Jodium is een chemisch element met het elementsymbool I en behoort tot de groep halogenen. Natuurlijk het chemische element jodium komt in gebonden vorm voor in zijn zouten. Voorbeelden van de zoutvormen van jodium zijn kalium jodide en natrium jodide.
Jodium wordt bij de voeding geleverd en is een onmisbaar element voor het dierlijk en menselijk lichaam. Hierdoor wordt het tot de sporenelementen gerekend. De Duitse Vereniging voor Voeding (DGE) stelt de dagelijkse behoefte aan jodium met 180 μg tot 200 μg.
Zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven, zouden iets meer moeten innemen met 200-250 μg per dag. Voor kinderen adviseert de DGE een inname van 40-200 μg per dag. De werkelijke inname is echter lager en naar schatting consumeren volwassenen ongeveer 120 μg jodium per dag.
Kustgebieden zijn rijk aan jodium in de vorm van vis en zeewier. Daarnaast wordt jodium ook aangetroffen in gejodeerd keukenzout en in medicijnen zoals amiodaron, een anti-aritmisch middel dat wordt gebruikt om veel hartritmestoornissen te behandelen. Röntgenstraal contrastmiddelen, die bijvoorbeeld worden gebruikt bij computertomografie (CT), kunnen ook jodium bevatten.
Ondanks dit, jodiumtekort komt veel voor in grote delen van Centraal-Europa. Dit treft vooral berggebieden, maar ook niet aan zee grenzende landen. De wereld Gezondheid Organisatie (WHO) schat dat wereldwijd ongeveer 750 miljoen tot een miljard mensen hieraan lijden jodiumtekort.
West- en Centraal-Europa, met meer dan 380 miljoen getroffen mensen, levert een belangrijke bijdrage. Als gevolg, jodiumtekort is de meest voorkomende oorzaak van schildkliervergroting in Centraal-Europa. De hoogste concentratie jodium in het menselijk organisme wordt aangetroffen in de schildklier, waar jodium wordt opgenomen in de schildklier hormonen thyroxine (tetraiodothyronine, T4) en trijoodthyronine (T3).
Omdat het lichaam hiervoor elementair jodium nodig heeft, worden de jodiden die via voedsel of medicatie worden ingenomen, omgezet in elementair jodium. Jodidetabletten worden gebruikt voor de preventie en behandeling van schildklieraandoeningen. Jodiumzouten worden ook toegediend in de vorm van kalium jodide of natrium jodide.
Jodide is verkrijgbaar als tabletten of omhulde tabletten met verschillende werkingssterktes. Jodidepreparaten hebben een apotheek nodig, maar geen recept. Ze moeten na een maaltijd worden ingenomen met voldoende vloeistof.
Jodium komt van nature voor in zeevis en zeevruchten. Vissoorten zoals kabeljauw, roodbaars en schol worden beschouwd als bijzonder goede leveranciers van het sporenelement jodium. Algen kunnen ook dienen als bron van jodium.
De bruine alg Kelp, die een puur natuurlijke bron is van kalium jodide, moet in het bijzonder worden vermeld. Wie dit alles niet lekker vindt, kan ook ander voedsel eten dat jodium bevat. Deze omvatten zuivelproducten, eieren en spinazie. Een andere manier om aan de minimumbehoefte aan jodium te voldoen, is door gejodeerd keukenzout te gebruiken. Bovendien kunnen voedingsmiddelen die zijn verrijkt met gejodeerd zout ook verlichting bieden.
