Hoe fosfomycine werkt
Fosfomycine werkt bacteriedodend (doodt bacteriën) door de eerste stap in de synthese van de bacteriële celwand te remmen: het voorkomt de vorming van N-acetylmuraminezuur, wat essentieel is voor de opbouw van de bacteriële celwand. Zonder een intacte celwand kan de bacterie niet overleven – hij sterft.
Het breedspectrumantibioticum is effectief tegen veel verschillende bacteriën, zoals stafylokokken, streptokokken, pneumokokken en enterokokken.
Er bestaat een risico dat bacteriën resistentie tegen fosfomycine kunnen ontwikkelen als gevolg van veranderde transportmechanismen of bepaalde eiwitten. Daarom wordt het bij ernstige infecties vaak toegediend in combinatie met andere antibiotica.
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Het medicijn wordt via de mond (oraal) of rechtstreeks in de bloedbaan toegediend als een infuus. Bij orale toediening wordt slechts een deel van het antibioticum in het lichaam opgenomen. Het wordt niet gemetaboliseerd en wordt voornamelijk via de urine uitgescheiden.
De tijd waarna de helft van fosfomycine weer wordt uitgescheiden (halfwaardetijd) bedraagt gemiddeld ongeveer twee uur.
Wanneer wordt fosfomycine gebruikt?
- Infecties van het centrale zenuwstelsel (CZS), zoals meningitis (meningitis)
- Infecties van de huid en weke delen
- Longontsteking en longabces
- Ontsteking van de binnenwand van het hart (endocarditis)
In dergelijke gevallen wordt het meestal gebruikt in combinatie met een ander antibioticum.
Bij ongecompliceerde urineweginfecties (zonder complicerende factoren zoals hoge koorts, flankpijn, bijkomende ziekten, enz.) is oraal fosfomycine (als fosfomycine-trometamol) het geneesmiddel van eerste keuze.
Hoe fosfomycine wordt gebruikt
De intraveneuze dosering van het antibioticum wordt bepaald door de behandelend arts. Het hangt onder meer af van het type en de ernst van de infectie en de leeftijd van de patiënt. In geval van een verminderde nierfunctie moet de dosis worden verlaagd.
Het antibioticum kan als infuus aan pasgeborenen worden toegediend. De dosis wordt individueel berekend, afhankelijk van het lichaamsgewicht.
Orale fosfomycine wordt toegediend in een dosering van 3 gram als een enkele dosis. Hiertoe wordt het poeder in een glas water geroerd en op een lege maag ingenomen, d.w.z. twee tot drie uur voor of na een maaltijd, bij voorkeur kort voor het slapengaan.
Wat zijn de bijwerkingen van fosfomycine?
Het antibioticum kan verschillende bijwerkingen veroorzaken, waaronder:
- Maagdarmklachten zoals misselijkheid, braken, diarree
- @ hoofdpijn
- allergische huidreacties
Als u last heeft van ernstige bijwerkingen of symptomen die hierboven niet zijn vermeld, raadpleeg dan een arts.
Waar moet rekening mee worden gehouden bij het gebruik van Fosfomycine?
Contra-indicaties
Fosfomycine mag niet worden gebruikt als de patiënt allergisch is voor de werkzame stof of lijdt aan acuut nierfalen.
Interacties
Fosfomycine kan een wisselwerking hebben met andere geneesmiddelen die tegelijkertijd worden ingenomen. Gelijktijdig innemen van metoclopramide (medicatie tegen misselijkheid en braken) kan bijvoorbeeld de opname van het antibioticum in het lichaam verstoren. Andere medicijnen die ook de beweging van de darmen stimuleren, kunnen een soortgelijk effect hebben.
Bovendien wordt de werkzaamheid van het antibioticum verminderd als het samen met een maaltijd wordt ingenomen. Daarom wordt een tijdsinterval aanbevolen.
Leeftijdsbeperking
Zwangerschap en borstvoeding
Tot op heden is er geen bewijs (ook niet uit dierstudies) dat fosfomycine het risico op misvormingen (teratogeen risico) bij het ongeboren kind verhoogt. Niettemin moet tijdens de zwangerschap worden overgestapt op beter bestudeerde antibiotica zoals pivmecillinam of penicillines.
Tijdens het geven van borstvoeding komt slechts een kleine hoeveelheid van de werkzame stof in de moedermelk terecht. Na eenmalige orale toediening kan borstvoeding onbeperkt plaatsvinden.
Hoe kunt u geneesmiddelen verkrijgen die fosfomycine bevatten?
Fosfomycine is op recept verkrijgbaar in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland in alle doseringsvormen en doses. Momenteel zijn er in Oostenrijk en Zwitserland geen intraveneuze preparaten geregistreerd, maar deze kunnen indien nodig worden verkregen.
