Therapie | Cervicaal wervelsyndroom - Hoe u te helpen!

Therapie

De behandeling van het cervicale wervelkolomsyndroom is primair bedoeld om de gespannen schouder en nek spieren om de pijn. Afhankelijk van de ernst en omvang van de klachten veroorzaakt door het cervicale wervelkolomsyndroom, kan uit verschillende opties de meest geschikte therapie worden gekozen. Dit dient te gebeuren in overleg met de behandelende arts of therapeut.

Ontstekingsremmend en pijn-verlichtende medicijnen kunnen worden gebruikt voor pijntherapieevenals spierverslappers om de gespannen schouder te verlichten en nek spieren. De zogenaamde wheal-therapie heeft een pijnstillende werking en ontspant de spieren. Op de pijnlijke plek wordt onderhuids medicatie (bijvoorbeeld een plaatselijke verdoving) ingespoten. Lokale warmtetoepassingen hebben een soortgelijk effect, omdat de spieren worden ontspannen door warmte en spanning wordt vrijgegeven.

Hiervoor zijn verwarmende pleisters, crèmes en dergelijke geschikt. Ook therapeutisch gebruik van baden (balneotherapie) kan verlichting bieden. Een handleiding massage kan ook verlichting bieden bij de symptomen van het cervicale wervelkolomsyndroom.

Massages worden vaak gecombineerd met warmtebehandelingen zoals roodlichtstraling of warmtepakken. Massages zijn echter vaak niet voldoende bij recidiverend cervicaal syndroom. Hier, onder fysiotherapeutische begeleiding met specifieke oefeningen, de bloed circulatie in de schouder en nek gebied moet worden verbeterd, spanningen verwijderd en de spieren versterkt.

De zogenaamde iontoforese (stimulatie huidige behandeling) biedt een therapeutische optie voor cervicaal wervelkolomsyndroom. Met iontoforeseworden kleine hoeveelheden spierverslappende medicatie met behulp van elektrische stroom in het onderhuidse weefsel gebracht. Deze stimulatie huidige behandeling duurt ongeveer tien tot twintig minuten en vereist veelvuldige herhaling om een ​​balancerend effect te bereiken (minimaal zes behandelingen).

De huidige stimulatiebehandeling is niet geïndiceerd voor mensen met pacemakers of metalen implantaten. Ultrageluid behandeling is een andere therapeutische methode voor klachten van het cervicale wervelkolomsyndroom. Een ultrageluid De sonde, waaruit onhoorbare geluidsgolven voortkomen, wordt door een therapeut over de gespannen spiergebieden bewogen.

Deze geluidsgolven veroorzaken interne wrijving in het weefsel en genereren warmte. Op deze manier wordt een zogenaamde micromassage geproduceerd, die losser wordt spanningen. Het succes op de lange termijn van een therapie voor het cervicale wervelkolomsyndroom hangt vooral af van de persoon die wordt getroffen leren hoe je hernieuwde overbelasting kunt voorkomen en een geschikte compensatiesport kunt vinden die de symptomen verlicht.

De taken en mogelijkheden van fysiotherapie (fysiotherapie) omvatten in wezen drie aspecten bij de behandeling van acute of chronische klachten van de cervicale wervelkolom: 1. pijn verlichting en regulering van de verstoorde spierspanning (spanningstoestand): dit onderwerp is zeker het belangrijkste in de eerste, acute fase van de klachten. De belangrijkste zorg in deze vroege fase van het cervicale wervelkolomsyndroom is de bestrijding van het pijnprobleem. Hieronder worden alleen de mogelijkheden van fysiotherapeutische therapie besproken.

Voor behandelingsmogelijkheden binnen het medische therapiespectrum verwijzen wij u naar de individuele klinische beelden. Vaak ligt de oorzaak van de klachten in een toename van de druk op de tussenwervelschijven, met name de onderste halswervels. Dit kan ook leiden tot druk op de zenuwwortels in de tussenwervelruimte (neuroforamen), die zich in paren tussen twee wervels bevinden.

Een veelbelovende therapeutische methode is daarom de handmatige ontlasting van de tussenwervelschijven en zenuwwortels door een zorgvuldig uitgevoerde tractie in de lengterichting van de hoofd. Een andere bewezen methode voor pijnbehandeling is de ontspanning van gespannen spieren door middel van specifieke massage technieken. Hier de massage van de schouderhals op de voorgrond, wat bij bijna alle patiënten met problemen van de cervicale wervelkolom extreem gespannen is.

Een soortgelijk effect wordt bereikt door stretching de aangetaste spiervezels. Stretching door een ervaren fysiotherapeut is hier zeker effectiever, maar ook door jezelf uit te rekken kun je goede resultaten behalen. Een therapie die vaak wordt gebruikt bij manuele therapie en ook in Traditioneel Chinees Medicijn (TCM) is de "triggerpointbehandeling".

Hier worden karakteristieke pijnpunten behandeld met een drukbehandeling. In de acute fase van de klachten is het vaak aan te raden aanvullen de fysiotherapeutische maatregelen met lokale warmtetoevoer (bv. fango, rood licht, etc.). Spier ontspanning veroorzaakt door hitte leidt vaak al tot verlichting van de pijn.

Een maximaal ontspannend effect kan worden bereikt als een warmtetoepassing wordt gevolgd door een ontspanning massage, omdat de gespannen spieren al in een ontspannen toestand zijn en beter toegankelijk zijn voor therapie. 2. stabilisatie en gerichte opbouw van de ondersteunende spierdelen van de cervicale wervelkolom: dit deel van de fysiotherapie bij cervicale wervelkolomsyndroom begint meestal pas als de acute pijn al wat is afgenomen. Een effectief spieroefenprogramma kan de verzwakte spiergroepen versterken en zo mogelijk een herhaling van de symptomen voorkomen, of in ieder geval de pijnintensiteit significant verminderen. Een verstevigd spierstelsel vermoeit zich minder snel en wordt daardoor minder snel overbelast, waardoor een betere en langere bescherming wordt geboden voor de niet-trainbare structuren van de cervicale wervelkolom (tussenwervelschijven, wervels gewrichten, Enz.).

Isometrie betekent hier spierspanning, maar er mag geen zichtbare beweging optreden. De oorsprong en basis van de spieren komen niet op elkaar af. De patiënt krijgt slechts een zo hoge weerstand dat hij pijnloos kan reageren met zijn of haar individuele prestatie.

Ook de as-fair integratie van de cervicale wervelkolom in de rechtopstaande lichaamshouding dient uiterlijk in deze therapiefase te worden uitgewerkt. In dit geval betekent as-geschikte integratie dat de hoofd wordt recht gehouden in het verlengde van de wervelkolom. Een belangrijk principe in krachttraining van alle wervelkolomgebieden is dat de rug gestabiliseerd is, dat wil zeggen dat deze alleen op zijn plaats wordt gehouden en geen actieve beweging maakt.

Het trainingseffect voor de rug wordt bereikt door het voor de rompspieren nog moeilijker te maken om door middel van actieve bewegingsoefeningen van de armen het lichaam vast te houden. Bij alle klachten van de cervicale wervelkolom moet er ook rekening mee worden gehouden dat de oorzaak van de klacht gegrond kan zijn in andere delen van het lichaam. Dus het schoudergebied moet ook worden onderzocht bij elk optreden van nek pijn.

De thoracale en lumbale wervelkolom (thoracale wervelkolom, cervicale wervelkolom) moeten ook regelmatig worden onderzocht. Heel wat pijnproblemen van de cervicale wervelkolom vinden hun werkelijke oorzaak in een aandoening van de onderliggende wervelkolomsecties. 3) De triggerende factoren herkennen en elimineren: Het derde punt in de fysiotherapeutische behandeling van cervicale wervelkolomsyndromen, dat bepalend is voor het therapeutische effect op de lange termijn, is het elimineren van de stoornissen die ze veroorzaken (profylaxe).

Dit omvat bijvoorbeeld leren zich te gedragen op een manier die geschikt is voor de rug en bijzonder stressvolle bewegingen te vermijden. Dit kan bijzonder goed worden geïllustreerd aan de hand van het voorbeeld van de zithouding op de computer. Na lang zitten nemen de meeste mensen een steeds 'krommer' zithouding aan.

Bij het typen op het toetsenbord gaan de schouders dan vaak nog omhoog, wat leidt tot de typische spanning van de schouder-Nekspieren bij bijna alle patiënten die aan een bureau werken. Om goed zicht op het scherm te hebben, is de cervicale wervelkolom vaak overbelast, wat het pijnprobleem vergroot of tot verdere klachten kan leiden. Een langdurige veelbelovende fysiotherapeutische behandeling van het cervicale wervelkolomsyndroom die zich op deze manier ontwikkelt, kan alleen plaatsvinden als dergelijk wangedrag wordt vermeden.

Daarom is het nodig om dergelijk wangedrag te herkennen en te elimineren. Vaak kunnen zelfs kleine veranderingen in de werkomgeving of in het dagelijks leven de symptomen aanzienlijk verlichten. De ongunstige plaatsing van de monitor alleen bij het werken aan de computer kan bijvoorbeeld de hoofdoorzaak zijn van pijnlijke spanning in de nek en Nekspieren.

Gelukkig is er de afgelopen jaren op dit gebied veel ten goede veranderd. Veel bedrijven proberen de arbeidsomstandigheden tegenwoordig zo rugvriendelijk mogelijk te maken. Bij de preventie van chronische aandoeningen wordt het trefwoord "werkplekergonomie" steeds belangrijker pijn in de rug (Rugvriendelijk alledaags gedrag-nekschool).

In veel bedrijven helpen bedrijfsartsen bij het opzetten van een ergonomische werkplek.

• Pijnstilling en beheersing van verstoorde spierspanning (spierspanning).
• Stabilisatie en gerichte spieropbouw van de ondersteunende spierdelen van de cervicale wervelkolom.
• Detectie en uitschakelen van de triggerende factoren (profylaxe)

Osteopathie is een behandelingsmethode die tot de alternatieve geneeswijzen behoort. De filosofie van osteopathie is dat de mens in zijn geheel wordt behandeld en onderliggende aandoeningen van klachten worden behandeld zodat een natuurlijke energetische en functionele harmonie wordt hersteld.

Bij een osteopaat behandeling van een cervicaal wervelsyndroom, het lichaam en hoofd De houding van de getroffen persoon wordt eerst beoordeeld in staande en zittende posities. De spanning van de bindweefsel wordt over het gehele lichaamsoppervlak getest en de gespannen spieren worden gevoeld. In een zijvergelijking wordt de bewegingsbeperking veroorzaakt door het cervicale wervelkolomsyndroom getest. De osteopathische therapie bestaat dan uit een combinatie van hoofddraaiingen, spierspanning door de getroffen persoon en nauwkeurig gedefinieerde bewegingen van de cervicale wervelkolom door de osteopaat.

In de regel wordt elke wervel afzonderlijk en aangrenzend behandeld gewrichten zoals de schouder worden ook onderzocht en behandeld op bewegingsbeperkingen. Bij osteopathische behandeling wordt het loslaten van botblokkades gevolgd door een ontspanning van de aangrenzende weke delen, spieren, ligamenten en bindweefsel. De therapie van het cervicale wervelkolomsyndroom duurt vaak erg lang en levert alleen onbevredigende resultaten op.

Om deze reden wenden veel patiënten zich tot natuurgeneeskundige alternatieven na mislukte pogingen tot conventionele medische therapie. Allereerst moet worden vermeld dat er geen zinvolle studies zijn gedaan naar het effect van homeopathische middelen in het algemeen. De theoretische principes van homeopathie (zoals het principe van potentiëring) zelfs in tegenspraak met de huidige chemische en fysische kennis.

Tegelijkertijd worden de aangeboden homeopathische middelen niet gereguleerd door de momenteel geldende Duitse geneesmiddelenwet, maar zijn ze onderworpen aan hun eigen, wetenschappelijk niet te rechtvaardigen voorschriften. Desalniettemin wordt er een hele reeks verschillende homeopathische middelen aangeboden voor de behandeling van het cervicale wervelkolomsyndroom. Afhankelijk van de oorzaak, kwaliteit en lokalisatie van de pijn of spanning veroorzaakt door het cervicale wervelkolomsyndroom, preparaten zoals Rhus toxicodendron, Actaea racemosa, Arnica of Bryonia worden gebruikt.

Meer gedetailleerde informatie hierover kan worden verkregen bij een overeenkomstig opgeleide alternatieve geneesheer. Voorzichtigheid is echter in ieder geval geboden als de pijn acuut erger of erger wordt. In dit geval is het altijd raadzaam om een ​​arts te raadplegen.

Van verschillende eenvoudige huismiddeltjes is bewezen dat ze de symptomen van het cervicale wervelkolomsyndroom verlichten. Velen van hen zijn op verschillende manieren gericht op warmtebehandeling van het getroffen gebied om spierspanning te verlichten. Bij het douchen kan bijvoorbeeld gedurende ongeveer vijf minuten warm water met een middelsterke straal naar de nek worden gericht.

Ook geschikt is een roodlichtbestraling tot drie keer per dag gedurende ongeveer tien minuten per keer. Andere eenvoudige maar effectieve huismiddeltjes zijn bewegingsoefeningen die regelmatig moeten worden uitgevoerd en geen aanvullende oefeningen vereisen AIDS. In de zogenaamde molencirkels worden de uitgestrekte armen staand in wijde cirkels in tegengestelde richting bewogen en dicht bij het lichaam geleid.

De richting moet af en toe worden gewijzigd. Een sterke en ontspannen rug- en nekmusculatuur vormt de basis om een ​​cervicaal wervelsyndroom volledig te genezen en te voorkomen dat het zich opnieuw ontwikkelt. Daarom worden sportactiviteit en lichaamsbeweging sterk aanbevolen voor het cervicale wervelkolomsyndroom.

Sporten moet echter ook goed worden gekozen in het geval van spinale problemen, omdat sporten die te zwaar zijn of de wervelkolom te zwaar belasten, anders een cervicaal syndroom kunnen veroorzaken. Bijvoorbeeld, schoolslag moet worden vermeden, omdat dit de Nekspieren en problemen veroorzaken in de cervicale wervelkolom. Een passende zwemmen methode hiervoor is rugslag.

Hier worden de rug en de wervelkolom in het algemeen versterkt en de nek ontlast. Bovendien beschadigen watersporten de wervelkolom niet gewrichten zoals het kan gebeuren wanneer joggingBijvoorbeeld. Yoga is ook zeer geschikt om de rugspieren te versterken.

Yoga helpt ook om emotionele stress te verminderen, wat ook een trigger kan zijn voor spanning in de nek en rug. Andere geschikte sporten zijn wandelen en wandelen, maar ook zachtaardig krachttraining. In ieder geval moet de fysieke activiteit altijd op het individu worden aangepast geschiktheid niveau.

Meer informatie over dit onderwerp vindt u op: Oefeningen voor het cervicale wervelkolomsyndroom Ook bij de mogelijkheden tot zelfbehandeling van het cervicale wervelkolomsyndroom is de symptomatologie en de respectievelijke fase van klachten het doorslaggevende behandelingscriterium. Allereerst een paar woorden over de mogelijkheden van pijnbestrijding tijdens de acute fase. Er moet aan worden herinnerd dat de perceptie van pijn voor elke persoon afzonderlijk verschilt.

Wat voor de een al ondraaglijke pijn is, kan door een ander relatief goed worden verdragen. Dienovereenkomstig worden de volgende adviezen en de resulterende resultaten door individuele patiënten natuurlijk anders ervaren. Een "wondermiddel" is ook niet te verwachten, aangezien niet elke vorm van behandeling bij alle mensen hetzelfde effect heeft. Het gemeenschappelijke voordeel van alle fysieke en fysiotherapeutische therapieën is de goede verdraagbaarheid van de gebruikte behandelingsvormen.

Ongewenste bijwerkingen zijn bijna nul. Een belangrijke groep fysiotherapeutische behandelingsmaatregelen voor cervicaal wervelsyndroom zijn thermische (warmte therapie/ koudetherapie) toepassingen. In tegenstelling tot koudetherapie worden warmtetoepassingen (thermotherapie) veel vaker gebruikt bij het cervicale wervelkolomsyndroom.

Dit is een vorm van therapie die zeer effectief is en zeer geschikt is voor zelftherapie thuis. De mogelijkheden in huis zijn bijvoorbeeld het gebruik van diverse graankussens (speltkussens, kersenpitkussens etc.), die in de magnetron worden verwarmd en vervolgens op de pijnlijke plekken worden gelegd.

Als je een roodlichtlamp hebt, kun je deze ook goed gebruiken. Minder bekende, maar zeer effectieve warmtetoepassingen zijn de zogenaamde “hot roll”. Heet water wordt eerst in een trechtervormige opgerolde handdoek gegoten.

Vervolgens worden de pijnlijke lichaamsdelen met de natte handdoek gedept. Het voordeel ten opzichte van een graankussen of warmwaterkruik is dat deze vochtige warmte een groter genezingssucces belooft. De tweede enigszins vergeten mogelijkheid van de warmte therapie is om een ​​kompres te maken van gekookte aardappelen.

De gekookte aardappelen worden enigszins geplet en in een doek gedaan, die niet te dik mag zijn, zodat er toch voldoende warmte door komt (bijv. Theedoek, linnen doek). Deze doek wordt vervolgens op de pijnlijke lichaamsdelen gelegd en daar enige tijd gelaten. Het zetmeel in de aardappelen onttrekt metabolisch ‘afval’ uit de spieren.

De duur en frequentie van de verschillende warmtetoepassingen is volledig afhankelijk van persoonlijke sensaties. In principe is er niets tegen dagelijks warmte therapie. De toepassingsmogelijkheden van de koudetherapie (cryotherapie) zijn vrij klein bij het cervicale wervelkolomsyndroom.

Het is slechts in enkele uitzonderlijke gevallen gerechtvaardigd, bijvoorbeeld bij ontstekingsoververhitting van het spierstelsel. In dit geval moet een afkoeling van het spierstelsel worden uitgevoerd, maar ik zou expliciet en fundamenteel een "zachte" methode willen adviseren. Ik raad ten zeerste af ijstoepassingen of zelfs het gebruik van ijsspray.

Minus temperaturen worden eigenlijk niet meer gebruikt in de moderne fysiotherapie. Een mogelijkheid van een verstandige koude toepassing is bijvoorbeeld de therapie met vochtige koude doeken. Kwarkverpakkingen zijn al jaren een beproefd huismiddeltje en een goede manier om oververhitte spieren terug te brengen tot een fysiologische (normale) temperatuur.

In de handel verkrijgbare kwark wordt op het ontstoken gebied aangebracht en bedekt met een doek. Na ongeveer 15-20 minuten wordt de wrongel eenvoudig verwijderd. Als de nekspieren erg gespannen zijn, is het de moeite waard om te proberen te ontspannen met een zelfoefening op basis van het principe van drukpuntbehandeling.

Deze behandeling is in het begin niet erg prettig, maar bij bepaalde pijnoorzaken (bv. Pijnlijke spierzwelling) buitengewoon effectief. Voor zelfbehandeling, tennis ballen zijn geschikt, die eerst op de vloer worden geplaatst. Nu lig je op de grond in rugligging en ga je liggen met de gespannen spierdelen direct op de tennis ballen.

Deze druk is in het begin vrij pijnlijk en onaangenaam, maar na enige tijd neemt het ongemak af en beginnen de spieren zich te ontspannen. Vooral in acute pijnfasen is een pure fysiotherapeutische en fysiotherapie mogelijk niet voldoende. Hier is het gebruik van een aanvullende medicamenteuze therapie vereist.

Overleg altijd met uw behandelende arts! Ongewenste bijwerkingen en complicaties kunnen worden geminimaliseerd en mogelijke onverenigbaarheden / contra-indicaties kunnen worden besproken. Bij cervicale wervelkolomsyndroom wordt vaak medicatie gebruikt voor kortdurende behandeling.

In de meeste gevallen worden pijnstillende en ontstekingsremmende tabletten voorgeschreven. Deze zijn bedoeld om bij te dragen aan natuurlijke activiteit en beweging door de symptomen te verlichten, om zo de spieren te verlichten spanningen die er meestal aan ten grondslag liggen. pijnstillers zijn niet geschikt als langdurige therapie gedurende een periode langer dan een paar dagen vanwege gevaarlijke bijwerkingen wanneer ze gedurende een lange periode worden ingenomen. Sommige artsen schrijven spierverslappende medicatie ook rechtstreeks voor, hoewel het gebruik ervan controversieel is bij het cervicale wervelkolomsyndroom.

Hetzelfde geldt voor het injecteren van medicijnen zoals lokaal anesthetica rechtstreeks in de spieren van de nek of bij de uitgangspunten van de zenuwen. Tegenwoordig raden de meeste artsen dergelijke procedures af omdat het effect slechts van korte duur is en de behandeling gepaard gaat met risico's zoals het gevaar op ontsteking. Op de lange termijn zou verlichting van het cervicale wervelkolomsyndroom niet moeten worden bereikt door medicatie, maar door voldoende gezonde lichaamsbeweging en af ​​en toe een warmtetoepassing.

Bij de therapie van het cervicale wervelkolomsyndroom zijn geschikte medicijnen: hebben een spierontspannend effect:

• NSAID
• Ibuprofen
• Diclofenac
• Celebrex
• paracetamol
• Novaminsulfonsulfon
• tramadol
• Valoron
• Catadolon
• Duivels klauw
• En nog veel meer.
• Mydocalm
• diazepam

Het cervicale wervelkolomsyndroom beschrijft een inconsistente combinatie van verschillende symptomen die kunnen worden veroorzaakt door zeer verschillende klinische beelden. Daarom is er geen onderzoek dat de diagnose duidelijk kan stellen. In plaats daarvan wordt de diagnose gesteld door eerst de aanwezigheid van een ander specifiek ziektebeeld uit te sluiten.

Indien hier geen indicaties voor zijn, kan bij niet-karakteristieke klachten in de nek, cervicale wervelkolom en schouderregio de diagnose cervicaal wervelkolom syndroom gesteld worden. Bij het aanbieden van de patiënt aan de arts zijn daarom de eerste stappen het belangrijkst voor de verdere procedure. Enerzijds zal de arts tijdens de medische consultatie (anamnese) precies vragen welke symptomen aanwezig zijn, sinds wanneer ze bestaan, wat de oorzaak is en, indien nodig, hoe ze worden verlicht.

Bovendien is een gericht fysiek onderzoek wordt uitgevoerd, waarbij de arts aandacht besteedt aan mogelijke misstanden, spanning en ontstekingsreacties. Afhankelijk van de bevindingen van de medische geschiedenis en fysiek onderzoekzal de arts beslissen of verdere diagnostiek geïndiceerd is om andere oorzaken op te helderen of uit te sluiten, of dat de diagnose cervicaal wervelsyndroom kan worden gesteld. Het is ook belangrijk om de arts te informeren over uw eigen ideeën of zorgen over de symptomen die u heeft ervaren.

Een MRI (Magnetic Resonance Imaging) mag niet regelmatig worden gebruikt voor de diagnose van een cervicaal wervelsyndroom. Een cervicaal wervelsyndroom kan worden vastgesteld als er geen aanwijzing is voor een ernstige oorzaak van de klachten of als er geen specifieke noodzaak voor behandeling is. In dat geval zou een MRI normaal gesproken geen abnormale bevindingen laten zien.

Een MRI mag alleen worden gebruikt als deze complexe diagnose wordt geassocieerd met een gevolg voor de behandeling van de patiënt. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als de arts vermoedt op basis van een opvallende bevinding in de fysiek onderzoek, dat er sprake is van een uitgesproken hernia, waarvoor mogelijk een operatie nodig is, of dat als gevolg van een ongeval een verwonding in het gebied van de cervicale wervelkolom moet worden uitgesloten. Vaak echter een simpele Röntgenstraal of computertomografie (CT) wordt eerst uitgevoerd. Hierover meer:

• MRT van de cervicale wervelkolom