ribben

Synoniemen

Medisch: Costa vertebralis, Costae vertebrales

Introductie

De ribben vormen als geheel de thorax. Twee ribben zijn elk verbonden via de wervelkolom en de borstbeen. De meeste mensen hebben 12 paar ribben (het aantal ribben kan variëren), die allemaal verbonden zijn met onze thoracale wervelkolom en de vorm van de thorax bepalen. De bovenste 10 ribben (echte en valse ribben, zie hieronder) zijn bovendien verbonden met de borstbeen op een gearticuleerde manier zijn de onderste twee ribben (rudimentaire ribben, zie hieronder) vrij.

Anatomie van de ribben

Deze 12 ribben (costae) zijn onderverdeeld in drie groepen: Alle ribben bestaan ​​uit een benig en een kraakbeenachtig deel. De ribben ontstaan ​​bij de wervelkolom botten en worden kraakbeenachtig aan hun einde aan de borstbeen. De eerste rib is kort en breed en beschermt de ribbenkast van bovenaf.

Het wordt grotendeels gedekt door de sleutelbeen (sleutelbeen). De 8e - 10e ribben worden valse ribben genoemd omdat ze niet rechtstreeks het borstbeen bereiken, maar op een kraakbeenachtige manier samensmelten met de 7e rib. De ribben die aan het borstbeen zijn gefuseerd, worden ook wel de ribbenboog genoemd.

De 11e en 12e ribben zijn slechts stomp en eindigen niet bij de ribbenboog (rudimentaire ribben). Bij ongeveer 0.5% van alle mensen treedt een meestal onbeduidende verkeerde plaatsing van de 5e, 6e en 7e halswervels met een zogenaamde cervicale rib, die vaak alleen bij toeval wordt ontdekt, op. In zeldzame gevallen kan ook een lumbale rib worden gevormd op de eerste lumbaal Vertebrale lichaam, maar vaak alleen als een stompe verlenging van het transversale proces van het wervellichaam.

  • Echte ribben (1e - 7e rib = costae verae)
  • Onjuiste ribben (8e - 10e rib = costae spuriae)
  • Rudimentaire ribben (11e en 12e rib = costae fluctuantes)

Zodat de ribben mee kunnen bewegen met de ademhalingsbewegingen, zijn er ribben gewrichten op het borstbeen en de wervelkolom: samen met de wervels van de wervelkolom vormt het benige uiteinde van de ribben de costovertebrale gewrichten, de zogenaamde kogelgewrichten. De ronde rib hoofd ligt in een holte van de Vertebrale lichaam. De gewrichten tussen het borstbeen en de rib worden rib-borstgewrichten (sternocostale gewrichten) genoemd.

Het eerste paar ribben is bevestigd aan het borstbeenhandvat (manubrium sterni) en de 2e -7e rib aan het borstbeenlichaam. De ruimte tussen twee ribben wordt de intercostale ruimte genoemd. Dit is waar de intercostale spieren zich bevinden.

Daarnaast, zenuwen en schepen loop hier ook aan de binnenkant van de onderkant van de ribben.

  • Rib-wervelgewrichten
  • Rib-borst gewrichten
  • Sleutelbeen (Sleutelbeen)
  • Borstbeen (borstbeen)
  • Ribben (Costae)

Rib kraakbeen is fysiologisch en een onderdeel van onze ribbenkast. Anatomisch gezien de rib kraakbeen verbindt onze benige ribben (corpus costae) met het borstbeen.

Bijgevolg is de rib kraakbeen bevindt zich aan de voorkant, aan de zijkant van het borstbeen. We hebben in totaal twaalf paar ribben. Hiervan zijn de eerste zeven paar ribben rechtstreeks verbonden met het borstbeen via de ribkraakbeen.

Om deze reden worden ze ook wel “echte ribben” (Costae verae) genoemd. De volgende drie paar ribben (8e tot 10e paar ribben) zijn niet individueel verbonden met het borstbeen zoals de "echte ribben", maar voegen zich bij het hogere ribbenpaar in kraakbeen. Dus ook de aanduiding “valse ribben” (Costae spuriae) verklaart zichzelf.

De laatste twee paar ribben hebben geen verbinding met het borstbeen, waardoor ze ook wel rudimentaire ribben (Costae fluctuantes) worden genoemd. De ribkraakbeen heeft een speciale betekenis voor de elasticiteit van de thorax, die erg belangrijk is voor ademhaling. Door de kraakbeenachtige verbinding tussen ribben en borstbeen kan de thorax tijdens inademing, maar ook weer krimpen tijdens het uitademen.

U kunt hier meer gedetailleerde informatie over dit onderwerp lezen:

  • Rib kraakbeen
  • Welke ziekten van het ribkraakbeen zijn er?

Er zijn verschillende ribspieren die een belangrijke rol spelen, vooral in ademhaling. Een grote spiergroep zijn de intercostale spieren, die uit meerdere spieren bestaan. Enerzijds zijn er de buitenste, binnenste en binnenste intercostale spieren (Musculi intercostales externi, interni en intimi), die als een visgraat tussen de individuele ribben worden gespannen.

Hun taak is om de thorax te verwijden tijdens inademing (inspiratie) en krimpen tijdens het uitademen (expiratie). Aan de andere kant liggen de subcostale spieren (Musculi subcostales) onder de ribben. Deze behoren ook tot de intercostale spieren en zijn een afdeling van de Musculi intercostales interni. Daardoor laten ze ook de ribben zakken en helpen ze zo bij het uitademen.

Een andere spier die tot de groep van intercostale spieren behoort, is de Musculus transversus thoracis. Deze spier spant de kraakbeenachtige ribbenboog en verhoogt zo de weerstand tijdens inademing. Er zijn ook ondersteunende ademhalingsspieren die de intercostale spieren indien nodig ondersteunen.

Deze omvatten een aantal spieren, zoals de grote en kleine borstspier, de voorste serratus-spier en de achterste superieure spier. Deze ondersteunen de algehele inademing. Tijdens het uitademen, de verschillende buikspieren worden steeds vaker gebruikt.