Frequente verwisselingen: angst voor besloten ruimtes (claustrofobie). Aanvulling: komt vaak voor samen met een paniekstoornis. De term agorafobie is samengesteld uit de Griekse woorden agora (marktplaats) en phobos (fobie) en beschrijft in zijn oorspronkelijke betekenis de angst voor plaatsen. Over het algemeen wordt agorafobie nog steeds begrepen als "de angst voor bepaalde plaatsen".
Mensen die aan agorafobie lijden, voelen een intense angst of een onaangenaam gevoel zodra ze zich op een plek bevinden waar ontsnapping niet mogelijk is, in geval van plotselinge onverwachte paniek of onaangename lichamelijke reacties voor zichzelf. Ze zijn ook bang dat ze in een "noodsituatie" geen hulp kunnen krijgen of dat ze in een pijnlijke situatie terechtkomen. De getroffen personen zien het vermijden van deze plaatsen als de enige manier om de angsten en onaangename gevoelens te vermijden.
De volgende plaatsen worden bijvoorbeeld vermeden door mensen die lijden aan agorafobie: Wanneer de angst en onaangename gevoelens een te grote last voor de persoon worden, isoleren ze zichzelf volledig en vermijden ze het huis te verlaten. Wanneer het echter nodig is om zich in een door de persoon gevreesde situatie te verplaatsen, worden vaak andere mensen meegenomen als begeleider, wat zekerheid biedt voor de betrokkene. - Liften
- Grote bijeenkomsten
- Vliegtuig
- Treinen
- bussen
- Grote warenhuizen
De symptomen die optreden in de context van agorafobie, of wanneer ze worden geconfronteerd met plaatsen die gevuld zijn met angst, kunnen worden onderverdeeld in vier gebieden:
- Ideëen
- Gevoelens
- Fysieke tekens
- Gedrag
Gedachten draaien meestal om de angst dat er zich een vreselijke gebeurtenis kan voordoen.
De angst om in deze situatie geen hulp te kunnen krijgen of om alleen te zijn, staat op de voorgrond. Als gevolg van deze gedachten worden situaties waar de persoon bang voor is, vermeden, zoals mensenmassa's en reizen per bus, trein, vliegtuig enz. In de gevreesde situaties ervaren de getroffen personen intense angst, die de volgende inhoud kan hebben : In elk van de angstopwekkende situaties vertoont de betrokken persoon fysieke reacties.
Het is echter niet altijd nodig dat alle symptomen, waarvan sommige hieronder worden opgesomd, samen voorkomen: De angst wordt ook weerspiegeld in het gedrag van de getroffen persoon. De personen beginnen de angstwekkende situaties te vermijden. Als het niet mogelijk is om de door angst geteisterde situaties te vermijden, worden ze alleen bezocht en overwonnen met grote angst en een gevoel van ongemak.
Als de angst of het ongemak te intens wordt, vluchten de betrokken personen de situatie uit of bezoeken ze deze alleen in het gezelschap van andere mensen. - Angst om hulpeloos en alleen te zijn
- Myofobie
- Ademloosheid angst
- Angst om de controle over de situatie te verliezen
- Angst om gek te worden in de situatie
- Angst om flauw te vallen
- Zweten, overmatig zweten
- Versnelde hartslag
- Kortademigheid, pijn op de borst
- De situaties worden als niet echt ervaren
- Shaking
- Misselijkheid
- Maag - darm - klachten
- Duizeligheid
- Gevoel van flauwvallen
- Opvliegers, koude douches
zoals in het geval van de specifieke fobie, kan een oorzaak voor de ontwikkeling van agorafobie de ervaring van een traumatische gebeurtenis zijn geweest, bijvoorbeeld het overlijden van een naast persoon, een scheiding / scheiding van de levenspartner, problemen in het partnerschap, problemen op het werk of werkloosheid. Agorafobie kan ook voorkomen in combinatie met een specifieke fobie.
Alleen een traumatische gebeurtenis meemaken is niet voldoende om agorafobie te veroorzaken. Vaak speelt een kwetsbare, gevoelige persoonlijkheid een grote rol, die kan bijdragen aan het ontstaan van agorafobie. De angst van een persoon kan enerzijds worden verklaard door het overerven van bepaalde persoonlijkheidskenmerken.
Ook de ontwikkeling van bepaalde karaktereigenschappen door de invloed van ouders (opvoeding) en andere naaste personen (vriendenkring) tijdens jeugd. Kleine kinderen leren hoe ze zich in bepaalde situaties moeten gedragen door ouderlijk gedrag te observeren. Als de ouders van het kind een angstige persoonlijkheid hebben, is het duidelijk dat het kind later ook angsten kan ontwikkelen. Het kind zal in bepaalde situaties misschien niet eens zijn of haar eigen gedrag uitproberen, maar het geobserveerde gedrag van de ouders overnemen. In psychotherapie het is mogelijk om de oorzaken die verantwoordelijk kunnen zijn voor de ontwikkeling van agorafobie te achterhalen en om agorafobie te behandelen door middel van therapeutische procedures.
