Algemene informatie
coccygeaal pijn (med. Kokzygodynie) verwijst naar pijn in het onderste deel van de wervelkolom. Dit gebied wordt de stuitbeen (Os coccygis) en reageert op druk met een scherpe, stekende of trekkende pijn die kunnen uitstralen naar aangrenzende gebieden.
Over het algemeen is coccygeale pijn vrij zeldzaam. De meest voorkomende oorzaak is chronisch microtrauma. Echter, zenuwpijn of verwondingen kunnen ook leiden tot pijn in de stuitbeen.
Bovendien laat de dagelijkse klinische praktijk duidelijk zien dat vrouwen er last van hebben stuitbeen pijn veel vaker dan mannen. Stuitbeenpijn, die tamelijk onschuldige oorzaken heeft, duurt meestal maar een paar dagen en kan goed met mild worden behandeld pijnstillers (analgetica). In veel gevallen treden de problemen spontaan op en verdwijnen ze vanzelf. Afhankelijk van de oorzaak van de ziekte kan pijn in het stuitbeen echter weken of maanden aanhouden, de getroffen persoon zwaar belasten en zo een medische behandeling onvermijdelijk maken.
Symptomen
Veel mensen hebben last van hevige pijn in het stuitbeengebied (Os coccygis). Deze pijn kan tijdelijk optreden in bepaalde situaties, bijvoorbeeld bij zitten, poepen of sporten, of kan chronisch zijn. Dit klinische beeld wordt ook wel "coccygodynie" genoemd.
Oorzaken
Er zijn veel verschillende redenen voor pijn in het stuitbeen. Het lichaamsgebied wordt gevoed door de zenuwplexus "Plexus Coccygeus" en is daarom erg gevoelig voor pijn. Ook al is er in sommige gevallen geen echte trigger voor de pijn in het stuitbeen te vinden en spreekt men van een zogenaamde psychosomatische pijn, toch zijn er ook gebeurtenissen die direct verband houden met de pijn.
Deze zenuwplexus bij het stuitbeen kan bijvoorbeeld geïrriteerd raken door heel lang te zitten, dus in dezelfde houding te blijven. Echter, verwondingen aan het stuitbeen, zoals een breuk, weke delen verwondingen aan de bekkenbodem spieren of hernia van de lumbale schijf en onvoldoende genezing zijn veel vaker voorkomende oorzaken van pijn. Bovendien ervaren vrouwen dergelijke pijn in verband met zwangerschap en geboorte.
Bothuidontsteking aan het staartbeen Ook darmproblemen kunnen deze symptomatologie vertonen. De pijn aan het stuitbeen treedt niet alleen acuut op in de fase van letsel en genezing, maar kan ook langdurig blijven en dus chronisch worden. Dan spreekt men van coccygodynie.
Bij sterke mechanische belasting, zoals langdurig zitten op harde stoelen, maar ook op zachte ondergronden, kan bij sommige mensen na een lange tijd coccygeale pijn optreden. De reden zijn kleine microtrauma's, die spanning veroorzaken op het benige stuitbeen en de omliggende zachte weefsels. Deze microtrauma's behoren tot de meest voorkomende oorzaken van pijn in het stuitbeen.
Niet alleen na lang zitten ervaren de getroffen patiënten een enorme toename van pijnsensaties, maar ook bij het liggen, lopen en buigen doet het stuitbeen van veel getroffen personen pijn. Dit feit is te wijten aan de door trauma veroorzaakte schade aan het weefsel in het stuitbeengebied. De pijn in het stuitbeen beperkt zich meestal niet tot de billen.
In sommige gevallen melden patiënten dat de pijn uitstraalt naar de dijen of de lumbale wervelkolom. Ontsteking van de pezen, spieren of botten kan het gevolg zijn van chronische belasting of kiemen Meestal gaan deze ontstekingen gepaard met andere symptomen.
De chronische ontsteking in de context van artritis (ontsteking van de gewrichten) ontwikkelt zich vaak over een lange periode en kan meestal alleen worden genezen door een consistente, langdurige therapie. Langdurige, eentonige bewegingen spelen ook een doorslaggevende rol bij pijn in het stuitbeen, die is gebaseerd op ontstekingsgerelateerde oorzaken. Vooral na langdurig zitten, liggen of lopen wordt pijn in het stuitbeen, die wordt veroorzaakt door een ontsteking, als bijzonder ernstig ervaren.
Stuitbeenpijn komt vaak voor bij een val. De kracht die tijdens de val op het stuitbeen wordt uitgeoefend en de relatief geringe opvulling van het stuitbeen kan een blauwe plek of zelfs breken. In het geval van een blauwe plek, de pijn veroorzaakt door de irritatie van de zenuwplexus "Plexus coccygeus" en mogelijk de "Plexus sacralis" komt als eerste naar voren. In de loop van de ziekte, schade aan bloed schepen resulteert in een blauwe plek die, samen met de oedemateuze zwelling van het omliggende weefsel, een toename van de druk op het stuitbeen veroorzaakt.
De geïrriteerde zenuwen reageren gevoeliger op druk en aanraking. Afhankelijk van de ernst van de pijn kan deze wekenlang toenemen, maar deze zakt enigszins naarmate de blauwe plek afneemt. Als het stuitbeen is gebroken als gevolg van een val, kan de pijn veel groter zijn door de beschadiging van het zeer gevoelige periosteum.
Bovendien kan het genezingsproces van het stuitbeen de duur van de pijn of de gevoeligheid voor pijn verlengen. In principe gebeurt hetzelfde na een val met een breuk zoals bij een blauwe plek, behalve dat het bot zelf ernstiger is beschadigd en de blauwe plek groter kan zijn. Koeling en bescherming van het stuitbeen zorgen voor verlichting van de pijn.
Iets minder frequent maar niet te verwaarlozen zijn luxaties van het stuitbeen (verplaatsing van het stuitbeen) als gevolg van een val. De pijn verdwijnt meestal weer na een succesvolle ontwrichting. Zelfs zonder letsel door een val kan er hevige pijn in het stuitbeen optreden.
De reden hiervoor kan bijvoorbeeld zijn dat u te lang op een harde ondergrond zit, omdat een hoge belasting lang op het relatief kleine stuitbeen drukt. Bovendien worden na verloop van tijd de levatorspieren, die direct aan het stuitbeen hechten, in deze positie gespannen. tevens de bloed de toevoer naar de billen en het stuitbeengebied wordt tijdens het zitten verminderd.
Om pijn te voorkomen is het daarom aan te raden om af en toe van houding te veranderen, een paar passen te nemen of een andere zithouding te kiezen. Maar weefselschade in het stuitbeengebied veroorzaakt ook pijn. Deze omvatten stuitbeen fistel, een zere plek, een zogenaamde "decubitus', En perianale veneuze trombose.
Bovendien kunnen chronische inflammatoire darmaandoeningen de ontwikkeling van pijn bevorderen door het darmweefsel permanent te beschadigen, wat leidt tot transmissiepijn in het stuitbeen door de wazige verbinding van de darm. zenuwen samen met de andere zenuwen naar de spinal cord Het stuitbeen kan dus pijn doen, zelfs als het niet direct wordt aangetast. EEN constipatie in verband met pijn in het stuitbeen kan hoogstwaarschijnlijk worden verklaard door de ruimtelijke nabijheid.
Het laatste deel van de dikke darm en de rectum liggen direct onder het stuitbeen. Als dit deel van de darm geblokkeerd en verwijd is, neemt de interne druk op het stuitbeen toe. Dit kan op de lange termijn pijn veroorzaken.
Een hernia in de onderste lendenwervels of irritatie van de overeenkomstige zenuwwortel (lumboischialgie) leidt tot ernstige pijn in het stuitbeengebied. Het stuitbeen wordt ook geleverd door de Ischiaszenuw en veroorzaakt pijn bij irritatie. De nervus anococcygei levert ook een gebied tussen het stuitbeen en de anus.
Als dit gebied geïrriteerd is, als het ontstoken is of geïrriteerd is door een neurologische aandoening, veroorzaakt het ook pijn in het stuitbeen. Bottumoren kunnen ook het stuitbeen aantasten, zoals bij veel andere het geval is botten, en dus na een tijdje pijn veroorzaken. Gynaecologische tumoren kunnen ook het stuitbeengebied infiltreren vanwege hun lokalisatie, of het stuitbeen en de omliggende zachte weefsels irriteren of vernauwen vanwege hun groei in omvang.
Het stuitbeen kan ook sterk geïrriteerd raken door de zware belasting van het hele bekken van de vrouw tijdens de bevalling. Dit kan van binnenuit leiden tot compressies of verwondingen en dus pijn veroorzaken. Tegen het einde van de zwangerschapbegint het kind al naar het bekken te zinken en beweegt zo in een ideale geboortepositie.
Dit proces kan ook leiden tot ernstig stretching van de bekkenring, irriterend voor verschillende anatomische structuren en pijn in het stuitbeen. Vooral tijdens de bevalling kan het gebruik van een zogenaamde epidurale anesthesie zwangere vrouwen helpen om effectieve pijnstilling te bereiken. Epidurale anesthesie is een speciale vorm van regionale anesthesie, die de pijn effectief kan verlichten door een spinal cord Pijn in het gebied van het stuitbeen, die tijdens de geboorte kan optreden, kan zo substantieel worden verlicht.