Pijn van de thoracale wervelkolom
Sinds de thoracale wervelkolom relatief onbeweeglijk is in vergelijking met de cervicale en lumbale wervelkolom, pijn is hier vrij zeldzaam. Niettemin, pijn van een andere lokalisatie kan hier uitstralen en zo een verstoring in het gebied van de thoracale wervelkolom. Op het gebied van manuele geneeskunde (chirotherapie), pijn in de wervelkolom wordt vaak "blokkade" genoemd.
Dit is een tijdelijke beperking van de mobiliteit binnen de wervelkolom, maar zonder een specifieke organische verandering. Er kan dus geen aantoonbare oorzaak voor een dergelijke functionele beperking worden gevonden. Daarom is het concept van blokkeren niet onomstreden onder medische professionals.
Blokkades leiden vaak tot spierspanning die op zijn beurt tot pijn leidt. Therapeutisch is bij manuele therapie een deblokkering door middel van speciale handbewegingen mogelijk. In de orthodoxe geneeskunde, behandeling met fysiotherapie, warmte en pijnstillers is meestal geïndiceerd voor dit type thoracale wervelkolompijn.
Een andere mogelijke oorzaak van pijn in de thoracale wervelkolom zijn degeneratieve veranderingen, dwz typische tekenen van slijtage die bij sommige mensen meer uitgesproken zijn en bij andere minder. Ze komen echter zeer zelden voor in de omgeving van de thoracale wervelkolom. Intercostaal zenuwpijn, die ook wel intercostale neuralgie, kan riemachtig veroorzaken pijn in de thoracale wervelkolom met straling langs de ribben.
De reden voor de pijn is irritatie van de zenuwen die langs elke rib lopen. De pijn gaat vaak gepaard met een verlies van gevoeligheid in het gebied van de getroffene zenuwen. De behandeling is meestal met pijnstillers.
Andere typische ziekten die de wervelkolom direct aantasten en tot pijn kunnen leiden, zijn scoliose, een aangeboren misvorming van de wervelkolom, of de ziekte van Bechterew, een reumatische aandoening die vaak op jongere leeftijd voorkomt. Typisch is ook de hernia van de BWS die zich vaker manifesteert tussen de leeftijd van 40 en 50 jaar. De laatste twee ziekten treffen echter veel vaker de cervicale of lumbale wervelkolom of het sacrale deel van het ruggenmergapparaat.
Er zijn andere niet-orthopedische maar zeer belangrijke differentiële diagnoses waarmee bij acuut rekening moet worden gehouden pijn in de thoracale wervelkolom begint: In a pneumothorax, een defect in de riep (pleura) laat per ongeluk lucht de pleurale ruimte binnendringen. In het meest spectaculaire geval kan dit bijvoorbeeld gebeuren door een steekpartij. Maar zo'n defect kan ook van binnenuit het lichaam komen, wat vaker voorkomt bij jonge, lange mannen.
Als er lucht in de pleurale opening komt, is er hier geen onderdruk. Dit veroorzaakt de long aan de aangedane zijde samentrekken en is er nauwelijks voor beschikbaar ademhaling. Dit kan snel uitgroeien tot levensbedreigend voorwaarde, vooral als het een speciale vorm is van pneumothorax spanningspneumothorax.
In dit geval bereikt de lucht echter niet langer de pleurale opening, waardoor een zijde van de thorax steeds meer opgeblazen wordt en belangrijke structuren zoals de luchtpijp en hart- zijn verplaatst. In aanvulling op pijn op de borst, kortademigheid, versneld ademhaling (tachypneu) en een hoestgevoel kunnen optreden. Een spanning pneumothorax kan gepaard gaan met een versnelde hartslag (tachycardie) en vallen bloed druk.
An Röntgenstraal is het diagnostische hulpmiddel bij uitstek. In het geval van pijn in het gebied van de thoracale wervelkolom, a hart- een aanval moet indien nodig ook worden uitgesloten. Meestal straalt de pijn uit vanaf de linkerkant van de borst in de linkerarm, maar er zijn veel andere mogelijke pijnlokalisaties, zoals de rechterarm, onderkaak, bovenbuik en rug.
Een ECG en een bepaling van het hart enzymen door middel van een bloed voorbeeld zijn hier belangrijke diagnostische tools. Verder zijn er storingen in de omgeving van de galblaas in de zin van galstenen (chole (cysto) lithiasis) of ontsteking van de gal blaas (cholecystitis) kan pijn veroorzaken in het gebied van de schouder en bovenrug. In zeldzame gevallen kan pijn door een ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis) kan ook uitstralen naar de bovenrug.
A breuk van de thoracale wervelkolom kan verschillende oorzaken hebben. Dergelijke verwondingen komen vaak voor bij oudere patiënten, vooral vrouwen die eraan lijden osteoporose. De botten worden hier veel kwetsbaarder en kwetsbaarder door degradatieprocessen, zodat a breuk in osteoporose komt vaak voor zonder daadwerkelijk trauma.
Hier zijn de pijnsymptomen soms veel minder acuut dan bij breuken veroorzaakt door het gebruik van geweld. In sommige gevallen zijn dergelijke zogenaamde osteoporotische gesinterde fracturen incidentele bevindingen op een röntgenstraal van de wervelkolom. Een klassiek voorbeeld van een wervel breuk veroorzaakt door trauma is de hoofd spring in te ondiep water.
In dit geval wordt de cervicale wervelkolom echter vaker aangetast dan de thoracale wervelkolom. Andere ongevallen, zoals vallen tijdens sport of verkeersongevallen, kunnen ook de oorzaak zijn van wervelfracturen. Breuken als gevolg van een dergelijk trauma gaan meestal gepaard met aanzienlijke pijn, en een pijnlijk gevoel van druk of kloppen in het aangetaste ruggenmerggedeelte is typisch tijdens het onderzoek.
Ongeacht de oorzaak, het middel bij uitstek voor beeldvorming is altijd Röntgenstraal onderzoek van de wervelkolom, meestal in twee vlakken, namelijk van voren en van opzij. Een nauwkeurig neurologisch onderzoek is altijd belangrijk in het geval van een wervelkolomletsel, aangezien er - afhankelijk van welk segment of segmenten van de wervelkolom door de breuk is / zijn aangetast - er een laesie van de spinal cord die achter de wervels loopt. Betrokkenheid van het spinal cord kan zich manifesteren door gevoelige of motorische gebreken of storingen in blaas or rectum functie.
In dit geval is snelle actie essentieel, anders in het ergste geval de spinal cord kan leiden tot transversale symptomen. Maar zelfs als het ruggenmerg niet is aangetast, onbehandeld genezen Vertebrale lichaam fracturen kunnen leiden tot klachten als chronische pijn of verkeerde plaatsing. De behandeling van een thoracale wervelkolomfractuur is onder meer afhankelijk van het type fractuur en de leeftijd van de patiënt en de mate van beperking.
Breuken in dit gebied kunnen daarom zowel conservatief als operatief worden behandeld. In het geval van conservatieve maatregelen, pijntherapie en fysiotherapeutische behandelingen staan op de voorgrond. Afhankelijk van de breuk kan een korset worden gebruikt om de breuk van buitenaf te stabiliseren.
Als een fractuur chirurgisch behandeld moet worden, wordt vaak een zogenaamde interne fixator gebruikt, een soort metalen steiger die door middel van ingestoken schroeven en staafjes meerdere wervels met elkaar verbindt en zo de gebroken wervel stabiliseert, dit wordt ook wel spondylodese. Deze procedure resulteert in een verstijving van de aangetaste wervelsegmenten, dwz een beperking van de mobiliteit. Vooral in de thoracale wervelkolom is het echter een goede ingreep, aangezien het mogelijke bewegingsbereik hier van nature niet al te groot is.
De zogenaamde kyphoplastie is een andere chirurgische ingreep. Het kan worden gebruikt voor stabiele fracturen, dat wil zeggen die waarbij het ruggenmerg geen risico loopt, waarbij de Vertebrale lichaam wordt rechtgetrokken door de introductie van materiaal. Deze procedure wordt vaker gebruikt voor osteoporotische wervelfracturen.
