Nagelvormingsstoornissen - in de volksmond nagelgroeistoornissen genoemd - (synoniemen: nageldemineralisatie; nagelverkleuring; ICD-10-GM L60. -: ziekten van de Nagels) kunnen zowel de vingernagels als teennagels.
Nagelvormingsstoornissen kunnen getuigen van pathologische (pathologische) processen in het lichaam. Dus zogenaamde cup of hol nagels komen vaak voor in verband met ijzergebreksanemie.
Nagelvormingsstoornissen kunnen ook gepaard gaan met nagelverkleuring; de vormen en oorzaken zijn talrijk.
Het nagelorgaan bestaat uit de nagelmatrix (groeizone), die cellen vormt die make-up de nagel, het nagelbed, dat stevig versmolten is met het periosteum van de distale falanx, evenals de nagelplaat (= nagel) en de nagelvouw. De spijkerplooi is het gedeelte van huid dat de nagel aan de zijkant en aan de wortel omvat.
Nagelvorming kan door tal van factoren worden verstoord. Er wordt onderscheid gemaakt tussen stoornissen in de nagelvorming die worden veroorzaakt door:
- Exogene (externe) factoren
- Factoren die exogene stoornissen in de nagelvorming kunnen veroorzaken, zijn onder meer lichamelijk trauma (letsel) en chemische noxae (toxines), evenals medicijnen
- Endogene (interne) factoren
- Genetische factoren (erfelijkheid)
- Bij de zogenaamde dystrophia unguium mediana canaliformis wordt de nagel in het midden longitudinaal gespleten. Schuurpapiernagels zijn ook gebaseerd op erfelijke (erfelijke) factoren.
Nagelvormingsstoornissen zijn meestal gebaseerd op een nagelziekte. Daarbij zijn nagelsymptomen vaak diagnostisch bewijs van een inwendige ziekte.
Verloop en prognose: Ongeveer 50% van alle nagelaandoeningen is gebaseerd op infecties, die goed te behandelen zijn. Nog eens 15% van nagel ziekten zijn het gevolg van ontstekings- of stofwisselingsziekten, die meestal ook goed te behandelen zijn.
Genetisch veroorzaakte stoornissen in de nagelvorming zijn moeilijk te behandelen. In dit geval worden meestal cosmetische toepassingen gebruikt om het uiterlijk te verbeteren.
