Corynebacterium diphtheriae is een grampositieve staafbacterie die behoort tot het geslacht Corynebacteria. Het veroorzaakt de ziekte difterie.
Wat is corynebacterium diphtheriae?
Corynebacteriën behoren tot de grampositieve staaf bacteriën Gram-positief bacteriën kan blauw gekleurd worden in de Gram-kleuring. In tegenstelling tot gramnegatief bacteriën, ze hebben alleen een dikke peptidoglycaanlaag van mureïne en hebben geen extra buitenste celwand. Corynebacteriën zijn immobiel en kunnen geen sporen vormen. Door hun gezwollen celeinden hebben staafvormige bacteriën de vorm van een knots. Ze hebben de mogelijkheid om groeien onder zowel anaërobe als aërobe omstandigheden. Corynebacterium diphtheriae heeft een diameter van 0.5 micrometer. Het is tussen de twee en vier micrometer lang. Kenmerkend voor deze bacteriestam is de gegroepeerde opstelling, die lijkt op een V. In totaal kunnen vier verschillende biotypes worden onderscheiden. De typen gravis, belfanti, mitis en intermedius verschillen in termen van suiker fermentatiereacties, hemolytische activiteit en in termen van hun kolonisatievorming.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
Infecties met Corynebacterium diphtheriae komen wereldwijd voor. De meeste ziekten worden waargenomen in gematigde klimaten. In de herfst en winter komen infecties vaker voor. In de afgelopen 50 tot 70 jaar is een scherpe daling van het aantal Corynebacterium diphtheriae-infecties waargenomen in westerse geïndustrialiseerde landen. Echter, difterie komt nog steeds endemisch voor in andere delen van de wereld. Endemische gebieden zijn onder meer Afghanistan, Indonesië, India, Haïti, enkele Afrikaanse landen en Rusland. De laatste grote Duitse epidemie met Corynebacterium diphtheriae vond plaats in de jaren 1942 tot 1945 en sinds 1984 zijn alleen geïsoleerde gevallen van infectie gedocumenteerd. Voor Corynebacterium diphtheriae zijn de mensen het enige relevante reservoir. Overdracht vindt plaats wanneer de keel is geïnfecteerd door druppel infectie Deze transmissievariant wordt ook wel face-to-face contact genoemd. In het geval van cutaan difterie, vindt infectie plaats door direct contact. Asymptomatische dragers, zogenaamde excretoren, brengen de ziekteverwekker minder vaak over dan mensen die daadwerkelijk ziek zijn. Voor elke 100 mensen die aan de ziekteverwekker worden blootgesteld, worden er ongeveer 10 tot 20 ziek. Dit komt overeen met een contactindex van 0.1 tot 0.2. De contactindex beschrijft het deel van de niet-immuunpopulatie waarin infectie optreedt na contact met de respectievelijke ziekteverwekker van de ziekte. Hoewel infectie door contact met besmet materiaal theoretisch mogelijk is, komt het vrij zelden voor. In het laboratorium kunnen ook beroepsmatige infecties optreden. De laatst gerapporteerde laboratoriuminfectie met Corynebacterium diphtheriae vond echter plaats in de jaren negentig. De incubatietijd voor infectie met Corynebacterium diphtheriae is twee tot vijf dagen. In zeldzame gevallen verschijnen de eerste symptomen pas na acht dagen. De besmettelijkheid blijft bestaan zolang de ziekteverwekker detecteerbaar is. Zonder behandeling zijn de meeste patiënten ongeveer twee weken besmettelijk. In zeldzame gevallen treedt besmetting nog steeds op na meer dan vier weken. Bij behandeling met antibiotica, de besmettelijkheid duurt slechts twee tot vier dagen.
Ziekten en symptomen
Corynebacterium diphtheriae kan alleen difterie veroorzaken als het difterietoxines kan produceren. Het exotoxine wordt alleen geproduceerd als de bacterie is geïnfecteerd door een bacteriofaag. Bacteriofagen zijn virussoorten die gespecialiseerd zijn in het infecteren van bacteriën. Infecties met Corynebacterium diphtheriae in gematigde klimaten hebben voornamelijk invloed op de luchtwegen Primaire infectie komt voornamelijk voor in de amandelen en keel. Echter, primaire infectie van de strottehoofd, neus-luchtpijp of bronchiën kunnen ook aanwezig zijn. Difterie begint meestal met een keelpijn en slikproblemen Symptomen gaan gepaard met koorts tot 39 ° C. Later krijgen patiënten er last van heesheid en zwelling van de weefselvocht knooppunten. Een grijswitte laag vormt zich op de amandelen en in de keel. De coating kan ook bruinachtig lijken en wordt een pseudomembraan genoemd. Vaak overschrijdt dit pseudomembraan de amandelen en verspreidt het zich naar het gebied van het gehemelte en op de huigPogingen om het membraan met een houten spatel op te tillen, resulteren in punctuele bloedingen. Deze bloedingen zijn een belangrijk diagnostisch criterium om difterie te onderscheiden van andere ziekten van de luchtwegen Een zoetige geur is ook typerend voor difterie. Het kan zelfs op enige afstand worden waargenomen. Enorme zwellingen komen voor in het gebied van de keel. Dankzij hen het karakteristieke beeld van Caesar's nek is gevormd. De zwelling kan zo ernstig zijn dat het een obstructie van de luchtwegen veroorzaakt. Vooral bij laryngeale difterie, echte kroep genaamd, kan verstikking optreden. Andere symptomen van laryngeale difterie zijn onder meer hoesten en heesheid Nasale difterie is veel minder opvallend. Hier wordt vaak slechts een licht bloederige afscheiding uit een of beide neusgaten gezien. De belangrijkste complicaties van difterie zijn verstikking, ontsteking van de hart- spier, en zenuwontsteking Dergelijke polyneuritis kan weken na de feitelijke ziekte optreden. Zeldzamere complicaties zijn onder meer nier mislukking, herseninfarct, encefalitisof pulmonaal embolie Cutane of wonddifterie komt voornamelijk voor in tropische gebieden. In westerse landen worden risicogroepen zoals daklozen of drugsverslaafden getroffen. Op basis van het klinische beeld, a huid infectie met Corynebacterium diphtheriae kan niet van andere worden onderscheiden bacteriële huidinfecties Vijf tot tien procent van alle difteriepatiënten overlijdt ondanks behandeling. Als de behandeling wordt uitgesteld of de medische zorg niet toereikend is, neemt de dodelijkheid toe tot wel 25 procent.
