Pyelonefritis: medicamenteuze therapie

Therapeutische doelen

• Uitschakeling van ziekteverwekkers
• Voorkomen van complicaties

Therapie aanbevelingen

• Let op de verschillende antibioticumaanbevelingen voor de volgende patiëntengroepen met ongecompliceerde UTI (Urineweginfectie) of voor ongecompliceerd en gecompliceerd pyelonefritis (zie hieronder).
  • A. Niet-zwangere vrouwen in de pre-menopauze (levensfase: ongeveer tien tot vijftien jaar ervoor menopauze/ allerlaatste menstruatie) zonder andere relevante bijkomende ziekten [standaardgroep].
  • B. Zwangere vrouwen zonder andere relevante bijkomende ziekten,
  • C. Postmenopauzale vrouwen (periode die begint wanneer menstruatie ten minste één jaar afwezig is geweest) zonder andere relevante bijkomende ziekten (lokale vaginale profylactische oestrogeen therapie; zie hieronder).
  • D. Jongere mannen zonder andere relevante bijkomende ziekten.
  • E. Patiënten met suikerziekte mellitus en stabiele metabole status zonder andere relevante bijkomende ziekten.
• Kinderen: berekend antibioticum therapie het beste onmiddellijk na bevestiging van de diagnose om parenchymale schade aan de nieren te voorkomen; in het bijzonder. in het geval van
  • Hoge koorts (> 39 ° C) of koorts> 48 uur.
  • Kinderen jonger dan 1 jaar
  • Kinderen met afwijkingen aan de urinewegen, blaas disfunctie, stofwisselingsstoornissen (bijv. suikerziekte suikerziekte).
  • Kinderen met immunosuppressie
• Zie ook onder “Overig therapie'.

Latere aanbevelingen hebben betrekking op pyelonefritis​ Voor informatie over cystitis (cystitis), zie het onderwerp met dezelfde naam. Indicaties voor antibiotische therapie

• In acute ongecompliceerde pyelonefritismoet een effectieve antibioticatherapie zo snel mogelijk worden toegepast. (VA)
• A. Niet-zwangere vrouwen in de pre-menopauze zonder andere relevante bijkomende ziekten.
  • Premenopauzale vrouwen met milde en matige kuren van pyelonefritis moeten oraal worden behandeld antibiotica (5-10 dagen). Bij ernstige infecties met bijbehorende systemische symptomen, zoals misselijkheid, brakenof circulatoire instabiliteit, dient de therapie in eerste instantie te worden gestart met hoge doses parenteraal antibiotica​ (Ib-A)
  • Voor ongecompliceerde pyelonefritis met milde tot matige kuren, een van de volgende orale antibiotica moet bij voorkeur worden gebruikt: Cefpodoxime, Ceftibuten​ Ciprofloxacine, Levofloxacin (In alfabetische volgorde). * in Duitsland niet meer op de markt (Ib-A).
  • Bij ongecompliceerde pyelonefritis met een ernstig beloop, moet bij voorkeur een van de volgende parenterale antibiotica worden gebruikt: cefotaxime, Ceftriaxon, Ciprofloxacine, Levofloxacin (In alfabetische volgorde). (Ib-A)
  • De volgende antibiotica mogen niet als eerstelijnsgeneesmiddel worden gebruikt bij patiënten met ernstige kuren van ongecompliceerde pyelonefritis: Amikacine, amoxicilline/clavulaanzuur, cefepime, ceftazidim, ceftazidime /avibactam, ceftolozane /tazobactam, ertapenem, gentamicine,, imipenem/ cilastatine, meropenem, piperacilline/tazobactam(In alfabetische volgorde). (VB)
• B. Zwangere vrouwen zonder andere relevante bijkomende ziekten.
  • Intramurale behandeling van pyelonefritis moet worden overwogen in zwangerschap​ (VA)
  • Groep 2 en 3 cefalosporines worden in wezen aanbevolen voor empirische therapie.
• C. Postmenopauzale vrouwen zonder andere relevante comorbiditeiten.
  • Voor antibiotische therapie van acute ongecompliceerde pyelonefritis is de aanbevolen aanpak voor postmenopauzale vrouwen dezelfde als voor premenopauzale vrouwen.
• D. Jongere mannen zonder andere relevante bijkomende ziekten.
  • Voor empirische orale therapie van milde en matige acute ongecompliceerde pyelonefritis bij jongere mannen, fluorochinolonen worden voornamelijk aanbevolen als het lokale resistentiepercentage tegen Escherichia coli nog steeds lager is dan 10% (zie "Verdere richtlijnen" hieronder).
  • De duur van de therapie is gewoonlijk 5 tot 10 dagen
• E. Patiënten met suikerziekte mellitus en stabiele metabole status zonder andere relevante bijkomende ziekten.
  • Als er is gemarkeerd insuline weerstand en dreigende orgaancomplicaties en een neiging tot metabole decompensatie, moet de patiënt worden overwogen voor intramurale behandeling.

Verdere opmerkingen

• Mededeling over geneesmiddelenveiligheid: vanwege het risico op ernstige complicaties mogen antibiotica uit de fluoroquinolongroep niet langer worden gebruikt voor de behandeling van sinusitis, bronchitis, en ongecompliceerde urineweginfecties.
• Grot: met cefepime en creatinineklaring <50 ml / min is er kans op encefalopathie (verzamelnaam voor abnormaal hersenen veranderingen) met verminderd bewustzijn, verwardheid, hallucinaties, stupor (toestand van extreme mentale en motorische gevoelloosheid), en coma​ ook myoclonus (korte onvrijwillige spiertrekkingen van individuele spieren of spiergroepen) en toevallen (incl. niet-convulsieve status epilepticus / langdurig epileptische aanval) zijn mogelijk.

Supplementen (voedingssupplementen; vitale stoffen)

Geschikte supplementen vanwege topyelonefritis (ontsteking van het nierbekken) moeten de volgende vitale stoffen bevatten:

• Probiotica

Geschikte supplementen voor natuurlijke verdediging moeten de volgende essentiële stoffen bevatten:

• vitaminen (A, C, E, D3, B1, B2 B3, B5, B6, B12, foliumzuur, biotine).
• Sporenelementen (chroom, ijzer, koper, mangaan, molybdeen, selenium, zink).
• Omega-3 vetzuren (eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA)).
• Secundaire plantaardige stoffen (bijv beta-caroteen, flavonoïden, lycopeen, polyfenolen).
• Probiotica

Opmerking: de vermelde vitale stoffen zijn geen vervanging voor medicamenteuze behandeling. Dieet supplementen zijn bedoeld aanvullen de algemene dieet in de specifieke leefsituatie.