Definitie
A stuitbeen kneuzing is schade aan het benige stuitbeen veroorzaakt door externe kracht. EEN stuitbeen kneuzing kan blauwe plekken of blauwe plek merktekens in het gebied van het vaartuig. Per definitie is echter een stuitbeen kneuzing hoeft niet gepaard te gaan met zichtbare huidletsels.
Hoe gevaarlijk is een kneuzing van het stuitbeen?
Een kneuzing van het stuitbeen wordt meestal veroorzaakt door een harde val op het benige stuitbeen. De benige kneuzing van het stuitbeen is een van de meest pijnlijke verwondingen van het bekken en vereist een lange genezingstijd. Voor de getroffen patiënten wordt zitten, staan en lopen bijzonder pijnlijk.
Medisch gezien is de aanwezigheid van een contusie van het stuitbeen onschadelijk, maar dit ziektebeeld kan verstrekkende gevolgen hebben voor de betrokken patiënten. Hoewel het stuitbeen door zijn anatomische positie niet wordt blootgesteld aan directe dagelijkse belasting, loopt deze benige structuur een bijzonder hoog risico op fracturen, dislocaties en kneuzingen. Vooral mensen die regelmatig sporten, lopen vaak een blessure aan het stuitbeen op.
Zelfs een gewelddadige val op de billen kan het benige stuitbeen beschadigen. Met betrekking tot de pijn veroorzaakt door het trauma, kan de contusie van het stuitbeen als onschadelijker worden beschouwd dan de luxatie van het stuitbeen. Terwijl een contusie van het stuitbeen meestal alleen conservatief kan worden behandeld, vereist de luxatie van het stuitbeen vaak chirurgische therapie.
geprononceerd pijn in het gebied van de billen is een van de typische symptomen van een kneuzing van het stuitbeen. Bovendien kunnen sommige van de getroffen patiënten duidelijke kneuzingen en blauwe plekken op de billen krijgen. Afhankelijk van de mate van contusie van het stuitbeen, kan het vermogen van de patiënt om te werken zelfs beperkt zijn en kan een ziekmelding nodig zijn.
Symptomen
Er zijn veel begeleidende symptomen van een kneuzing van het stuitbeen. Deze kunnen echter gedeeltelijk voorkomen bij andere verwondingen aan de billen of heupen. Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste symptomen: Omdat kneuzingen van het stuitbeen blauwe plekken diep in het weefsel veroorzaken, lijden de getroffen personen meestal aan ernstige pijn.
Afhankelijk van de omvang van het letsel kan de intensiteit van deze pijn aanzienlijk variëren. Mensen met een contusie van het stuitbeen beschrijven de resulterende pijn als bijzonder intens. Om deze reden is de kneuzing van het stuitbeen een van de meest pijnlijke kneuzingen van allemaal.
Meestal zijn de symptomen van een kneuzing van het stuitbeen al duidelijk in rust. Bij lichamelijke inspanning neemt de pijn aanzienlijk in intensiteit toe. In veel gevallen kunnen de getroffen patiënten nauwelijks lopen of rennen.
Daarnaast is zitten door de hevige pijn maar beperkt of helemaal niet mogelijk. Bovendien kunnen in het geval van kneuzing van het stuitbeen zichtbare kneuzingsplekken optreden in het gebied van de billen. Bovendien kan bij veel van de getroffen patiënten de ontwikkeling van blauwe plekken in het stuitbeengebied worden waargenomen.
Zichtbare huidsymptomen zijn echter niet verplicht in aanwezigheid van een contusie van het stuitbeen. Een ander typisch symptoom van contusie van het stuitbeen is een uitgesproken beperking van de mobiliteit. Deze bewegingsbeperking wordt echter minder veroorzaakt door de verwonding van het stuitbeen zelf dan door de pijn die optreedt tijdens beweging.
Bovendien kan het direct uitoefenen van kracht op het benige stuitbeen en het omringende weefsel de kleinste zenuwvezels beschadigen. In de loop hiervan is gevoelloosheid in het bilgebied ook een van de typische symptomen van contusie van het stuitbeen. Bovendien kan de opslag van vloeistof in het beschadigde weefsel leiden tot duidelijk zichtbare zwelling. In veel gevallen worden de spieren in het stuitbeengebied verhard in aanwezigheid van een contusie van het stuitbeen.
- Ernstige pijn, zelfs in rust
- Verhoogde pijn bij lopen en rennen
- Pijn bij het zitten
- Beperkte mobiliteit
- Kneuzingen
- Zwelling
- Verharding van de omliggende spieren
