Hemiparese is de onvolledige verlamming van de ene helft van het lichaam. Dit is een symptoom van een ernstige onderliggende ziekte en wordt veroorzaakt door schade aan de andere kant van de hersenen Als zich verlammingsverschijnselen voordoen, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd.
Wat is hemiparese?
Therapie voor hemiparese is primair gericht op het herstellen en behouden van de onafhankelijkheid van de patiënt door middel van verschillende oefeningen. Hemiparese kan mensen van alle leeftijden treffen. De oorzaken zijn divers en kunnen leiden tot verlamming van de armen, benen of de spieren van het gezicht, tong en mond Hemiparese is altijd het gevolg van schade aan de hersenen Als de linkerkant van het hersenen wordt aangetast door een ziekte, de verlamming vindt plaats aan de rechterkant van het lichaam. Als daarentegen de rechterkant van de hersenen beschadigd is, zijn de spieren in de linkerkant van het lichaam verlamd. Hoe ernstiger en persistenter de aandoening en hoe groter het getroffen hersengebied, hoe meer uitgesproken de symptomen. Bewegingsstoornissen, de ontwikkeling van spasticiteit, verminderde gevoeligheid voor aanraking en pijn, of, in het ergste geval, ernstige psychische stoornissen kunnen het gevolg zijn van hemiparese.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van hemiparese is een gebrek aan zuurstof naar de hersenen. Dit kan worden veroorzaakt door een probleem met de bloedsomloop in de bloed schepen of bloeden in de hersenen. Als de hersenschors hierdoor beschadigd raakt, worden de impulsen die verantwoordelijk zijn voor beweging niet meer zonder tussenkomst van de hersenen via de spinal cord aan de zenuwen. Een beroerte komt niet alleen voor op oudere leeftijd, maar kan ook gevolgen hebben voor kinderen. Naast de hemiparese, visuele en spraakstoornissen net zoals duizeligheid en soms ernstig hoofdpijn worden vaak waargenomen. Andere oorzaken van hemiparese kunnen accidentele verwondingen aan de hersenen zijn, ontstekingsziekten zoals hersenvliesontsteking or encefalitis of, zeldzamer, tumoren in de hersenen. In deze gevallen treedt verlamming niet plotseling op, maar ontwikkelt zich uren, dagen of zelfs weken.
Symptomen, klachten en tekenen
Hemiparese manifesteert zich voornamelijk door beperkte beweging aan de linker- of rechterkant van het lichaam. De spierspanning is te zwak of te sterk aan de paretische (verlamde) zijde. Als gevolg hiervan kan de getroffen persoon niet meer zoals gewoonlijk bewegen. Zijn bewegingen zijn ofwel ongecoördineerd of schieten door. Ondanks een verlamming (onvolledige verlamming) is het vaak mogelijk om te staan of te lopen, terwijl de aangedane arm nauwelijks kan worden gebruikt. Ondanks het vermogen om alleen of met hulp op te staan en te bewegen, hebben veel hemiplegici dat wel evenwicht or coördinatie problemen. Hemiparese, of hemiplegie, treft meestal de gezichtsspierentoestaan speeksel om uit de hoek van de mond zonder dat de getroffen persoon het merkt. Zelfs als je lacht, zijn de hoeken van de mond kan niet symmetrisch worden verhoogd. Dat is dan ook niet verwonderlijk spraakstoornissen kan voorkomen. Sommige patiënten hebben helaas last van dubbelzien omdat de spieren die de aangedane oogbal bewegen gedeeltelijk verlamd zijn. Af en toe treden sensorische stoornissen op. In dit geval worden oppervlakken, temperaturen of objecten onnauwkeurig waargenomen. De getroffen persoon kan bijvoorbeeld geen hete soep voelen lopend over zijn hand. De verschijnende brandblaren kan hij later niet verklaren.
Diagnose en verloop
Omdat hemiparese slechts een symptoom is en geen ziekte op zich, moet de oorzaak eerst worden bepaald om een succesvolle start te kunnen maken. therapie De neuroloog kan op basis van de betreffende aandoening conclusies trekken over de onderliggende ziekte medische geschiedenis en het tijdelijk optreden van de verlammingen (plotseling bij beroertes en hersenbloedingen, geleidelijk bij ontstekingen en tumoren). Bij een neurologisch onderzoek, de schedel zenuwen, reflexen, gevoeligheid voor aanraking en sterkte in de armen en benen zijn gecontroleerd. Daarnaast is een onderzoek van de halsslagader en een beoordeling van de spanningstoestand van de nek worden uitgevoerd. Om pathologische veranderingen in de hersenen te visualiseren, gebruikt de neuroloog beeldvormende technieken zoals computertomografie, MRI (MRI) of angiografie om hemiparese te verduidelijken.
Complicaties
In verband met hemiparese kunnen verschillende complicaties optreden, aanvankelijk kan hemiplegie leiden tot vermagering en kwetsbaarheid, vaak gepaard gaand met ernstige motorische stoornissen van het hele lichaam. De interne en externe organen kunnen ook op verschillende manieren worden aangetast en beschadigd naarmate de ziekte vordert. In milde gevallen het gevoel van evenwicht neemt af als gevolg van verlamming, en mobiliteitsstoornissen treden op. In ernstige gevallen is er longontsteking en trombose in de verlamde ledematen en aantasting van de uitscheidingsorganen, ook vergezeld van een aantal andere complicaties. Bovendien kunnen in de context van hemiparese de intellectuele prestaties afnemen. Afhankelijk van de ernst van de verlamming, ontsteking van de gewrichten is ook denkbaar. Verdere complicaties treden op als gevolg van mogelijke bedopsluiting: zweren (decubitus), urineweginfecties en contracturen, stijve gewrichten, spieratrofie en epilepsie. Hemiparese kan ook leiden naar bloed bloedstolsels en ernstig pijn in de getroffen delen van het lichaam als gevolg van de verlamming die optreedt en de bijbehorende problemen met de bloedsomloop. Als gevolg hiervan is een beroerte of een verspreiding van de ziekte kan optreden. Of en in hoeverre deze secundaire symptomen optreden, hangt af van de ernst van de hemiparese en de behandeling van de onderliggende ziekte. Een vroege behandeling kan meestal ernstige complicaties voorkomen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als hemiparese optreedt, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. In het ergste geval kan de verlamming permanent blijven en vervolgens niet worden behandeld. Een vroege diagnose heeft altijd een positief effect op het verdere verloop van de ziekte. De arts moet worden geraadpleegd voor hemiparese wanneer ernstige verlamming plotseling en zonder specifieke reden optreedt. In de meeste gevallen treedt verlamming ook op in het gezicht. Getroffen personen lijden ook aan bewegingsstoornissen en coördinatie en dus van aanzienlijke beperkingen in hun dagelijks leven. Visuele stoornissen of spraakstoornissen wijzen ook op de ziekte en moeten altijd door een arts worden onderzocht als ze plotseling optreden en niet vanzelf weer verdwijnen. Dit kan het blijvende optreden van deze aandoeningen voorkomen. Onderzoek en behandeling kunnen worden gedaan door een neuroloog. Bij acute noodsituaties of ernstige symptomen kan ook het ziekenhuis worden bezocht. Verdere behandeling hangt meestal af van de exacte oorzaak van de hemiparese en de mogelijkheden van de patiënt.
Behandeling en therapie
Therapie voor hemiparese is primair gericht op het herstellen en behouden van de onafhankelijkheid van de patiënt door middel van verschillende oefeningen. In deze context hangt de behandeling in belangrijke mate af van de onderliggende ziekte in kwestie. Als een beroerte is de oorzaak van de verlammingsverschijnselen, krijgt de patiënt onmiddellijk anticoagulantia toegediend. In het geval van bloeding is meestal een operatie nodig om verspreiding naar het omliggende weefsel te voorkomen. Hemiparese veroorzaakt door hersenvliesontsteking or encefalitis, wordt beheerd door de administratie of antibiotica of viraal drugs Een tumor kan operatief worden verwijderd. In aanvulling op, chemotherapie en / of bestralingstherapie kan nodig zijn. Na een acute behandeling krijgt de patiënt meestal een revalidatieprogramma dat bestaat uit lichamelijk, beroepsmatig en logopedie als tweede stap. Om verlamming van de extremiteiten tegen te gaan, is het gebruik van orthesen geschikt. Botulinumtoxine behandelingen of operaties zijn ook veelbelovend. Een andere benadering is therapie met gedwongen gebruik, waarbij de gezonde ledematen worden geïmmobiliseerd om de patiënt aan te moedigen de verlamde ledematen te gebruiken. Vaak gaat hemiparese gepaard met ernstige angst. Daarom psychotherapie is aanbevolen.
Vooruitzichten en prognose
Er moet onderscheid worden gemaakt tussen mensen die bij de geboorte al hemiparese hebben gehad en mensen bij wie de voorwaarde treedt op als gevolg van een beroerte. Voor de eerste groep is er geen genezing. Hoewel therapieën laten zien hoe om te gaan met het dagelijks leven, blijft hulp gedurende het hele leven nodig. De tweede groep kan verbeteren, maar dit hangt af van bepaalde omstandigheden. Hemiplegie na een beroerte leidt tot gedifferentieerde kansen op herstel. Kortom, de kans op herstel neemt toe wanneer patiënten nog vrij jong zijn en de ernst laag is. Met individuele therapie kunnen bewegingsstoornissen worden geminimaliseerd. Zenuwgebieden kunnen dan opnieuw worden gemodelleerd. De inspanning is echter groot. Regressie kan maanden en jaren duren. Andere mensen kunnen hun gevoel verbeteren, maar ze blijven hun hele leven afhankelijk van hulp. Patiënten kunnen zelf stappen ondernemen om hun prognose te verbeteren. Wetenschappelijk bewijs toont dat aan alcohol en sigaretten zijn contraproductief voor herstel. In plaats daarvan moeten patiënten gezond en evenwichtig eten dieet Het bestaande overgewicht moet worden verminderd. Oefening moet binnen redelijke grenzen worden gedaan.
het voorkomen
Omdat hemiparese in de meeste gevallen wordt veroorzaakt door een beroerte, is het belangrijk om te bestrijden risicofactoren zoals hoge bloeddruk of verkalking van de schepen Een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet en voldoende lichaamsbeweging vermijdt zwaarlijvigheid en levert een doorslaggevende bijdrage aan het behoud van het goede volksgezondheid. Indien de bloed schepen zijn al versmald door afzettingen of als er cerebrale circulatiestoornissen administratie van medicatie is een must.
Nazorg
Afhankelijk van de oorzaak van de hemiparese, verschillende follow-up maatregelen zijn noodzakelijk. Als de hemiparese was gebaseerd op een tumor, chemotherapie of bestralingstherapie wordt vaak gegeven tijdens de follow-up. Als de hemiparese werd veroorzaakt door a bloedprop (trombose), schrijven artsen medicijnen voor om het bloed te verdunnen. Deze werken preventief en voorkomen de vorming van verdere trombose. Om de grootst mogelijke mobiliteit van de verlamde spieren te herstellen, fysiotherapie is een integraal onderdeel van effectieve nazorg. Door speciale bewegingsoefeningen moet de patiënt een hoge mate van zelfstandigheid worden teruggegeven. Hoe vroeger en intensiever fysiotherapie begint, hoe effectiever het herstel van de verlamde lichaamsdelen kan zijn. Volledig herstel is echter zelden mogelijk. Als de hemiparese ook de gezichtsspieren, logopedie maakt ook deel uit van de nazorg. Het doel is om de spraakverstaanbaarheid te vergroten. Als de spasmen ondanks fysiotherapie or logopedieBotox wordt soms gebruikt om de spieren te ontspannen. Dit verlicht krampachtige episodes. Vaak moet de patiënt na een hemiparese ook zijn of haar bewijzen geschiktheid autorijden tijdens een beoordeling, aangezien er mogelijk faalsymptomen zijn opgetreden als gevolg van de hemiparese. Omdat hemiparese gepaard gaat met een hoge mate van psychologisch spanning naast de fysieke beperkingen, begeleidende psychotherapie vindt vaak plaats.
Wat u zelf kunt doen
Directe zelfhulp of mogelijkheden voor zelfbehandeling zijn meestal niet mogelijk bij hemiparese. De ziekte kan ook slechts gedeeltelijk worden voorkomen door de getroffen persoon een gezonde levensstijl te leiden. Dit omvat een gezonde dieet en ook voldoende beweging. Bovenal, te zwaar moet worden vermeden om hemiparese niet te veroorzaken. Omdat de getroffen persoon lijdt aan ernstige verlamming en dus beperkingen in zijn leven met deze ziekte, is hij afhankelijk van de hulp van familie en vrienden. Liefdevolle en geduldige zorg heeft een zeer positief effect op het beloop van de ziekte en kan mogelijk ook psychische klachten verlichten of voorkomen. In veel gevallen loont het ook de moeite om hiervoor contact op te nemen met andere getroffenen of een psycholoog praten over het mogelijke verloop van de ziekte. Hierdoor kunnen ook mogelijke angstgevoelens worden weggenomen. Vooral in het geval van kinderen zijn gedetailleerde discussies over de gevolgen van hemiparese noodzakelijk. Sinds het gevoel van de patiënt evenwicht wordt ook negatief beïnvloed door de ziekte, moeten ze lopen AIDS om verder letsel te voorkomen. In het geval van een epileptische aanvalmoet onmiddellijk een spoedarts worden gewaarschuwd. De getroffen persoon moet in een stabiele laterale positie en gerustgesteld totdat de ambulance arriveert.
