Inleiding - Gezwollen enkels
Gezwollen enkels zijn enkels die opzwellen en dikker lijken door het vasthouden van vocht. Zwelling van de enkels, indien niet veroorzaakt door een verwonding of infectie, staat bekend als 'enkel oedeem ”. Ze zijn het eerste symptoom van verschillende ziekten, waarvan sommige onschadelijk zijn, terwijl andere mogelijk levensbedreigend kunnen zijn en behandeling vereisen. De behandeling is sterk afhankelijk van de oorzaak, maar omvat in de meeste gevallen het dragen van steunkousen en het optillen van de benen.
Symptomen van gezwollen enkels
Gezwollen enkels kunnen geïsoleerd voorkomen of samen met andere symptomen. Als onderdeel van chronische veneuze zwakte, pijn of een gevoel van druk treedt vaak op in het gebied van de zwelling. Na verloop van tijd breidt de waterretentie zich naar boven uit en beïnvloedt de gehele onderlaag been.
Als de ziekte lang aanhoudt, huidveranderingen optreden: de huid krijgt bruinachtige en witachtige verkleuringen, kan verharden en dun worden. Zelfs lichte verwondingen kunnen tot diepe, slecht genezende wonden leiden. Als hart- falen is de oorzaak van het opzwellen van de enkels, vochtretentie is vaak aanwezig in andere delen van het lichaam.
Buikvocht kan bijvoorbeeld ongemak in het maagdarmkanaal veroorzaken, zoals pijn in de buik, misselijkheid, opgeblazen gevoel en winderigheid. In gevorderde stadia van hartfalen, kortademigheid, zwakte, verminderde prestaties, pijn op de borst en duizeligheid kunnen optreden. Als de afvoer van weefselvocht vloeistof uit de been verstoord is, een gezwollen voet of enkel is in het begin vaak het enige symptoom.
In de loop der tijd, pijn kan zich ontwikkelen en, als gevolg van de permanent heersende druk, kan verharding optreden in het getroffen gebied. Als gezwollen enkels verschijnen kort na een infectie van de nekbuik of urinewegen, dit is een indicatie van zogenaamd "reactief artritis”Of“ reumatisch koorts“. In de context van deze ziekten, hoog koorts, hart- en hersenen klachten, oogaandoeningen en pijn in andere gewrichten kan ook voorkomen.
Oorzaken van gezwollen enkels
Gezwollen enkels zonder voorafgaand letsel kunnen een symptoom zijn van veel ziekten. Ze zijn vooral prominent aanwezig bij "chronische veneuze insufficiëntie", ook wel bekend als "veneuze congestiesyndroom" of "chronische veneuze insufficiëntie", en hart- mislukking. Bij chronische veneuze insufficiëntie, bloed van de benen kan niet effectief naar het hart worden geleid vanwege beschadigde aderen.
Dientengevolge, de bloed zinkt en de vloeibare componenten worden door de wanden van de aderen in het resterende weefsel gedrukt, waardoor gezwollen enkels ontstaan. Als het goed is hartfalen is de oorzaak, bloed kan niet langer effectief worden gepompt van het rechter deel van het hart naar de longen. Het hoopt zich op in delen van bloed schepen voor het rechter hart en leidt naar enkel oedeem en vocht in de buik, onder andere.
Daarnaast is er een hele reeks andere ziekten die het vasthouden van water in de enkels kunnen veroorzaken. Voorbeelden zijn ziekten van de nieren en de lever, waarbij de hoeveelheid eiwit in het bloed afneemt door verschillende mechanismen zoals een verstoorde eiwitproductie. Te weinig eiwit in het bloed leidt onder meer tot gezwollen enkels.
Bovendien kunnen gezwollen enkels optreden als gevolg van verstoord lymfedrainage, verwondingen aan de enkels, tijdens of na verschillende infecties en na inname van medicijnen. Een mogelijke bijwerking van verschillende medicijnen die worden gebruikt chemotherapie is de zwelling van de enkels. Een dergelijke zwelling wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door de schade aan bloed schepen veroorzaakt door de betreffende medicatie.
Dergelijke zwellingen duren meestal niet lang en laten geen blijvende symptomen achter. Zwelling van de enkels kan meestal snel onder controle worden gebracht door compressietherapie met kousen, door de benen op te tillen en door waterstuwende medicatie in te nemen. Afhankelijk van de gebruikte medicatie, chemotherapie kan ook het risico op verhogen been ader trombose.
In sommige gevallen zo'n been ader trombose manifesteert zich als enkeloedeem. Het is daarom raadzaam om een eventuele plotseling optredende zwelling daarna te bespreken chemotherapie met de behandelende artsen. Chemotherapie wordt meestal toegediend in aanwezigheid van een tumoraandoening. Veel tumoren kunnen zwelling van de enkels of benen veroorzaken, ongeacht de therapie.
De oorzaken kunnen bijvoorbeeld zijn: eiwitgebrek veroorzaakt door de tumor of de vernietiging van weefselvocht schepen. Een operatie of bestraling van de tumor kan ook leiden tot enkeloedeem. Chemotherapie is daarom alleen de meest waarschijnlijke oorzaak als deze kort voordat de zwelling optrad, werd toegediend.
Warmte kan een belangrijke factor zijn bij het ontstaan van enkeloedeem. Het vasthouden van water in de voeten is vaak het gevolg van een combinatie van verschillende factoren. Deze omvatten vaak een drukbelasting in de aderen van de benen, die wordt bevorderd door een veneuze insufficiëntie of een beginnende hartfalenveroorzaakt door overbelasting van de spieren, hitte of langdurig staan.
De hitte kan een sterke ontspanning van de veneuze bloedvaten, die vervolgens verwijden. Als gevolg hiervan hoopt zich meer bloed op in de veneuze bloedvaten, wat het transport van bloed naar het hart verstoort. Door de verhoogde druk in de aderen ontsnapt vloeistof uit het vat in het omliggende weefsel.
De vloeistof verzamelt zich meestal eerst bij de enkels van de onderbeen in overeenstemming met de zwaartekracht. Als u een reeds bestaande neiging tot oedeem of een zwak hart heeft, moeten sterke warmte-invloeden of saunabezoeken daarom met de nodige voorzichtigheid worden behandeld. Veel vrouwen ervaren tijdens het zwellen van enkels, benen en handen zwangerschap.
Dit is normaal gesproken normaal. In de eerste dagen na de bevalling kunnen deze waterophoping enigszins toenemen. Oorzaak is de verandering in de bloedsomloop bij de moeder, die zonder kind moet wennen aan de nieuwe situatie.
Zelfs bij vrouwen die geen last hadden van gezwollen enkels of voeten vóór de kraamtijdkan oedeem ontstaan in de dagen na de bevalling. Ze verdwijnen meestal na een paar dagen zonder gevolgen. In sommige gevallen is een normale zwelling van de enkels na de geboorte moeilijk te onderscheiden van de symptomen van trombose van de beenaders.
Om deze reden moet zwelling van de enkels, vooral als deze gepaard gaat met pijn, slechts aan één kant zichtbaar is of optreedt na langdurig liggen, door een arts worden onderzocht. Als naast de zwelling van de enkel, zwelling van grote delen van de huid, hoofdpijn of oogfibrilleren optreedt, dient ook een arts te worden geraadpleegd vanwege het risico op “eclampsie”. Gezwollen enkels tijdens menopauze zijn een typisch en veel voorkomend symptoom dat kan worden toegeschreven aan verschillende processen in het lichaam.
Begin de menopauze, het hormoon progesteron kan aanvankelijk dalen, wat resulteert in een teveel aan oestrogeen. Oestrogeen zorgt ervoor dat het lichaam meer water opslaat, wat kan resulteren in gezwollen enkels en een glanzende, gladde huid. Zoals de menopauze vordert, maar de oestrogeenspiegels nemen af, wat ook het vasthouden van water kan verbeteren.
Op de gemiddelde leeftijd van de menopauzeVeel vrouwen lijden ook aan veneuze zwakte, wat op zijn beurt gezwollen enkels veroorzaakt. Bijkomende ziekten van het hart of de nieren komen ook vaker voor daarna menopauze en leiden tot beenoedeem. De schildklier produceert de vitale schildklier hormonen en heeft dus een aanzienlijke invloed op tal van lichaamsprocessen.
Zowel overfunctioneren als onderfunctioneren kan gepaard gaan met tal van symptomen en gezwollen enkels. De typische waterretentie wordt beschreven als een symptoom van verhoogde omzet tijdens hyperthyreoïdie maar ook tijdens hypofunctie. Een andere oorzaak van gezwollen enkels is het zogenaamde "myxoedeem" als een typisch symptoom van hypothyreoïdie.
Hier worden bepaalde suikermoleculen afgezet in het onderhuidse vetweefsel en zwelling veroorzaken. Het is typerend dat, in tegenstelling tot het vasthouden van water, de zwelling geen deuk na het indrukken. Aanvankelijk treedt de zwelling vooral op in de ogen, handen en voeten.
Insectenbeten kunnen op hun beurt gepaard gaan met een aanzienlijke zwelling en aanzienlijke bijbehorende symptomen, tot en met een anafylactische reactie. Vaak zijn er geen veneuze insufficiëntie of organische begeleidende ziekten. Insectenbeten brengen vaak gifstoffen, ziekteverwekkers of andere stoffen over op de plaats van de beet, wat kan leiden tot ontstekingen, irritatie of allergische reacties.
De lokalisatie aan de enkel is hier typisch een vaak onbedekt en bloot lichaamsdeel. De allergische zwelling aan de enkel kan gepaard gaan met onaangename jeuk. Lokale anti-allergische zalven of anti-allergische medicatie kunnen de zwelling van de enkels verminderen. Diverse bloeddruk medicijnen kunnen in verband worden gebracht met zwelling van de enkel.
Vaak, bloeddruk Medicijnen zorgen er direct of via verschillende stofwisselingsprocessen voor dat de bloedvaten ontspannen om de bloeddruk door het hele lichaam te verlagen. Dit kan ook de aderen in de benen ontspannen, waardoor bloed zich in deze bloedvaten verzamelt op basis van de zwaartekracht, wat kan leiden tot beenoedeem. In deze gevallen een combinatie van bloeddruk medicatie met licht diureticum, drainerende medicatie is gebruikelijk en nuttig.
Door te lopen worden de beenspieren gedurende vele uren relatief zwaar belast. Deze verhoogde activiteit kan de doorslaggevende factor zijn bij het ontstaan van gezwollen enkels. Vaak is er al een neiging tot enkeloedeem met een zwakte van de aderen en mogelijk een hartfalen.
Reeds de verhoogde spieractiviteit en de daaropvolgende toename van de bloedcirculatie in de benen kan de druk in de aderen zodanig verhogen dat de vloeistof in het weefsel terechtkomt. Na een tijdje wijken de gezwollen enkels vaak vanzelf terug als de benen worden gespaard en opgeheven. Een gezwollen, pijnlijke enkel ontstaat vaak na een blessure zoals buigen of stoten.
Hoewel de meeste verwondingen geen blijvende schade veroorzaken, moet een arts worden geraadpleegd als er sprake is van ernstige zwelling en pijn. Voor de zekerheid moet een arts een gebroken bot en gescheurde ligamenten uitsluiten. Als een of beide enkels pijnlijk opzwellen zonder voorafgaand letsel, kan een hele reeks ziekten de oorzaak zijn.
