Werking van een tenniselleboog

Wanneer moet een tenniselleboog worden geopereerd?

Voor tennis elleboog, een operatie als therapie is slechts in sommige gevallen nuttig. Allereerst moet de behandeling altijd conservatief worden gestart. Alleen als er na 6 maanden conservatieve therapie altijd geen significante verbetering van de symptomen of de voorwaarde van de getroffen persoon zelfs is verslechterd, mocht een operatie worden overwogen.

Vanuit ons standpunt is een operatie slechts het laatste redmiddel, aangezien er nu zeer effectieve conservatieve methoden beschikbaar zijn. Er zijn echter natuurlijk nog andere factoren die de beslissing om al dan niet geopereerd te worden, beïnvloeden, vooral het individuele lijden van de patiënt. Het uiteindelijke doel van de operatie is het bereiken van permanente verlichting van de chronisch gespannen spieren en het herstellen van de onbeperkte, pijn-vrije bewegingsvrijheid.

Operatie poliklinisch of intramuraal

Als een regel, tennis elleboogoperaties kunnen poliklinisch worden uitgevoerd, dwz de patiënt hoeft niet als intramurale patiënt in het ziekenhuis te worden opgenomen. Er worden ook minimaal invasieve technieken ontwikkeld tennis elleboogoperatie, zodat tennis elleboog operatie kan nu worden uitgevoerd onder plaatselijke verdoving.

Chirurgische technieken

In principe zijn er drie verschillende procedures voor het opereren aan een tenniselleboog:

• De standaardprocedures zijn de Hohmann en
• De operatie volgens Wilhelm
• De nieuwste techniek is de minimaal invasieve chirurgie volgens Hohmann (Burke)

Werking volgens Hohmann

Bij de operatie van Hohmann worden de spieren of pees die ontstaan ​​in het gebied van de elleboog (bij de opperarmbeen) worden zorgvuldig losgemaakt. De ligamenten die in dit gebied beginnen, worden ook nauwkeurig onderzocht om eventuele botveranderingen te verwijderen die mogelijk hebben bijgedragen aan de symptomen van tennis elleboog.

Operatie volgens Wilhelm

In de operatie volgens Wilhelm, de kleine zenuwen die de elleboog gevoelig leveren, worden doorgesneden en vervolgens gescleroseerd. Dit wordt "denervatie" genoemd. Deze twee chirurgische technieken (operatie van Hohmann-Wilhelm) worden vaak gecombineerd.

De incisiegrootte is gewoonlijk ongeveer 4 tot 5 cm en de hele procedure duurt ongeveer 20 - 45 minuten. Na een dergelijke operatie moet de aangedane arm een ​​tijdje worden geïmmobiliseerd. Dit wordt meestal verzekerd door een gips spalk op de patiënt, die hij of zij ongeveer twee weken moet dragen.

Echter, een gips spalk is niet verplicht. Daarna moet de patiënt de elleboog weer langzaam in het gewricht gaan bewegen. Afhankelijk van het genezingsproces is het soms aan te raden om professionele fysiotherapie in de nazorg op te nemen.