Hartfalen (hartinsufficiëntie): therapie

De verscheidenheid aan ziekten die eraan kunnen ten grondslag liggen hart- mislukking resulteert in verschillende therapeutische benaderingen. Bijvoorbeeld, hartritmestoornissen kan worden behandeld door middel van anti-aritmica drugsterwijl hart- klepziekte kan worden behandeld door chirurgische klepvervanging. Daarom geïndividualiseerd therapie is altijd nodig. Patiënten met gedecompenseerde hart- falen moet in het ziekenhuis worden opgenomen als hypotensie (bloed druk lager dan normaal), verslechtering van de nierfunctie, veranderde staat van bewustzijn, dyspneu in rust / kortademigheid in rust (tachypneu / verhoogde ademhalingsfrequentie in rust, mogelijk O2-verzadiging <90%), of hemodynamisch relevante aritmieën - inclusief nieuw begin boezemfibrilleren (AF) en acuut coronair syndroom - zijn aanwezig. Andere indicaties voor onmiddellijke ziekenhuisopname zijn: herhaalde ICD-schokken, significante elektrolytverschuivingen (hyponatriëmie, hypokalemiaof hyperkaliëmie), nieuw optredende of gedecompenseerde comorbiditeit (bijv. longontsteking), en decompensatie van de onderliggende ziekte (bijvoorbeeld acuut coronair syndroom, ischemie, klepdefecten, enz.).

Algemene maatregelen

  • Dagelijks gewicht Grensverkeer (bij gewichtstoename:> 1 kg per dag of 2 kg binnen 3 dagen of meer dan 2.5 kg per week → doktersconsultatie)
  • Onafhankelijke, op de behoeften afgestemde aanpassing van het diureticum dosis (“Drainagemedicatie”) (in geval van dyspneu / kortademigheid, gewichtstoename> 2 kg binnen 3 dagen, oedeem /water retentie).
  • Gewichtsvermindering in BMI (body mass index​ body mass index, BMI)> 30 en hartfalen met geconserveerde ejectiefractie (ejectiefractie); geen gewichtsafname bij matig en ernstig hartfalen.
  • Nicotine beperking (afzien van tabak gebruik) - stoppen met roken indien nodig.
  • Beperkt alcohol consumptie (mannen: max. 25 g alcohol per dag; vrouwen: max. 12 g alcohol per dag) of alcoholbeperking (afstand doen van alcohol) bij alcoholvergiftiging cardiomyopathie (hartspierziekte).
  • Aanvullende fysieke training: patiënten met stabiele chronische hartfalen kunnen baat hebben bij regelmatige lichaamsbeweging, zoals fietsen. De aanbeveling is ook van toepassing op patiënten na decompensatie of met ernstig hartfalen​ Dit vermindert het aantal ziekenhuisopnames als gevolg van verslechterende symptomen (percentage heropnames). [Lichaamsbeweging is nu een Klasse 1A-aanbeveling voor patiënten met hartfalen.]
  • Bedrust alleen bij acuut of gedecompenseerd hartfalen (zie hierboven).
  • Vrijetijdsbesteding en intiem leven
    • Sauna: Een Fins gezegde luidt: "De sauna is de apotheek van de armen". Het vermindert het risico op plotselinge hartdood (PHT), heeft een gunstig effect op ventriculaire aritmieën (hartritmestoornissen afkomstig uit het ventrikel / mogelijk levensbedreigend; waardering van ventriculaire tachycardie ↓), en verbetert het NYHA-stadium (schema voor het beoordelen van hartfalen / hartfalen; BNP-niveaus ↓). Verder heeft sauna een positief effect op systolisch en diastolisch bloed druk. De frequentie van angina pectoris aanvallen (“borst beklemming ”; plotseling pijn in het hartgebied) afneemt. conclusie: voor patiënten na een myocardinfarct (hartaanval) sauna lijkt niet gevaarlijk te zijn.
    • Sport: zie hieronder sportgeneeskunde
    • Intiem leven: Bloed de druk neemt alleen toe tot 160/90 mmHg tijdens de seksuele handeling, en de hartslag tot 120 / min - waarna het slechts twee tot drie minuten duurt voor hartslag en bloeddruk herstellen. Voor patiënten die matige lichamelijke activiteit kunnen uitoefenen (energieverbruik van 3 tot 5 METs *) zonder ervaring anginadyspneu (kortademigheid), cyanose (blauwe verkleuring van de huid), aritmieën of ST-segment Depressie (kan wijzen op onvoldoende bloedtoevoer naar de myocard/ hartspier) kan plezierig seks hebben. Hetzelfde geldt voor patiënten met NYHA-stadia I en II en voor implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD; gangmaker) dragers.
  • Nachtrust
    • Orthopneu (een toestand van extreme ademnood waarbij voldoende ademende lucht alleen de longen bereikt als het bovenlichaam rechtop staat) wordt verergerd wanneer patiënten op hun linkerzij liggen. De oorzaak hiervan is dat de extra "preload" op het linkerdeel van het hart, dat bloed van de pulmonale naar de systemische circulatie, is verhoogd in de linkerzijdige positie, wat resulteert in bloedcongestie in de longen, wat dyspnoe (kortademigheid) veroorzaakt. de rechterzijdige positie zou daarentegen een kalmerend effect hebben op de autonome zenuwstelselOpmerkingen: Omdat patiënten zich vaak in bed omdraaien (Grieks: trepo) om lucht te krijgen (pneuma), wordt het symptoom trepopnea genoemd. Preload wordt gedefinieerd als end-diastolisch volume in het ventrikel (bloedvolume aanwezig aan het einde van diastole na maximale vulling van een ventrikel (hartkamer)) en de preload van de myocard (hartspier) die erdoor wordt geproduceerd.
  • Herziening van permanente medicatie vanwege een mogelijk effect op de aanwezige ziekte.
  • Regelmatige medicatie
  • Mogelijke vermijding van blootstelling aan de zon (bijv. amiodaron therapie).
  • Reisaanbevelingen:
    • Vliegreizen zijn gecontra-indiceerd voor patiënten met dyspneu in rust (kortademigheid in rust).
    • Geen verplaatsingen op hoogtes> 1,500 m [maximale aerobe capaciteit neemt af met 1% per 100 meter boven 1,500 meter].
    • Geen warm of vochtig klimaat
    • Korte vluchten; lange vluchten kunnen leiden tot uitdroging (gebrek aan vocht), perifeer oedeem (vasthouden van water) en trombose (vorming van bloedstolsels)
    • Aanbevelingen voor vliegreizen, afhankelijk van het stadium van hartfalen volgens de NYHA-classificatie (New York Heart Association):
      • Fase I: geen beperking op geschiktheid voor vliegreizen.
      • Fase III: beperkt geschiktheid om te reizen; patiënt zou moeten ontvangen zuurstof.
      • Stadium IV: de patiënt mag alleen bij uitzondering vliegen en met medische begeleiding en zuurstofbegeleiding; bij gedecompenseerd hartfalen is vliegen helemaal verboden

* Metabole equivalent van taak (MET); 1 MET ≡ energieverbruik van 4.2 kJ (1 kcal) per kilogram lichaamsgewicht per uur).

Conventionele niet-chirurgische therapeutische methoden

  • In gevallen van bewezen obstructieve slaapapneu (slaapgerelateerd ademhaling aandoening waarbij herhaalde obstructies van de bovenste luchtwegen optreden tijdens de slaap als gevolg van de slappe basis van de tong), een CPAP-masker (ademhalingsmasker met Continue positieve luchtwegdruk; dit is een vorm van ventilatie dat het spontane van de patiënt combineert ademhaling met een permanent positieve luchtwegdruk (PEEP)) is vereist! Bij patiënten met systolisch hartfalen wordt behandeling door middel van Adaptive Servo Ventilatie (ASV). Inademing en uitademingsdrukken worden bepaald voor elke ademhaling. Wanneer ademhaling stabiel is, biedt het apparaat slechts minimale drukondersteuning. Dit levert betere resultaten op dan CPAP ("continue positieve luchtwegdruk“): Het aantal ademhalingsepisodes neemt significanter af en de hartfunctie verbetert meer. Opmerking: in één onderzoek werden patiënten met hartfalen met centrale slaapapneu bestudeerd met en zonder deze beademingshulp. Er werd met zekerheid vastgesteld dat de mortaliteit (sterftecijfer) zelfs toenam bij patiënten met hartfalen wanneer ze werden beademd door ASV (34.8% versus 29.3%; HR 1.28; P = 0.01 en 29.9% versus 24.0%; HR 1.34; P = 0. 006) CONCLUSIE: Adaptieve servo ventilatie is gecontra-indiceerd ('niet geïndiceerd' of 'verboden') voor patiënten met systolisch hartfalen in de stadia NYHA II-IV en overwegend centrale slaapstoornis in de ademhaling.
  • Implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) - dit is een geminiaturiseerde automatische defibrillator; het kan worden gebruikt om te beëindigen hartritmestoornissen zoals ventriculaire fibrillatie en ventriculaire flutter (defibrillatie) en ventriculaire tachycardie, boezemfibrilleren en atriale flutter (cardioversie) door gerichte elektrische schokken af ​​te geven. Dit dient om het risico van plotselinge te verminderen hartstilstand (SCA); zie voor indicaties ICD (implanteerbare cardioverter-defibrillatorOpmerking: De auteurs van PROLONG raden aan om een ​​bepaalde tijd te wachten voordat een ICD wordt geïmplanteerd bij patiënten met pas gediagnosticeerd hartfalen, aangezien de linkerventrikelejectiefractie vaak herstelt onder geoptimaliseerde farmacotherapie. Ze raden aan om een Defibrillator vest gedurende deze tijd. Ze lieten dat zien na een overgangsperiode van drie maanden met de wearable Defibrillator vest voldeden 88 patiënten (58%) aan de indicatie voor ICD-implantatie. Na zes maanden gold dit voor slechts 58 patiënten (38%). De Defibrillator vest veroorzaakte voldoende schokken als gevolg van ventriculaire tachycardie/ventriculaire fibrillatie bij 11 patiënten (7%), waarvan twee na de eerste drie maanden. Er wordt gewacht op een gerandomiseerde trial van het defi vest.
  • Cardiale resynchronisatietherapie: pacemakerprocedure om cardiale contractie te resynchroniseren bij patiënten met hartfalen (NYHA-stadia III en IV) wanneer de medicamenteuze behandeling is uitgeput:
    • Bij patiënten met een linker bundeltakblok vermindert de procedure aan hartfalen gerelateerde ziekenhuisopname (ziekenhuisopname) en cardiovasculaire en totale mortaliteit (mortaliteit door alle oorzaken) aanzienlijk.
    • Voor hersynchronisatie therapie om succesvol te zijn, moet de stimulatieratio zo hoog mogelijk zijn.
    • Gedetailleerde informatie over cardiale hersynchronisatie is te vinden onder het onderwerp met dezelfde naam.

Legende

  • ACCF: Stichting American College of Cardiology
  • AHA: Amerikaanse hartvereniging
  • NYHA: New Yorkse hartvereniging

Vaccinaties

De volgende vaccinaties worden geadviseerd, aangezien infectie vaak leidt tot decompensatie en ziekenhuisopname:

  • Vaccinatie tegen influenza
  • Pneumokokkenvaccinatie

Let op: Patiënten met chronisch hartfalen die hebben deelgenomen aan jaarlijks invloed vaccinatie had een 18% verlaagd cardiovasculair sterfterisico (risico op overlijden).

Voedingsgeneeskunde

  • Voedingsadvies op basis van voedingsanalyse
  • Naleving van de volgende medische voedingsaanbevelingen:
    • Patiënten met hartfalen dienen zo min mogelijk zout te consumeren (<3 g per dag). Aangenomen wordt dat op deze manier de dosis of diuretica kan worden verminderd, wat ook ongewenste bijwerkingen zou kunnen verminderen.
    • De vloeistofopname bij patiënten met graad III-IV (NYHA) moet ongeveer één tot 1.5 liter per dag zijn; Patiënten met graad I-II mogen tot twee liter per dag drinken.
    • Een hoge eiwitinname wordt beschouwd als een onafhankelijke factor voor een betere overleving van patiënten met hartfalen, vermoedelijk omdat eiwit leidt tot een verhoogde spierontwikkeling. Er zijn echter verdere studies nodig om informatie te verschaffen over de verhouding tussen de eiwitinname en de totale dagelijkse energie.
  • Zie ook onder “Therapie met micronutriënten (vitale stoffen)” - indien nodig met een geschikt dieet aanvullen.
  • Gedetailleerde informatie over voedingsgeneeskunde ontvang je van ons.

Sports Medicine

  • Duurtraining (cardio) en krachttraining (spier) [fysieke training is nu een Klasse 1A aanbeveling voor patiënten met hartfalen]
    • Oefeningstraining mag alleen worden gestart bij klinisch stabiele patiënten. Mogelijke contra-indicaties moeten worden uitgesloten voordat u begint met trainen [richtlijnen: ESC]:
      • Instabiele hartziekte
      • Ernstige longziekte die niet optimaal is behandeld
      • Hypotensie (lage bloeddruk) of hypertensie (hoge bloeddruk) in rust of tijdens inspanning
      • Verergering van symptomen van hartfalen.
      • Myocardischemie (verminderde bloedtoevoer naar de hartspier) ondanks inspanningstraining (oefentraining kan hier mogelijk zijn tot aan de ischemiedrempel / drempel van verminderde bloedstroom).
  • Naast algemene lichamelijke activiteit is een gedefinieerde fietsergometertraining onder polssturing vereist. Voor alle stabiele patiënten, 3 tot 5 keer per week fietsen gedurende 20 tot 45 minuten per keer bij 60-70% hartslag reserve uitputting (= intensiteit van de training) Hartslagreserve (volgens Karvonen) = hartslag in rust + (maximale hartslag - hartslag in rust) x intensiteit van de training Maximale hartslag (MHF, HFmax) = 220 - leeftijd Resultaat:
    • Gemiddeld verbetert een dergelijke training het NYHA-stadium met één niveau en maximaal zuurstof opname met ongeveer 20%.
    • Bij patiënten met hartfalen met behouden ejectiefractie / ejectiefractie (= diastolisch hartfalen; diastole is de slapheid en dus de bloedinstroomfase; Engels: "hartfalen met behouden ejectiefractie" (HFPEF)), die ongeveer 60% van de gevallen van hartfalen vertegenwoordigen, gestructureerde trainingsprogramma's laten al na 3 maanden een toename zien van zuurstof opname onder belasting van ongeveer 3 ml / kgKG / min.
  • Trainingsaanbevelingen voor chronisch hartfalen (HF) ingedeeld naar pompfunctie: HFrEF:
    • HFrEF: "Hartfalen met verminderde ejectiefractie"; hartfalen met verminderde ejectiefractie (= systolisch hartfalen; synoniem: geïsoleerde systolische disfunctie): matige continue training (MCT) bij patiënten met systolisch hartfalen (linkerventrikelejectiefractie <35%) in de gebruikelijke MCT-modus (60-70%) van MHF) vergeleken met aërobe intervaltraining met hoge intensiteit (HIIT; intensiteit van 90-95%) toonde een beter effect op de hartstructuur in termen van 'omgekeerde remodellering'. In termen van maximale zuurstofopname was er geen significant verschil tussen de twee groepen.
    • HFmrEF: "Hartfalen middenbereik ejectiefractie"; 'Middenbereik' hartfalen: fysieke training heeft een positief effect op de maximale zuurstofopname tijdens inspanning (VO2max of piek VO2) en op de kwaliteit van leven bij hartfalenpatiënten met een ejectiefractie (percentage bloed volume uitgeworpen uit een ventrikel tijdens een hartactie) die nog ongeveer behouden is.
    • HFpEF: "Hartfalen met behouden ejectiefractie"; hartfalen met behouden ejectiefractie (= diastolisch hartfalen; synoniem: diastolische disfunctie): vooral patiënten met diastolisch hartfalen in het gevorderde tot het meest ernstige stadium hadden baat bij regelmatige lichaamsbeweging, voornamelijk door een verbetering van de kwaliteit van leven.
  • Bij patiënten met hartfalen met boezemfibrilleren (AF), loopband- of fietsergometertraining lieten geen gunstig effect zien op kliniekvrije overleving of sterfte door alle oorzaken (sterftecijfer). Het voordeel van training bestaat echter voor patiënten met hartfalen zonder VHF. VHF-patiënten profiteerden in dezelfde mate van cardiorespiratoire parameters als patiënten met hartfalen met sinusritme.
  • Krachttraining (dynamische krachtbelasting) 2 tot 3 keer per week moeten worden toegevoegd; hoge isometrische componenten moeten worden vermeden.
  • Voorbereiding van een geschiktheid or opleidingsplan met geschikte sportdisciplines op basis van een medische check (volksgezondheid controleer of atleet check).
  • Gedetailleerde informatie over sportgeneeskunde krijgt u van ons.

Fysiotherapie (inclusief fysiotherapie)

  • Infrarood sauna (infraroodcabine; Waon-therapie) - vorm van warmte therapie ontwikkeld door de Universiteit van Kagoshima, Japan: Patiënt zit 60 minuten in een infrarood droge sauna bij 15 ° C; de kerntemperatuur van het lichaam wordt aldus verhoogd met 1.0 - 1.2 ° C; patiënt rust dan een half uur in bed gewikkeld in dekens. Frequentie van behandeling: vijf keer per week Resultaten van een meta-analyse:
    • Verbeteringen in de ernst van hartfalen volgens NYHA-classificaties bij patiënten in de saunagroepen vergeleken met de controlegroepen.
    • Sauna verlaagde significant BNP in vergelijking met de controlegroep. (MD = -124.62; 95% BI = -198.09 tot -51.14, I2 = 37%, P = 0.0009) BNP wordt voornamelijk gevormd in de atria; het neemt toe als de druk in het hart toeneemt; verhoogde waarden duiden op hartfalen.
    • Verhoging van de ejectiefractie (EF; ejectiefractie van het hart) bij patiënten met sauna-interventie.

Psychotherapie

Aanvullende behandelingsmethoden