Waterpokken of varicella komt veel voor jeugd ziekte. Deze virale ziekte wordt meestal overgedragen door druppel infectie De meest typische symptomen zijn de merkbare huiduitslag.
Wat is waterpokken?
Waterpokken is een jeugd ziekte overgedragen door druppel infectie en wordt veroorzaakt door het varicella zoster-virus. Waterpokken, ook wel natte pokken of schapenpokken genoemd, is een virale infectie die bekend staat als een typische jeugd ziekte met een hoog infectierisico. Patiënten hebben meestal een koorts en een jeukende uitslag die kenmerkend is voor de ziekte. De meeste patiënten zijn na een enkele uitbraak immuun voor waterpokken voor de rest van hun leven. Bij kinderen is de ziekte meestal vrij van complicaties en is na drie tot vijf dagen voorbij. Bij volwassenen is waterpokken overwegend ernstiger en duurt het aanzienlijk langer. Bovendien, meer ernstige complicaties zoals longontsteking or hersenvliesontsteking kan gebeuren. Vooral bij zwangere vrouwen moet infectie met waterpokken worden vermeden vanwege het verhoogde risico voor moeder en kind.
Oorzaken
De oorzaak van waterpokkenziekte is het varicella zoestervirus, daarom wordt de ziekte ook wel varicella genoemd. Het virus, dat behoort tot het herpes virusfamilie, wordt uitsluitend overgedragen van persoon op persoon. Naast direct contact met de varicella-blaren die in de loop van de ziekte ontstaan (de "waterpokken"), is overdracht ook mogelijk via uitademingsdruppels of zelfs door de lucht, aangezien de pathogenen kan korte tijd buiten het menselijk lichaam overleven. Waterpokken is besmettelijk twee dagen voordat de uitslag optreedt en blijft dat ongeveer een week na de eerste verschijning van huid irritaties. Het risico op infectie is zo hoog als 90% voor mensen die meer dan een uur doorbrengen in de aanwezigheid van mensen met waterpokken.
Symptomen, klachten en tekenen
Wanneer een persoon ziek wordt van waterpokken, zijn aanvankelijk alleen niet-specifieke symptomen duidelijk. Algemene symptomen van de ziekte treden op, zoals koorts en 피로 Vervolgens ontwikkelen zich karakteristieke symptomen. Een typisch huiduitslag verschijnt, die over het hele lichaam zichtbaar is. Er ontstaan talloze rode vlekken, waaruit blaren ontstaan. Deze bevatten een heldere vloeistof. Er is een sterke, onaangename jeuk. Na een of twee dagen korsten de blaren over. Gedurende een periode van ongeveer vijf dagen kunnen er keer op keer nieuwe papels verschijnen. Nieuwe en reeds ingelegde blaasjes mengen zich over het geheel huid Deze verschijnen meestal als eerste op het gezicht en de romp. De uitslag verspreidt zich vervolgens naar de armen en benen. Zelfs de geslachtsdelen, oraal slijmvlies en hoofdhuid zijn aangetast. Het aantal blaasjes kan aanzienlijk variëren tussen patiënten. Symptomen van waterpokken kunnen bij volwassenen ernstiger zijn dan bij kinderen. In ernstige gevallen aanvullende symptomen zoals stijfheid nek, wankele gang of kortademigheid kan door de patiënt worden ervaren in een gecompliceerd beloop. Bovendien kan een zwangere patiënt die aan waterpokken lijdt, misvormingen van het ongeboren kind ontwikkelen. Er kunnen littekens ontstaan in het gebied van de blaar nadat de ziekte is verdwenen als de blaasjes door jeuk zijn opengekrast.
Verloop van de ziekte
Omdat de ziekte bij volwassenen veel ernstiger is, proberen ouders vaak al op jonge leeftijd hun kinderen te besmetten met het virus in zogenaamde waterpokkenfeesten. Na infectie kunnen tien tot 21 dagen verstrijken voordat waterpokken uitbreekt. In de meeste gevallen begint de ziekte bij kinderen met een milde vorm koorts, soms met hoofdpijn en pijn in de ledematen. Binnen 24 uur vormen zich dan kleine rode jeukende puistjes in de borst en hoofd gebied, waar zich vaak waterige blaasjes vormen. De slijmvliezen worden zelden aangetast door deze puistvorming. Als de blaasjes barsten, vormt zich een bruine korst die er snel af valt zonder littekens, mits men ervoor zorgt dat de kinderen niet te veel krabben. Volwassenen vertonen in de meeste gevallen meer waterpokken, wat ook de ledematen en het genitale gebied kan aantasten. Herhaaldelijk verschijnen van puisten gaat vaak gepaard met hoge koorts. Bij zwangere vrouwen kan waterpokkeninfectie ook leiden naar miskraam.
Complicaties
Waterpokken is een ziekte die meestal bij kinderen voorkomt en meestal zonder complicaties geneest. Slechts in zeer zeldzame gevallen kunnen ernstige ziekteverlopen optreden. Dit geldt vooral voor pasgeborenen, mensen met een verzwakte immuunsysteem of zwangere vrouwen. Af en toe komen echter ook gecompliceerde ziekteverlopen voor bij verder gezonde kinderen. Deze worden dan veroorzaakt door een superinfectie Met bacteriën Als de getroffen persoon voortdurend de jeukende blaren krabt, bestaat het risico op een extra bacteriële infectie op deze plaatsen. Dit risico kan worden verminderd door zowel in een koele omgeving te blijven als door toe te dienen jeuk-verlichtende medicijnen. Bij pasgeborenen en immuungecompromitteerde mensen kan de feitelijke waterpokkenpathogeen (varicella zoster-virus) zich echter op grotere schaal in het lichaam verspreiden en verschillende organen aanvallen. Dit leidt onder meer tot levensbedreigend longontsteking veroorzaakt door varicella-zoster. Varicella kan ook de zenuwstelsel met de vorming van encefalitis. De hart-, nieren, hoornvlies of gewrichten worden soms ook beïnvloed. Verder is er een zogenaamd foetaal varicella-syndroom bij ongeboren kinderen. Dit kan optreden als de moeder waterpokken krijgt gedurende de eerste zes weken van zwangerschap Foetaal varicella-syndroom wordt gekenmerkt door misvormingen van het skelet en zenuwstelsel, oogletsel, en huidveranderingen Als de moeder rond haar uitgerekende datum ziek wordt van waterpokken, kan de baby geïnfecteerd raken en een zeer ernstige neonatale varicella-infectie ontwikkelen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Waterpokken is een ziekte waarbij in ieder geval een arts moet worden geraadpleegd. Omdat de ziekte in de kindertijd is voordat het een laag risico heeft, kan een afspraak worden gemaakt voor getroffen kinderen. Onmiddellijke behandeling wordt aanbevolen voor het kind vanwege de bijbehorende symptomen, maar is niet noodzakelijk. De situatie is daarentegen anders voor volwassen patiënten en adolescenten. Getroffen personen dienen onmiddellijk contact op te nemen met een arts, aangezien waterpokken in deze leeftijdsgroep zelfs levensbedreigend kunnen worden. Het is logisch om bij vroege tekenen contact op te nemen met een arts. Zodra de eerste huiduitslag of een koortsig gevoel optreedt, moeten patiënten medische hulp inroepen. Het is vooral belangrijk dat patiënten die denken dat ze waterpokken hebben, van tevoren de dokter bellen. Omdat de ziekte zeer besmettelijk is, heeft de betreffende oefening tijd nodig maatregelen om te voorkomen dat andere patiënten ook besmet raken. Het is ook raadzaam voor getroffen kinderen om hun bezoek van tevoren met hun kinderarts te regelen.
Behandeling en therapie
Omdat waterpokken een virale ziekte is, worden indien mogelijk alleen de symptomen behandeld. Jeuk kan worden verlicht door koele, vochtige kompressen of door te drogen emulsies Om het risico op verdere infectie en littekens te verkleinen, moeten kinderen hun vingernagels laten knippen om te voorkomen dat ze aan de puisten krabben. Bestaande koorts kan worden bestreden met antipyretica. Aspirine mag echter niet worden gegeven, omdat het het risico op ernstig Reye-syndroom verhoogt in het geval van waterpokken. Immuungecompromitteerde personen dienen de virusremmende middelen te krijgen aciclovir of vidarabine. Bovendien moet, vooral bij volwassenen die aan waterpokken lijden, aandacht worden besteed aan symptomen van hersenvliesontsteking (pijn bij het knikken en het verlagen van de hoofd), longontsteking (moeilijkheid ademhaling or sputum) of gastro-intestinale complicaties (ernstige pijn in de buik, opgeblazen gevoel Waterpokken verloopt meestal zonder complicaties en vereist geen onmiddellijke follow-up. De met vloeistof gevulde blaren drogen op en korstjes. Anders is het belangrijk om de korst niet te krabben bacteriële huidinfecties kan gebeuren. Na 3-5 dagen valt de korst eraf zonder littekens. Als je eenmaal waterpokken hebt overleefd, heb je levenslange immuniteit. In zeldzame gevallen, als de eerste ziekte zich in de vroege kinderjaren of slechts zwak had voorgedaan, kan een tweede ziekte optreden.
Follow-up
Voor follow-up op de lange termijn is het belangrijk om die varicella zoster te onthouden virussen blijven gedurende het hele leven in het lichaam. Ze blijven in een inactieve toestand aanwezig in zenuwvezels. Na jaren of decennia is de virussen kunnen worden gereactiveerd en de afweer van het lichaam overwinnen. gordelroos (herpes zoster) wordt veroorzaakt als een secundaire ziekte. Elke vijfde persoon die een waterpokkeninfectie heeft gehad, krijgt later gordelroos ten minste een keer. Vooral mensen met een verzwakt immuunsysteem worden getroffen. Dit geldt ook voor oudere mensen, aangezien de functie van de immuunafweer afneemt naarmate de leeftijd toeneemt. Daarom moeten deze risicogroepen vooral aandacht besteden aan het optreden van typische symptomen van gordelroos (huid uitslag, zenuwpijn Bij het eerste vermoeden van een ziekte, antiviraal drugs moet worden toegediend. Vaccinatie is ook beschikbaar om gordelroos te voorkomen. vaccins zijn goedgekeurd voor personen van 50 jaar en ouder.
Wat u zelf kunt doen
De ziekte is zeer besmettelijk. De getroffenen moeten daarom thuis blijven totdat alle blaren bedekt zijn. Waterpokken is tot dan niet meer overdraagbaar. Dit duurt in de regel ongeveer een week. Volwassen familieleden die in hun kinderjaren al waterpokken hebben opgelopen, zijn in de meeste gevallen immuun voor een nieuwe infectie. Daarom hoeven ze geen speciale medicijnen in te nemen maatregelen Omdat de ziekte bij volwassenen echter behoorlijk agressief kan zijn, wordt aanbevolen om familieleden buiten de infectie te houden als ze als kind geen waterpokken hebben gehad. Dit is vooral aan te raden voor ouderen, zwangere vrouwen en familieleden met immuundeficiëntie. Kinderen die in het huishouden wonen, hoeven niet van elkaar te worden gescheiden. De ziekte is bij hen meestal mild. Desalniettemin dient direct contact met de getroffen persoon te worden vermeden. Een belangrijke zelfhulpmaatregel is om de blaren niet te krabben. Anders kunnen infecties met bacteriën kan voorkomen. Idealiter zouden patiënten lichte katoenen kleding moeten dragen, aangezien dit de huid niet verder irriteert. De jeuk kan worden verlicht door het hele lichaam te wassen met appel cider azijn water Daarnaast is de inname van foliumzuur en ijzer supplementen is aanbevolen.
