Profylaxe voor tendinitis | Tendinitis

Profylaxe voor tendinitis

De profylaxe van tendinitis bestaat altijd uit het kiezen van het juiste belastingniveau. Atleten moeten een hoger stressniveau altijd langzaam benaderen om de pezen er aan gewend. Dit geldt vooral voor nieuwkomers.

Voor de training een voldoende warming-up programma met stretching oefeningen zijn verplicht. De juiste apparatuur kan ook peesontsteking effectief voorkomen. Als u tijdens het werk gestrest bent, moet u ervoor zorgen dat u niet te veel opzij beweegt en bijvoorbeeld meerdere korte pauzes op kantoor inneemt.

Ergonomisch gevormde toetsenborden en muizen en de juiste houding spelen ook een belangrijke rol bij het voorkomen van peesontsteking. De volgende paragraaf bespreekt de bijzondere kenmerken van de mogelijke lokalisatie van peesontsteking. Neigingontsteking van de schouder komt relatief vaak voor, aangezien het een zwaar beladen, gecompliceerd gewricht is met veel vrijheidsgraden. Een aantal pezen zijn betrokken, met name vaak de pees van de supraspinatus-spier of een pees van de biceps is aangetast.

Symptomen Ontsteking van de pees in de schouder wordt gekenmerkt door pijnzwelling en soms ernstig beperkte mobiliteit. De pijn is ernstiger tijdens beweging. Bijzonder problematisch is het spreiden van de arm.

Oorzaak Oorzaken peesontsteking van de schouder worden meestal veroorzaakt door overbelasting tijdens sport of lichamelijk werk. Bijzonder frequent werk boven de hoofd kan peesontsteking bevorderen, maar tennis Ook spelers of handballers die de belasting overmatig verhogen, hebben er last van. Daarnaast kan een anatomische eigenaardigheid in de schouder de oorzaak zijn, die bekend staat als impingement syndroom.

De pees van de supraspinatus-spier passeert een nauwe doorgang tussen de botten in de schouder. Onder bepaalde omstandigheden kan de pees hier bekneld raken, waardoor ernstige irritatie van de pees ontstaat. Dit leidt tot peesontsteking.

De bicepspees loopt ook in de schouder in een soort kanaal, dat soms te smal is. Dus ook hier een ontsteking van de bicepspees ontwikkelt zich bij voorkeur. Diagnose Het grootste belang bij de diagnose van ontsteking van de schouderpees wordt gehecht aan het in vraag stellen van de aard van de pijn, sportieve activiteiten of veranderingen op het werk.

Het typische sluipende begin van bewegingsgerelateerde pijn, eventueel met een geschikte trigger, kan veel informatie opleveren. De anamnese wordt aangevuld met een mobiliteitstest in de schoudergewricht. Ervaren examinatoren kunnen nauwkeuriger uitspraken doen met de ultrageluid.

Als er onzekerheden zijn, kan een MRI van de schouder het beste de pezen. Therapie De meest effectieve maatregel bij peesontsteking in de schouder is om het gewricht enkele dagen te immobiliseren. Acuut, koude helpt, in de loop van de tijd verwarmende kompressen.

Als de peesontsteking aanhoudt, ontstekingsremmende medicijnen zoals Diclofenac kan worden gegeven. Als het impingement syndroom is de oorzaak, het helpt om de spieren rond het gewricht te versterken door middel van fysiotherapie om de aangedane pees te ontlasten. In uitzonderlijke gevallen moet de peesontsteking van de schouder worden behandeld met een minimaal invasieve procedure.

Ontsteking van de pees is ook niet ongebruikelijk op de arm of onderarm. Hier worden meestal ook de peesmantels aangetast. Symptomen De peesontsteking manifesteert zich door pijn en mogelijk lichte zwelling.

A vinger beweging alleen kan ernstige pijn in de onderarm, een ontstoken bicepspees doet pijn bij het buigen in de arm. Ontsteking van de pees op de onderarm is van bijzonder belang, omdat de pezen die de hand besturen hier worden aangetast en dus tot ernstige beperkingen leiden. Oorzaken Overstimulatie van de pezen in de arm of onderarm is de hoofdoorzaak van tendinitis.

Aan de onderarm worden veel klachten veroorzaakt door zowel werk als sport. De pezen op de onderarm bewegen de hand en vingers waardoor peesontsteking op de onderarm vaak een rol speelt bij mensen die op kantoor werken. Veel typen op het toetsenbord in combinatie met een verkeerde houding aan het bureau kan de pezen en omringende omhulsels irriteren zo veel op de onderarm dat ze ontstoken raken. Een soortgelijk fenomeen is te zien bij gitaristen.

Ook hier is peesontsteking niet ongebruikelijk, vooral als het om de peesmantels gaat. Naast deze lokalisaties is de bicepspees op de arm vaak de plaats van klachten. Bepaalde oefeningen in de geschiktheid gebied, zoals biceps curls of pull-ups, belasten deze spieren sterk, zodat het niet ongebruikelijk is dat peesontsteking in de arm ontstaat na uitgebreide training.

Diagnose De eerste stap is om te vragen naar de soort en de duur van de klachten en de meest recente activiteiten. Vervolgens wordt de arm of onderarm getest op druk en stretching pijn op de aangegeven punten, gevolgd door een mobiliteitstest. Deze diagnose is meestal voldoende om de therapie te starten bij peesontsteking.

Bij twijfel kan MRI worden gebruikt om de exacte omvang van de ontsteking aan de arm of onderarm te bepalen. Therapie Naast het beschermen van de getroffen gebieden, kunnen koele kompressen die later worden opgewarmd, pijn en ontsteking verlichten. Ontstekingsremmende tabletten of zalven ondersteunen dit proces.

Aanhoudende klachten kunnen het gebruik van cortisone als zalf of directe injectie zijn chirurgische ingrepen zelden nodig. De elleboog wordt door zijn bewegingen ook blootgesteld aan een grote mechanische kracht. De pezen van de boven- en onderarmspieren lopen langs en om de elleboog.

Een verkeerde belasting of overbelasting kan leiden tot irritatie in de buurt van de pezen van de elleboog. Als ondanks irritatie geen consistente bescherming wordt gehandhaafd, kan dit leiden tot peesontsteking in de elleboog. Symptomen Symptomen zijn trekken en brandend pijn en soms bewegingsstoornissen op het gebied van het ellebooggewricht.

Therapie De eerste en belangrijkste behandelmaatregel is het koelen en immobiliseren van de elleboog. Taping of een ontstekingsremmende en pijnstillende medicamenteuze behandeling kunnen ook het herstelproces versnellen. De duim wordt gestabiliseerd door sterke spieren, die niet alleen voor de ondersteunende en vasthoudfunctie zorgen, maar ook voor de beweging.

Elke spier is met een pees vastgemaakt aan bepaalde middenhandsbeentjes of aan een bot van de pols. De pees is onderhevig aan verhoogde wrijving bij elke beweging en kan daardoor ontstoken raken. Risicofactoren voor peesontsteking van de duim zijn overmatig zware belasting van het gewricht of zeer ongebruikelijke bewegingen.

Als bepaalde bewegingen met de duim bijzonder vaak worden uitgevoerd, kan de duimpees overmatig geïrriteerd raken. In het ergste geval raakt de pees ontstoken. Symptomen De eerste tekenen van een peesontsteking van de duim zijn trekken en brandend pijnen.

De pijn is gelokaliseerd in het gebied van de peesaanhechting en kan voornamelijk worden veroorzaakt door de beweging van de duim. In het geval van een ernstige ontsteking van de duim, pijn in het duimgewricht kan zelfs in rust voorkomen. Diagnose De diagnose wordt klinisch gesteld, dwz de onderzoeker zal de patiënt vragen wanneer de pijn is begonnen en waar deze is gelokaliseerd en of er van tevoren ongebruikelijke bewegingen zijn uitgevoerd.

An ultrageluid onderzoek wordt minder vaak uitgevoerd. Therapie De behandeling wordt uitgevoerd door de duim onmiddellijk te immobiliseren en af ​​te koelen met ijs. Bovendien kunnen ontstekingsremmende medicijnen worden gebruikt.

Soms kan het nodig zijn om de duim extra vast te zetten. Hiervoor zijn fixatieverbanden of kleine spalken geschikt. De duur van een peesontsteking van de duim varieert afhankelijk van de sterkte van de ontsteking en de gevolgen van de behandeling.

Pezen lopen door de pols, die de spieren van de onderarm met de hand verbinden en dus in het bijzonder verantwoordelijk zijn voor het buigen van de hand en vingers. Ontsteking van deze pezen komt niet zo vaak voor, maar kan in sommige gevallen voorkomen. De oorzaken zijn meestal overbelasting of onjuiste plaatsing van de pols.

Zelfs een eenzijdige activiteit, zoals lang typen op een toetsenbord of ongebruikelijke bewegingen en prikkels, kan leiden tot tendinitis in de pols. De symptomen beginnen een paar uur tot een dag na de belasting. Ze manifesteren zich meestal als zwelling, roodheid en opwarming van de pols.

Tendinitis gaat ook gepaard met pijn en beperkte polsbewegingen door de zwelling. Als deze symptomen optreden, moet de hand eerst worden geïmmobiliseerd en gekoeld. Immobilisatie kan ook worden bereikt met een verband of spalk. Als er geen verbetering is, kunnen ontstekingsremmende en pijnstillende geneesmiddelen zoals ibuprofen kan genomen worden.

Fysiotherapie kan zinvol zijn als de beweging in de pols voor langere tijd beperkt wordt. Als de ziekte een zeer ernstig en gecompliceerd beloop heeft, waarin calcium aanbetaling, kan in zeldzame gevallen een operatie nodig zijn.

• Ontsteking van de pols
• Tendinitis van de pols

Pezen lopen ook in het heupgebied, dat in sommige gevallen ontstoken kan raken, hoewel ook andere structuren zoals bursae, een soort dempingskussen, vaak worden aangetast.

Symptomen De ontsteking van de heuppezen is vooral merkbaar bij het lopen. Het veroorzaakt pijn, die ook in rust kan optreden. Soms voel je een soort knappen van een pees over een benig uitsteeksel.

Oorzaken De meest voorkomende vorm van pees ontsteking van de heup is de zogenaamde trochanterendinosis. Aan de zijkant dij er is een soort peesbundel die over een benige uitsteeksel van de dij (trochanter major) bij de heup loopt. Op dit punt is er vaak een sterke mechanische belasting wanneer deze bundel over het bot schuurt.

Overbelasting bij sporten leidt meestal tot peesontsteking, maar een verkeerde plaatsing van de heup gewricht bevordert op dit punt ook ontstekingen. Diagnose Bij de pees staat het onderzoek van de klachten op de voorgrond ontsteking van de heup, meestal treedt bovendien een drukpijn op over de pees. In de ultrageluid de arts kan verdikking en mogelijk verkalking zien, wat tekenen zijn van een ontsteking.

Verdere apparaatmaatregelen zoals een MRT zijn bij twijfel aan te raden. Therapie Het belangrijkste is om de belasting van de heup zoveel mogelijk te beperken en de pezen te sparen. Als de pijn acuut optreedt na een inspanning, zullen afkoelingsmaatregelen helpen.

Als de pijn langer aanhoudt, kan het gebruik van ontstekingsremmende medicijnen zoals Diclofenac is aanbevolen. Malposities moeten worden behandeld met fysiotherapie. Tendinitis van de knie is, op enkele gevallen na, een symptoom dat vooral atleten treft, maar ook lichamelijk hardwerkende mensen.

Symptomen Ontsteking van de pees manifesteert zich ook op de knie in de vorm van pijn, die in eerste instantie merkbaar is tijdens beweging en later ook in rust. De locatie van de pijn is frontaal of lateraal, afhankelijk van de oorzaak. Oorzaken De oorzaak van de pees ontsteking in de knie is een soort die het normale niveau overschrijdt.

Te veel belasting irriteert de pezen zodanig dat het lichaam reageert met een ontstekingsreactie. Afhankelijk van het soort sport dat wordt beoefend, zijn er verschillende symptomen van kniepijn: Diagnose Ongeacht de aangedane pees wordt de ontsteking van de kniepees voornamelijk bepaald door de medische geschiedenis. Drukpijn in het getroffen gebied en beperkte functie bevestigen de diagnose.

In twijfelgevallen kan een Röntgenstraal of MRI van de knie kan ook nuttig zijn om de betrokkenheid van andere structuren uit te sluiten. Therapie Men dient in eerste instantie een knie te sparen die is aangetast door tendinitis. Koelingmaatregelen ondersteunen het genezingsproces.

Bij langdurige klachten bijvoorbeeld diclofenac wordt gebruikt, wat een pijnstillende werking heeft en de ontsteking remt. In de meeste gevallen zijn deze maatregelen voldoende om een ​​adequate behandeling van tendinitis van de knie te bieden. Als de pees ernstig is aangetast, kan een kleine operatie worden uitgevoerd.

Onze volgende artikelen kunnen ook interessant voor u zijn:

• De springersknie: in dit geval wordt de patellapees aangetast omdat deze wordt geïrriteerd door sterke trek- en stretching krachten, vooral tijdens springbewegingen. Dit leidt tot peesontsteking, die frontaal pijn in de knie veroorzaakt.
• De runner's knee: Bij zeer actieve hardlopers wordt tendinitis waargenomen in een peesplaat lopend lateraal langs de dij van de heup tot de knie. Voetballers en tennis spelers worden ook steeds meer getroffen.

  Doordat deze peesplaat over een benig uitsteeksel bij de knie loopt, veroorzaakt de ontsteking pijn bij zijwaarts bewegen op de knie.

• Ontsteking van de pees van het achterste dij: In de context van overbelasting, meestal in lopendkan ook de pees van de dijbeenspier worden aangetast en tendinitis ontwikkelen. Dit veroorzaakt pijn wanneer de knie of heup wordt gestrekt, die zich lateraal in de holte van de knie.
• Peesontsteking in de knieholte
• Patellaire peesontsteking

Op de dij zijn er veel spiergroepen en visie, zodat tendinitis hier niet ongewoon is. Vaak zijn de adductoren, die zich aan de binnenkant van de dij bevinden, zijn hierbij betrokken.Symptomen waar veel atleten over klagen pijn in de dij en lies, vooral voetballers worden getroffen.

Bovendien is er, afhankelijk van het getroffen gebied, beperkte beweging. Als het adductoren worden beïnvloed, het trekken van de been veroorzaakt klachten. Oorzaken Ontsteking van de pees op het bovenbeen wordt bijna altijd veroorzaakt door overmatige of nieuw optredende, niet-gewende belasting, wat leidt tot irritatie en ontsteking van een of meer pezen.

Voetballers of tennis spelers hebben vaak last van adductoren, omdat er vaak plotselinge en snelle lunges naar de zijkant worden gemaakt, wat de pezen daar erg irriteert. Diagnose De aard van de klachten, die mogelijk verband houden met een uitlokkende gebeurtenis, en sommige klinische tests doen al snel denken aan een ontsteking van de pees in de dij. Het is moeilijk om aan de been omhoog, en er is ook een drukpijn boven het inbrengen van de pees.

De echo bevestigt de diagnose. Bij twijfel zijn onderzoeken zoals een MRT aangewezen. Therapie De eerste prioriteit is het sparen van de bijbehorende spiergroepen.

Het genezingsproces wordt ondersteund door koude en in de loop van de tijd hitte of ontstekingsremmende middelen zoals diclofenac of ibuprofen. Chirurgische ingrepen worden in uitzonderlijke gevallen uitgevoerd, maar worden zelden met succes bekroond. Lees hieronder meer hierover:

• Tendinitis van de dij
• Tendinitis in het been

Er zijn twee plaatsen op de voet waar tendinitis vaak voorkomt.

De zool van de voet of de achillespees aan de achterkant boven de hiel. Symptomen Ontsteking van de pees aan de hiel of voetzool is bijzonder belastend, aangezien het lopen soms ernstig wordt beperkt. Bovendien klagen patiënten over pijn die optreedt in rust en afhankelijk is van beweging.

Het voorval doet pijn, evenals het optillen van de voet. Oorzaken Er zijn twee hoofdtypen voetklachten: Diagnose

Doorslaggevend is de typische anamnese met klassieke symptomen en de bijbehorende eerdere stress. Bewegingstests en nauwkeurige palpatie duiden op de overeenkomstige pees, die pijnlijk is onder druk.

Echografie en indien nodig MRI worden gebruikt om schade aan de pezen op te sporen. Malposities moeten mogelijk verder worden onderzocht. Therapie

Onmiddellijke bescherming en verkoelende kompressen helpen acuut, in het verdere proces is warmte gunstig voor genezing.

De sportvakantie kan enkele weken duren. Ontstekingsremmende middelen ondersteunen het genezingsproces. Dempende inlegzolen in de schoen en fysiotherapie-oefeningen kan ook nuttig zijn.

Chronische tendinitis vereist soms chirurgische therapie. Diagnose Doorslaggevend is de typische anamnese met klassieke symptomen en de bijbehorende voorgaande stam. Bewegingstesten en exacte palpatie duiden de corresponderende pees aan, die onder druk pijnlijk is.

Met behulp van echografie en indien nodig MRI wordt schade aan de pezen opgespoord. Malposities moeten mogelijk verder worden onderzocht. Acute therapie: onmiddellijke bescherming en verkoelende kompressen helpen, in het verdere verloop van de behandeling bevordert warmte genezing.

De sportvakantie kan enkele weken duren. Ontstekingsremmende middelen ondersteunen het genezingsproces. Dempende inlegzolen in schoenen en fysiotherapie-oefeningen kan ook nuttig zijn.

Chronische tendinitis vereist soms chirurgische therapie.

• Plantaire fasciitis: achter peesontsteking op de voetzool is meestal een ziekte die plantaire fasciitis wordt genoemd. Het is een ontsteking van de plantaire pees, die zich uitstrekt van de voetzool tot aan de tenen.

  Overbelasting door lopend, sprinten, voetballen, maar ook verkeerd schoeisel leidt tot blijvende irritatie en ontsteking van de pees.

• Achillespeesontsteking: Een veel voorkomende oorzaak van pijn in de hiel is een ontsteking van de achillespees. Deze sterkste pees in het lichaam wordt tijdens verschillende activiteiten belast. Overbelasting leidt relatief snel tot tendinitis.

  Overmatig lopen van welke aard dan ook is verantwoordelijk. Vooral te hoge snelheden of lange runs, waar het lichaam niet aan gewend is, leiden tot pijn in de hiel. Ongeschikte schoenen of verkeerde plaatsing van de enkel gewricht kan ook tendinitis van de hiel veroorzaken.