke patiënt voor en variëren in frequentie. Bijvoorbeeld, constipatie en urineretentie evenals droog mond zijn mogelijk. Ook in sommige gevallen verstoringen van accommodatie en nauwe hoek glaucoma optreden. Bovendien zijn de prestaties van de linker hartkamer van het hart kan worden aangetast. Het risico hiervan neemt toe als de getroffen patiënt dit al heeft hartfalen Tijdens de behandeling met disopyramide wordt de QT-tijd in sommige gevallen ook verlengd. Daarnaast torsade de pointes tachycardie is mogelijk.Sommige patiënten ervaren hypotensie (binnenvallen bloeddruk) of problemen met de bloedsomloop bij het gebruik van het geneesmiddel disopyramide. Andere mogelijke bijwerkingen zijn onder meer agranulocytose en glaucoma. Acuut hartfalen, die bij sommige personen is waargenomen, is ook een gevaarlijke complicatie. Bovendien bestaan er enkele contra-indicaties voor het geneesmiddel disopyramide. Als er bijvoorbeeld wordt gedecompenseerd hartfalen or bradycardiemag het geneesmiddel disopyramide niet worden toegediend. Als de getroffen patiënt een kransslagader heeft slagader ziekte, is het medicijn disopyramide niet het medicijn van eerste keuze. Dit komt doordat de kans op sterfte in dit geval groter is. Indien de werkzame stof disopyramide toch moet worden gebruikt, kan een onderzoek door middel van een hartkatheterisatie is nodig voor de eerste dosis Het medicijn mag ook niet worden toegediend in geval van overgevoeligheid voor het medicijn of hartinsufficiëntie Andere contra-indicaties zijn onder meer sick sinus syndroomverstoorde elektrolyt evenwicht en lever or nier zwakheid. In aanvulling op, interacties met andere middelen zijn mogelijk, daarom wordt gelijktijdig gebruik niet aanbevolen. Tricyclisch antidepressiva, erythromycine net zoals neuroleptica leiden tot een verlenging van de halfwaardetijd van disopyramide. Als gevolg hiervan versterken ze het effect van het medicijn. Als algemene regel geldt dat alle ongewenste bijwerkingen en klachten die door het geneesmiddel disopyramide worden veroorzaakt, onmiddellijk een arts moeten raadplegen. Hij of zij kan dan een alternatief medicijn voorschrijven.
