Hoornvliesontsteking (keratitis)

Introductie

Zeldzamer dan conjunctivitis is hoornvliesontsteking. Het kan echter het gezichtsvermogen permanent aantasten, waardoor hoornvliesontsteking gevaarlijker wordt dan conjunctivitis. Normaal gesproken wordt een intact hoornvlies beschermd door zijn natuurlijke afweer, zodat een onbeschadigd hoornvlies meestal niet ontstoken is.

Een spleetlamp wordt gebruikt om het wijd geopende oog te verlichten. Het licht zoekt naar witachtige zweren in het hoornvlies. Het is misschien ook mogelijk om te zien pus in de voorste oogkamer tussen het hoornvlies en de iris.

• Te vaak / te lang contactlenzen dragen of met een slechte pasvorm
• Herpes-virussen
• schimmelinfecties
• Droge ogen (= verhoogde wrijving)
• Onvoldoende ooglidafsluiting (= uitdroging van het hoornvlies)
• Irritatie / letsel veroorzaakt door vreemde voorwerpen
• Reumatische aandoeningen

In veel gevallen is er een infectie met kiemen, wat kan leiden tot hoornvliesontsteking. Iedereen met een hoornvliesontsteking veroorzaakt door kiemen is besmettelijk gedurende gemiddeld twee weken na het begin van de ziekte en kan het blijven dragen bacteriën, virussen of schimmels. Dit gebeurt eenvoudig via de traanvocht.

Om deze reden moet het wrijven van de ogen worden vermeden, zodat de infectieuze traanafscheiding, die dan op de handen wordt aangetroffen, niet wordt overgedragen bij het schudden van handen of het aanraken van objecten. Regelmatig handen wassen kan ook helpen om verspreiding te voorkomen. Er zijn echter ook niet-infectieuze oorzaken van hoornvliesontsteking, zoals te droge ogen, die ook het hoornvlies kunnen irriteren.

Aangezien er geen kiemen als oorzaak is er geen infectie mogelijk. Toch moet men toch op een goede hygiëne letten. Typische tekenen van hoornvliesontsteking zijn: brandend pijn rode ogen gevoel van vreemd lichaam in het oog: meestal wordt het gevoel van schuurpapier of zandkorrels in het oog beschreven fotofobie (fotofobie) vorming van tranen of andere afscheidingen en slijm Terwijl het gezichtsvermogen niet wordt aangetast in conjunctivitis, het kan worden verergerd bij hoornvliesontsteking.

In het ergste geval is het zelfs mogelijk bloed schepen zich in het oog vormen of vocht ophopen, wat op de lange termijn kan leiden tot blindheid of zweer. Een opvallend symptoom van bijna elke ontsteking is pijn. Bij hoornvliesontsteking is het hoornvlies als de bovenste laag geïrriteerd of beschadigd, waardoor de zenuwuiteinden aan het oppervlak worden blootgesteld, wat leidt tot het pijnlijke ongemak.

• Brandende pijn
• rode ogen
• Vreemd lichaamssensatie in het oog: meestal wordt het gevoel beschreven van schuurpapier of zandkorrels in het oog
• Fotofobie (lichte afkeer)
• Vorming van tranen of andere afscheidingen en slijm

Zodra een hoornvliesontsteking wordt vermoed, moet onmiddellijk een oogarts worden geraadpleegd. De infectie moet op tijd worden opgespoord zodat het zicht behouden kan blijven en gericht kan worden behandeld. Na hoornvliesontsteking vormen zich vaak littekens die kunnen leiden tot een permanente vermindering van het gezichtsvermogen.

Afhankelijk van de ernst van de ontsteking en het tijdstip van behandeling, kan de duur van de therapie variëren. Een adequate behandeling duurt echter gewoonlijk enkele dagen tot twee tot vier weken. Dragers van contactlenzen mogen de lenzen in ieder geval tijdens de behandeling niet dragen.

Als de hygiëne niet toereikend is, contactlenzen zijn een broedplaats voor ziektekiemen. Voor de toekomst moet er ook voor worden gezorgd dat de desinfecterende vloeistof en ook de lenshouders regelmatig worden vervangen. Voordat u de lenzen plaatst en verwijdert, is het raadzaam uw handen grondig te wassen om een ​​nieuwe ontsteking van het hoornvlies te voorkomen.

In het slechtste geval, blindheid of andere beperkingen van het oog kunnen optreden, wat onomkeerbaar is. Daarom is een vroeg bezoek aan de dokter van enorm belang voor de therapie en dus ook voor de duur. Afhankelijk van de oorzaak vereisen de verschillende vormen van hoornvliesontsteking (keratitis) verschillende therapieën: hoornvliesontsteking veroorzaakt door bacteriën (bacteriële keratitis) De meeste infectie-gerelateerde ontstekingen van het hoornvlies worden veroorzaakt door bacteriën, de meest voorkomende ziekteverwekkers zijn stafylokokken en pneumokokken, en het hoornvlies loopt bijzonder risico bij infectie met Pseudomonas aeruginosa.

Om bacteriële hoornvliesontsteking te behandelen, wordt vaak antibiotische oogzalf voorgeschreven, zoals Floxal oogzalf. Behalve uitzonderingen zoals gonokokken, die ernstige infecties kunnen veroorzaken, vooral bij pasgeborenen, vereist een bacteriële infectie meestal dat het oppervlak van het hoornvlies wordt beschadigd zodat de pathogenen het hoornvlies kunnen binnendringen. Om deze reden komt bacteriële hoornvliesontsteking het meest voor contactlenzen, hoornvliesletsel, verzwakt immuunsysteem of ontsteking / verplaatsing van de traankanalen.

De patiënt merkt vaak lichtgevoeligheid op, ooglid krampen en ernstig pijn als er een bacteriële infectie van het hoornvlies is. De bindvlies is ook ernstig rood gekleurd. De zweer op het hoornvlies dat tijdens het onderzoek te zien is, is zichtbaar als een Depressie en is meestal grijsachtig van kleur met een omringende ringwand.

Vaak is er ook pus in de voorste oogkamer en is achter het hoornvlies te zien als een witachtig gele afzetting aan de onderrand (hypopyon). In het ergste geval is de hoornvlieszweer kan naar binnen doorbreken, waardoor het hoornvlies opengaat (perforatie, perforerende zweer). Het kamerwater, dat zich in de oogkamers bevindt, stroomt door dit en het iris (iris) ligt in de opening.

Echter, zelfs zonder opening van het hoornvlies, de iris kan aan het hoornvlies blijven plakken in geval van ernstige ontsteking van het hoornvlies en een verhoging van de intraoculaire druk, de zogenaamde glaucoma, kan voorkomen. Als examen, een korte oogtest wordt uitgevoerd na de medische geschiedenis, het oog wordt onderzocht en een uitstrijkje van het hoornvlies wordt genomen, dat naar het laboratorium wordt gestuurd. Daar kan de ziekteverwekker worden onderzocht en vervolgens worden behandeld met specifiek geschikt antibiotica, bv met Refobacin®, volgt.

Omdat hoornvliesontsteking enorme gevolgschade kan veroorzaken, wordt aanbevolen om antibiotische therapie te starten met standaardpreparaten in de vorm van oogdruppels die effectief zijn tegen vele soorten bacteriën zelfs voordat de exacte ziekteverwekker bekend is. Het kan ook raadzaam zijn om toe te dienen antibiotica als een injectie onder de bindvlies. Zodra de resultaten van het laboratoriumonderzoek bekend zijn, kan de selectie van antibiotica worden aangepast aan de exacte ziekteverwekker.

Behalve in geval van infectie met Pseudomonas, aanvullende therapie met cortisone mag niet worden gebruikt. In zeer ernstige gevallen, wanneer een opening (perforatie) van het hoornvlies moet worden gevreesd of zelfs al heeft plaatsgevonden, kan een spoedtransplantatie van het hoornvlies nodig zijn. Dit is ook mogelijk bij littekens in het hoornvlies veroorzaakt door een eerdere ontsteking.

Afhankelijk van de oorzaak van de hoornvliesontsteking, zal een arts de juiste voorschrijven oogdruppels. Voor droge ogenkan een conventioneel preparaat worden gebruikt voor bevochtiging. De druppels moeten helpen om een ​​beschermende film op het oog te krijgen.

Als de oorzaak echter een ziekteverwekker is, oogdruppels moet worden gecombineerd met bepaalde medicijnen. In het geval van bacteriën wordt een antibioticum gebruikt, in het geval van schimmels een antischimmelmiddel en in het geval van virussen een viraal middel om de ziekteverwekkers te bestrijden. Als het een herpes virus, kan het ook nodig zijn om extra tabletten in te nemen.

Aangezien dit een zeer ernstige en potentieel gevaarlijke oogziekte is, mag een behandeling met huismiddeltjes in principe alleen worden uitgevoerd als begeleiding bij medische therapie en dient deze vooraf met de behandelende arts te worden besproken. Om te vechten brandend en jeuk aan de ogen, talrijk AIDS die een verkoelend effect hebben, kunnen worden gebruikt. Of het nu gaat om kwarkkompressen, koelverpakkingen of koude kompressen en enveloppen met water.

Degenen die voelen dat warmte eerder zal helpen, kunnen dit ook proberen met behulp van kompressen. Daarnaast kunnen oogdouches worden gebruikt om door te spoelen pus of maak een verstopt traanbuisje schoon. In principe moeten de kamers waarin u verblijft ook worden verduisterd of zonnebrillen moet worden gedragen om de ogen te beschermen.

Computerschermen, televisieschermen, enz. Dienen zoveel mogelijk te worden vermeden en homeopathische middelen behoren ook tot de mogelijkheden aanvullen de therapie, maar mag nooit de enige hoofdtherapie zijn. Sinds blindheid kan optreden in het ergste geval, is het erg belangrijk om een ​​oogarts te raadplegen.

Na overleg met de behandelende oogarts, homeopathische middelen kunnen nog steeds worden gebruikt. Als je wilt, kun je oogdruppels of thee-infusies gebruiken.Eyebright (Euphrasia) is voor dit doel bijzonder populair. Maar ook andere planten zoals calendula of stinkende gouwe worden hier gebruikt.

Soms kamille wordt ook aanbevolen, maar het heeft ook potentieel irriterende eigenschappen op het oog en mag alleen worden gebruikt op de ooglid zo mogelijk. Al deze geneeskrachtige planten kunnen handig als thee worden toegediend, zodat het theezakje op de kan worden geplaatst ooglid voor toepassing. Met een kompres kunnen de theeën comfortabel op het oog worden aangebracht.

Ziekteverlof kan een nuttige methode zijn om het genezingsproces te versnellen. Meestal wordt aanbevolen om ongeveer 2 weken ziekteverlof op te nemen, omdat de ogen deze tijd nodig hebben om de ontsteking te genezen tegen de tijd dat u weer aan het werk, op school of in de kinderopvang gaat. Dit geldt echter meer voor virale hoornvliesontsteking, aangezien dit zeer besmettelijk kan zijn. Als hoornvliesontsteking wordt veroorzaakt door schimmels, is het risico op overdracht minder groot. Maar ook hier is een ziekteverlof van twee weken mogelijk.