De vlinder-vormig schildklier absorbeert jodium van het bloed en gebruikt het om vitaal te produceren hormonen voor de stofwisseling van het lichaam. Hyperthyreoïdie or hypothyreoïdie gooit deze interactie eruit evenwicht Lees meer over de oorzaken, symptomen en behandeling van hypothyreoïdie or hyperthyreoïdie hier.
Taken van schildklierhormonen
De schildklier hormonen trijoodthyronine en thyroxine hebben belangrijke functies in het lichaam. Ze verhogen de basale stofwisseling, waardoor het hartwerk, de lichaamstemperatuur en zuurstof consumptie in weefsels. Ze verhogen de gevoeligheid voor de spanning hormoon adrenaline en ondersteunen de opbouw van eiwitten in de spieren. Ze bevorderen ook de groei en rijping van de centrale zenuwstelsel, wat vooral belangrijk is tijdens zwangerschap en jeugd. Zoals andere hormonen, is hun productie onderworpen aan een regelkring. Als hun concentratie in de bloed is te laag, de hoogste regelgevende autoriteit in de hypothalamus van de hersenen stuurt de boodschappersubstantie TRH naar de hypofyse, dat een ander hormoon afgeeft, thyrotropine (TSH Na ongeveer 10 seconden bereikt dit de schildklier met de boodschap om hormonen te produceren of af te geven in de bloed hormonen die al zijn opgeslagen in de opslagplaatsen van de 3 miljoen schildklierfollikels. De organisatie van dit proces in de schildklier duurt ongeveer 20 minuten, dan is de schildklierhormonen in het bloed zijn op weg naar hun bestemming. Een ander hormoon dat in de schildklier wordt geproduceerd, is calcitonine, die betrokken is bij de regulering van bloed calcium niveaus, samen met verschillende andere.
Schildklierfunctie: genoeg, te veel, niet genoeg hormonen
Er zijn verschillende ziekten of veranderingen die de schildklieractiviteit beïnvloeden. Bijvoorbeeld acuut of chronisch ontstekingvergroting van de schildklier (strumaof struma), autoimmuunziekten zoals Ziekte van Graves of Hashimoto's thyroiditis, of kankers van de schildklier zelf kunnen de functie ervan beïnvloeden. Stoornissen in de controlecentra, zoals veroorzaakt door a hersenen tumor, kan ook de schildklier aantasten.
- Hyperthyreoïdie: de oorzaak van verhoogde productie en afscheiding van schildklierhormonen ligt bijna altijd in de schildklier zelf. Soms ontstaan er op een gegeven moment of diffuus wijken die onafhankelijk van het regelcircuit hormonen produceren (schildklierautonomie). Als deze gebieden te groot of te actief zijn, is de neerwaartse regulatie van de gezonde gebieden niet langer voldoende om de toegenomen hoeveelheid hormonen te compenseren. Een andere vrij veel voorkomende oorzaak is Ziekte van Graves, een auto-immuunziekte waarbij stoffen in het lichaam worden geproduceerd die zo werken TSH, waardoor de schildklier wordt aangemoedigd om ongeacht de behoefte te produceren. Ook bij het begin van thyroiditis, als gevolg van een schildkliertumor of een overdosis schildklierhormoon tablets (die, gevaarlijk, soms worden opgevat als laxeermiddelen) kan een overproductie van schildklierhormonen.
- Hypothyreoïdie: een tekort aan schildklierhormonen kan aangeboren zijn (cretinisme), te wijten aan maternale jodium tekort tijdens zwangerschap of een defecte lay-out van de schildklier. Ontsteking, chirurgie en radioactief jodiumtherapie van de schildklier en medicatie kan ook leiden naar hypothyreoïdie. In bepaalde hersenen tumoren, kan de afscheiding van thyrotropine en dus van schildklierhormonen verminderd zijn. Dergelijke aandoeningen, waarbij de oorzaak niet direct in de schildklier zelf ligt, worden ook wel secundaire hypothyreoïdie genoemd.
Hoe manifesteren functionele stoornissen zich?
Het is duidelijk dat klachten en symptomen voortkomen uit de toegenomen of afwezigheid van hormooneffecten. Bij hyperfunctie nemen de normale effecten van T toe.
3
en T
4
in ongezonde mate; tegenovergestelde effecten treden op bij hypofunctie. De effecten zijn gevarieerd, maar niet-specifiek en vaak minder uitgesproken op oudere leeftijd.
- Hyperthyreoïdie: bij veel getroffen personen is de schildklier vergroot. Typisch zijn een snelle en onregelmatige pols, trillen van de handen, gevoeligheid voor warmte en neiging tot zweten. De huid neigt warm en vochtig te zijn, en als teken van verhoogde metabolische activiteit, stoelgang vaak en zacht is, er is gewichtsverlies ondanks een toename van de eetlust, en haaruitvalDe spieren kunnen pijn doen en vrouwen ervaren vaak onregelmatige menstruaties. De getroffenen zijn nerveus en prikkelbaar en hebben er last van slapeloosheid. Indien Ziekte van Graves is de oorzaak, kunnen visuele stoornissen en oogveranderingen ("starende ogen" met vooruitstekende ogen) ook optreden.
- Hypothyreoïdie: tekort aan schildklierhormonen veroorzaakt een vertraagde pols en hart- vergroting, gevoeligheid voor koudverminderde eetlust en gewichtstoename. Huid is koel en droog, haar wordt dun en ruig, stem hees en ruw. Bloed cholesterol niveaus zijn vaak verhoogd. Menstruele onregelmatigheden kunnen ook voorkomen. Getroffen personen lijken vaak traag en lusteloos of depressief, wat kan leiden tot een verkeerde diagnose, vooral bij ouderen. Aangeboren hypothyreoïdie veroorzaakt intelligentiestoornissen en ontwikkelingsachterstanden, loop- en houdingsstoornissen, korte gestalteen misvormingen van het gezicht. De baby's zijn lui om te drinken en te bewegen en hebben er last van constipatie Dit klinische beeld is gelukkig vrij zeldzaam geworden in geïndustrialiseerde landen als gevolg van Grensverkeer en jodium administratie gedurende zwangerschap, evenals de screening TSH test bij het vroege opsporingsonderzoek na de geboorte.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Ten eerste zal de dokter de medische geschiedenis en palpeer de schildklier om te controleren of deze vergroot is of nodulaire veranderingen. Ultrageluid biedt verdere informatie op de maat en voorwaarde, en er kan ook een weefselmonster worden genomen. Het is belangrijk om te controleren op hormonale veranderingen in het bloed. Afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak, andere hormonen en mogelijk ook hun afgifte na stimulatie antilichamen tegen het schildklierweefsel kan ook in het bloed worden bepaald. Metabole activiteit en functie van de schildklier kan worden beoordeeld door scintigrafie, waarin radioactief gelabelde stoffen worden geïnjecteerd en hun afzetting in het schildklierweefsel wordt geregistreerd met speciale camera's en in kleur weergegeven.
Welke therapie is beschikbaar?
- Behandeling van hyperthyreoïdie hangt af van de onderliggende oorzaak. Opties zijn onder meer medicijnen die de functie remmen (thyrostatisch middelen), chirurgie, bijvoorbeeld verwijdering van getroffen gebieden, of radioactief jodiumtherapie, waarin radioactief behandeld jodium wordt gegeven waardoor schildklierweefsel sterft.
- Bij hypothyreoïdie moeten kunstmatige schildklierhormonen in tabletvorm levenslang worden ingenomen. Het is begonnen met een kleine dosis, die langzaam wordt verhoogd. Als de hormoonspiegels in het bloed zijn genormaliseerd, moet de patiënt zich eenmaal per jaar bij zijn arts melden.
Voldoende therapie en een goede aanpassing van hormonen is bij beide syndromen buitengewoon belangrijk. Anders kan in bepaalde situaties, zoals bij ernstige ziekte of operatie, een levensbedreigende situatie ontstaan voorwaarde kan optreden ("thyrotoxische crisis" of "myxoedeem coma"), welke kan leiden zelfs op de intensive care. Daarom moeten getroffen personen hun medicijnen op betrouwbare wijze innemen en hun arts regelmatig raadplegen.
Hoe kunnen we dit voorkomen?
Voorkomen schildkliervergroting door jodiumtekort, is het belangrijk om voldoende jodium in de dieet Gejodeerd zout en zeevis zijn goede bronnen. Mogelijk, jodide kan ook worden ingenomen in de vorm van tablets, vooral tijdens zwangerschap en borstvoeding. U dient dit echter met uw arts te bespreken.
