Introductie
Er zijn verschillende mogelijke redenen voor keel pijn. Het feit of de pijn treedt vooral op tijdens het spreken of zelfs zonder enige inspanning of zelfs 's nachts helpt vaak om de oorzaak vast te stellen.
Oorzaken
Laryngeale pijn, die vooral optreedt tijdens het spreken, wordt meestal veroorzaakt door keelontsteking, die in zijn acute vorm meestal wordt veroorzaakt door virussen en in zijn chronische vorm wordt meestal veroorzaakt door langdurige belasting van de stembanden of strottehoofd, zoals roken, droge lucht of alcohol. Omdat de stembanden, die hier meestal geïrriteerd, rood en gezwollen zijn door de ontstekingsprocessen, bij het spreken herhaaldelijk onder spanning komen te staan en tegen elkaar botsen of wrijven, pijn bij deze ziekte is vooral uitgesproken bij het spreken. Spreken moet daarom in het geval van zo volledig mogelijk worden vermeden keelontsteking, enerzijds om de pijn te vermijden en anderzijds om te voorkomen dat het ontstoken slijmvlies degenereert tot een precancereus stadium.
Door de heesheid die vaak gepaard gaat met de pijn, hebben veel patiënten de neiging om te fluisteren als ze willen spreken. Dit is echter niet aan te raden, aangezien dit de stembanden bijzonder belast. Het is niet ongebruikelijk voor patiënten met keelontsteking om een volledig stemverlies (afonie) te ervaren.
Nadat de ziekte is genezen, stemtraining (logopedie) is soms nodig om weer correct te leren spreken. Naast spreken wordt het slikken vaak belemmerd door de pijn (zie: Pijn bij het slikken), wat vaak leidt tot een volledige weigering om te eten, vooral bij kleinere kinderen. Uiterlijk moet een arts worden geraadpleegd.
Wat ook interessant voor u kan zijn: wat te doen bij een laryngitis? Als laryngeale pijn geheel onafhankelijk van spraak optreedt, terwijl een verband met voedselopname kan worden vastgesteld, kan worden aangenomen dat de pijn wordt veroorzaakt door een reflux van zuur maagsap. Zelfs in het geval van meer chronische ontsteking van de strottehoofd or kankeris het meestal niet de pijn bij het spreken die de hoofdoorzaak is, maar een permanent aanwezig heesheid en een dwang om op te ruimen de keel.
