De term spanning verwijst enerzijds naar mentale en fysieke (somatische; lichamelijke) reacties veroorzaakt door stressoren (specifieke externe prikkels; spanningen) die het lichaam in staat stellen om aan bepaalde eisen te voldoen, en anderzijds naar de fysieke en mentale belasting dat resulteert. Spanning kan daarom worden omschreven als elke zinnige reactie van het lichaam op een mogelijk gevaar. Dit zijn "vlucht-vechtreacties". Een reactie die onmisbaar was om te overleven tijdens de evolutie - vooral tijdens de jager-verzamelaarperiode. Alle spanning reacties van het lichaam kunnen gemakkelijk worden verklaard door een dergelijke vluchtgevechtreactie. Als er gevaar dreigt, moet het organisme zich voorbereiden op lichamelijke activiteit. Voor dit doel is het hart- tariefstijgingen, bloed wordt verplaatst van de buikorganen (buikorganen) naar de spieren, en tegelijkertijd worden de waarnemingen tot een minimum beperkt. Pijn sensaties worden gesmoord, cognitieve vaardigheden worden aanzienlijk verminderd, de immuunsysteem bereidt zich voor op mogelijke verwondingen en dus is het organisme voorbereid op vluchten of vechten. Als de op deze manier ter beschikking gestelde energieën niet worden afgevoerd, treden de symptomen van permanente stress op (zie hieronder). Dit mechanisme is zowel van toepassing op zogenaamde eustress, dwz stress die als prettig wordt ervaren, als op disstress, dwz stress die als onprettig wordt ervaren. Hoe hoger de disstress, hoe meer het optreden van eustress wordt geremd, omdat disstress de serotonerge neurotransmissie vermindert. Serotonerge neurotransmissie is het vrijkomen van de neurotransmitter (Messenger) serotonine en de binding ervan aan de receptor. De term stress wordt vaak misbruikt en verkeerd begrepen. Allereerst wordt onder "stress" verstaan een normale en vooral noodzakelijke reactie van ons lichaam op eisen die aan ons worden gesteld. "Stress" is dus een fysieke en mentale toestand van activering en opwinding. Alleen wij beslissen zelf of stress ons “inspireert” of dat het ons ziek maakt. Als het organisme niet gevoelig was voor stress, zou het niet reageren op de externe factoren en zou het zich daarom niet kunnen aanpassen en zou het niet levensvatbaar zijn. Hieruit volgt dat er een evenwicht tussen de gepercipieerde eisen en de beschikbare coping-strategieën. Een centrale preventiefactor van blijvende stress is de mentale sluiting bij een stressvolle omstandigheid, dat wil zeggen het stoppen van pathologisch overdenken. Het is wenselijk om stressvolle kwesties zo min mogelijk te overdenken als ze als subjectief stressvol worden ervaren. Als dit als subjectief belastend wordt ervaren, betekent dit dat het lichaam de grens van zijn "energetische reservecapaciteit" heeft bereikt. Als gevolg hiervan treedt verhoogde oxidatieve stress op. Negatieve, dwz ontmoedigende gedachten, kunnen alleen worden gecompenseerd door gedachten die als prettig worden ervaren, uit te drukken. Een doelgerichte maatregel hiervoor is psychotherapie, om positieve, optimistische denkstructuren te ontwikkelen. Dit kan een behoorlijk langdurig proces zijn in het geval van ervaringen zoals trauma (bijv. Mentaal letsel).
Symptomen of klachten van stress:
Psychovegetatieve stoornissen
- Snellere hartslag, verhoogd bloed druk.
- Veranderingen in ademhalingspatroon: ademhalingen worden sneller en nemen ook af in duur - dit kan leiden tot "hyperventilatie"
- Droge mond, droge keel
- Natte handen en voeten
- Gevoel van warmte
- Rusteloosheid, spiertrekkingen
Organische aandoeningen (in de regel zijn dit al secundaire ziekten van de permanente stress).
- Buikpijn (buikpijn)
- Verhoogde spierspanning, in de rug en nek.
- Maagdarmklachten (indigestie/ irritatie maag, brandend maagzuur, Maagzuur, diarree/diarree, constipatie/constipatie).
- Cephalgia (hoofdpijn)
- Misselijkheid (misselijkheid)
- Vertigo (duizeligheid)
- Slapeloosheid (slaapstoornissen)
- Seksuele eetluststoornis (seksuele lusteloosheid).
- Burnout syndroom
Stress leidt er onder meer toe Cortisol en catecholamine-afgifte (biogeen aminen noradrenaline, dopamine en adrenaline), kan dit op zijn beurt de oorzaak zijn van talrijke secundaire ziekten.
Gevolgen van stress
De volgende zijn de belangrijkste ziekten die mede veroorzaakt kunnen worden door stress:
- Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten - bv B. Obesitas (te zwaar), suikerziekte mellitustype 2; hypercholesterolemie (lipidemetabolismestoornis (dyslipidemie) gekenmerkt door verhoogde niveaus van cholesterol in de bloed).
- Cardiovasculair systeem - bijv. Arterieel hypertensie (hoge bloeddruk apoplexie (beroerte); coronaire hartziekte (CAD; coronaire hartziekte); myocardinfarct (hart- aanval).
- Mondslokdarm (slokdarm), maag en darmen - bijv. gastro-intestinale stoornissen; twaalfvingerige darm zweer (darmzweren ventriculi ulcus (maagzweer).
- Musculoskeletaal systeem en bindweefsel - osteoporose (botverlies); terug en nek pijn.
- Oren - mastoïdproces - bijv. tinnitus (oorsuizen); duizeligheid (duizeligheid).
- Psyche - zenuwstelsel - bijv. Gegeneraliseerde angststoornis (GAS), burn-outsyndroom; depressie; slapeloosheid (slaapstoornissen), paniekstoornis, posttraumatische stressstoornis, sociofobie, obsessief-compulsieve stoornis, cefalgie (hoofdpijn), niet gespecificeerd; migraine;
- Somatoforme stoornissen - bijzonder functioneel pijn syndromen, vooral cefalgie (hoofdpijn).
- Urogenitaal systeem (nieren, urinewegen - geslachtsorganen) - vrouwelijke cyclusstoornissen; steriliteit, erectiele dysfunctie (erectiestoornissen, ED), orgasmestoornissen, impotentie.
- Overig - Versneld verouderingsproces van immuuncellen; beperkte prestatie; ongunstig verloop van chronische ziekteVooral tumor ziekten.
Stressmanagement of stressmanagement
Mensen hebben verschillende bufferzones, individuele bronnen genaamd, waarmee ze de dagelijkse stress het hoofd kunnen bieden. Deze middelen kunnen een hoog zelfbeeld, gaven voor interpersoonlijke empathie of goede training zijn voorwaarde. Mentale, interpersoonlijke en fysieke aspecten zijn met elkaar verbonden. Grote stress in het beroepsleven kan bijvoorbeeld zonder negatieve effecten blijven bestaan als er een sterke gezinsomgeving is. Een stabiele gezinsomgeving of een vriendenkring waaruit een gevoel van welzijn groeit, is een belangrijke preventieve factor voor chronische stress. Individuele karaktereigenschappen hebben ook invloed op stress: één persoon doet er alles aan om hart- en de ander maakt van alles het beste. De term veerkracht wordt gebruikt om het vermogen van mensen om zichzelf na diepe crises zelfstandig te vernieuwen te omschrijven, in de zin van zelfregulatie. Hoe hoger de veerkracht, hoe sterker het vermogen om in het reine te komen met psychologische stress en hoe groter de kans om vooruit te kijken en solutions Het veerkrachtvermogen is een individueel kenmerk. Het is onderhevig aan zowel genetische als epigenetische factoren, waarvan de meeste al vroeg ontstaan jeugd De focus van stressmanagement of stressmanagement is:
- Emotionele intelligentie Emotionele intelligentie bepaalt hoe stress wordt gevoeld of beheerd. Het beschrijft de manier waarop men intuïtief omgaat met andere mensen en kritieke situaties. De manier waarop men met mensen omgaat, verschilt afhankelijk van de kenmerken van de hemisferen van de hersenen De meer overheersende links hersenen is (= analytisch denken), hoe meer feitelijk en hoe meer de rechterhersenhelft overheerst (= netwerkdenken en emoties), hoe emotioneler.
- Sociale ondersteuning Zonder dat mensen dat kunnen praten aan, zonder steun van partners, familie of vrienden een belangrijke hulp ontbreekt bij het omgaan met stress en stressvolle levenssituaties. Ze geven sterkte Veel kritieke gebeurtenissen en stress verliezen hun schrik zolang er mensen zijn die om je geven en met wie je kunt praten en die hulp bieden. Opmerking: Zolang u mentaal in goede conditie bent, kan een gezonde, positieve zelfdialoog een geschikte aanvulling zijn op de sociale omgeving bij het omgaan met stress.
- Positieve coping-strategie of coping Coping-strategieën of coping (Engels: omgaan met, “omgaan, overwinnen”) verwijst naar de manier om om te gaan met een levensgebeurtenis (hier: stress) of een levensfase die als belangrijk en moeilijk wordt ervaren. [hier: constructief kunnen omgaan met kritieke situaties of stress = ziekteverlagend]. In tegenstelling tot emotionele intelligentie kunnen constructieve coping-strategieën worden geleerd.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen:
- Positieve copingstrategieën - vermogen om constructief om te gaan met kritieke situaties of stress = ziekteverlagend.
- Negatieve copingstrategieën - stressversterkende attitudes zoals zelfbeschuldiging, isolatie van medemensen = ziektebevorderend.
Stress management
Talloze manieren leiden om het beheer te benadrukken. Dit verwijst naar alle acties die mentaal blijven volksgezondheid zoals vrienden ontmoeten, sporten, lachen, leren en rust. De volgende zijn de ondersteunende pijlers van stressmanagement:
