De behandeling van een cervicaal wervelsyndroom is meestal relatief moeilijk, vooral in het geval van een chronische ziekte patroon. Hoe verschillend de oorzaken en het verloop van de ziekte ook zijn, zo verschillend zijn de therapieën die zijn ontworpen om patiënten in staat te stellen een pijn-vrij alledaags leven. Vooral bij het chronische beloop van het cervicale wervelkolomsyndroom kan de behandeling erg moeilijk zijn en vaak leidt alleen een combinatie van verschillende therapievormen tot succes.
In acute of subacute gevallen wordt meestal gestart met de therapie pijnstillers. Voor dit doel kunnen preparaten uit de groep van niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen (NSAID's) zoals ibuprofen or diclofenac zijn bijzonder geschikt. Als het pijn is bijzonder slecht, soms valt men ook terug op centraal effectief pijnstillers (analgetica), bijvoorbeeld die uit de groep van morfines, waarbij men voorzichtig moet zijn bij het nemen ervan om geen afhankelijkheid te veroorzaken.
Tilidine of tramadol (Tramundin®) worden hier vaak gebruikt. Maar allemaal pijnstillers alleen in overleg met de behandelende arts of huisarts over een langere periode te gebruiken, aangezien deze bijwerkingen veroorzaken zoals Maagzuur of schade aan interne organen, wat dan moet worden voorkomen (bijv. door tabletten in te nemen ter bescherming van de maag oppompen van acidose). Vooral in gevallen van ernstige spierspanning, spierverslappers worden toegediend naast de pijnstillers, die de spieren losmaken en ook kunnen verlichten pijn.
Deze omvatten Sirdalud®, diazepam, tolpiseron en flupirtine. Ook bestaat de mogelijkheid om antidepressiva in te nemen, die een zeker pijnverlichtend effect hebben en zo het gebruik van klassieke pijnstillers kunnen verminderen. Naast medicamenteuze behandeling is fysiotherapie ook van groot belang bij het cervicale wervelkolomsyndroom.
Fysiotherapie en manuele therapie zijn belangrijke componenten bij de behandeling van het cervicale wervelkolomsyndroom. Gemeenschappelijke doelen van beide behandelingsmaatregelen zijn een permanente verlichting van de pijn veroorzaakt door de cervicale wervelkolom syndroom, door de spierspanning in gespannen spieren te verlagen, evenals een stabilisatie van de cervicale wervelkolom door gerichte spieropbouw. Tot 1994 heette fysiotherapie fysiotherapie.
Het omvat de conservatieve behandeling van het lichaam met behulp van zogenaamde remedies, die extern worden toegepast. De term remedie omvat in feite verschillende stoffen, materialen en procedures met een volksgezondheid-bevorderend effect. De remedies die bij fysiotherapie worden gebruikt, zijn voornamelijk warmte, koude en druk.
Fysiotherapie wordt het meest gebruikt bij de behandeling van orthopedische aandoeningen. Hier de behandeling van pijn in de rug, evenals de behandeling van cervicale wervelkolomklachten, staat op de eerste plaats. Bij de behandeling van cervicaal wervelkolomsyndroom wordt onderscheid gemaakt tussen korte- en langetermijndoelen.
Kortetermijndoelen omvatten voornamelijk pijnverlichting, regulering van spierspanning in de nek, schouder- en ruggebieden, en een toename van hoofd mobiliteit. Doelstellingen op de lange termijn omvatten vooral de genezing van de ziekte, evenals het behoud van het vermogen van de getroffen persoon om te werken. Deze doelen worden bereikt met behulp van verschillende methoden.
Actieve methoden, waarbij de getroffen persoon moet samenwerken, worden onderscheiden van passieve methoden. Actieve methoden omvatten bijvoorbeeld bewegingstherapie (terug school) en ademhalingstherapie. Passieve methoden zijn onder meer massage, thermotherapie (toepassing van koude en warmte), hydrotherapie (toepassing van water) en fototherapie (toepassing van kortgolvig licht).
Fysiotherapie wordt voorgeschreven door een arts na diagnose en, in het geval van mensen met een wettelijke volksgezondheid verzekering, wordt meestal gefinancierd door de zorgverzekeraars. Manuele therapie is een subdiscipline van fysiotherapie. Manuele therapie houdt zich bezig met het herkennen en behandelen van stoornissen of blokkades in gewrichten van de wervelkolom.
Het doel is om bestaande blokkades op te heffen om verkeerde bewegingsvolgordes in het gewricht en de daaruit voortvloeiende gevolgschade te voorkomen. Er wordt snel en krachtig druk uitgeoefend op de gewrichten in kwestie, en ze worden "terug op hun plaats gezet". Op deze manier wordt pijn verlicht en worden bewegingsbeperkingen geëlimineerd. Manuele therapie wordt kritisch bekeken in het gebied van de cervicale wervelkolom en kan in het ergste geval, namelijk als de behandeling niet goed wordt uitgevoerd, schade toebrengen aan bloed schepen in de keel en dus leiden tot ernstige ziektebeelden, zoals een beroerte.
