Eiwitgebrek

Wat is een eiwittekort?

Eiwitten hebben vitale functies in het lichaam. Ze zijn nodig om weefsel op te bouwen, vooral spieren. Ze komen echter ook in een bepaalde concentratie voor in de bloed.

Hier transporteren ze belangrijke stoffen naar hun bestemming en binden ze de vloeistof in het vaatstelsel. Ze zijn betrokken bij bloed stolling en uitvoeren van belangrijke metabolische taken. De immuunsysteem heeft ook eiwitten nodig om zich te verdedigen tegen ziekteverwekkers.

Een eiwittekort heeft dus ernstige gevolgen voor het lichaam. Een eiwitgebrek kan worden gemeten door de totale eiwitconcentratie in de bloed. Dit moet, afhankelijk van het laboratorium, tussen 64 en 83 g / l liggen. Als het onder deze waarden ligt, is er sprake van een eiwittekort.

Oorzaken van een eiwittekort

De oorzaken van een eiwittekort kunnen talrijk zijn. Ziekten van de nier (bv nefrotisch syndroom) resulteren in een verhoogd eiwitverlies door de nier. Het lichaam kan dit niet altijd compenseren en er treedt een eiwitgebrek op.

Een verminderde eiwitopname door dieet kan ook leiden tot een eiwittekort. Dit is zowel het geval tijdens langere onvrijwillige perioden van honger als bij ziekten zoals anorexia. Daarnaast zijn er nog andere ziekten die tot eiwitgebrek leiden.

Vanwege een zwakte van de alvleesklier, het produceert niet meer genoeg enzymen die verantwoordelijk zijn voor het splitsen van de grote eiwitmoleculen in de darm in hun componenten (aminozuren). Alleen op deze manier kunnen de aminozuren via de darm worden opgenomen slijmvlies. Een eiwitgebrek kan ook optreden als de lever kan niet synthetiseren (vanwege levercirrose), omdat normaal nieuwe eiwitmoleculen worden gevormd uit de aminozuren die worden opgenomen met voedsel. In de context van een tumorziekte is er altijd een verhoogde eiwitconsumptie. Als dit niet voldoende kan worden afgedekt, ontstaat er een eiwitgebrek.

Wat is de dagelijkse eiwitbehoefte?

De eiwitbehoefte per dag is heel anders. Het hangt af van de fysieke activiteit, de lichaamsbouw en de eiwitconsumptie. Zogende en zwangere vrouwen hebben een hogere eiwitbehoefte.

Mensen met ernstige chronische ziekten zoals tumoren, lever en nier falen hebben ook een andere eiwitbehoefte. Dit geldt ook voor sporters die gericht spieren willen opbouwen. In principe kan men echter de aanbevelingen van de Duitse Vereniging voor Voeding (DGE) volgen.

Dit raadt aan om 0.8 g eiwit per kilogram lichaamsgewicht te eten. Dit is hetzelfde voor mannen en vrouwen. Een vrouw van 65 kg moet daarom minstens 50 gram eiwit per dag eten.

Voor een man van 85 kg is de eiwitbehoefte ongeveer 70 gram per dag. In fasen van verhoogde eiwitbehoefte kan de eiwitinname hierop worden aangepast. Een bovengrens van 2 g eiwit per kilogram lichaamsgewicht mag echter niet worden overschreden.

Alleen zuigelingen en peuters die opgroeien, hebben een hogere eiwitbehoefte tot wel 3 g eiwit per kilogram lichaamsgewicht. Als je spieren wilt opbouwen, is de eiwitbehoefte per dag logischerwijs hoger. De aanbeveling van de Duitse Vereniging voor Voeding met 0.8 g per dag per kilogram lichaamsgewicht geldt uitdrukkelijk niet voor krachtsporters.

Hun eiwitbehoefte is hoger. Het ligt waarschijnlijk tussen de 1.3 en 1.5 gram per kilogram lichaamsgewicht. Het is belangrijk dat een eiwitinname van 2 gram per kilogram lichaamsgewicht niet wordt overschreden. Dit is de absolute bovengrens van de dagelijkse eiwitinname. Dit kan ook voor jou interessant zijn: Eiwitpoeder voor spieropbouw