Introductie
De Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM) of Chinese Geneeskunde is een geneeskunst die werd opgericht in China ongeveer 2000 jaar geleden. Traditionele Chinese geneeskunde is gebaseerd op twee principes. Enerzijds over de Yin-Yang-theorie en anderzijds over het onderwijzen van de vijf fasen van transformatie.
De Chinezen hebben deze systemen ontwikkeld om abstracte en concrete dingen van de wereld te kunnen classificeren. Volgens hun opvatting, een persoon was gezond als de stroom van de levensenergie Qi door het lichaam ongestoord is. Tot de traditionele Chinese geneeskunde behoren: Samenvattend spreekt men van de vijf pijlers van de traditionele Chinese geneeskunde.
- Acupunctuur en moxibutie
- Chinese medicamenteuze therapie
- Chinese diëtetiek
- Qi Gong en Tai Chi
- Tuina-massage
Al in de 4e eeuw China probeerde alle verschijnselen van de wereld te definiëren door twee onderling afhankelijke maar precies tegengestelde categorieën van alle zijn. De verandering van eb en vloed bijvoorbeeld; dag en nacht; licht en schaduw; mannelijk en vrouwelijk; volksgezondheid en ziekte. Oorspronkelijk betekende Yin de schaduwkant van een berg en Yang betekende de zonnige kant van een berg.
Deze tegenstellingen worden gesymboliseerd door het bekende teken van de monade. Een cirkelvormig gebied gedeeld door twee even grote gebieden, die worden gemarkeerd door contrasterende kleuren (meestal zwart en wit). Elk veld heeft een punt in de contrasterende kleur, die zou moeten aantonen dat er geen perfecte Yin of Yang is, want waar licht is, is er altijd schaduw.
Enkele opdrachten aan de termen Yin en Yang: Yang - Yin man - vrouw hemel - aarde dag - nacht zomer - winter buiten - binnen koorts (warmte) - koude (rillingen) hyper, volheid - hypo, leegte positief - negatieve rug - buik links - rechts boven - beweging van onderen - rust holle organen - opslag (vol) organen huid, bewegingsapparaat - darmen doen - idealen hebben - materiële termen functie - substantie kwantiteit - kwaliteit Het doel van traditionele Chinese geneeskunde is om een evenwicht tussen Yin en Yang. Gezondheid is een harmonieuze toestand tussen Yin en Yang, ziekte een onbalans. In de traditionele Chinese geneeskunde probeert men dit vast te houden evenwicht of, in geval van ziekte, om de harmonie te herstellen.
Dit wordt gedaan door middel van de juiste therapie, waarbij men bijvoorbeeld sterker wordt in zwakte en in volheid elimineert, opwarmt bij kou en afkoelt bij hitte. Daarom zijn de individuele therapiemethoden ook onderverdeeld in Yin en Yang. Planten, kruiden en voedsel worden gedifferentieerd en geclassificeerd volgens Yin en Yang.
Niets is echt slecht of buitengewoon goed. Omdat zelfs ogenschijnlijk “slecht” kan genezen en ogenschijnlijk extreem “goed” kan doden. In de moderne TCM, de tegenstanders van het autonome zenuwstelsel, de sympathische (Yang) en parasympathische (Yin) systemen, worden ook in dit systeem geprojecteerd.
De Yin / Yang-leer voor geneeskunde kent 4 regels:
- Tegenover: de constante strijd en verandering tussen Yin / Yang drijft de verandering en ontwikkeling van alle dingen aan - dat betekent leven.
- Afhankelijkheid: Yang leeft van Yin en vice versa. Elke kant vormt de basis van het bestaan voor de andere. Samen staan ze voor het leven als zodanig.
Toegepast op mensen komt de man overeen met de Yang en de vrouw met de Yin. Voortplanting en instandhouding van de soort zou onmogelijk zijn zonder een van beide.
- Aanvulling en beperking: wanneer de Yang zich terugtrekt, neemt de Yin toe. Toegepast op het dagelijkse ritme is het maximum van Yang rond het middaguur en dat van Yin voor middernacht.
- Transformatie: Wanneer het Yin een maximum bereikt, wordt het geleidelijk Yang en vice versa. In de geneeskunde betekent dit "plotselinge verandering van symptomen": als bijvoorbeeld een ernstige, acute ziekte met koorts (Yang) leidt tot een verzwakking van de patiënt, dan spreekt TCG van een transformatie van het Yang-syndroom naar het Yin-syndroom.
