Postoperatieve oefeningen
Om het best mogelijke resultaat te bereiken, is het belangrijk om vroeg te beginnen met geschikte fysiotherapeutische oefeningen na de operatie voor de ziekte van Dupuytren. Het is aan te raden om met de behandelende arts te overleggen welke oefeningen hij aanbeveelt en een gezamenlijk plan op te stellen. Zowel na een operatie voor de ziekte van Dupuytren als als conservatieve therapiemethode zijn verschillende handoefeningen belangrijk om de mobiliteit te verbeteren.
Eerst moeten de handen worden opgewarmd, bijvoorbeeld door ze tegen elkaar te wrijven. Aangezien de ziekte van Dupuytren contracturen van de handpalm en vingers veroorzaakt, stretching oefeningen zijn bijzonder belangrijk. Een mogelijkheid is om ze allemaal uit te rekken vinger individueel zo recht mogelijk en houd het ongeveer 30 seconden in deze positie.
Dit moet bij elk meerdere keren worden herhaald vinger Om de moeilijkheidsgraad wat te vergroten kun je ook met de andere hand een lichte tegendruk uitoefenen op de gestrekte vinger, zodat de spieren harder moeten werken om de vinger gestrekt te houden. Deze spanning moet ook ongeveer 30 seconden worden gehandhaafd voordat u naar de volgende vinger overschakelt.
Een goede oefening is ook het vormen van een vuist met daaropvolgende stretching van de hand. Deze reeks bewegingen moet ook meerdere keren worden herhaald. Om de fijne motoriek te bevorderen, is het een goed idee om de top van de duim met elke vinger na elkaar aan te raken en vervolgens de vinger zo ver mogelijk uit te strekken.
Ook hier dienen meerdere passen achter elkaar te worden uitgevoerd. Kleine oefenballen die samen met de hand kunnen worden geperst, zijn ook geschikt voor het versterken van de handspieren. Tussen de oefeningen door kan het handig zijn om je handen goed uit te schudden.
Een andere mogelijke oefening is het cirkelen van de vingers. Je plaatst de handpalmen tegen elkaar zodat de vingertoppen elkaar raken en laat een of meer paar vingers afwisselend ronddraaien. Een belangrijk aspect bij deze zelfbehandeling van de ziekte van Dupuytren na een operatie is de reguliere stretching van de vingers.
Voor en na de oefeningen kunnen de vingers en handpalm gericht worden gestrekt en kan de rekoefening enkele ademhalingen worden vastgehouden. Opgemerkt moet worden dat niet alleen degene met de aangedane hand de oefeningen moet uitvoeren, maar dat ook beide handen in de gaten moeten worden gehouden. Afhankelijk van de ernst van de ziekte kan uit verschillende oefeningen een geschikte worden gekozen.
De ziekte van Dupuytren is een goedaardige verandering in de extensor pezen Van de handpalm. Beïnvloed zijn meestal kleine vingers en ringvingers, meestal aan beide handen. Door een verhoogde vorming van collageen bindweefsel in het gebied van de palmaire aponeurose worden knopen en strengen gevormd. Deze strengen groeien samen met de pezen van de handpalm en daarmee de functie van de hand aanzienlijk beperken.
De ziekte heeft jaren nodig om zich te ontwikkelen tot de maximale omvang van de flexorcontractuur. Afhankelijk van de omvang van het resulterende extensie-tekort, wordt de ziekte volgens Tubania in verschillende stadia verdeeld. Afhankelijk van deze stadia is de beslissing over de therapie iets gemakkelijker.
Helaas zijn de gebruikelijke fysiotherapeutische therapieën nutteloos, zodat naast bestraling in vroege stadia chirurgie momenteel de enige andere therapieoptie is. De operatie kan worden uitgevoerd als een open fasciotomie of door middel van de minimaal invasieve naaldfasciotomie. Verdere therapeutische opties, zoals het gebruik van verschillende enzymen, worden getest.
Alle artikelen in deze serie:
