cytarabine is een cytostatisch geneesmiddel en wordt voornamelijk gebruikt om acuut myeloïde te behandelen leukemie Bij deze indicatie is het een van de meest gebruikte cytostatica drugs Het wordt ook gebruikt bij acute lymfatische aandoeningen leukemie (ook bekend als acute lymfatische leukemie), myelodysplastisch syndroom en niet-Hodgkin-lymfoom. cytarabine heeft ook een virostatisch effect, hoewel het niet als virostatisch middel wordt gebruikt.
Wat is cytarabine?
cytarabine is een isomeer van het nucleoside-cytidine dat tot de arabinosyl-nucleosidegroep behoort. In plaats van de β-D-ribofuranose die veel voorkomt in nucleosiden, heeft het een β-D-arabinofuranose. Cytarabine is samengesteld uit een furanose (suiker) en het cytosine. De chemische moleculaire formule van de stof is C9H13N3O5. Cytarabine heeft een kies massa van 243.17 gx mol ^ -1 en bestaat als een kleurloze vaste stof. Cytarabine is gemakkelijk oplosbaar in water. De smeltpunt is 212-213 graden Celsisu. Cytarabine is een cytostaticum en is op basis van zijn geclassificeerd als een antimetaboliet werkingsmechanisme Het dodelijke dosis 50 bij ratten is> 5 mg x kg ^ -1 bij intraveneuze toediening en> 500 mg x kg ^ -1 bij orale toediening. Bovendien heeft cytarabine ook virostatische activiteit, maar wordt het zelden als virostatisch middel gebruikt.
Farmacologische werking
Cytarabine wordt gebruikt als een cytostatisch middel. De stof werkt als een antimetaboliet, wat betekent dat cytarabine lijkt op een natuurlijke metaboliet en de metabole route remt. Door dit mechanisme verstoort cytarabine een normaal proces (in dit geval DNA-replicatie). Dit is de oorzaak van het cytostatische effect. Cytotoxiciteit wordt vervolgens medisch uitgebuit om te behandelen kanker Om het werkingsmechanisme van cytarabine, moet eerst worden gezegd dat cytarabine in het lichaam wordt gefosforyleerd tot cytosine-arinoside-trifosfaat. Cytosinarabinoside-trifosfaat is de eigenlijke werkzame stof. Deze stof wordt tijdens DNA-replicatie in het DNA opgenomen in plaats van het nucleotide cytidinetrifosfaat. De actieve vorm van cytarabine vervangt dus de DNA-bouwsteen cytidinetriposfaat. Dit is mogelijk omdat cytarabine chemisch vergelijkbaar is met cytidinetriposfaat. Bovendien blokkeert cytarabine DNA-herstelmechanismen. Over het algemeen heeft cytarabine een cytotoxisch of celbeschadigend effect via de beschreven processen. Het cytotoxische effect vindt bijna uitsluitend plaats tijdens de S-fase van de celcyclus. Met betrekking tot de farmacokinetiek van cytarabine dient te worden opgemerkt dat cytarabine vloeistofdoorlatend is bij intraveneuze en subcutane toediening. Na mondeling administratiewordt minder dan 20% van de toegediende cytarabine in de bloedbaan opgenomen. Cytarabine kan ook intrathecaal (in de subarachnoïdale ruimte) worden toegediend. In hoge doses kan het de bloed-hersenen barrière en kan zo een effect uitoefenen in de hersenen. Plasma eiwitbinding van de stof is 13%. Metabolisatie vindt plaats in de lever Cytarabine wordt gemetaboliseerd tot de twee metabolieten cytosine arabinoside trifosfaat en uracil arabinoside, de eerste is actief maar de laatste niet. Eliminatie treedt op via cytosinedeaminasen in de lever en nier.
Medische toepassing en gebruik
Medisch wordt cytarabine gebruikt als een cytostatisch middel. De belangrijkste toepassing van het medicijn is acuut myeloïde leukemie (AML). Cytarabine is een van de belangrijkste cytostatica drugs en wordt bij bijna elke AML-behandeling toegediend. Bovendien wordt de stof gebruikt in acute lymfoblastische leukemie Een veelgebruikt regime is het zogenaamde 7 + 3 regime, waarbij cytarabine zeven dagen wordt toegediend, gevolgd door een stof uit de anthracyclinegroep gedurende drie dagen. De indicaties van cytarabine bij kinderen en adolescenten evenals bij volwassenen zijn acute myeloïde leukemie (AML), acute lymfoblastische leukemie (ALLE), myelodysplastisch syndroom (MDS) en niet-Hodgkin-lymfoom (NHL). De dosering van het cytostatische medicijn hangt af van de ziekte die wordt behandeld en van de leeftijd, lengte en lichaamsgewicht van de patiënt.
Risico's en bijwerkingen
Het cytotoxische effect van cytarabine heeft niet alleen invloed op de gedegenereerde kanker cellen maar ook gezonde cellen van het organisme. Dit kan leiden tot soms ernstige bijwerkingen. Hierbij moet echter worden opgemerkt dat deze bijwerkingen in veel gevallen moeten worden geaccepteerd om het leven van de patiënt te redden. Indien onbehandeld, zijn de ziekten waarvoor cytarabine is geïndiceerd dodelijk. Bijwerkingen zijn onder meer:
Haaruitval (alopecia), misselijkheid, beenmerg Depressie (schade aan de beenmerg dat resulteert in verminderde vorming van bloed cellen), braken (braken), bloedarmoede (bij bloedarmoede is er een verlaagd niveau van hemoglobine en een onvoldoende aantal erytrocyten in het bloed. Daardoor niet genoeg zuurstof kan worden vervoerd). In aanvulling op, trombocytopenie (een verminderd aantal bloedplaatjes, genaamd trombocyten, in de bloed), neutropenie (neutropenie is een afname van neutrofielen granulocyten, een subtype van leukocyten, in het bloed), hersenvliesontsteking (meningitis), dyspneu (kortademigheid), mucositis (ontsteking van de slijmvliezen), en lever schade zijn regelmatige bijwerkingen.
