Diabetische nefropathie: oorzaken, symptomen en behandeling

Diabetische nefropathie is schade aan de toevoer nier schepen als gevolg van high bloed glucose niveaus, die kunnen leiden tot uitgesproken bijzondere waardevermindering van nier functie. Diabetische nefropathie is de meest voorkomende reden om te eisen dialyse in Duitsland.

Wat is diabetische nefropathie?

Diabetische nefropathie is de term die wordt gebruikt om schade aan de glomerulaire (klitvormige) haarvaten van de nier, die vaak kan worden waargenomen in verband met langdurig bestaan suikerziekte mellitus (type I en II), met name slecht gereguleerde diabetes die al meer dan tien tot vijftien jaar aanwezig is. In veel gevallen manifesteren de symptomen van diabetische nefropathie zich pas na jaren van gevorderde progressie. Waaronder hoofdpijn, slechte prestatie, bloedarmoedeoedeem in de benen (zwelling als gevolg van water retentie), gewichtstoename, jeuk en melk-koffie-gekleurd huidveranderingen​ Nefropathie gaat gepaard met retinopathie diabetica bij ongeveer een derde van de patiënten met suikerziekte mellitus. In de gevorderde stadia van diabetische nefropathie, dialyse en niertransplantatie kan nodig zijn vanwege de uitgebreide nierbeschadiging. Meer dan 30 procent van de mensen heeft behoefte aan dialyse in Duitsland lijden aan diabetische nefropathie, waardoor de ziekte de meest voorkomende reden voor dialyse is.

Oorzaken

Diabetische nefropathie is te wijten aan verhoogde bloed glucose niveaus gedurende een langere periode. De verhoogde bloed glucose niveau veroorzaakt afzettingen in het grote bloed schepen bevoorrading van de nieren, wat leidt tot verstoring van de bloedstroom (arteriosclerose) en vervolgens extra aantasting van de kleinere, glomerulaire schepen​ Hierdoor functioneren de nieren, vooral het filtervermogen en ontgifting capaciteit van het orgel, ernstig aangetast, zodat verhoogde hoeveelheden eiwitten (albumine) worden uitgescheiden in de urine, vooral het zogenaamde albumine, dat niet kan worden gedetecteerd in de urine van een gezond persoon. Daarnaast zijn er verschillende factoren zoals hypertensie (hoge bloeddruk), verhoogde bloedlipideniveaus, slechte bloedglucoseregulatie, nicotine consumptie, overmatige eiwitinname via de voeding en een genetische aanleg (aanleg) verhogen het risico op diabetische nefropathie.

Symptomen, klachten en tekenen

  • Jeuk
  • Geelachtig-bruinachtige huid
  • Algemene zwakte en lage veerkracht
  • Water afstotend
  • Hoofdpijn
  • Bloedarmoede (Bloedarmoede), ijzertekort Bloedarmoede.
  • Gewichtstoename

Diagnose en verloop

Diabetische nefropathie wordt gediagnosticeerd door de concentratie of albumine in de urine. Omdat bijvoorbeeld de eiwitniveaus in de urine ook verhoogd zijn bij urineweginfecties of koortsstoornissen, moeten ten minste twee van de drie urinemonsters (ochtendurine) een verhoogd albumine waarde voor een bevestigde diagnose. De concentratie niveau kan informatie geven over het stadium van diabetische nefropathie. Waar een waarde van 20 tot 200 mg / l kan worden verondersteld om het ontstaan ​​van nierziekte aan te geven, kan nierbeschadiging al worden aangemerkt als gevorderd bij een waarde van meer dan 200 mg / l. Bovendien verhoogd creatinine, urinezuur en ureum niveaus in het bloed geven informatie over stoornissen nierfunctie en of chronisch nierfalen al aanwezig is. Indien vroegtijdig gediagnosticeerd en behandeld, kan de progressie van diabetische nefropathie worden vertraagd en, indien nodig, gestopt. Op de lange termijn leidt onbehandelde diabetische nefropathie tot ernstige aantasting van nierfunctie, inclusief de noodzaak van dialyse.

Complicaties

Diabetische nefropathie is het gevolg van verminderde suiker evenwicht, zoals het geval is met suikerziekte mellitus, die een breed scala aan complicaties kan hebben. De toegenomen suiker in het bloed kan leiden tot een verstopping van kleinere bloedvaten in het lichaam tijdens het verloop van de ziekte en dus tot een gebrek aan bloedtoevoer en zuurstof aan de individuele organen, waardoor ze afsterven. Enerzijds worden vooral de nieren (diabetische nefropathie) aangetast. In de loop van de ziekte is er een verhoogde urinestroom, die in de verdere stadia steeds minder wordt. Een nierfalen kondigt zich aan, wat de kans op oedeem verhoogt, maar ook op hartritmestoornissen, omdat minder kalium wordt uitgescheiden als gevolg van nierfalen, waardoor de concentratie in het bloed (hyperkaliëmie​ Ook is vergiftiging van het bloed of uremie denkbaar, omdat gifstoffen niet meer voldoende worden uitgescheiden. Bovendien kan diabetes ook leiden verstopping van de bloedvaten in het netvlies (diabetische retinopathie​ Dit kan leiden tot een ernstige verslechtering van het gezichtsvermogen, wat zelfs kan resulteren in blindheid. zenuwen worden ook beïnvloed door diabetes (diabetische neuropathie), wat kan leiden tot sensorische stoornissen, evenals motorische stoornissen.

Wanneer moet je naar een dokter?

In deze voorwaardeer moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd, omdat er geen zelfgenezing is en de nieren daardoor volledig en vooral onomkeerbaar kunnen worden beschadigd. In de regel moet een arts worden geraadpleegd als de getroffen persoon al aan diabetes lijdt. Dit resulteert in jeuk van de huid en de huid zelf wordt gelig of bruinachtig. Als deze klachten ook samen voorkomen met water retentie of met 피로 en algemene zwakte, een bezoek aan de dokter is absoluut noodzakelijk. Een ijzertekort en een gewichtstoename kan ook een aanwijzing zijn voor deze ziekte. Verder hebben veel patiënten er ook last van hoofdpijn​ In de regel kan de ziekte worden vastgesteld door een huisarts of door een internist. Verdere behandeling is echter afhankelijk van het verloop van deze ziekte en wordt vervolgens uitgevoerd door verschillende specialisten. De getroffen persoon kan dan afhankelijk zijn van een niertransplantatie.

Behandeling en therapie

Therapeutische maatregelen bij diabetische nefropathie zijn in de eerste plaats gericht op een optimale aanpassing van de bloedglucosespiegels, aangezien dit de progressie kan vertragen en nierbeschadiging in de vroege stadia kan elimineren. Bovendien moeten medicijnen worden herzien en, indien nodig, op lange termijn therapie moet worden aangepast. Mensen met diabetische nefropathie mogen bijvoorbeeld het veelgebruikte antidiabeticum niet gebruiken metformine, omdat het verergert nierinsufficiëntie en is daarom gecontra-indiceerd (ongeschikt). In aanvulling op, bloeddruk De spiegels moeten zo laag mogelijk worden gehouden bij diabetici met een nieraandoening, aangezien de nieren op een laag niveau beter kunnen functioneren. Antihypertensiva zoals ACE-remmers en angiotensine II-antagonisten worden voor dit doel gebruikt, waardoor niet alleen het risico op progressie van diabetische nefropathie, maar ook dat van hart- aanvallen en beroertes. Bovendien, andere risicofactoren zoals verhoogde bloedlipideniveaus moeten worden behandeld. Een verandering in dieet op een eiwitarm en zoutarm dieet, evenals het verminderen van het bestaande overgewicht en het afzien van nicotine consumptie wordt aanbevolen in veel gevallen van diabetische nefropathie. In het gevorderde stadium van diabetische nefropathie, dialyse (bloedspoeling) of niertransplantatie wordt in de meeste gevallen aangegeven, omdat op dit punt al onomkeerbare (onomkeerbare) schade aanwezig is.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van diabetische nefropathie wordt als ongunstig beschouwd. Omdat de oorzaak slecht behandelde diabetes is, hebben zich vooraf meerdere jaren van onjuist aangepaste bloedglucosespiegels voorgedaan. Dit heeft onder meer invloed op de organische activiteit van de nier en verkort de levensduur van de patiënt. Met een verandering in de medische zorg en een gezonde levensstijl kan de patiënt een positieve invloed hebben op zijn welzijn. De schade aan de nier wordt echter als onherstelbaar beschouwd. De snelheid van progressie van de diabetes kan worden beïnvloed. Desalniettemin is de werking van de nier aangetast. In ernstige gevallen leidt diabetische nefropathie tot orgaanfalen en dus tot de dood van de patiënt. Naast een goede behandeling van de diabetes, moet de getroffen persoon regelmatig dialyse ondergaan. Dit is een enorme last en kan leiden tot een psychische stoornis. Andere ziekten verslechteren bovendien het vooruitzicht op herstel. In gunstige gevallen wordt een donornier gevonden en is de patiënt geschikt voor een niertransplantatie​ Als dit eenmaal is gelukt, kan het leven van de patiënt met succes worden verlengd. Desalniettemin zijn stoornissen te verwachten. Bovendien is een goede medische behandeling van diabetes elementair om te voorkomen dat het opnieuw symptomen of nierproblemen veroorzaakt.

het voorkomen

Diabetische nefropathie kan specifiek worden voorkomen door regelmatige controleonderzoeken (bloeddruk en bloedvet, eiwitgehalte in de urine) en goed bloed suiker controle. Bovendien is er een verandering in dieet naar een zoutarm en eiwitarm dieet wordt aanbevolen. Met vroege diagnose en tijdige start van therapie, nierfalen door diabetische nefropathie kan worden vermeden.

Diabetische nefropathie

Omdat diabetische nefropathie een veel voorkomende maar ook gevaarlijke secundaire ziekte is diabetes mellitus, het vereist gereguleerde en professionele opvolging door een ervaren nefroloog. Deze laatste dient tijdens de controles bloedmonsters van de patiënt af te nemen en de nierwaarden om een ​​mogelijke, reeds beginnende beperking van de nierfunctie in een vroeg stadium. Op deze manier kan dreigend nierfalen worden voorkomen. Indien nodig kan de nefroloog een biopsie om een ​​nauwkeurige verklaring te geven over het stadium van nierbeschadiging. Dialyse of, in het ergste geval, niertransplantatie kan nodig zijn in de loop van de ziekte, en de patiënt dient hierover geïnformeerd te worden. Als diabetische nefropathie optreedt in de context van nog onbehandeld diabetes mellitusmoet de patiënt worden doorverwezen naar een geschikte specialist, zodat de patiënt wordt aangepast met de juiste medicatie en insuline en getraind, aangezien het innemen van de medicatie erg complex kan zijn. Evenzo dient de arts regelmatige controles van de bloedglucose voor te schrijven om de instelling van de medicatie te controleren en indien nodig aan te passen. Naast de nieren worden ook de ogen vaak aangetast, daarom moet de patiënt een bezoek brengen aan een oogarts jaarlijks voor een controle. Met behulp van een weerspiegeling van de achterkant van het oog, dit kan veranderingen vroegtijdig detecteren en zo voorkomen blindheid.

Wat u zelf kunt doen

In het geval van een gediagnosticeerde diabetische nefropathie, is de eerste zelfhulpmaatregel het aanpassen van de bloed suiker optimaal en te vermijden hoge bloeddruk, aangezien de nieren extra worden belast hypertensie​ Door het bovenstaande te nemen maatregelenkunnen mensen met diabetes de progressie van diabetische nefropathie vertragen of zelfs helemaal stoppen. Dit is onafhankelijk van of het de meest voorkomende diabetes type 2 of type 1 is. In de vroege stadia kunnen de nieren ook volledig regenereren. De ziekte wordt veroorzaakt door schade aan de toevoerende bloedvaten en de glomerulaire capillair vasculaire systeem van de nieren. De vaatbeschadiging is meestal terug te voeren op jarenlange suboptimaal aangepaste bloedglucoseconcentraties. In sommige gevallen zijn bepaalde medicijnen ook oorzakelijk verantwoordelijk. Dit leidt tot sclerotische afzettingen in de bloedvaten, waardoor de nierfunctie wordt aangetast en in de laatste fase volledig kan falen, zodat alleen dialyse en een niertransplantatie kan verlichting bieden. Ongeacht optimale bloedglucose en bloeddruk controle, is een zelfhulpmaatregel het herkennen van typische symptomen van diabetische nefropathie. Typische verschijnselen zijn onder meer frequente jeuk en een lichte geelbruine verkleuring van de huid huid​ Minder specifieke symptomen zijn onder meer een algemene lage inspanningstolerantie, hoofdpijn en water retentie (oedeem) in het lichaam en resulterende gewichtstoename. Een generaal ijzertekort bloedarmoede presenteert meestal ook.