Adenocarcinoom is een kwaadaardige tumor. Het ontwikkelt zich uit klierweefsel. Adenocarcinoom kan zich in verschillende delen van het lichaam ontwikkelen.
Wat is adenocarcinoom?
Adenocarcinoom is een kwaadaardige tumor. Het ontwikkelt zich uit klierweefsel. In de geneeskunde zijn veranderingen in klierweefsel onderverdeeld in adenoom en adenocarcinoom. Adenoom is een goedaardige celverandering. De kwaadaardige verandering van het weefsel wordt adenocarcinoom genoemd. In deze gevallen spreken artsen ook van een kwaadaardige tumor. Maligniteit is de term die wordt gebruikt om processen van fysieke verandering te beschrijven die zowel progressief als destructief van aard zijn. In ernstige gevallen kunnen ze leiden tot de dood van de patiënt. Adenocarcinomen komen voor bij verschillende kankers en verspreiden zich bijna door het hele lichaam. Een van de bekendste zijn borstkanker, maag kanker of dikke darm kanker Daarnaast wordt ook een adenocarcinoom aangetroffen in long kanker, nier carcinoom evenals prostaat carcinoom. Andere kankersoorten waarbij een adenocarcinoom wordt gevormd, zijn de
pancreascarcinoom, gal duct carcinoom, slokdarmcarcinoom en corpuscarcinoom in utero. De adenocarcinomen hebben verschillende groeipatronen, die zowel micro- als macrobiologisch zijn onderverdeeld. Ze manifesteren zich vaak door een onvrijwillig gewichtsverlies, het verschijnen van misselijkheidonverklaarbare bloeding en gebrek aan energie of sterkte ondanks de aanwezigheid van wilskracht.
Oorzaken
Ze zijn divers en niet allemaal risicofactoren zijn tot nu toe gevonden. Daarom kan er geen algemeen geldige verklaring worden afgelegd. Bij sommige mensen zijn genetische aanleg aanwezig. Deze kunnen worden geërfd of zijn in de loop van het leven ontstaan door mutatie. Bovendien worden omgevingsinvloeden zoals gassen of verontreinigende stoffen in de lucht geacht te triggeren kanker. Een verzwakte immuunsysteem kan ook het risico op tumorziekte verhogen. De opname van gifstoffen door alcohol or nicotine wordt als kankerverwekkend beschouwd. Als het lichaam wordt blootgesteld aan sterk spanning over een langere periode nemen de celdelingen toe. Dit kan een oorzaak zijn van tumorvorming.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen zijn afhankelijk van de plaats van herkomst en het type adenocarcinoom. Daarom treden individuele symptomen op. Vaak is er bloed in de urine of ontlasting en braken van bloed. Onverklaarbaar pijn komt voor in de getroffen regio's. De spijsvertering is verstoord of er ontstaat een gevoel van beklemming in het lichaam. Er kan voelbare verharding van de neoplasmata optreden, of er kunnen uitstulpingen verschijnen onder de huid vanwege het woekerende weefsel. Er treden disfuncties of uitval van de aangetaste organen op. De patiënt lijdt aan gebrek aan energie, misselijkheid or braken Symptomen zijn gevarieerd en worden in eerste instantie vaak toegeschreven aan andere aandoeningen, zoals een koud of een infarct. Pijn tijdens het plassen of seksuele activiteit kan voorkomen. Fysieke of sportieve activiteiten worden als inspannend ervaren. Het algemene gevoel van welzijn neemt af en er kan een stemmingsverandering optreden. Pijn stijgt gestaag gedurende de volgende weken. Slapeloosheid, rusteloosheid en 피로 kan gebeuren.
Diagnose en verloop
De groei van adenocarcinoom is progressief. Het carcinoom groeit meestal weken of maanden totdat het operatief wordt verwijderd. De diagnose wordt gesteld door een arts. Gebruikte methoden omvatten beeldvorming, zoals röntgenstralen, het verkrijgen van een bloed tellen, of het nemen van weefselmonsters.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het gevaar van adenocarcinoom is dat deze vorm van kanker vaak te laat wordt gediagnosticeerd. Eerste symptomen zoals Maagzuur en lichte slikmoeilijkheden, is vaak geen aanleiding voor een bezoek aan de dokter. In het begin is dit niet nodig, maar de symptomen moeten blijven worden waargenomen. Als ze aanhouden, is een consult met de huisarts aan te raden. Als symptomen zoals pijn bij het eten, krampen van de slokdarm of een gevoel van verstikking in de keel optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Bij een vermoeden van een slokdarmziekte wordt meestal verwezen naar een internist. De genoemde symptomen kunnen niet alleen duiden op een levensbedreigende ziekte, ze kunnen ook de kwaliteit van leven ernstig beperken. Als er geen behandeling of symptomatische zelfbehandeling wordt gegeven, zullen de symptomen verergeren. De slokdarm wordt verder geïrriteerd door opstaan maag en gal zuren In geval van aanhoudende zere keel, heesheid, hoestenverhoogde speekselvloed, boeren, voelbare knobbels in de keel en ook permanent gezwollen weefselvocht knooppunten, moet ook een specialist (KNO, internist) worden geraadpleegd. Verdere symptomen zoals diarree en braken (vooral als bloed aanwezig is) optreden naarmate de ziekte voortschrijdt en onmiddellijke behandeling vereist. Het niet behandelen leidt tot levensbedreigende aandoeningen door uitdroging, tekort aan mineralen en dreigende instorting van de bloedsomloop. Het daarmee gepaard gaande gewichtsverlies zorgt ervoor dat de patiënt geleidelijk aan weerstand verliest. Aanhoudend of ernstig nek en pijn in de rug zijn ook ernstige klachten die erop wijzen dat de ziekte ver gevorderd is.
Behandeling en therapie
De behandeling van adenocarcinoom hangt af van de grootte en de plaats van oorsprong van het carcinoom. In de meeste gevallen wordt een operatie uitgevoerd. Tijdens deze procedure wordt het zieke weefsel verwijderd. Dit wordt gevolgd door chemotherapie of straling therapie. in chemotherapieworden stoffen gebruikt om celdeling tegen te gaan. De gebruikte stoffen zijn cytostatica. Binnen de therapie de celdeling van zowel kankercellen als gezonde cellen wordt voorkomen. Dit leidt ertoe dat de patiënt van chemotherapie lijdt aan tal van bijwerkingen. Waaronder haaruitval, aantasting van de slijmvliezen in de neus-, mond en keel, en spijsverteringskanaal klachten. De patiënt lijdt aan uitputting, 피로, braken en misselijkheid Bovendien kan er een verhoogde neiging tot bloeden zijn. Binnen straling therapiewordt het zieke weefsel aangevallen en vernietigd door ioniserende straling. Bijwerkingen van de therapie zijn onder meer hoofdpijnmisselijkheid, braken, 피로 en verlies van eetlust. Bovendien, problemen met de spijsvertering en opruiend huidveranderingen kan gebeuren. De bijwerkingen van chemotherapie of bestralingstherapie zijn erg belastend voor de patiënt. Ze zijn langdurig en kunnen verdere psychische problemen veroorzaken. De getroffen persoon kan gedurende enkele maanden of jaren geen beroepsactiviteit uitoefenen. Bovendien leeft hij jarenlang in de angst dat de kanker zich zal blijven verspreiden, zich op nieuwe plaatsen zal blijven ontwikkelen of ondanks de maatregelen genomen.
Vooruitzichten en prognose
Omdat adenocarcinoom een kwaadaardige tumor is, vertoont het de gebruikelijke complicaties van kanker, die de kwaliteit van leven ernstig kunnen beperken en, in het ergste geval, leiden tot de dood van de patiënt. In de meeste gevallen is dat zo bloed in de ontlasting of bloederig braken. Patiënten hebben er vaak last van paniekaanvallen wanneer ze bloederig braaksel of bloederig zien stoelgang Verder is er ongemak tijdens de spijsvertering en pijn in de buik. De getroffenen hebben er last van diarreemisselijkheid en vaak moeten braken. Er is ook pijn bij het naar het toilet gaan en een algemeen gevoel van ziekte. De meeste patiënten hebben ook last van stemmingswisselingen en depressieve stemmingen. Pijn en ongemak tijdens de spijsvertering kunnen ook leiden slaapproblemen. De verlies van eetlust leidt ook tot ondervoeding en deficiëntiesymptomen. De behandeling zelf leidt niet tot complicaties. Volledige genezing kan echter niet plaatsvinden als de tumor zich al naar andere delen van het lichaam heeft verspreid. In het verdere verloop overlijdt de patiënt als gevolg van de kanker. De levensverwachting als gevolg van adenocarcinoom is meestal beperkt.
het voorkomen
Om adenocarcinoom te voorkomen, zijn er geen vaste en universele preventiemethoden. Een gezonde levensstijl kan het risico op het ontwikkelen van carcinoom minimaliseren, maar het mag niet als de enige preventieve maatregel worden beschouwd. Een gezond en evenwichtig dieet en het vermijden van gifstoffen zoals alcohol, nicotine or drugs worden aanbevolen maatregelen Verder moet aandacht worden besteed aan voldoende slaap en permanent spanning moet worden vermeden. Als aanvullende maatregel kan gebruik worden gemaakt van deelname aan verschillende reguliere controles. De controle-onderzoeken dienen vanaf een bepaalde leeftijd in herhalende temporele intervallen te worden uitgevoerd.
Nazorg
Bij adenocarcinoom zijn de opties voor nazorg meestal ernstig beperkt. Aangezien deze ziekte een tumor is, moet de getroffen persoon deelnemen aan regelmatige onderzoeken om andere tumoren in een vroeg stadium te identificeren en te behandelen. Over het algemeen heeft een vroege diagnose en behandeling van de ziekte een positief effect op het verdere verloop en kunnen complicaties worden voorkomen. In de meeste gevallen wordt adenocarcinoom operatief verwijderd. Na deze procedure moet de patiënt rusten en voor zijn of haar lichaam zorgen. Zware activiteiten of sportieve activiteiten moeten worden vermeden om het lichaam te sparen. Bovendien is bestralingstherapie vaak nodig om de symptomen volledig te verlichten. Adenocarcinoom kan echter in het algemeen niet altijd worden behandeld. In sommige gevallen leidt het ook tot de dood van de getroffen persoon of tot een aanzienlijk verminderde levensverwachting. Aangezien adenocarcinoom ook kan leiden tot psychisch ongemak of Depressieis contact met andere lijders aan de ziekte nuttig. Dit kan leiden tot informatie-uitwisseling, wat het dagelijks leven kan vergemakkelijken.
Wat u zelf kunt doen
Een gediagnosticeerd adenocarcinoom is een ernstige ziekte die medische behandeling vereist. Zelfbehandeling kan de ziekte niet genezen, maar de symptomen kunnen worden verlicht. De grootste beperking in het dagelijks leven is het ongemak van slikken tijdens voedselinname. Daarom mag de consistentie van het voedsel niet te stevig zijn. Voedsel dat te heet en pittig is, irriteert ook het slijmvlies van de slokdarm en kan extra pijn veroorzaken. Vermijden Maagzuur - die ook de slijmvlies - het eten van meerdere kleine maaltijden verspreid over de dag is nuttig gebleken. Kortom, een evenwichtig, gezond dieet is zeer belangrijk. Een voldoende hoeveelheid vitaminen, vezels en mineralen versterkt de afweer van het lichaam en ondersteunt het organisme tijdens het genezingsproces. Het is ook belangrijk om extra te minimaliseren spanning: Sporten in de frisse lucht, ontspanning oefeningen zoals autogene training, licht uithoudingsvermogen sporten of naar muziek luisteren kan helpen. Aangezien kanker ook een grote psychologische belasting is voor de getroffenen, moet overleg met een psychotherapeut worden overwogen. Regelmatige discussies in een zelfhulpgroep kunnen ook helpen evenwicht uit deze psychologische druk. Ter ondersteuning van het lichaam tijdens chemotherapie en bestralingstherapie behoort de inname van geconcentreerde micronutriënten of homeopathische middelen tot de mogelijkheden.
