Hoe kun je uithoudingsvermogen bepalen? | Uithoudingsvermogen - hoe u dit kunt verbeteren

Hoe kun je uithoudingsvermogen bepalen?

Vergeleken met krachttraining, lijkt het wat moeilijker te zijn om de behaalde prestaties in uithoudingsvermogen sport. Het is ongebruikelijk voor uithoudingsvermogen sporters voor het stellen van een duurprestatiediagnose, bijvoorbeeld met een ECG op lange termijn. Toch is het mogelijk dat de atleten hun ongeveer kunnen bepalen uithoudingsvermogen prestatie, al was het maar in vergelijking met andere atleten.

Bijvoorbeeld als je gaat lopend, kunt u de afstand die u loopt meten en de tijd die nodig is om deze af te leggen. Deze waarden kunnen worden verzameld zodat ook een verbetering of verslechtering van het uithoudingsvermogen kan worden gedetecteerd. Dergelijke waarden kunnen vergeleken worden met de waarden van andere sporters of zelfs topsporters, zodat een enigszins objectieve classificatie van de eigen prestatie mogelijk is.

Daarnaast kan de polsslag tijdens het sporten ook worden gemeten en vergeleken met pulstabellen om de waarden op hun significantie te classificeren. De pulswaarden geven ook informatie over de prestatie. Spiro-ergometrie wordt gebruikt voor uithoudingsvermogen prestatie diagnostiek.

Het woord is samengesteld uit spiro = ademhaling, ergo = werk en metrie = meting. Ademhaling of zuurstofopname onder prestatie wordt gemeten. Verder wordt het uithoudingsvermogen gemeten met een stress-ECG op een fietsergometer of met een melk geven test.

Deze testprocedures worden meestal alleen gekozen door professionele atleten, voor recreatieve atleten wordt aanbevolen om de hartslag te meten. De pols wordt niet alleen tijdens en na het sporten gemeten, maar ook in rust om vergelijkende waarden te hebben. Bovendien kan de eigen fysieke sensatie, zoals veranderd ademhaling, kan ook worden gebruikt voor diagnose.

Hoeveel vermindert roken het uithoudingsvermogen?

Roken heeft een negatief effect op het lichaam, waardoor het uithoudingsvermogen wordt verminderd doordat de zuurstofopname in de bloed is verminderd. Ingeademde rook bevat koolmonoxide, dat zich bindt aan het rood bloed bloedplaatjes en rood bloedpigment zodat ze alleen minder zuurstof kunnen transporteren. Hierdoor krijgen de organen en spieren minder zuurstof.

Daarnaast, roken is slecht voor de cardiovasculair systeem, daarom is het ook verzwakt. Met name het verminderde zuurstofabsorptievermogen leidt tot prestatieverlies bij duursporters, maar de exacte afname van het uithoudingsvermogen verschilt van atleet tot atleet.