Lagere wervelkolom pijn kenmerkt coccygodynie of staartbeenpijn. De voorwaarde geneest vaak na een paar weken. Medisch wordt meestal symptoombehandeling gegeven.
Wat is coccygodynie?
Stuitbeen pijn moet medisch worden beoordeeld. Coccygodynie wordt soms coccygeal genoemd zenuwpijn Coccygodynie is dus een voorwaarde die zich manifesteert in de onderste wervelkolom ter hoogte van de stuitbeen (sommige wervels die zijn geatrofieerd en met elkaar verbonden), voornamelijk door kenmerk pijn De pijn die optreedt in de aanwezigheid van coccygodynie is vaak brandendtrekken of steken. In de regel komt de pijn van coccygodynie voornamelijk voor in zittende posities. Ontwikkelingsmatig is het stuitbeen aangetast door coccygodynie is een achteruitgang van het caudale skelet. De naam coccygodynia komt uit de groep van botten (os coccygis) die wordt beïnvloed door pijn in de voorwaarde Coccygodynie is een aandoening die relatief zelden voorkomt. Als coccygodynie optreedt, treft het voornamelijk vrouwen.
Oorzaken
Mogelijke oorzaken van coccygodynie zijn gevarieerd. Coccygodynie kan niet altijd aan een specifieke oorzaak worden toegeschreven. Vaak is coccygodynie het gevolg van verwondingen die zijn opgelopen door vallen in de gluteale regio. Maar coccygodynie kan ook worden veroorzaakt door andere spanningen; bijvoorbeeld langdurig op een harde ondergrond zitten. Coccygodynie kan ook worden veroorzaakt door andere onderliggende aandoeningen: bijvoorbeeld zogenaamde lumbalgieën (in de volksmond bekend als spit), hernia of tumoren in de regio van het stuitbeen kan leiden aan coccygodynie. Coccygodynie kan ook worden veroorzaakt door gynaecologische aandoeningen of misvormingen van het stuitbeen. Bovendien kunnen bevallingen of chirurgische ingrepen coccygodynie bevorderen. In veel gevallen wordt coccygodynie ook veroorzaakt door psychologische aandoeningen spanning.
Symptomen, klachten en tekenen
Coccygodynie manifesteert zich door verschillende symptomen. EEN brandend of kloppend pijn in het stuitbeen gebied is kenmerkend voor de toestand. Patiënten ervaren vaak een sterk trekkend of stekend gevoel, gecombineerd met oververhitting van het aangetaste deel van het lichaam. De symptomen zijn niet noodzakelijk beperkt tot het stuitbeengebied, maar kunnen ook uitstralen naar het bovenste deel van de wervelkolom en de lumbale regio. De pijn treedt vooral op bij het opstaan en gaan zitten. Vaak is de pijn zo hevig dat activiteiten als geslachtsgemeenschap en ontlasting niet meer mogelijk zijn. Dit kan leiden tot andere symptomen van psychologische aard. Begeleidende algemene symptomen zoals malaise en koorts kan gebeuren. Bovendien kan de langdurige houding leiden op misvormingen, gewrichten en bot pijn, spanning en krampen De symptomen verdwijnen meestal na enige tijd. In individuele gevallen kunnen chronische klachten ontstaan. Mogelijke secundaire klachten zijn coördinatie stoornissen, bewegingsbeperkingen, circulatiestoornissen en zenuwpijn Onder bepaalde omstandigheden kan de respectieve onderliggende ziekte verdere niet-specifieke symptomen veroorzaken. Typische psychologische complicaties zijn onder meer depressieve stemmingen, paniekaanvallen en prikkelbaarheid. Op voorwaarde dat de individuele symptomen en klachten van coccygodynie in een vroeg stadium worden behandeld, kan de volksgezondheid problemen kunnen betrouwbaar en snel worden verholpen.
Diagnose en verloop
Om coccygodynie te diagnosticeren, vindt meestal eerst een uitgebreid overleg met een arts plaats. Dit gesprek wordt dan gevolgd door een fysiek onderzoek Als in deze context het vermoeden van coccygodynie ontstaat, kan dit vermoeden door verschillende procedures worden bevestigd. Welke diagnostische procedure nuttig is, hangt onder meer af van de vermoedelijke oorzaak van coccygodynie. Het kan bijvoorbeeld handig zijn om een MRI (MRI) of CT (computertomografie) van het bekkengebied. Ultrageluid wordt ook gebruikt om organische coccygodynie te diagnosticeren. Afhankelijk van de oorzaak van coccygodynie, kan het verloop sterk variëren van persoon tot persoon. In veel gevallen duurt coccygodynie een paar dagen tot weken en verdwijnt dan, maar soms kan coccygodynie enkele jaren aanhouden en uiteindelijk chronisch worden.
Complicaties
In de meeste gevallen verdwijnt coccygodynie zonder medische behandeling. In de meeste gevallen is het pijn in de wervelkolom verdwijnt weer vanzelf en er zijn geen bijzondere complicaties. Het is niet ongebruikelijk dat getroffenen hier last van hebben brandend of stekende pijn. Deze pijn kan zich van het stuitbeen naar andere delen van het lichaam verspreiden en ook in deze gebieden aanzienlijk ongemak veroorzaken. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon is aanzienlijk beperkt en verminderd door coccygodynie. Het is ook niet ongebruikelijk voor bewegingsbeperkingen en ook coördinatie stoornissen optreden. Bepaalde activiteiten of het beoefenen van sport is meestal niet meer mogelijk voor de getroffen persoon. Deze beperkingen vaak leiden op psychische klachten of andere stemmingen en depressies. In de meeste gevallen is de behandeling zelf alleen symptomatisch, zodat voornamelijk de pijn wordt behandeld met behulp van medicijnen of door middel van verschillende therapieën. Er treden geen bijzondere complicaties op. De levensverwachting wordt in de meeste gevallen niet verminderd door coccygodynie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als er trekkende, stekende of brandende pijn wordt opgemerkt in het stuitbeengebied, moet dit zo snel mogelijk naar de huisarts of een sportmedische specialist worden gebracht. Mochten de klachten optreden na een ongeval of val dan is een direct bezoek aan de huisarts aan te raden. Andere waarschuwingssignalen die moeten worden opgehelderd, zijn pijn tijdens stoelgang of geslachtsgemeenschap, evenals moeilijkheden bij het opstaan of gaan zitten. Als deze symptomen worden opgemerkt, kan er een onderliggende oorzaak zijn volksgezondheid probleem dat moet worden behandeld. Degenen die onlangs een stuitbeen kneuzing, een herniated disc, of een gynaecologische aandoening zijn bijzonder vatbaar voor het ontwikkelen van coccygodynie. Tumoren in het stuitbeen en ook spit en wortelirritatiesyndroom behoren ook tot de risicofactoren die snel moeten worden opgehelderd. Getroffen personen moeten binnen een paar dagen hun huisarts of een orthopeed raadplegen en de symptomen laten verhelderen. Andere contacten zijn onder meer de chiropractor en specialisten in de betreffende aandoening. Kinderen klagen over pijn in het stuitbeen moet worden voorgelegd aan een kinderarts.
Behandeling en therapie
Behandeling van coccygodynie is aanvankelijk gebaseerd op de onderliggende oorzaken van de aandoening bij het individu. In gevallen waar geen organische oorzaken voor coccygodynie kunnen worden gevonden, concentreert de medische behandeling van coccygodynie zich meestal primair op symptoomcontrole; de pijn aanpakken. Een manier om de pijn die gepaard gaat met coccygodynie aan te pakken, is door een plaatselijke verdoving (een plaatselijke verdoving). Het verdovingsmiddel wordt in het pijnlijke deel van het lichaam geïnjecteerd en verlicht zo de pijn binnen de werkingsduur. Maatregelen die ook een pijnstillende werking kunnen hebben zijn oa gericht fysiotherapie, acupunctuur en verschillende ontspanning werkwijzen. AIDS die kunnen bijdragen aan pijnverlichting op korte termijn bij coccygodynie zijn onder meer zitwiggen of ringen. Als coccygodynie onder meer is gebaseerd op psychologische factoren, kunnen individuele psychotherapieën helpen om de pijn te bestrijden. Als coccygodynie wordt geassocieerd met zeer uitgesproken en aanhoudende pijn bij een getroffen persoon, zijn er opties voor katheters om een langdurige toevoer van anesthetische of pijnstillende middelen te bieden.
Vooruitzichten en prognose
In principe kan coccygodynie worden genezen. Afhankelijk van de oorzaak van de symptomen, zal het behandelplan variëren. Bij veel patiënten kan een spontane genezing worden gedocumenteerd. Dit is vooral mogelijk als er sprake was van een kortstondige overbelasting en het lichaam regeneratie kan bereiken door zijn vermogen om zichzelf te genezen. Als er permanente spanningen op de onderste wervelkolom zijn, verslechtert de prognose. In deze gevallen zijn plotselinge aanhoudende regressies onwaarschijnlijk. De getroffen persoon volgt een fysiotherapeutische training en moet zijn dagelijkse routine aanpassen. Ontlasting van de getroffen regio is noodzakelijk voor een verbetering van zijn volksgezondheidDe bewegingssequenties moeten op de lange termijn worden gewijzigd en worden afgestemd op de behoeften van het organisme. Door de belasting te optimaliseren en het dagelijkse leven te reorganiseren, kan langdurige verlichting van de klachten worden bereikt. Anders bestaat het risico op toename van pijn. Daarnaast kunnen door de aanhoudende klachten secundaire ziekten uitbreken, waardoor de algehele conditie verder verslechtert. De prognose is bijzonder ongunstig bij een bestaande tumorziekte. Kanker therapie is nodig en verwijdering van de tumor is geïndiceerd. Behandeling en chirurgische ingrepen gaan gepaard met tal van risico's en bijwerkingen. Er is een verslechtering van de kwaliteit van leven en sterk psychologisch spanning In een vergevorderd stadium van de ziekte loopt de patiënt het risico op vroegtijdig overlijden.
het voorkomen
Om coccygodynie te voorkomen, kan het bijvoorbeeld nuttig zijn om blessures snel te behandelen na een val op het stuitbeen. Dit kan bijvoorbeeld met behulp van pijnstilling zalven Profiteren van vroege screening op bekkenaandoeningen die kunnen bijdragen aan coccygodynie, kan ook coccygodynie helpen voorkomen. Om bijvoorbeeld te voorkomen dat psychologische conflicten tot coccygodynie leiden, kunnen ze psychotherapeutisch worden behandeld.
Nazorg
Nazorg maatregelen blijken relatief moeilijk te zijn in de meeste gevallen van coccygodynie. Bij deze ziekte is het meestal nodig om eerst de oorzaak van de ziekte te achterhalen, zodat er geen verdere compilaties kunnen optreden. In veel gevallen kan coccygodynie vanzelf verdwijnen, zodat er geen nazorg nodig is. In de regel moet de persoon die aan deze ziekte lijdt het rustig aan doen en geen stressvolle, fysieke of inspannende activiteiten ondernemen. Met name de benen moeten worden gespaard, alhoewel bedrust of het gebruik van verschillende manieren van lopen AIDS kan ook een positief effect hebben op coccygodynie. In het geval van pijn, pijnstillers kan ook worden ingenomen, hoewel het belangrijk is om ervoor te zorgen dat de juiste dosering wordt gebruikt en dat de medicatie regelmatig wordt ingenomen. Bij onduidelijkheden of vragen dient altijd een arts te worden geraadpleegd. Verder fysiotherapie kan een positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Patiënten kunnen veel van de oefeningen ook thuis herhalen en zo de genezing van coccygodynie versnellen. De ziekte vermindert gewoonlijk de levensverwachting van de getroffen persoon niet.
Hier is wat u zelf kunt doen
Er zijn verschillende zelfhulpopties beschikbaar voor lijders aan coccygodynie. De aandoening kan meestal gemakkelijk worden voorkomen door verwondingen of ongemak aan het stuitbeen zeer snel te onderzoeken en te behandelen. Pijn verlichtend zalven or crèmes kan ook een positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Verder is regelmatig onderzoek in het bekkengebied ook aan te raden, zeker als er ongemak is in dit gebied. De pijn van coccygodynie kan worden verlicht door verschillende therapieën. Acupunctuur of verschillende ontspanning oefeningen, zoals yoga, zijn geschikt. Verder kunnen diverse objecten, zoals zitwiggen, ook de pijnverlichting voor de patiënt bevorderen. In geval van zeer ernstige pijn of acute noodsituaties moeten ze echter door een arts worden onderzocht en verdoofd. Als de coccygodynie tot psychisch ongemak leidt, kunnen gesprekken met een psycholoog of met een therapeut helpen. Discussies en contacten met andere getroffen personen of met goede vrienden of familie zijn ook nuttig. Andere getroffen personen kunnen bijdragen aan informatie-uitwisseling en eventueel advies geven over het verminderen van de symptomen.
